Hieronder volgt de vertaling van het Premium-Artikel "Meine undurchsichtige Position", dat op 27 februari 2015 verscheen bij Glaubenskultur-Magazine:
- Magazin für Freunde & Gönner der neuapostolischen Kirche
"Mijn onzichtbare positie"
Project Feriendorf: Achtergrond in het geschil De Bruijn vs. Rohn
Wuppertal (gk) [zie glaubenskultur.de] Er is nieuws in de "zaak Rohn". Sinds enkele jaren bestaat er een conflict tussen de leiding van de Nederlandse Nieuw-Apostolische Kerk en een van haar/zijn voormalige medewerkers. Ronald Rohn werd onder districtsapostel Theodor Johann De Bruijn in 2008 aangesteld. Het dienstverband eindigde medio 2009 na een reeks dubieuze gebeurtenissen. Eigenlijk gaat het in deze zaak in hoofdzaak om een tehuis voor ouderen in Arnhem waaraan een kerk is gebouwd en om het proces hoe de kerk de samenwerking met Rohn heeft beëindigd. Als gevolg daarvan lijdt de kerk een verlies van meer dan drie miljoen euro. Tot nu toe bedroegen de gerechtskosten voor de NAK ook nog een flinke som geld van zes cijfers. – Bij een voorlopig einde van het geding - in februari 2013 - werd Rohn echter tot betaling van ongeveer 500.000 euro veroordeeld. Maar op 28 april 2015 gaat het geding een nieuwe ronde in. Dat bevestigde de advocaat van Rohn vorige week tegenover glaubenskultur.
Door recente gebeurtenissen zal echter eerst een tweede probleem de aandacht krijgen: Dat betreft een project met enkele vakantiebungalows op de Königsberg in de buurt van het Oostenrijkse Hollenstein aan de Ybbs, dat Rohn en de Nederlandse districtsapostel De Bruijn vanaf 2005 samen wilden realiseren. Daarmee wilde de kerk weliswaar officieel niets te doen hebben, maar toch vond de kerk een oordeel van de Oostenrijkse Handelskammer uit 2011 over dit project zeer belangrijk voor de beoordeling van Rohn. De negatieve beoordeling die daaruit voortvloeide, diende als rechtvaardiging voor een uitdijend juridisch conflict. Inmiddels zijn er feiten bekend geworden die een heel ander licht op dit vonnis werpen. Op hun beurt roepen deze feiten serieuze vragen op bij de beweringen die de huidige apostel Peter Klene als opziener in 2010 over Rohn heeft verspreid.
Al lang voordat Rohn in 2008 medewerker werd van de Nieuw Apostolische Kerk Nederland, bestond er een goede relatie tussen districtapostel De Bruijn en de deskundige en projectontwikkelaar van vastgoed. Zij kenden elkaar uit de kring van geloofsbroeders en -zusters. Sinds 2004 werkte Rohn in opdracht van De Bruijn plannen uit, bijvoorbeeld over de vraag hoe de gebouwen van de kerk optimaal konden worden onderhouden en hoe uit leegstaande kerken inkomsten konden worden gegenereerd. Begin 2005 begeleidde de districtsapostel Rohn op een reis naar Oostenrijk en hij toonde zich zeer onder de indruk van diens geplande vakantieproject in het schilderachtige Hollenstein aan de Ybbs. Het wederzijdse vertrouwen was zodanig gegroeid, dat de districtsapostel voor 50 procent aandeelhouder wilde worden. Met zijn handtekening bekrachtigde De Bruijn de samenwerking in een brief van 18 augustus 2005. Hij investeerde 150.000 euro. Op 23 augustus 2005 maakte hij het geld aan Rohn over.
