Wát is er gaande?

Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk en wat is een sekte
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 10-12-2021, 15:00 uur]
TjerkB schreef: za 07 dec 2013, 13:24(...)
Een "onderbuikgevoel" zegt je: er is hier iets niet pluis. Of sterker nog: ik word belazerd, maar hoe? Wij herkennen het waarschijnlijk allemaal. Maar nu overkwam het mij in het werk Gods; althans, zo leek het.

Driemaal zeven "magere jaren" gingen er uiteindelijk voorbij, alvorens ik er voor mijzelf onder de bedrijven door voldoende vat op had gekregen. Al die jaren overheerste bij mij het gevoel dat ik "alert" moest zijn.

Terwijl er "in de gemeenschap" een "plaats van rust en vrede" werd bezongen (lied 604, NAK-koorboek), "o huis door God gebouwd", speelde bij mij telkens weer zo'n vervelend onbestemd onderbuikgevoel op.

Achteraf denk ik nu echter dat het voor verreweg de meeste nieuw-apostolische gemeenteleden, die daarin wel iets herkennen, vrijwel onmogelijk zal zijn om te ontdekken wat er -achter de coulissen van de organisatie- écht zó verschrikkelijk mis is, dat men tijdig de feitelijk enig juiste conclusie kan trekken: opstappen voordat het te laat is om er géén trauma aan over te houden. Is het dan zó erg? Ja, nóg erger, om precies te zijn.

(...)
TjerkB schreef: do 22 mar 2018, 10:24(...)
Het punt waar ik niet omheen kan, is dit: op het hoogste niveau handelt de nieuw-apostolische kerkleiding al vele tientallen jaren lang niet integer. Onchristelijk. Aanzien, macht, controle over de macht en het behoud ervan zijn voor een aantal meest invloedrijke personen en hun families de belangrijkste drijfveren. Men speelt elkaar de bal toe en bij conflicten keurt de slager zijn eigen vlees.

(...)

@all

Wat wás er en wat ís er gaande? Daarover werd en wordt veel geschreven. Veelal zijn het "ervaringsdeskundigen" die nu zelf het woord nemen.

Zie in deze samenhang ook wat Detlef Streich te melden heeft:

(I)
Wer war Friedrich (Fritz) Bischoff? Inszenierte Wirklichkeiten als konstitutives Merkmal der NAK-Führung

(II)
Stammapostel Bischoff und sein Sohn Fritz auf dem Weg zur absoluten Macht - Enthüllungen über kirchenpolitische Strategien im Zusammenhang mit der beginnenden NS-Zeit und der Einfluss von Fritz auf seinen Vater in der Nachkriegszeit

(III)
Glaubensgehorsam und Nachfolge - Eine systemorientierte Untersuchung der Führungsprinzipien der NAK in einer historischen Spurenlese


Van mijn kant kan ik eraan toevoegen dat men vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk geen ander antwoord heeft dan bidden en zielen aanhoren.

Zie tevens in dit verband bij AG WELT het opiniestuk d.d. 21-07-2014 "Hat sich die Neuapostolische Kirche geändert?" van Thomas Schneider.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: ma 06 dec 2021, 19:13(...)
Van mijn kant kan ik eraan toevoegen dat men vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk geen ander antwoord heeft dan bidden en zielen aanhoren.

(...)

@all

Juister is nog: uithoren. Uithoren met als voornaamste bedoeling steeds beter de beste timing te kennen voor een minzaam begrijpend knikje - om als hooggeplaatste "schipper naast God" op de kerkvloer maar geen credits te verliezen. De aangesloten leden wensen immers van doen te hebben met Godsgezanten, terwijl het ze systematisch wordt aangepraat via "voorname" ambtsdragers God het meest dicht te kunnen naderen.

Echter;
  1. BakEenEi schreef: za 07 jul 2012, 16:57 (...)
    Wat mij áltijd tégen heeft gestaan is de uit alle macht in de Nieuw-Apostolische Kerk in stand gehouden tweedeling (!) tussen wetenden en onwetenden, tussen zegenaars en zij die afhankelijk zouden zijn van hun zegen, tussen aanzienlijken en onaanzienlijken, tussen degenen die een voorbeeld zouden zijn en alle anderen die dat voorbeeld zouden dienen na te volgen, enzovoort. Kortom: de tweedeling tussen "dienaren" (lees: kerkelijke ambtsdragers) en "overigen". In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt veel te veel "heiligheid" toegedicht aan mannen in het algemeen, en aan de kerkelijke ambtsdragers onder hun in het bijzonder!!

    Als dergelijke cultuurverschijnselen er bij ons inslijpen, kan het jaren later zomaar opeens zijn dat ons gezonde verstand ons op beslissende momenten in de steek laat: wij hebben ons vereenzelvigd met een welhaast anti-christelijke logica. Toen ik er bij wijze van spreken continu koppijn van kreeg, wilde ik weten hoe ik daar vanaf kon komen. Het nieuw-apostolische bijgeloof (!) bleek de boosdoener te zijn. Met het evangelie van Jezus Christus is niks mis, maar wat je er in de Nieuw-Apostoliche Kerk bíj krijgt om extra te geloven, daar kun je verschrikkelijk ziek van worden...

    (...)


    Uit: Bericht - op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "07 jul 2012, 16:57", in de thread "Uit onze doorlevingen"
  2. TjerkB schreef: wo 28 jun 2017, 11:48(...)
    In alle gevallen ontbrak het de betrokkenen op beslissende momenten aan " 's Vaders liefd' en mededogen". Wie hoopte op "een boodschap vol erbarmen", wachtte een minachtend hardvochtig optreden van een leidinggevende kerkelijke ambtsdrager, waarna tot overmaat van ramp in deze kerk steevast elk begrip zou uitblijven.

    Problematisch aan de bovenbeschreven rauwe zelfkant van de nieuw-apostolische geloofspraktijk is uiteraard dat, terwijl de één al (met hartverscheurend verdriet) gebukt gaat onder zo'n ontnuchterende werkelijkheid, de ander daarvan nog niet het geringste besef schijnt te hebben. Wat daar nog bij komt, is, dat "lagere dienaren" door de onverbiddelijke hiërarchische organisatiestructuur in de Nieuw-Apostolische Kerk welhaast mechanisch (!) geneigd zullen zijn "hogere dienaren" loyaal te ondersteunen zonder dat zij het zichzelf uit een oogpunt van zielzorg eerst toestaan een helder beeld van een zaak te krijgen. Zo kwijnen slachtoffers weg!

    Al vaak heb ik hiervoor ieders aandacht gevraagd en begrip ervoor getoond dat beleidsveranderingen waarschijnlijk tijd nodig hebben, doch tot op heden vergeefs...

    (...)


    Uit: Bericht op "wo 28 jun 2017, 11:48", in de thread "Wat is er gaande?"
  3. TjerkB schreef: za 09 jul 2022, 16:36(...)
    Wilhelm Leber en Jean-Luc Schneider wisten al snel hoe ze de meeste vragenstellers als een kind in de hoek moesten zetten: ze waarschuwden dat wie twijfelt, (ernstig) ziek is. Het vermogen om te kunnen twijfelen is echter een goddelijke gave want wie de straat oversteekt en nooit eerst twijfelt, is bepaald geen lang leven beschoren.

    Kinderen die vragen worden overgeslagen en voor het overige zetten in de Nieuw-Apostolische Kerk de hooggeplaatsten alles naar hun hand, inclusief de volle waarheid. Was men namelijk consequent geweest, dan hadden de tot zieken gemaakte slaven wellicht nog bezoek gekregen:

    • [42] Want Ik had honger en jullie gaven Mij niet te eten, Ik had dorst en jullie gaven Mij niet te drinken. [43] Ik was een vreemdeling en jullie namen Mij niet op, Ik was naakt en jullie kleedden Mij niet. Ik was ziek en zat in de gevangenis en jullie bezochten Mij niet.” [44] Dan zullen ook zij antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien of dorstig, als vreemdeling of naakt, ziek of in de gevangenis en hebben wij niet voor U gezorgd?”

