Hieronder volgt de vertaling van het Premium-Artikel "Unwahrheit verbreiten ohne Konsequenzen", dat op 23 maart 2015 verscheen bij Glaubenskultur-Magazine:
- Magazin für Freunde & Gönner der neuapostolischen Kirche
"Verspreiding onwaarheid zonder consequenties"
In de zaak "De Bruijn/Klene" zwijgt de kerk bij beslissende vragen
Dortmund (gk). Een apostel die bewust onwaarheden verspreidt is onaanvaardbaar. Daarover hoeft geen twijfel te bestaan. Het beste zou zijn als hij vrijwillig zou aftreden. Een apostel die onbewust onwaarheden verspreidt, zou deze zo snel mogelijk moeten corrigeren, als hij zijn hoge ambt niet wil besmeuren. Een apostel die kennis heeft van een dergelijke situatie en zijn ambtsgenoot niet aanspoort om zijn voorstelling van zaken te corrigeren of zijn ambt terug te geven, zou eveneens het ambt meer kwaad dan de kerk goed doen.
In de samenleving is het vanzelfsprekend dat men zulke eisen aan ambtsdragers en bestuurders uit het publieke domein mag stellen. En in de Nieuw is-Apostolische Kerk is het zelfs een verplichting die men zichzelf oplegt: Volgens de nieuw-apostolische catechismus dient een nieuw-apostolische ambtsdrager "in zijn levenswijze en geestelijke competentie aan bepaalde eisen te voldoen." (7.8) Een apostel die leugens verspreidt, is daarom incompetent en heeft niet het vertrouwen van de gemeenteleden, terwijl dit toch "de voorwaarde is voor een gezegende ontwikkeling van de gemeente". Een dergelijk gedrag zou duidelijk in strijd zijn met de vanzelfsprekendheid dat hij "een voorbeeld voor de gemeente is".
Op 21 februari 2015 stelde glaubenskultur (gk) de volgende vragen aan districtsapostel Rainer Storck, de president van de Nieuw-apostolische Kerk Nederland:
- " Peter Klene heeft op 21 februari 2010 een brief onder de gemeenten van de NAK NL verspreid, waarin hij verscheidene dingen over Ronald Rohn beweert die niet met de waarheid overeenkomen. (...) Waarom neemt de NAK NL, respectievelijk apostel Klene, de beweringen die hij toen heeft gemaakt niet officieel terug?
- De feiten die ik onder ogen kreeg, laten een zeer bewust handelende districtsapostel De Bruijn zien (...). Daarmee wordt duidelijk, dat De Bruijn herhaaldelijk bewust onwaarheden heeft gesproken toen hij de samenwerking ontkende. - de leugen van een hoge ambtsdrager is bewezen. - Waarom is hij nog steeds in functie?"
Het duurde een maand voordat de vraag werd beantwoord: Afgelopen vrijdag op 20 maart 2015 deelde Frank Schuldt, de woordvoerder [van Storck, vertaler], mee: "Wat de zaak Rohn vs. NAK Nederland betreft zijn er van de zijde van de kerk geen nieuwe standpunten."
Storck ging dus helemaal niet in op de eigenlijke vragen, en hij weerspreekt ook niet de toch al evident verkeerde voorstelling van zaken van deze hoge ambtsdrager uit zijn werkgebied. Daarmee verhult hij diens wangedrag. Daarmee wordt het hele conflict in de zaak Rohn niet alleen een dure financiële, maar ook een morele ramp. De zaak verslindt onnodig miljoenen aan offergelden en vreet ook aan het vertrouwen van de geloofsgenoten.
In Dortmund en Zürich maakt men er een kunst van om te verklaren dat men in deze zaak niet bevoegd is. Kerkgenoot Ronald Rohn deed bij stamapostel Jean-Luc Schneider de volgende ervaring op: Diens medewerkers verklaren met regelmaat dat zij 'niet bevoegd' zijn en verwijzen naar Dortmund. Het kerkbestuur in Dortmund verklaart op zijn beurt graag, dat de Nederlandse kerk autonoom is en dat men zich tot deze moet wenden. Maar de leiding in Amersfoort bestaat juist uit de mensen rond apostel Peter Klene.