Eind 2006/begin januari 2007 sprak de toenmalige opziener Peter Klene zijn bedenkingen uit over de particuliere deelneming van De Bruijn en diens positie als districtsapostel. Dat blijkt uit uitspraken die de districtsapostel voor de rechtbank heeft gedaan. De Bruijn schrijft op 8 januari 2007 aan Rohn, dat hij zich zorgen maakt over zijn deelneming in Oostenrijk vanwege zijn positie als districtsapostel. "Enkele vertrouwelijke gesprekken met opziener Klene hebben mijn gedachte bevestigd, dat – hoewel er formeel niets op onze samenwerking is aan te merken – mij het verwijt van belangenverstrengeling gemaakt kan worden als dit openbaar wordt, hetgeen niet ondenkbaar is." Als gevolg hiervan verbreken Rohn en De Bruijn aanvankelijk de samenwerking. Op 9 maart 2007 wordt de 150.000 euro weer op de bankrekening van de districtsapostel teruggestort.
Maar al op 13 maart neemt deze weer contact op met Rohn. Hij stelt voor om het recreatieproject in Oostenrijk met twee vrienden van hem voort te zetten: de priester en bestuurder van de gemeente Den Helder, Willem S. en een niet-Nieuw-Apostolische ondernemer. Beide zouden 25 procent van de aandelen in handen krijgen en Rohn 50 procent. Deze opzet beschrijft hij duidelijk in een e-mail van twee dagen later: Hij heeft met S. enkele punten besproken: "Mijn onzichtbare positie. (...) Voor het overige heb ik hem [S., gk*] zeer duidelijk gemaakt dat ik niet wil dat mijn naam in dit project nog verder voorkomt." Op 21 maart maakt De Bruin weer een bedrag van 150.000 euro naar de bankrekening van Rohn over met de opmerking: "Lening" (bruikleen). Daarbij stuurt hij vervolgens ook nog een e-mailbericht: "Ik heb 150.000 euro als lening overgemaakt. (...) Ik hoop dat u de draaimolen aan de gang houdt.“ [* gk is glaubenskultur, vertaler]
Men begrijpt deze uitspraak beter als men weet, met welk engagement De Bruijn in het project is gestapt en hoe optimistisch hij aankijkt tegen de financiële successen daarvan, hetgeen later nog duidelijker wordt. In ieder geval wil hij op dit moment nog geenszins uit dit project stappen.
Uit het later gevoerde geding kan een aantal feiten worden opgemaakt: Op 11 mei 2007 bestaat er een Nederlandse onderneming, genaamd Königsberg B.V., die het project in Oostenrijk moet realiseren. Op 15 juni verkoopt deze onderneming aandelen aan de ondernemingen van de twee nieuw verworven deelnemers: Beide partijen krijgen ieder 25 procent van de aandelen. "Rohn Holding B.V." houdt – samen met de op de achtergrond opererende De Bruijn – 50 procent. De onderneming ter plaatse in Oostenrijk heet "Schidorf Königsberg GmbH" en is een dochteronderneming waarvan Königsberg B.V. alle aandelen houdt. Deze is eigenaar van de rechten op het ontwikkelingsconcept van het geplande bungalowpark en eigenaar van de percelen in Hollenstein. In beide ondernemingen is Ronald Rohn bestuurder.
In de periode die dan volgt bespreken de partijen de mogelijkheid dat de zoon van Theodor de Bruijn, Ramon, aan het project kan deelnemen. Heel bewust kan op deze manier de situatie worden geschapen waarin de districtsapostel op de achtergrond kan blijven. Op 17 april 2008 bevestigt De Bruijn nadrukkelijk tegenover Rohn: "We hadden een moment van "elkaar loslaten", maar dat wilden we eigenlijk niet. (...) Ikzelf heb onze samenwerking dan ook als nooit onderbroken beschouwd." In dezelfde maand ontstaan er in Oostenrijk nog meer kosten die de projectpartners moeten voldoen. Op 21 april vraagt Rohn aan De Bruijn om een bedrag van 65.000 euro over te maken. Deze antwoordt een dag later: "50.000 is in ieder geval mogelijk. De rest zou ook mogelijk moeten zijn. Op 28 april komt 50.000 euro van Theodor de Bruijn binnen en 15.000 euro van zijn zoon Ramon. – Het feitelijke handelen laat geen ruimte voor twijfel over het karakter van de samenwerking.