      Uit: Matteüs 25 (NBV21)

    Nee, dat zat er beslist niet in. Andere zaken moesten voorgaan, zoals onroerend goedtransacties, civiele procedures en marketingactiviteiten. Van een bekende hoorde ik dat een nieuw-apostolische apostel zou hebben verteld dat ik ziek ben in mijn hoofd. Ergens klopt dat natuurlijk wel want wie krijgt er nu een zeer hoofd van liefde en waarheid? Eerder van list en bedrog! Krijg ik nog beterschapswensen en een fruitmand?

    (...)


    Uit: Bericht op "za 09 jul 2022, 16:36", in de thread "Ook zonder handoplegging ontvangst heilige geest"

Met een hink-stap-sprong aangelicht, is dit in het kort het fnuikende venijn van het welhaast hypnotiserende nieuw-apostolische denksysteem. Bovendien prijzen de nieuw-apostolische kerkelijke autoriteiten elkáár met veel tamtam de hemel in, doch men kent voor anderen géén genade. Met wat ik door de jaren heen hieromtrent zoal heb toegelicht, valt het nu wellicht beter in te zien waarom er op boerenbedrog géén zegen rust.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

@all

Kortom, wie verzeild raakt in een religieuze "verlichte dictatuur" is in de aap gelogeerd, oftewel: dan ben je er eenvoudig slecht aan toe. Maar de dood is ondertussen toch niet sterker dan de liefde? In een prachtig koorlied wordt gezongen "Uw God is mijn God". Laten wij dáár heentrekken:

TjerkB schreef: wo 02 mei 2018, 23:00 @all
  • Want niet de macht van het getal bepaalt uw kracht, niet op geweldenaars steunt uw heerschappij. U bent juist de God van de vernederden, de helper van onaanzienlijken, de steun van zwakken, de beschermer van moedelozen, de redder van wanhopigen.

    Uit: Judit 9: 11 (NBV)
  • God van need'rigen en stillen,
    die nooit op de voorgrond staan;
    die slechts vroom, naar Uwe wille,
    eenzaam vaak door 't leven gaan,
    leer ook mij zo zonder klagen,
    als ik kruis en last moet dragen,
    bij mijzelf te rade gaan,
    of ik kan voor U bestaan!


    Bron: Tweede couplet van lied 283, NAK-gezangboek ("Mij naar Uwe wil te voegen")
Groet,
TjerkB


P.S. Een zegswijze luidt: "Ik zoek het paard, maar ik zit erop." Vaak schoot mij dit te binnen wanneer het de weerbarstige praktijk betrof van de nieuw-apostolische geloofsleer. Constant is de kerkleiding die theorie aan het bijschaven en aan het verfijnen, op zoek naar de ultieme perfectie, of zo, maar juist wat men mist is er al lang! Ik wilde met mijn forumbijdragen per se niet alleen maar talrijke verschijningsvormen van dit ene probleem aankaarten zonder ook uitvoerig te belichten hoe eraan valt te ontsnappen. Ondanks dat "het management" op het vlak van "zielzorg, zeggenschap en zakendoen" de weg kwijt is, laat God de zijnen hierdoor niet in het ongewisse. Toen ik in 2012 het onderstaande bericht schreef, hoefde ik alleen maar na te denken over wat mij ten deel viel dankzij integere broeders en zusters.
BakEenEi schreef:
Daarnaast werd in de arbeid nog aangehaald dat kinderen op de zondagsschool vroeger werd geleerd dat onze Stamapostel de stam is, de dienaren tezamen de grote en de kleinere takken en verder de broeders en zusters in de gemeenschap de twijgjes. Vaak werd er in dit verband ook nog op gewezen hoe belangrijk het is dat wij op die wijze met de dienaren verbonden zijn om niet af te sterven van de Boom des levens.

Uit: Bericht door Redactie op "Wo 21 Dec 2011, 12:44".
Oorspronkelijke bron: mijn schrijven d.d. 13-10-2004 aan een opziener bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland
@all

Op deze leest werd rond 1896 het ambt van stamapostel geschoeid. Het mag dan nu wel zijn dat de soep niet meer zo heet wordt gegeten als ze was opgediend, maar intussen gelden er in de Nieuw-Apostolische Kerk dusdanige "dimensies van macht", dat nog altijd niemand wat heeft in te brengen behalve de stamapostel en onder de districtsapostelen alleen de machtigsten. Structurele macht bijvoorbeeld gaat uit van het denksysteem dat er in deze kerk heeft kunnen gaan heersen. Het geestelijke klimaat, zeg maar, mede bepaald door ongeschreven codes en (gedrags)voorschriften welke door de kerkleiding worden gekoesterd. Bij de kerkleiding berust voorts de macht om de agenda te kunnen stellen en haar doorslaggevende invloed zal iedere zaak beslissen. In dat opzicht zijn de gelovigen dus nog steeds, als vanouds, onbeduidende... twijgjes.

Maar Gode zij dank:
  • Want niet de macht van het getal bepaalt uw kracht, niet op geweldenaars steunt uw heerschappij. U bent juist de God van de vernederden, de helper van onaanzienlijken, de steun van zwakken, de beschermer van moedelozen, de redder van wanhopigen.

    Uit: Judit 9: 11 (NBV)
"De Heer geeft de moede kracht!" wordt er in de Nieuw-Apostolische Kerk gezongen (lied 69, NAK-bundel voor de zangkoren), naar Jesaja 40 en Psalm 27. Kracht evenwel om een twijgje te zijn, of wellicht om -met God- over een muur te springen?! Hoe dan ook, de tweedeling die er in de Nieuw-Apostolische Kerk kennelijk moest ontstaan tussen "dienaren" en "overigen" is uit den boze. Zoiets kan God nooit hebben gewild voor hen die Hem "Abba, Vader" mogen noemen (vgl. Romeinen 8: 15).

De vraag die ter beantwoording aan u voorligt, broeders en zusters bij de Nieuw-Apostolische Kerk, is, of u als het ware een op afstand bedienbaar technisch speeltje wilt zijn van "dienaren" die zich uitsluitend gedragen als machtsfiguren, óf dat u nog de moed kunt opbrengen om het door God aan u toevertrouwde gevoel voor eigenwaarde overeind te houden:
  • Laat de onaanzienlijke gelovige trots zijn op zijn hoge waarde

    Uit: Jakobus 1: 9 (NBV)
Geen catechismus en geen kerk zult u de hemel in kunnen meenemen, zelfs uw "zegenaars" niet - omgekeerd trouwens evenmin. Laten "de dienaren" zich overigens rekenschap geven van het onderstaande:
  • [41] Daarop zal hij ook de groep aan zijn linkerzijde toespreken: “Jullie zijn vervloekt, verdwijn uit mijn ogen naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen. [42] Want ik had honger en jullie gaven mij niet te eten, ik had dorst en jullie gaven me niet te drinken. [43] Ik was een vreemdeling en jullie namen mij niet op, ik was naakt en jullie kleedden mij niet. Ik was ziek en zat in de gevangenis en jullie bezochten mij niet.” [44] Dan zullen ook zij antwoorden: “Heer, wanneer hebben wij u hongerig gezien of dorstig, als vreemdeling of naakt, ziek of in de gevangenis, en hebben wij niet voor u gezorgd?” [45] En hij zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie voor een van deze onaanzienlijken niet gedaan hebben, hebben jullie ook voor mij niet gedaan.”

    Uit: Matteüs 25(NBV)


    Wie een van de geringen die in mij geloven van de goede weg afbrengt, zou beter af zijn als hij met een molensteen om zijn nek in zee gegooid werd.

    Uit: Marcus 9: 42 (NBV)
Het zal nodig zijn om onze pelgrimsreis te vervolgen. Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk was uw bestemming nog helemaal niet bereikt. Hooguit bezocht u hier een "bewaarschool". Laat u niet ketenen aan de kluisters van een kerk! Kerken behoren herbergen te zijn, waar een ieder tijdelijk kan vertoeven om daarna de weg te vervolgen die God ons wijst:
  • Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.

    Galaten 5: 1 (NBV)
"De Heer weet wie hem toebehoren" (2 Timoteüs 2; 19). Onze roeping is niet gelegen in een afwachtende houding door een in dank aanvaard isolement binnen de muren van een religieuze organisatie. Integendeel; het element van een kind van God is Zijn vrijheid!
  • Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.