Tegenover ons als nieuwsrubriek probeerde ook woordvoerder Schuldt aanvankelijk naar Nederland terug te verwijzen. Maar uiteindelijk moest hij toch toegeven dat Storck de bevoegde kerkpresident is en dat hij [Schuldt, vertaler] diens woordvoerder is. Voor de districtsapostel uit Dortmund is het inmiddels moeilijk geworden, om de verantwoordelijkheid van zich af te schuiven. Onlangs heeft de "zaak Krause" immers nog duidelijk gemaakt dat het initiatief voor sancties tegen apostelen van de verantwoordelijke districtsapostel moet komen, ook als het om gepensioneerde personen gaat. Pas daarna handelt de stamapostel. En de stamapostel houdt zich met een dergelijke zaak niet zelf bezig, maar hij neemt een besluit op basis van de gronden die door de districtsapostel zijn aangereikt.
In de zaak rond districtsapostel De Bruijn, die meermaals heeft beweerd, dat hij geen aandeelhouder van een bungalowpark in Oostenrijk is, terwijl door de rechtbank juist diverse keren het tegendeel is gezegd, is het feitencomplex duidelijk en eenvoudig. – Consequenties? Mooi niet! Noch Armin Brinkmann in zijn actieve periode als verantwoordelijke districtsapostel, noch zijn opvolger Rainer Storck lijkt aan de feiten iets gelegen te liggen. De Bruijn is nog steeds in functie. Zoals wij als nieuwsrubriek met ons onderzoek hebben aangetoond, heeft hij heel bewust feiten gecamoufleerd en heeft hij vastgehouden aan zijn voorstelling van zaken, ook toen bij de rechtbanken al duidelijk werd dat zijn weergave van de feiten niet correct was.
In de zaak Klene ligt dit iets ingewikkelder. Deze had in februari 2010 in een brief aan de leidende ambtsdragers van NAK Nederland verscheidene beweringen gedaan, die niet met de werkelijkheid stroken. Ook deze weergave van de feiten is tot op heden niet gerectificeerd. (vgl.: http://www.glaubenskultur.de/artikel-1933.html en http://www.glaubenskultur.de/artikel-1529.html ). Daarbij ging het in hoofzaak om twee onderwerpen: Ten eerste ging het om een recreatieproject waaraan de vroegere districtsapostel van Nederland, Theodor De Bruijn, deelnam. Klene negeerde dit aandeelhouderschap – kennelijk tegen beter weten in. (gk deed hierover verslag) Aan de andere kant schreef hij over het feit dat Rohn een woonproject voor ouderen moest realiseren: "In de afdeling Bouwbeheer functioneerde broeder Rohn niet goed. Bovendien was hij bij zijn werkwijze over het verzorgingsproject niet transparant. Ook waren wij bezorgd over het beheer van de financiële middelen. Dit heeft geleid tot een intensieve controle van zijn werkzaamheden door een raad van toezicht en een beperking van zijn bevoegdheden."
Dat was een ernstig verwijt, dat juist bepalend geweest kan zijn voor de manier waarop de leden van de kerk de feiten beoordeelden. – Wat is daaraan zo bedenkelijk?
Op het moment dat Klene dit schreef, wist hij al dat deze beweringen voor de rechtbank geen stand zouden houden. Want in de nazomer van 2009 had een Nederlandse rechtbank precies deze verwijten toegelicht en in een vonnis van 9 september 2009 uitgesproken:
"Rohn bestrijdt dat het bouwbeheer van de aan hem toevertrouwde kerken niet goed of in ieder geval onvoldoende functioneerde en dat er sprake was van een achterstand. Er zijn geen feiten of omstandigheden naar voren gekomen die erop wijzen dat dit wel het geval zou zijn. Evenmin is duidelijk geworden dat NAK c.s. Rohn ermee heeft geconfronteerd dat zij Rohn op dit punt heeft gecorrigeerd." En: "Feiten en omstandigheden op grond waarvan aanleiding zou bestaan voor een onderzoek (van de beweerde niet-transparente boekhouding, opmerking MK)*, zijn niet gebleken. Evenmin is duidelijk geworden dat NAK c.s. aan Rohn zou hebben meegedeeld waarom zij dit onderzoek wilde laten uitvoeren." *[MK is de auteur van het artikel, vertaler]
De NAK NL kon dus haar beweringen noch bewijzen, noch kon zij aantonen dat zij Rohn al voor de escalatie van het geschil - dus voor mei/juni 2009 - met eventuele "tekortkomingen" in zijn werkzaamheden zou hebben geconfronteerd. Tussen leidinggevenden en medewerker zou dat eigenlijk een vanzelfsprekende zaak moeten zijn. Desondanks neemt apostel Klene in zijn brief opnieuw stelling. Daarbij dringen zich de volgende vragen op: Waarom schrijft Klene onwaarheden over de deelneming van De Bruijn in Oostenrijk en waarom doet hij dit tegen beter weten? Waarom schrijft Klene dingen over de werkzaamheden bij de afdeling Bouwbeheer die hij niet kan bewijzen en die al maanden daarvoor door de rechtbank waren afgewezen?"