Op 15 mei 2008 treedt Rohn in dienst van NAK Vastgoed B.V., dat werd opgericht om verschillende vastgoedprojecten van de kerk te realiseren, met name de genoemde voorziening voor ouderen in Arnhem.
In juli 2008 gaat de Duitse aannemer die het bungalowpark in Oostenrijk moest bouwen, failliet. De deelnemers aan het project staan kennelijk onder druk. Met de vertegenwoordigers van de NAK NL ontwikkelt zich aan het begin van 2009 een conflict over de bouwprojecten samen met de kerk. In verband hiermee spreekt De Bruijn nu van een lening die hij aan Rohn verstrekt zou hebben. Op 5 mei 2009 stelt Rohn duidelijk, dat het om een samenwerking gaat. Het conflict kan niet worden bijgelegd. Op 6 juli 2009 stelt De Bruijn een ultimatum aan Rohn: Als de 150.000 euro plus rente niet binnen een week op zijn rekening staan, zal hij de zaak "uit handen geven". Daarmee doelt hij op juridische stappen. Inderdaad wordt Rohn door De Bruijn op 14 september voor de rechtbank in Arnhem gedaagd. Tot medio 2014 strijden beide partijen erover wie nu gelijk heeft. Op 15 juli 2014 wordt De Bruijn uiteindelijk in beroep in het ongelijk gesteld: het was een samenwerking.
In 2009 ontstaat er nog een ander probleem door de verkoop van een bouwkavel. De kopers willen de koop terugdraaien waardoor er nog meer kosten ontstaan. Op 24 december maakt een van de officiële deelnemers bezwaar tegen het zakelijke beleid van Rohn. Dan ontstaat er in 2010 een strijd om het openbaar maken van de administratieve stukken. Op 29 september 2010 verordonneert de Oostenrijkse Handelskammer een onderzoek naar de handelwijzen van Königsberg B.V. Bovendien wordt een zekere mevrouw Van Eyck Van Heslinga voor de duur van de procedure tot bestuurder benoemd. Aan het einde volgt een proces bij de Kamer voor Koophandel in Amsterdam waarbij op 28 juli 2011 wordt besloten dat Rohn als bestuurder van de Königsberg B.V. ontslagen moet worden en dat in zijn plaats voor de duur van een jaar de al genoemde advocate H.C. Van Eyck Van Heslinga moet worden aangesteld. Bij Schidorf Königsberg GmbH wordt nu de niet-nieuw-apostolische ondernemer bestuurder.
Maar met het verwijderen van Rohn uit de structuur van de onderneming voor een bungalowpark keert de rust nog niet weer. In 2012 wordt de zakelijke leiding van Königsberg B.V. door de Nederlandse Ondernemingskamer in handen gelegd van een van de bekendste juristen in Nederland. Leo Spigt is een zwaargewicht op het gebied van ondernemingsrecht. Deze schrijft op 11 maart 2013 verontwaardigd aan de bestuurder van Schidorf Königsberg GmbH: "Geachte heer Van V., bij de bespreking op 29 oktober 2012 kreeg Schidorf Königsberg GmbH (hierna te noemen "Schidorf") toestemming om het vermogen van de vennootschap, bestaande uit percelen grond met daarop zes deels al voltooide vakantiebungalows, door verkoop tegen een marktconforme prijs te gelde te maken. De opbrengst zou ten goede moeten komen aan de schuldeisers van Schidorf, waaronder Königsberg B.V. (hierna te noemen "Königsberg"). Op 19 november 2012 werd tussen Schidorf en Roco B.V. een koopovereenkomst gesloten voor de onroerende zaak liegenschaft, registratienummer 642, van de kadastrale gemeente 03304 Großhollenstein (...)‘ (hierna te noemen "koopovereenkomst"). Daarvan heeft u mij een kopie toegestuurd. Volgens de koopovereenkomst heeft Schidorf de vakantiebungalows tegen een koopprijs van € 285.300,00 aan Roco B.V. verkocht. (...) een werkelijke betaling van de koopprijs heeft niet plaatsgevonden. De bestuurder van Schidorf, dat wil zeggen de heer Van V., was echter niet gerechtigd, om zonder mijn toestemming over de vordering tot betaling van de koopprijs respectievelijk over de koopprijs te beschikken, en hij was ook niet vrij om over de vakantiebungalows te beslissen. (...) Op grond van het bovenstaande eis ik van Schidorf en de heer Van V. om te bewerkstelligen, dat binnen zeven dagen na de datum van deze brief de volledige koopprijs naar de bankrekening van Königsberg B.V. - bankrekeningnummer 1320.96.161 - wordt overgemaakt. Bovendien sommeer ik Schidorf en de heer Van V., om mij per ommegaande te bevestigen dat aan deze sommatie zal worden voldaan.“
Roco B.V. is een onderneming die de bestuurder van de gemeente, de heer S., en zijn partners samen inmiddels hadden opgericht.