    Galaten 5: 1 (NBV)
Houd dus stand! (...) Dan zien wij de noden van onze naasten, vervalt bij denominaties de ingebeelde behoefte aan LAT-relaties binnen het christendom, en klopt er tenminste nog iets van dat er in de Bijbel staat:
  • Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde.

    Uit: 1 Korintiërs 12; 26 (NBV)
Kortom, wij moeten af van de "banden der aarde" (zie lied 98, NAK-bundel voor de zangkoren: Biddende handen). Dat zijn geen holle frasen of enkel theorie; welnéé, zo ziet de praktijk eruit op Gods akkerwerk!

Werp toch de leerstelligheid van u af, die u straks wordt opgedrongen met een catechismus. Zeg maar dat u, wat het evangelie van Christus betreft, soeverein bent en dat u al de handen vol heeft aan twee geboden:
  • [34] Nadat de Farizeeën hadden vernomen dat hij de Sadduceeën tot zwijgen had gebracht, kwamen ze bij elkaar. [35] Om hem op de proef te stellen vroeg een van hen, een wetgeleerde: [36] ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ [37] Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. [38] Dat is het grootste en eerste gebod. [39] Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. [40] Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.

    Uit: Matteüs 22 (NBV)


    Er is geen ander evangelie, er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.

    Uit: Galaten 1: 7 (NBV)
Afgezien van de verwarring die er kan bestaan rond "zielzorg", speelt er in de Nieuw-Apostolische Kerk nog de verwarring die er bestaat rond zeggenschap en "zakendoen". In een volgend bericht ga ik hier op in.

Groet,
BakEenEi


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 07 Nov 2012, 16:16", in de thread "Een ongelijke behandeling van hoge kwaliteit"

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

  • Tegen allen zei Hij: ‘Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en Mij volgen.

    Lucas 9: 23 (NBV21)


@all

In de berichten hiervóór is er nogal wat gezegd. Ik ben mij daar terdege van bewust. Enkele passages:

  1. Aanzien, macht, controle over de macht en het behoud ervan zijn voor een aantal meest invloedrijke personen en hun families de belangrijkste drijfveren.
  2. Van mijn kant kan ik eraan toevoegen dat men vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk geen ander antwoord heeft dan bidden en zielen aanhoren..
  3. Met het evangelie van Jezus Christus is niks mis, maar wat je er in de Nieuw-Apostoliche Kerk bíj krijgt om extra te geloven, daar kun je verschrikkelijk ziek van worden...
  4. Wilhelm Leber en Jean-Luc Schneider wisten al snel hoe ze de meeste vragenstellers als een kind in de hoek moesten zetten: ze waarschuwden dat wie twijfelt, (ernstig) ziek is. Het vermogen om te kunnen twijfelen is echter een goddelijke gave want wie de straat oversteekt en nooit eerst twijfelt, is bepaald geen lang leven beschoren.
  5. Bovendien prijzen de nieuw-apostolische kerkelijke autoriteiten elkáár met veel tamtam de hemel in, doch men kent voor anderen géén genade.
  6. Daarnaast werd in de arbeid nog aangehaald dat kinderen op de zondagsschool vroeger werd geleerd dat onze Stamapostel de stam is, de dienaren tezamen de grote en de kleinere takken en verder de broeders en zusters in de gemeenschap de twijgjes. Vaak werd er in dit verband ook nog op gewezen hoe belangrijk het is dat wij op die wijze met de dienaren verbonden zijn om niet af te sterven van de Boom des levens.
  7. Het zal nodig zijn om onze pelgrimsreis te vervolgen. Ook in de Nieuw-Apostolische Kerk was uw bestemming nog helemaal niet bereikt.

Naast de zojuist aangehaalde woorden, uit Lucas 9, welke tekst ik mij uit mijn jeugd herinner als "die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij" (NBG51), kwam vanochtend het lied bij mij op "Waarheen, pelgrims, wilt gij trekken - met uw reisstaf in de hand?". In deze samenhang schreef ik in 2005, 2016 en 2020 het onderstaande:

TjerkB schreef: do 26 nov 2020, 14:13(...)
Het lijken wel tegengestelde belangen, namelijk wat bestuurders i.c. voor ogen staat en daartegenover wat ex-apostelkinderen wensen.

De organisatie versus het organisme. Je zou toch zeggen: waarom moeten de onderscheiden belangen per se met elkaar conflicteren? Ikzelf heb mij dat in elk geval vaak afgevraagd: hoe komt het toch dat je na jaren opeens bijna niet meer samen apostolisch kunt zijn? Wat is dat trouwens: apostolisch? Is het iets anders dan christelijk? En bestaat er verschil tussen "apostolisch" en "nieuw-apostolisch"?

TjerkB schreef: di 16 feb 2016, 23:51 (...)
Wie misschien zonder veel begrip van het reisplan vertrouwt op "de hand van leiding" (...) "in de ons gegeven dienaren", en wel eens voor verrassingen is komen te staan, herkent zich wellicht in het volgende...
Zelfwerkzaamheid

Wáár is het nu misgegaan, zo heb ik me vaak afgevraagd. Ooit viel het me op in een krant dat iemand sprak over "kneedbare types": personen die zich in een organisatie op voorspelbare wijze zullen ontwikkelen, die men naar zijn hand kan zetten en waar betrokkenen ook op geselecteerd zijn. Dat zou het heel goed kunnen zijn, dacht ik, en meteen schoot me te binnen wat er een keer werd verteld op een ouderavond over het Montessori-onderwijs.

Er zou op de bewuste avond iets worden verteld over wat nu precies het Montessori-onderwijs inhoudt. Daarvoor was er een docent uitgenodigd van de opleiding, waar men de betreffende akte kan halen. Wie de klassen inkijkt op een Montessori-school, ziet in de regel wel allerlei groepjes kinderen aan het werk, maar soms duurt het even voordat je tussen hen in de leerkracht ontdekt. In het Montessori-onderwijs krijgen leerlingen namelijk een persoonlijke instructie, waarmee ze vervolgens zelfstandig aan het werk gaan. Maria Montessori ging destijds volledig uit van het kind: leer mij het zelf te doen. Het bleek een succesvolle benadering. (Toen ikzelf op de lerarenopleiding voor Economie en Recht zat en een tentamen moest maken over de verschillende onderwijsvormen, sprong dit er voor mij uit, wat later de reden is geweest dat mijn echtgenote en ik onze kinderen voor het Montessori-onderwijs opgaven.)
"Misschien kan ik u het best een voorbeeld geven," zei de docent. "U zult het allemaal wel eens hebben meegemaakt dat u in de hal van een station een aantal mensen bij elkaar ziet, die vermoedelijk samen een reisgezelschap vormen. Ze zien er ontspannen uit en staan gezellig met elkaar te praten. Toch zijn er ook heel veel mensen alleen op reis. Overal op het station lijkt het een chaos, en je zou bijna denken dat in zo'n chaos niemand meer de weg vindt en aankomt op de plaats van zijn bestemming. Dan ben je vermoedelijk beter uit in een reisgezelschap, want daar fungeert in de regel een ervaren reisleider die ook beschikt over een uitgewerkt reisplan. Aan de andere kant hoor je zelden dat mensen die alleen reizen, onderweg verdwalen of hun doel missen. Zij vragen eventueel iets na bij een informatiebalie, overleggen op het perron met een conducteur, enzovoort. Hoe anders wordt het echter, als je na een uur in de stationshal terugkeert en dan daar datzelfde reisgezelschap nog zou aantreffen. Kennelijk is hun reisleider niet gekomen. Nu kijken deze reizigers opeens vragend en onzeker alle kanten op. Chaotische taferelen. Welnu, in het Montessori-onderwijs wordt kinderen geleerd zelfstandig naar oplossingen te zoeken. Dit bereidt ze voor op hun toekomst."

Jezus zei: "Zonder Mij kunt gij niets doen." Jézus zei dat. Daarmee verwachtte hij volgens mij niet dat zijn discipelen in de gemeenten óók zouden zeggen: "Zonder mij kunt gij niets doen." In een mooi lied zingen we: "Waarheen, pelgrims, wilt gij trekken, met uw reisstaf in de hand?" In het tweede vers staat dan: "Neen, wij vrezen geen gevaren, want Gods eng'len trekken mee." Door de werkzaamheid van de Heilige Geest en door Gods leiding in ieders persoonlijke leven ("Rijke beloften" - "Ik zal u leiden, al met Mijn oog!") is het bepaald niet zo, dat dienaren voor broeders en zusters te vergelijken zijn met reisleiders die exclusieve reisplannen meebrengen en waarin dezen hun favoriete excursies hebben uitgewerkt.