De "zaak Rohn" is een flinke kluwen van allerlei door elkaar lopende en nauw samenhangende zaken. Als je de daarvan een van de draden tot het begin probeert te ontwarren, kom je uiteindelijk meestal terecht bij een handeling van de kerk die een belangrijke vraag opwerpt. Als je deze vraag vervolgens aan de kerk stelt, maakt deze regelmatig een wegduikende beweging.
Al kort na het vonnis van febuari 2013, toen een Nederlandse rechtbank vaststelde dat Rohn medio 2009 zelf ontslag had genomen, heeft glaubenskultur aan apostel Klene enkele vragen gesteld die uit eigen onderzoek naar voren waren gekomen en knelpunten in de ontwikkeling vormden. Deze e-mail van 11 maart 2013 had de volgende inhoud:
- "Beste apostel Klene, de rechtbank heeft geoordeeld dat de e-mails van Rohn uit de periode eind mei 2009 als een opzegging moeten worden gezien. Ik zou graag de achtergrond willen belichten hoe het tot deze e-mails van Rohn is gekomen. Daarom heb ik enkele vragen aan u die betrekking hebben op de periode januari tot en met mei 2009:
- In de vaststellingsovereenkomst van 21 mei 2008 is overeengekomen dat de kerk 51 procent van de aandelen WZM * na een controle door een accountant zal overnemen. Dat was al in 2007 op die manier tussen Rohn en De Bruijn voorgenomen. De kerkleiding bezocht ook op 16 december 2008 het door WZM gerunde ouderenproject in Leiden. Het bezoek werd met een groepsfoto vastgelegd. Op 21 februari 2012 heeft u voor de rechtbank toegegeven dat de accountant van WZM geen reden voor een bezwaar had. - Waarom zijn de aandelen toen niet overgenomen zoals was overeengekomen ? [*Woon en Zorgmanagement BV, vertaler]
- Op 5 maart 2009 zijn de overeenkomsten met de bouwbedrijven Jansen de Jong en Plegt Vos Bouw voor de projecten Deventer en Ensched (sic) door Rohn als bestuurder van NVO afgesloten. Een deel van de overeenkomst was dat de kerk een rekening zou openen waarop de bedrijven een bedrag als voorfinanciering zouden zetten. Deze rekeningen (sic) werden door de kerk niet geopend en daardoor werd het project geblokkeerd. In 2006 zouden Rohn en N. (een medewerker van de afdeling bouwbeheer van NAK NL, opmerking gk)** voorstellen uitwerken welke kerkgebouwen voor projectontwikkeling in aanmerking kwamen. In een e-mail van 26 februari 2008 schrijft districtsapostel De Bruijn aan de kerkleiding "Niet onvermeld moet blijven dat er op dit moment drie projecten in ontwikkeling zijn: Deventer, Enschede en Leeuwarden." - Het was dus niet het idee van Rohn, om met deze projecten te beginnen, maar hij voerde slechts de wens uit van de kerkleiding. - Waarom werd er toen door u geen bankrekening geopend?
[*NVO: NAK Vastgoedontwikkeling Nederland B.V., vertaler] [**gk is glaubenskultur, vertaler] - Rohn was als bestuurder van NVO verantwoordelijk voor het ondertekenen van betalingen van NVO. Waarom werden er in het eerste kwartaal van 2009 met uw gedogen betalingen vanaf de NVO- rekening gedaan zonder dat Rohn daarvan in kennis werd gesteld?
- Aan Rohn werd in april en mei 2009 door opziener Vis met klem gevraagd, om zijn toestemming te geven voor een ongebruikelijke, nieuwe waardebepaling van het project Eimersstaete. Waarom wilde de kerk op dat moment zeer beslist een nieuwe waardebepaling?