Omdat het geld nog niet binnenkomt, vraagt Spigt voor Königsberg B.V. op 23 september 2013 onverwijld het faillissement aan. Op zijn beurt onderhandelt de curator vanaf januari 2015 met Rohn over een mogelijke aankoop van de aandelen in Schidorf Königsberg GmbH. Via een van zijn ondernemingen kan Rohn op 10 februari 2015 inderdaad de aandelen kopen. Twee dagen later ontslaat hij als nieuwe eigenaar de op dat moment nog aangestelde bestuurder Van V. Omdat de vorderingen uit de verkoop van de huizen nog bestaan, laat hij met een vonnis van de rechtbank op 12 februari 2015 beslag leggen op zijn voormalige partners.
Een daarvan, de nieuw-apostolische priester en bestuurder heeft naar de mening van de rechtbank in Alkmaar, een deel van zijn vermogen in de stichting "Corantijn" ondergebracht. Daarom is nu ook op deze stichting beslag gelegd. De stichting is in nieuw-apostolische handen en kerkelijke media hebben verscheidene keren over haar gepubliceerd. Haar voorzitter is een zekere Rainer Storck ...
De bekend geworden details van de activiteiten van de voormalige kerkpresident van de Nieuw- Apostolische Kerk Nederland, de heer De Bruijn, zijn vooral dubieus in de context van een brief, die de huidige apostel Peter Klene in 2010 over de situatie in de Nederlandse NAK verspreidde. Over de deelneming van De Bruijn in Oostenrijk deed de heer Klene een aantal beweringen die niet waar zijn:
"Ten tweede bestaat er een project met vakantiebungalows in Oostenrijk. Hiermee heeft onze kerk en daarmee ons bestuur niets van doen. Toen de relaties nog goed waren, heeft broeder Rohn geprobeerd onze districtsapostel hierin te laten participeren. Deze heeft ervan afgezien, maar hij heeft waarschijnlijk uit belangstelling voor dit project een vakantiebungalow willen kopen. Daarvoor heeft hij een aanbetaling gedaan. Het is mijn inschatting dat de apostel door zijn enthousiasme en vanuit een zeker onschuldig vertrouwen over de plannen heeft nagedacht. Tijdens een kort contact met de advocaat die de zaak van de familie De Bruijn behartigt, bevestigde deze dat onze districtsapostel geen aandelen in dit project heeft en zelfs al in 2008 om terugstorting van zijn aanbetaling heeft gevraagd. Hij heeft afgezien van een vakantiewoning in dit project. Ook de aandeelhouders die de helft van dit project hebben gekocht, bevestigen dat de districtsapostel hierin geen aandeel heeft.“
Klene geeft hier het beeld dat De Bruijn een naïef handelend persoon is. Dat klopt niet met de feiten. Al voordat de districtsapostel zijn 150.000 euro aan het einde van de zomer in 2005 aan Rohn overmaakt en daarmee zijn deelneming in het project verankert, houdt hij zich uitgebreid bezig met de kosten, risico's en winstkansen van het project. Dat blijkt uit een brief aan Rohn van 9 mei 2005: "Dit plan kan grote financiële voordelen opleveren waarvan misschien onze kinderen later ook nog kunnen profiteren. (...) Op mijn vraag hoe wij gelijkwaardige partners kunnen worden, heeft u positief gereageerd met uw voorstel dat u dan van mij een inleg van twee keer 150.000,- euro verwacht." Hij denkt na over de financiering van de infrastructuur ter plaatse en hoe alles uitgevoerd zou moeten worden: "U kunt de huizen in fases laten bouwen en dan verkopen. Het aankopen van de grond kan eventueel na de overdracht van de huizen plaatsvinden, de weg en alles wat daarmee samenhangt (water, elektriciteit, kabels en de riolering enzovoort) niet." In september 2005 bezocht het echtpaar de burgemeester van Hollenstein en diens vrouw, waarvoor Rohn het contact had gelegd. Men wisselt beelden [foto's?, vertaler] uit over gemeenschappelijke dagen.