Wáár is het nu misgegaan? Na alles te hebben overwogen, na honderden slapeloze nachten, na duizenden hartenkreten, na al deze hoogten en diepten kwam ik op het volgende bijbelwoord:

Niet dat wij heersers zijn over uw geloof,
maar wij zijn medehelpers uwer vreugde;
want gij staat in het geloof.
(2 Kor. 1:24, Luth.vertaling)

Want gij stáát in het geloof!! Dáár ligt de kern, de kern ook voor het respect tegenover elkaar.

(...)


Uit: Bericht door "Vage gast | 27 juni 2005 om 11:35" (oorspronkelijke locatie: http://maimonides.web-log.nl/maimonides ... nt-8836092)
Wanneer ik dit voorlegde aan "de dienaren", knikte men niet "ja" en niet "nee" doch ergens daartussenin, minzaam en lankmoedig. Voor mij echter was het menens want ik maakte de harde (!) realiteit mee. Spijtig genoeg kwam dan het "dienen" steevast neer op sussende praktijken in de zin van "stil maar, wacht maar; alles wordt nieuw". Blijkbaar gaat het bij deze manier van doen om een nagenoeg onbedwingbare neiging van vrijwel alle nieuw-apostolische ambtsbroeders. Zelden denkt iemand eerst eens goed na, doch meteen wordt er "op de automatische piloot" dienovereenkomstig -ontwijkend- gereageerd. Al zei ik het er van tevoren bij dat ik graag wilde dat de automatische piloot UIT wordt gezet, dan nóg!!

(...)
Er moet met wijsheid onder architectuur gebouwd worden, wil men herstellen wat er gedurende een reeks van jaren met alle aangerichte verwoestingen vernield is.

(...)

Dat laatste is cruciaal: "Er moet met wijsheid onder architectuur gebouwd worden, wil men herstellen wat er gedurende een reeks van jaren met alle aangerichte verwoestingen vernield is."

(...)

Terwijl stamapostel Richard Fehr uitdrukkelijk stelde "Berechtigte Kritik nehmen wir zu Herzen, unberechtigte zur Kenntnis", gebeurde dit tóch níet. Integendeel feitelijk. Het gevolg van het hierdoor weer opgelaaide eenrichtingverkeer in de communicatie was emotionele verwaarlozing, juist van zielen die meenden dat hun middenin de gemeenschap "vreed' en rust" wachtte:

TjerkB schreef: wo 03 nov 2021, 18:03(...)
Ook voor mij persoonlijk geldt eenvoudig dat er niet aan te wennen valt als misstanden, zoals hierboven beschreven, maar voortduren. Wie niet anders dan (naar het eerste couplet van -thans- lied 376 in het nieuw-apostolische gezangboek) vertrouwd is gemaakt met de troostrijke gedachte "Heeft een golf van zorgen u soms overspat? Weet, in de gemeenschap wacht u vreed' en rust.", doch onverhoopt bij de "ambtelijke top" in de organisatie duistere praktijken waarneemt, wacht middenin diezelfde gemeenschap een heel eenzaam lot. Niet voor niets sprak de voormalige apostel Sepers in het dagblad Trouw bij nadere beschouwing van een geestelijk concentratiekamp!

(...)

Dit brengt mij op het tweede deel van mijn forumbijdrage van 26 november 2020:

TjerkB schreef: do 26 nov 2020, 14:13(...)
In mijn beleving heeft de nieuw-apostolische kerkleiding ooit ongeoorloofd een aantal klassen kunnen overslaan, terwijl de bestuurders voor de eerste drie tentamens al niet waren geslaagd:

    • [33] Nu ging Pilatus het pretorium weer in. Hij liet Jezus bij zich komen en vroeg hem: ‘Bent u de koning van de Joden?’ [34] Jezus antwoordde: ‘Vraagt u dit uit uzelf of hebben anderen dit over mij gezegd?’ [35] ‘Ik ben toch geen Jood,’ antwoordde Pilatus. ‘Uw volk en uw hogepriesters hebben u aan mij uitgeleverd – wat hebt u gedaan?’ [36] Jezus antwoordde: ‘Mijn koningschap hoort niet bij deze wereld. Als mijn koningschap bij deze wereld hoorde, zouden mijn dienaren wel gevochten hebben om te voorkomen dat ik aan de Joden werd uitgeleverd. Maar mijn koninkrijk is niet van hier.’ [37] Pilatus zei: ‘U bent dus koning?’ ‘U zegt dat ik koning ben,’ zei Jezus. ‘Ik ben geboren en naar de wereld gekomen om van de waarheid te getuigen, en ieder die de waarheid is toegedaan, luistert naar wat ik zeg.’ [38] Hierop zei Pilatus: ‘Maar wat is waarheid?’
      Na deze woorden ging hij weer naar de Joden buiten. ‘Ik heb geen schuld in hem gevonden,’ zei hij. [39] ‘Maar het is bij u gebruikelijk dat ik met Pesach iemand vrijlaat – wilt u dat ik de koning van de Joden vrijlaat?’ [40] Toen begon iedereen te schreeuwen: ‘Hem niet, maar Barabbas!’ Barabbas was een misdadiger.


      Uit: Johannes 18 (NBV)
    • De Trias Politica in de Nederlandse Grondwet
      De Franse filosoof Montesquieu is de bedenker van de driemachtenleer, ook wel de trias politica genoemd. Volgens Montesquieu’s theorie dient de staat zo ingericht te zijn dat drie machten van elkaar gescheiden zijn en elkaars functioneren bewaken. Het gaat hierbij om de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtsprekende macht. Op deze manier zou niet één van deze machten de overhand kunnen krijgen. Het doel van Montesquieu was om tirannie te voorkomen en de vrijheid van de burger te vergroten. Zijn ideeën hebben de staatsinrichting van veel Westerse landen beïnvloed.

    Bron: https://www.denederlandsegrondwet.nl/id ... ederlandse
    • Het enig noodzakelijke
      [25] Er kwam een wetgeleerde die hem op de proef wilde stellen. Hij vroeg: ‘Meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?’ [26] Jezus antwoordde: ‘Wat staat er in de wet geschreven? Wat leest u daar?’ [27] De wetgeleerde antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.’ [28] ‘U hebt juist geantwoord,’ zei Jezus tegen hem. ‘Doe dat en u zult leven.’ [29] Maar de wetgeleerde wilde zich rechtvaardigen en vroeg aan Jezus: ‘Wie is mijn naaste?’ [30] Toen vertelde Jezus hem het volgende: ‘Er was eens iemand die van Jeruzalem naar Jericho reisde en onderweg werd overvallen door rovers, die hem zijn kleren uittrokken, hem mishandelden en hem daarna halfdood achterlieten. [31] Toevallig kwam er een priester langs, maar toen hij het slachtoffer zag liggen, liep hij met een boog om hem heen. [32] Er kwam ook een Leviet langs, maar bij het zien van het slachtoffer liep ook hij met een boog om hem heen. [33] Een Samaritaan echter, die op reis was, kreeg medelijden toen hij hem zag liggen. [34] Hij ging naar de gewonde man toe, goot olie en wijn over zijn wonden en verbond ze. Hij zette hem op zijn eigen rijdier en bracht hem naar een logement, waar hij voor hem zorgde. [35] De volgende morgen gaf hij twee denarie aan de eigenaar en zei: “Zorg voor hem, en als u meer kosten moet maken, zal ik u die op mijn terugreis vergoeden.” [36] Wie van deze drie is volgens u de naaste geworden van het slachtoffer van de rovers?’ [37] De wetgeleerde zei: ‘De man die medelijden met hem heeft getoond.’ Toen zei Jezus tegen hem: ‘Doet u dan voortaan net zo.’