- De e-mail van 25 mei 09/8:58 uur aan Nico Klene (cc aan RV en PK) die de rechtbank nu als opzegging heeft beoordeeld, luidt : "Ik heb zojuist aan uw broeder meegedeeld dat wij de samenwerking beëindigen. (...) Ik heb al aangegeven dat ik geen inzage in mijn inkomstenbelasting zal geven. In plaats daarvan kunt u een verslag over mijn vermogenssituatie krijgen. Mij is echter helemaal nog niet duidelijk, waarvoor en waarom dit allemaal goed zou zijn. Het volledige ontbreken van vertrouwen in uw belastingadviseur heeft mij zeer terughoudend gemaakt." Waarom moest Rohn in die tijd een dergelijk diepgaande en ongebruikelijke inzage in zijn privévermogen geven?
- Waarom heeft u zich in een brief aan "ABC Makelaars" van 27 mei 2009 als bestuurder van NAK Vastgoed BV uitgegeven, terwijl u dat niet was?
- Op 19 juni 2009 werd door NAK NL een identieke kopie van de tot dan toe bestaande combinatie van stichting en onderneming (Alpha en Omega/NVO), met een nieuwe stichting en onderneming geopend. Vanaf wanneer stond voor u vast dat de bestaande stichting en ondernemingen moesten worden vervangen en wanneer werd formeel tot de oprichting van de nieuwe stichting en onderneming gelast?
- Wat spreekt er volgens u tegen de indruk dat er (om welke reden dan ook) al vroegtijdig was besloten om Rohn eruit te gooien en er voor eind mei 2009 vanuit de kerk een hele serie bewuste provocaties aan het adres van Rohn zijn gedaan?"
Op 13 maart 2013 gaf Schuldt, de woordvoerder van de districtsapostel, de volgende antwoorden op deze vragen: "Na uw verzoek hebben wij overlegd. Op grond van de eenduidigheid van het vonnis willen wij van een nader standpunt in deze zaak afzien en de zaak die de gebiedskerk Nederland al jarenlang bezighoudt en tot last is hiermee ook afsluiten. In onze ogen hebben verdere discussies en onenigheden geen enkele zin."
Een artikel in een zeer gerenommeerd tijdschrift voor accountants wierp eveneens een zeer donker licht over het optreden van de kerk in de "zaak Rohn". (zie http://www.glaubenskultur.de/artikel-1698.html ). Zoals het zogeheten "Grand Thornton (GT)-verslag" duidelijk maakt, beriepen de vertegenwoordigers van de kerk zich bij belangrijke vragen meermaals op een gat in hun geheugen. Op andere punten werden de onderzoekers van het accountantskantoor duidelijk verkeerd geïnformeerd. Toen het bijvoorbeeld om de vraag ging, of er een aanbod van een bouwbedrijf was geweest, werd gezegd dat er in 2008 geen aanbod was geweest. Daarmee werd in het verslag de indruk gewekt, dat er helemaal geen aanbod was geweest, maar in werkelijkheid was er een aanbod uit het jaar 2007.
Bij al deze gebeurtenissen is er geen instantie binnen de structuur van de Nieuw-Apostolische Kerk, die de vragen die daaruit voortvloeien serieus neemt en het initiatief neemt om deze vragen te beantwoorden. "Elkaar indekken" heeft hier een bijna perfecte vorm aangenomen. Er wordt steeds weer op gewezen, dat deze zaak onder de gelovigen van NAK Nederland helemaal geen kwestie zou zijn en dat er alleen maar onnodig stof zou opwaaien als de kerk de vragen zou beantwoorden. Maar het waren juist acties, zoals de brief van 2010, waarmee het de kerk lukt, om rust te brengen in een onstuimige situatie. Want kort daarvoor had Rohn veel ambtsdragers op zijn situatie gewezen.
De gelovigen vertrouwen hun kerk en wie kan hen dat kwalijk nemen? Maar als de gezegenden wegvluchten van de verantwoordelijkheid en wegduiken als het spannend wordt, is dat in deze zaak geen gezonde basis voor de kerk.
Districtsapostel Rainer Storck
Rechtbank Midden-Nederland, locatie Utrecht
m.koch, 2015-03-23 permanentlink drucken
N.B.
Download: klik »HIER«