Theodor Johann De Bruijn is in het geheel niet passief. In maart 2006 beveelt de districtsapostel het Oostenrijkse project in Nederland aan mogelijke kopers aan: "Samen met een bestuurder houd ik mij bezig met de realisering van een vakantiepark in Oostenrijk. Dit park bestaat uit ruime luxueuze vakantiebungalows (voor 6 tot 8 personen), die door een Nederlands verhuurbedrijf zullen worden verhuurd. Wij hopen dat wij nog dit jaar een groot deel van het project kunnen realiseren. (...) Wij zouden deze woningen aan mensen willen verkopen die zich ertoe verplichten om de vakantiewoningen het hele jaar door te verhuren. (...) Ik hoor graag van u of u belangstelling heeft om in dit project deel te nemen.“
De Bruijn werkt ook zeer concreet mee aan het ontwerpen van de gebouwen. Hij maakt veel tekeningen over hoe de huizen er moeten uitzien en hoe deze binnen moeten worden ingedeeld. "Het moeten aantrekkelijke huizen zijn die goed bij de Oostenrijkse bouwstijl en de mooie omgeving van het gebied in Hollenstein passen. Daarom is een dak zoals ik dit heb getekend heel belangrijk", schrijft hij onder andere op 29 mei 2006. In januari 2006 had hij zich net zo gedetailleerd met de plaats van de huizen op de bouwpercelen beziggehouden en daarvoor ontwerpen gemaakt. Ook is hij betrokken bij de keuze van de aannemer. In april 2006 onderzoekt hij uiteindelijk hoe de kopers de huizen in Nederland zouden kunnen financieren en hij presenteert een passend aanbod.
Precies in de periode waarin hij van Rohn eerst zijn geld terugkrijgt en dan enkele dagen later weer naar diens bankrekening terugboekt, is hij dus uiterst actief voor het project aan het werk. In een mail van 13 maart 2007 ontvouwt de districtsapostel tegenover zijn partner een gedetailleerd plan over een nieuwe structuur van de onderneming. Hij berekent de kosten voor de realisering van 91 chalets en schat de winst op ongeveer twee miljoen euro. Hij stelt voor om eerst met 40 chalets beneden aan de berg te beginnen en hij wijst erop dat de fiscale aspecten moeten worden onderzocht. Zijn mail eindigt met: "En tot slot een goede raad: Wat men ook aan u vraagt, blijf vriendelijk! Wees u bewust: U wordt gerespecteerd, u wordt gewaardeerd, u bent geen verliezer, u bent een goede zakenman, u bent een goede ondernemer (...) en alle fouten die u in de afgelopen periode heeft gemaakt waren nodig om van dit project een succes te maken! En iemand die daar anders over denkt, past niet in ons team!"