      Uit: Lucas 10 (NBV)

Naar mijn vaste overtuiging zijn het juist de drie bovengenoemde aandachtsgebieden die het verdienen als het belang ervan ons helder voor ogen staat. Om te leven naar het evangelie van Christus Jezus, hoeft niemand per se over een levendige fantasie te beschikken of grootheidswaan te ontwikkelen. Daarentegen siert het degenen die in kerkelijk verband de toon aangeven, als men de drempel naar de hemelpoort voor anderen niet hoger voorspiegelt dan deze eenvoudig is. Toch is op dit vlak menigeen ver van huis geraakt doordat als het ware de toelatingseisen voor het hemelrijk door onbevoegden (!), bazen en bovenbazen, telkens weer verder werden aangescherpt.

Mij persoonlijk stuit het tegen de borst indien kerkvorsten er blijk van geven niet te (willen) begrijpen waar hun taakstelling begint en eindigt.

(...)

In 2001 verscheen in de Nieuw-Apostolische Kerk de zogeheten "Leidraad dienen en leiding geven", in het Duits "Leitbild Dienen und Führen". Bij de aankondiging ervan luisterde ik aandachtig naar wat de toenmalige opziener Peter Klene hierover voorlas uit een circulaire. Dit gaat niet om zielzorg, besefte ik direct, maar de kerkleiding wenst zich te vrijwaren tegen de aansprakelijkheid voor wat er onder haar leiding misgaat! Als een soort van veenbrand kwam er namelijk telkens veel onvrede op omdat niemand in de kerk verantwoordelijkheid toonde voor fouten in het verleden. Bij het internationale kerkbestuur moet men gedacht hebben: hoe wordt het vertrouwen hersteld en blijven klagers op afstand? Ikzelf was bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ruim veertien jaar werkzaam geweest op het bureau van de Centrale Administratie. Daardoor wist ik dat men bepaald niet gediend was van wat voor kritiek dan ook. De aandacht ging niet uit naar de "schapen Zijner weide" doch dezen werden geacht hun "zegenaars" op handen te dragen. In mijn kerk eisten de "hoogste" dienaren juist voor zichzelf alle aandacht op. Voor hen bestond dienen eerst en vooral uit: leiding geven. En nu vaardigden ze hun daartoe strekkende leidraad uit, waarbij een goed verstaander werkelijk maar een half woord nodig had om de ware intentie ervan te doorzien: de introductie van een wáár ontmoedigingsbeleid voor klagers. Ik beschreef dit in 2016 als volgt:

TjerkB schreef: di 02 feb 2016, 19:46(...)
Vrij vertaald: als je je bij deze kerk zou kunnen melden bij het loket van een ruimte waar alle verantwoordelijken in opklimmende volgorde van hun belangrijkheid in een schier onafzienbaar lange rij met steeds chiquere bureaus achter elkaar te vinden zouden zijn, en je zou dan vragen naar degene die je als verantwoordelijke echt moet hebben om een gevoelige kwestie definitief tot een oplossing te brengen, zouden achter de dienstdoende loketbeambte werkelijk álle bazige bazen en bovenbazen inclusief de allerlaatste naar achteren doorverwijzen zodat uiteindelijk helemaal niemand zich daadwerkelijk verantwoordelijk toont. De loketbeambte zou je als vragensteller zonder rang of stand eerst hebben verwezen naar de laagste "hogere verantwoordelijke leidinggevende" in de rij. Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Hierna kom je bij de eerstvolgende "hogere verantwoordelijke leidinggevende", die graag uit de eerste hand, dus van jouzelf, in alle rust verneemt wat je bezwaart of zorgen baart en waardoor niet God de eerstaangeweze zou zijn om jouw smeekbede te verhoren. Aansluitend zou hij antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Enzovoort tot de macht zeven. Wat je echter te melden had, was eenvoudig: "Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen." Belast en beladen beland je bij de dienstdoende stamapostel en die verwijst door naar "the Gospel".

Ziedaar het zinloos geestelijke geweld waarmee in de Nieuw-Apostolische Kerk ontluikend goddelijk leven in de knop wordt gebroken; ten dode is opgeschreven.

(...)


Uit: Bericht op "Di 02 Feb 2016, 20:46", in de thread "Elfje"

Wat er in deze samenhang bij nader inzien vrijwel altijd al gaande was en nu nog steeds ís, is, dat bij de kerkleiding zelfzorg zielzorg vervangt.

"Ziedaar het zinloos geestelijke geweld waarmee in de Nieuw-Apostolische Kerk ontluikend goddelijk leven in de knop wordt gebroken; ten dode is opgeschreven."

Mij persoonlijk stuit het tegen de borst indien kerkvorsten er blijk van geven niet te (willen) begrijpen waar hun taakstelling begint en eindigt.


Zie evt. tevens het bericht op "do 23 jun 2022, 15:27" ["NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"]. Daarin schreef ik o.a.:

"Ook ik heb het heus scherp genoeg waargenomen: niet zelden werd er op godgeklaagde wijze met naasten (!) gesold. Ze werden weggepest!!"

Gisteren bij de NOS: "De meest voorkomende vorm van pesten is iemand isoleren en negeren." Mij overkwam dit in de Nieuw-Apostolische Kerk.


Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt; 14:00 uur]
TjerkB schreef: wo 13 jul 2022, 09:14(...)
In 2001 verscheen in de Nieuw-Apostolische Kerk de zogeheten "Leidraad dienen en leiding geven", in het Duits "Leitbild Dienen und Führen". Bij de aankondiging ervan luisterde ik aandachtig naar wat de toenmalige opziener Peter Klene hierover voorlas uit een circulaire. Dit gaat niet om zielzorg, besefte ik direct, maar de kerkleiding wenst zich te vrijwaren tegen de aansprakelijkheid voor wat er onder haar leiding misgaat!

(...)
Gisteren bij de NOS: "De meest voorkomende vorm van pesten is iemand isoleren en negeren." Mij overkwam dit in de Nieuw-Apostolische Kerk.

(...)

@all

Na de dienst waarin destijds de Leidraad dienen en leiding geven werd aangekondigd, sprak ik tegenover de opziener mijn twijfels erover uit. Ik zei ook direct waarom! Er gebeurde wat er altíjd gebeurt: de vorst on­der­hield zich nog min­zaam met andere aan­we­zi­gen - en daar bleef het bij. Dit voorval is kenmerkend voor de nieuw-apostolische geloofspraktijk. Al kan óók ik geen seconde in de toekomst kijken; soms is het enkel een kwestie van logisch nadenken en valt snel te bezien hoe een ongemakkelijk aanvoelende situatie het best tegen het licht kan worden gehouden.

Echter, in 2001 lagen er voor mij in de kerk al tweemaal zeven magere jaren achter. Ik kon niet weten dat er nog driemaal zeven zouden volgen, maar na 2007 heb ik die verder niet afgewacht. Al had ik het zojuist over een (kerk)vorst; zo zag ik dat destijds toch zeker bij voorkeur níet, maar door wat ik had meegemaakt tijdens mijn dienstbetrekking bij de kerk was het mij wel intussen volkomen duidelijk dat zielzorg en zakendoen van elkaar dienen te worden gescheiden. In 1999 had ik dit desgevraagd ook al geantwoord aan mijn nieuwe leidinggevende nadat deze (eind 1998) districtsapostel Pos was opgevolgd. Spontaan kwam dit toen ter sprake want internationaal zouden de statuten worden veranderd. Inmiddels weten wij hoe de internationale kerkleiding uit alle macht vasthield aan de totale zeggenschap over álles - en hoe weinig zegenrijk dit heeft uitgepakt. In 2006 gaf ik nog een bij nader inzien veelbetekenend advies op het vlak van zielzorg en in 2009 op het vlak van zakendoen. Alles werd weggewuifd. Machthebbers zijn daar geheel vrij in. Maar had ik daarentegen van dienaren geen ándere houding mogen verwachten?

In mijn vorige bericht haalde ik het lied aan "Waarheen, pelgrims, wilt gij trekken - met uw reisstaf in de hand?" en dat er in het tweede couplet wordt gezongen "Neen, wij vrezen geen gevaren, want Gods eng'len trekken mee." Goddank is dit laatste wat ook ik heb mogen ondervinden.

In de jaren '90 werd ik mij ervan bewust dat er in Duitsland zorgwekkende geluiden opkwamen over de Neuapostolische Kirche als een sekte. In eerste instantie dacht ik nog "What's in a name?", maar klaarblijkelijk hadden buitenstaanders er toch alle reden toe om vraagtekens te plaatsen. Ik draai er niet omheen: het heeft mijzelf daarna nog vele jaren gekost om goed genoeg te snappen hoe bij wijze van spreken aan onbevoegden in mijn kerk kwalijk een podium was verleend om rück­sichts­lo­s sektarisch te werk te gaan en hoe de kerkleiding zich van machinaties bedient. Hoogst bedrieglijk is het bijvoorbeeld als zielen ertoe worden verleid op beslissende momenten, terwijl het gaat om ethische kwesties of andere belangrijke vraagstukken, zichzelf geen samenhangende visie toe te staan, doch alleen datgene te overwegen wat volgens de kerkleiding ertoe doet. Ik heb dat zelf meegemaakt toen de vroegere districtsapostel Armin Brinkmann mij voorhield: "Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat, sich nach vorne zu strecken und sich zu versöhnen. Dazu ist es notwendig, sich von eigenen Vorstellungen, vielleicht vorgefasster Meinung und alten Erfahrungen zu distanzieren." Wie zich (vanuit de vermaledijde geloofsgehoorzaamheid) daaraan overgeeft, raakt namelijk vroeg of laat van zichzelf vervreemd want je legt je hoogst persoonlijke morele kompas in handen van derden. Na verloop van tijd ben je nota bene niet meer baas in eigen brein want die vermeende zegenaars gaan ervan uit dat ook bij jou alles wisselt op hún wenken. Heus: foute boel. In de Nieuw-Apostolische Kerk hebben op deze manier echter de meeste aangesloten leden twee identiteiten ontwikkeld: enerzijds gedraagt men zich willoos, wát er in de kerk ook faliekant verkeerd uitpakt, en daarnaast halfslachtig als een persoonlijkheid met toevallig een bijgeloof. Gebrainwasht derhalve. Ik weet het: het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar geef het bijgeloof op en houd vast aan het aloude evangelie.

TjerkB schreef: wo 19 jan 2022, 12:11(...)
Pas na allerhande onthullingen en onder druk van negatieve publiciteit, begon er soms iets te veranderen maar uit zichzelf deed de kerkleiding níet haar best om de aangesloten leden heel te houden. In de Nieuw-Apostolische Kerk is er ook nú nog altijd géén vertrouwenspersoon, géén klachtenregeling, noch een Raad van Toezicht. Het wordt tijd dat het geen enkel slachtoffer meer kwalijk wordt genomen zich uit te spreken.

(...)

Dit laatste brengt mij terug bij wat ik in 2005 als volgt kenbaar maakte:

Zelfwerkzaamheid

Wáár is het nu misgegaan, zo heb ik me vaak afgevraagd. Ooit viel het me op in een krant dat iemand sprak over "kneedbare types": personen die zich in een organisatie op voorspelbare wijze zullen ontwikkelen, die men naar zijn hand kan zetten en waar betrokkenen ook op geselecteerd zijn.

(...)

Wáár is het nu misgegaan? Na alles te hebben overwogen, na honderden slapeloze nachten, na duizenden hartenkreten, na al deze hoogten en diepten kwam ik op het volgende bijbelwoord:

Niet dat wij heersers zijn over uw geloof,
maar wij zijn medehelpers uwer vreugde;
want gij staat in het geloof.
(2 Kor. 1:24, Luth.vertaling)

Want gij stáát in het geloof!! Dáár ligt de kern, de kern ook voor het respect tegenover elkaar.

(...)


Uit: Bericht door "Vage gast | 27 juni 2005 om 11:35" (oorspronkelijke locatie: http://maimonides.web-log.nl/maimonides ... nt-8836092)

Juist dit is wat in de Nieuw-Apostolische Kerk pertinent NIET wordt geëerbiedigd. Helaas zal zulks altijd pas blijken als het er echt op aankomt: met gro­te he­ren is het kwaad ker­sen eten. Een aantal keren bevond ik mij namelijk in zo'n onzalige omstandigheid. Daarom weet ik wat ik zeg. Vergelijkend is volgens mij het onderstaande uit Romeinen 2 (NBV21):

  • De Joden en de wet
    [17] En u die uzelf een Jood noemt, op de wet vertrouwt en u op God laat voorstaan; [18] u die zijn wil kent en weet te onderscheiden waar het op aankomt, omdat u wordt onderwezen door de wet; [19] u die ervan overtuigd bent dat u zelf een gids van blinden bent, een licht voor hen die in het duister zijn, [20] een opvoeder van onverstandigen, een leraar van onwetenden, omdat u in de wet de belichaming van de kennis en de waarheid hebt – [21] u die anderen onderwijst, onderwijst u uzelf eigenlijk wel?

Groet,
TjerkB


P.S.
BakEenEi schreef:(...)
Mocht er nu iemand zijn die zich afvraagt "Hoe moet het dan verder met de Nieuw-Apostolische Kerk?", dan kan diegene zich troosten met de gedachte dat het met de Nieuw-Apostolische Kerk niet speciaal verder moet. Het gaat om het werk van God en dat is werkelijk vele, vele malen groter dat wat "een kerkgenootschap" kan belichamen. Bovendien is "De kerkleiding" thans doende om de nagedachtenis te schenden (!) aan al degenen die met hun hand in Zijn hand onbaatzuchtig én in liefde tot zegen van velen de verwarmende geloofsgemeenschap hebben opgebouwd zoals wij die voorheen dankbaar kenden.

Heeft de Heilige Geest ons ooit geleerd dat het volstaat om te wachten totdat de goddelijke beloften zich volautomatisch aan nieuw-apostolische gelovigen zouden vervullen? Dat onze pelgrimsreis er min of meer op zit omdat wij in het ledenregister waren ingeschreven van de Nieuw-Apostolische Kerk? Want zó is namelijk níet! Spijtig genoeg heeft in deze kerk het noodlot toegeslagen doordat dienaren zich op hun geestelijke bediening hovaardig lieten voorstaan en anderen, "lagere dienaren", die godgeklaagde opstelling van hun "meerderen" onnadenkend hebben geëerbiedigd. Zó is het misgegaan!

De Eeuwige trok zijn handen af van hun broddelwerk. In een bekend lied zingen wij NIET... "Wie kunnen zo zeeg'nen (...) alleen toch zij?", namelijk de hoge, hogere en nóg hogere "dienaren" binnen een menselijk denksysteem, doch: "Wie kan zo zeeg'nen (wie maakt zo blij als Jezus, mijn Heiland) alleen toch Híj?" Dát maakt hier het verschil! Dan kun je uit solidariteit met de aan grootheidswaanzin lijdende machtsfiguren in zo'n kerk, die met man en macht ijverig afbreken wat anderen opbouwden, natuurlijk wachten totdat je ook zelf bent ingeblikt, maar beter zou het zijn die naïviteit te overwinnen!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 03 Aug 2011, 16:39", in de thread "Tenzij... "
Zie tevens het bericht op "za 16 jan 2016, 14:35", in de thread "Marcel Dagenbach houdt de Neuapostolische Kirche voor gezien"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 15-07-2022, 08:30 uur]
TjerkB schreef: wo 13 jul 2022, 11:35(...)
In de jaren '90 werd ik mij ervan bewust dat er in Duitsland zorgwekkende geluiden opkwamen over de Neuapostolische Kirche als een sekte. In eerste instantie dacht ik nog "What's in a name?", maar klaarblijkelijk hadden buitenstaanders er toch alle reden toe om vraagtekens te plaatsen. Ik draai er niet omheen: het heeft mijzelf daarna nog vele jaren gekost om goed genoeg te snappen hoe bij wijze van spreken aan onbevoegden in mijn kerk kwalijk een podium was verleend om rück­sichts­lo­s sektarisch te werk te gaan en hoe de kerkleiding zich van machinaties bedient.

(...)

@all

Hoewel er een afzonderlijke thread is die dit onderwerp verder uitdiept, wil ik hier toch graag nog iets meer zeggen over wat een sekte typeert. Zie onder de vertaling van een in Zwitserland verschenen artikel, getiteld "Geistlicher Missbrauch/10 Merkmale", dat ik elders al eens aanhaalde:

Geestelijk misbruik - 10 kenmerken

In de bijna zeven jaar dat ik mij intensief heb beziggehouden met geestelijk misbruik alsook met daders en slachtoffers ervan, kwamen vooral de hierna volgende kenmerken naar voren die kunnen helpen bij het herkennen van dit misbruik.