Op zijn laatst na een e-mail van Rohn wist Peter Klene hoe gedetailleerd de districtsapostel zich met de kosten en winstmogelijkheden bezig had gehouden. Rohn stuurde de mail op 11 juni 2010. Met de mail stuurde hij een uitvoerig advies van De Bruijn uit 2005 door. Maar al eerder moet het Klene duidelijk zijn geworden, dat het de districtsapostel niet alleen om diens simpele belangstelling voor een vakantiehuis ging, want anders had hij in 2006/2007 niet zo met zoveel nadruk geprobeerd om De Bruijn ervan te overtuigen dat een dergelijke samenwerking niet bij een districtsapostel past. Als Klene er werkelijk van was uitgegaan dat De Bruijn slechts een vakantiehuisje zou willen kopen, dan zouden "enkele vertrouwelijke gesprekken met opziener Klene" niet nodig zijn geweest waarin de districtsapostel zich "in de gedachte bevestigd voelt, dat – hoewel er formeel niets op onze samenwerking is aan te merken – mij toch het verwijt van een belangenverstrengeling kan worden gemaakt als dit bekend wordt."
De brief van Klene uit 2010 geeft dus - naast enkele andere punten (gk schreef hier al eerder over) - bewust een foute voorstelling van zaken over casus Oostenrijk. De Bruijn daarentegen heeft zeer bewust gehandeld en met gerichte acties geprobeerd om zijn samenwerking te camoufleren. Ook de andere deelnemers in het project waarover Klene schrijft, wisten precies welke rol de districtsapostel op de achtergrond speelde. Zonder hem waren zij helemaal niet in het project betrokken geraakt.
Foto: Rohn
De Bruijn am Entwurf beteiligt: Diese Häuser warten nun auf ihre Bezahlung.
Zeitungsausschnitt.
Foto: Rohn
Hollenstein an der Ybbs: Hier sollte das Projekt realisiert werden.
m.koch, 2015-02-27 permanentlink drucken
Meer achtergrondinformatie:
- Berufungsgerichtsbeschluss akzeptiert - De Bruijn war privat Partner eines Bauprojektes in Österreich und nicht nur Kreditgeber
- Verfahrenskosten übersteigen mehrfach strittige Summe - Streit mit Rohn kommt NAK-Mitglieder teuer zu stehen – 5 Millionen werden geschätzt
- Verschleierung der Wahrheit - update 5.8.14 - Berufungsgericht in Arnhem entscheidet gegen Bezirksapostel De Bruijn
- Teuer gepfändet statt günstig verhandelt? - Fall Rohn: NAK NL ignorierte Angebote Rohns zur Schuldentilgung
- 5,7-Millionen Projekt für 2,3 Millionen verkauft - Investitionsprojekt in Arnhem: Millionen-Verlust für die NAK Niederlande
- Urteil im Fall Rohn – und es geht weiter - Utrechter Gericht weißt Forderungen gegen die NAK ab
- Gedächtnisschwund einer Kirchenleitung - Im „Fall Rohn“ ergibt sich ein dubioses Bild von der NAK NL
 - Keine Leihgabe sondern Zusammenarbeit - Rohn erzielt Teilerfolg vor Gericht – Strafverfahren gegen De Bruijn
- Gericht sieht Pfändungshöhe gerechtfertigt - Erneut Niederlage der Kirche im Rechtstreit NAK gegen Rohn
- Mediation gescheitert - Trotz ungeklärter Lage soll der Bezirksälteste Vis zum Bischof ordiniert werden
- NAK NL vs. Rohn - Achtstündiges Zusammentreffen der Streitparteien in Utrecht
- Marathon-Verhandlung angesetzt - Gericht in Utrecht fasst Verfahren im „Fall Rohn“ zusammen
- NAK NL muss Stellungnahme entfernen - Neuer Gerichtsbeschluss im Fall Rohn
- Der Fall Rohn (Teil 3) - Drei Jahren schon dauert der millionenschwere Streit der NAK NL mit einem ehemaligen Mitarbeiter
- Der Fall Rohn (Teil 2) - Drei Jahren schon dauert der millionenschwere Streit der NAK NL mit einem ehemaligen Mitarbeiter
- Der Fall Rohn - Drei Jahren schon dauert der millionenschwere Streit der NAK NL mit einem ehemaligen Mitarbeiter
N.B.
Download: klik »HIER«