  1. Als je een probleem ter sprake brengt, word jij het probleem en het probleem zelf wordt nooit besproken.
    Een reëel probleem of een klacht komt aan de orde. In het veelal manipulatieve gesprek met de leidinggevende realiseer je je ineens dat jijzelf tot het probleem wordt gemaakt.
    Dit kan zó ver gaan dat de leidinggevenden jouw geloof in twijfel trekken, je als geestesziek bestempelen of zelfs als bezeten, dan wel dat je wordt weggezet als een werktuig in de hand van Satan.
    De echte discussie over een misstand zal nooit plaatsvinden.
  2. Als je een leider/pastor kritisch bevraagt, krijg je te horen dat je een gezagsprobleem hebt.
    Er worden je Bijbelteksten voorgehouden over "leiderschap" met daarin een sterke nadruk op onderworpenheid.
    Dit komt eigenlijk overeen met kenmerk 1 - jijzelf wordt tot het probleem gemaakt.
  3. Leiderschap wordt misbruikt voor repressie.
    Leiderschap, coaching, pastoraat - en elke naam die je daarvoor kunt vinden - worden misbruikt om leden onder controle te houden. Leidinggevenden bespreken onder elkaar persoonlijke details uit pastorale ontmoetingen en proberen ondergeschikten te manipuleren, tot zelfs chantage aan toe.
    (zie ook het ondervragingsrapport over leiderschap)
  4. De kerkleiding claimt het recht om zich te mengen in jouw privéleven.
    De kerkleiding is meer geïnteresseerd in jouw levensstijl dan in jou als persoon.
    Voor je manier van leven betekent dit geen stimulans want het komt erop neer dat je onder de plak wordt gehouden. Het kan voorkomen dat je geen hobby meer wordt gegund, of dat een muziekstijl wordt verboden of boeken, enzovoort.
  5. De kerkleiding staat niet in voor gemaakte fouten.
    Aangezien de kerkleiding zichzelf als het ultieme instrument van God ziet en de predikant vaak ook als een soort van uitverkorene geldt die min of meer onaantastbaar is - wat overigens complete onzin is - zullen al dezen hun eigen fouten niet (willen) zien.
    Een beledigende leider zal nietszeggende uitspraken bezigen als "We maken allemaal fouten", maar wanneer wordt gevraagd om een specifiek excuus ergens voor, zullen de kenmerken 1 of 2 een rol gaan spelen.
    (zie het ondervragingsverslag "Raak de gezalfde des Heren niet aan")
  6. Uiterlijkheden tellen zwaarder dan authenticiteit.
    Fouten, misstanden, fysiek of seksueel misbruik worden liefst verzwegen om maar de schijn op te houden van een onberispelijk geestelijk klimaat.
    Er komen laagdrempelige diensten. Iedereen is daar vooral lief en aardig en de ware karakters komen niet aan het licht - men doet zich plichtmatig wellevend voor zoals leidinggevenden in de gemeente dat altijd al doen.
    Als er iets moet worden geregeld, wordt eenieder geacht om het de kerkleiding daarbij naar de zin te maken. Kritische geluiden worden sluw de kop in gedrukt.
  7. Vriendschappen en huwelijken worden te gronde gericht.
    Als vraagstellers niet tot zwijgen zijn te brengen, zullen gemeenteleden, vrienden en zelfs echtgenoten worden gemanipuleerd en tegen de betrokkenen worden opgezet. Mededelingen als "XY heeft het moeilijk en is de weg kwijt" of "XY laat zich door de Heilige Geest niets meer gezeggen en valt de kerkleiding lastig met aantijgingen" worden meestal heel subtiel in allerhande contactmomenten doorgegeven, tijdens gebedsbijeenkomsten en zelfs met de prediking.
  8. Ongepaste uitlatingen worden afgedaan als misverstanden
    In bewust geplande één-op-één gesprekken worden vaak uitspraken gedaan die leidinggevenden achteraf voor een misverstand houden of voor een leugen als het besprokene anderen ter ore is gekomen. Moedwillig wordt de integriteit van de vraagsteller in twijfel getrokken.
  9. Personen van aanzien worden ge­pri­vi­le­gi­eer­d
    Leden krijgen een voorkeursbehandeling op basis van hun status, zowel binnen de kerk als in hun beroepsomgeving.
    Aan de andere kant worden zieke of depressieve mensen bewust gemeden of als minderwaardig afgeschilderd, bijv. "God kan XY pas weer gebruiken wanneer hij/zij genezen is."
    Maar ze mogen wél de absurde tienden betalen!
  10. Medezeggenschap hooguit pro forma
    De kerkleiding geeft de leden of ambtsdragers het gevoel dat zij verregaand worden betrokken bij een beslissing. Zo wordt het dan vaak voorgespiegeld, terwijl van hogerhand het besluit al goeddeels vaststaat en het overleg alleen maar manipulatief plaatsheeft om het op de gewenste afloop aan te sturen.
    Bij het herkennen en aanpakken van een dergelijke machinaties treden meestal de kenmerken 1 en 2 in werking.


Deze lijst pretendeert niet volledig te zijn.
Elk kenmerk zal zich met talloze voorbeelden en gebeurtenissen laten illustreren.


Bron: Informatieplatform voor mishandelde christenen

Voor mij was dit gedurende een lange reeks van jaren de nieuw-apostolische geloofspraktijk ten voeten uit. Ik denk dat er weinig veranderd is.

Wie ergens oprecht verontwaardigd op reageerde, werd ook prompt afgerekend op woordgebruik. Nam dus geen woorden in de mond als kadaverdiscipline, systeemagent of ambtelijke willekeur want dan had je het zelf al bonter gemaakt dan wat er überhaupt mis kon zijn met iets. Ik herinner mij trouwens ook een e-mailreply, waarin mij o.a. het volgende wordt voorgehouden:

Hartelijk geliefde broer T.,
dat ik jouw berichten niet meer beantwoord komt niet voort uit het feit
dat ik jou en jouw situatie niet serieus zou nemen. Veelmeer heb ik helaas
de ervaring dat reacties per mail van mijn kant op geen enkele wijze
landen. Zo kan ik jou dus niet helpen.



Precies in lijn met het allereerste kenmerk hierboven: niet de kerk kon een probleem te beantwoorden hebben, maar ikzelf was het probleem! Wat ik had aangekaart en toegelicht waren machtspolitiek, intimidatie en manipulatie. Ook later heeft dezelfde afzender nooit meer inhoudelijk gereageerd, hoewel ik nog herhaaldelijk mijn uiterste best heb gedaan om serieuze aandacht te vragen voor tenhemelschreiende toe­stan­den...

Over de opmerking "Veelmeer heb ik helaas de ervaring dat reacties per mail van mijn kant op geen enkele wijze landen" heb ik achteraf nog navraag gedaan want wat ik vooral graag wilde weten, is: wát is het precies waarvan deze "hogere verantwoordelijke leidinggevende" meent dat het eerder telkens volkomen langs mij heen is gegaan? Wát heb ik over het hoofd gezien bij wat hij mij voordien al antwoordde? Ik kon het níet bedenken. Tijdens een overigens stroef verlopen laatste gesprek (in 2010) wist de betrokkene dit dan ook allerminst begrijpelijk toe te lichten.

Eind vorig jaar schreef ik:
TjerkB schreef: ma 06 dec 2021, 19:13(...)
Van mijn kant kan ik eraan toevoegen dat men vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk geen ander antwoord heeft dan bidden en zielen aanhoren.

(...)

Een luisterend oor alléén helpt niet als zielen zich beschadigd weten door machinaties (!) in hun geloofsgemeenschap. En wat ook werkelijk grievend is, is, als slachtoffers vernemen dat een leidinggevende elders quasi-ontboezemend heeft meegedeeld "Ja, er zijn fouten gemaakt". Wie dan denkt "O, wat fijn, de apostel begrijpt ons en wat geweldig ook dat hij zich er zo eerlijk over uitlaat" zonder echter aan te voelen dat zo'n losse opmerking bepaald geen balsem voor de ziel kan zijn voor hen aan wie wellicht schrijnend leed daadwerkelijk werd berokkend, is... naïef.

Verder verwijs ik naar mijn forumbijdrage op "ma 12 okt 2020, 16:21", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

Zie ook het bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "29 aug 2012, 21:16", in de thread "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u".


Groet,
TjerkB


N.B.
TjerkB schreef: ma 02 jan 2017, 22:10(...)
... vanwege de "de arrogantie van de macht", hebben volgens mij tallozen de Nieuw-Apostolische Kerk verlaten, via die onzalige "achterdeur" die gewoon met opzet wagenwijd was opengezet, voor vermeende "Querdenker". Alles ten faveure van de meedogenloze "ambtelijke top" in deze tot een klassieke sekte afglijdende religieuze organisatie...

(...)
Hoe nu verder? Word eerlijk en oprecht, kan ik de verantwoordelijken aanraden! Stop de hypocrisie, verban de ambtsladder en word gezegenden van de Almachtige:

(...)


Uit: Bericht op "Ma 02 Jan 2017, 22:10" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt" 23:00 uur]
TjerkB schreef: di 12 jul 2022, 18:54(...)
Het is niet niks om deel uit te maken van een geloofsgemeenschap; daarin ook zelf en altijd spontaan een werkzaam aandeel te hebben zonder ooit uit te zijn op eigen voordeel, maar dat er dan tóch een dag aanbreekt die op slag alles anders maakt omdat naasten zich aan jou vergrijpen met wat feitelijk neerkomt op "in vereniging gepleegd" geestelijk geweld. Hierna kun je er niet omheen massief in de rug te zijn aangevallen en dan ook nog "met voorbedachten rade". Nau­we­lijks nog voor ge­waar­wor­din­gen vat­baar ben je uit het veld geslagen. In welke film bevind ik mij?

Welnu, dat is exact wat deze broeder destijds overkwam. Aansluitend werd hij genegeerd en geïsoleerd - tot uiteindelijk de dood erop volgde...


(...)

@all

Zó werd er in de Nieuw-Apostolische Kerk omgegaan met zielen die alleen maar hun geweten volgden. Hoeveel water er sindsdien ook door de Rijn stroomde; jegens de ontelbaren die het moesten ontgelden, bleef nagenoeg elke boetedoening uit. Niets greep mij ooit méér aan dan dit.

Twee quotes hierover:
BakEenEi schreef: zo 14 jul 2013, 18:29(...)
In Duitsland spreekt men van Amtsstufen; nee, níet in de zin van kantoorverdiepingen maar dan betreft het in de Neuapostolische Kirche de diverse "Führungsebenen" op de bovenvermelde ambtsladder, waaraan het "Gottgewollte" "Leitbild Dienen und Führen" is... opgehangen. Op basis van dit denksysteem zou God de stamapostel de vrije hand laten, zodat Hij ondertussen de handen vrij heeft om onze toekomstige woningen op tijd af te hebben - naar Jesaja 65 en Openbaring 21, in de nieuwe hemel, en daarnaast (voor sommigen doch naar alle waarschijnlijkheid hooggeplaatsten) misschien nog wel een vakantiehuisje op de nieuwe aarde. Nu ben ik mij er echter van bewust dat hierin al een zeker cynisme doorklinkt. Daarom wil ik in dit bericht de toonzetting veranderen want gelukkig bestaat deze geloofsgemeenschap niet alleen uit leidinggevenden.

Verreweg de meesten zouden op deze manier het vierkante wiel niet opnieuw hebben uitgevonden!

Spijtig genoeg veroorzaakten leidinggevenden in de jaren '50 een nieuwe crisissituatie. Ook toen al werd tegenspraak "niet op prijs gesteld". De hele zaak escaleerde en -nogmaals- zo'n 40.000 gemeenteleden verlieten daarop deze (internationale) kerk. Omdat men in hogere kringen binnen het "ambtslichaam" het debacle al had zien aankomen (!), zoals het aan het beloop van de verdere gebeurtenissen eenvoudig valt af te leiden, werd er snel een draai aan gegeven. Zie het redactionele bericht op "Do 06 Okt 2011, 09:41" in de thread "Brood des Levens" 1 augustus 1960. Stamapostel Bischoff overleed in de avonduren van 6 juli 1960 en hierna was binnen 24 uur het hele "rampenplan" al uitgewerkt en akkoordbevonden, gezien daarbij de handtekeningen op 7 juli 1960 van bijna alle apostelen. Op diens "godsonmogelijke" overlijden was dus wel degelijk geanticipeerd. Maar zó werd het naar buiten toe pertinent níet -in waarheid- gecommuniceerd. Integendeel; men liet het voorkomen dat de zozeer met de stamapostel verbonden apostelen zo ongeveer de laatsten waren geweest, die aan diens omstreden Boodschap ooit zouden hebben willen twijfelen. Toen het eigen straatje keurig netjes was schoongeveegd, mocht iedereen het ontgelden die er anders over dacht...

Sindsdien werden alle vragen dienaangaande gepareerd met "waardevolle woorden" van achtereenvolgens de stamapostelen Walter Schmidt, Ernst Streckeisen, Hans Urwyler, Richard Fehr en Wilhelm Leber. Zij spraken in hun hoedanigheid van rechterhand van God, zodat de wereldbevolking in het algemeen en nieuw-apostolische gelovigen in het bijzonder het -in termen van de Rijdende Rechter- daarmee moesten doen. Punt uit.

(...) En dan wordt het dinsdag 9 juli 2013. Herder in ruste Manfred Steinwaller vertelt in de "Gesprächskreis Bottrop" dat hij voor zichzelf graag een lijst wil maken met de namen van alle broeders en zusters, die in de afgelopen 10 jaar aan de regelmatige ontmoetingen tussen gemeenteleden van de NAK en VAG hebben deelgenomen. Dat moeten er beslist velen zijn geweest. Aangezien op 10 september aanstaande "de opziener" wordt verwacht, is dit misschien iets wat deze zal aanspreken. In de loop van de avond komt er ook een oudere nieuw-apostolische geloofsbroeder aan het woord, die dan nog niet afweet van een telefoongesprek op maandag 8 juli jl. tussen een andere gespreksdeelnemer en stamapostel in ruste Wilhelm Leber, en wat laatstgenoemde alvast wel kwijt wilde over het toekomstbeleid ter zake van de internationale NAK-kerkleiding. De op 13 mei jl. gepubliceerde "Stellungnahme" van stamapostel Leber heeft deze oudere broeder namelijk hevig verontrust. Bijna wanhopig zette hij uiteen dat in de gemeenten er nog zowat niemand fatsoenlijk over is geïnformeerd en dat er nog altijd geen woord terug is genomen van de stelselmatig beledigende teksten door de jaren heen aan het adres van geëxommuniceerden. "Dit kan toch zo niet! Waarom moet dit zo?", zo sprak hij geëmotioneerd.

Heus, als je daar dan bij zit, in een vergaderruimte met in het midden een aantal tafels en daaromheen alle aanwezigen, en het betreft om precies te zijn psychisch letsel, nota bene in de hand gewerkt door "hogere dienaren", gaat er heel wat in je om. Psychisch letsel, wat "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" in de geschriften amper een naam mocht hebben en in feite nóg altijd bijna niet. Ik vind zoiets heel erg. Decennia gingen er na de jaren '50 en '60 voorbij; iedereen schreef bij wijze van spreken "De Goede Herder" of zond een geloofservaring in voor de rubriek "Onze doorlevingen", en ondertussen had vrijwel niemand oog voor duizenden gewonden die er waren gevallen. Over hun lot werd er gezwegen; op gezag van de "hogere dienaren". Daarom; toen apostel Peter Klene op "21 februari 2010" aankwam met het voorstel om voor de zoveelste keer maar weer collectief het zwijgen te betrachten, wisten ingewijden op slag genoeg. Doch raar maar waar; hij krijgt het nog voor elkaar ook! En daarmee hebben we meteen het ongelofelijke venijn van het nieuw-apostolische kastestelsel te pakken. Kennelijk zijn nog steeds velen in staat dieper onder de indruk te geraken van kerkelijke ambtsdragers naarmate dezen op de "ambtslader" een hogere positie hebben.

Nu echter "de Boodschap van stamapostel Bischoff" min of meer van de baan is omdat ook de catechismus (met terugwerkende kracht) voorschrijft dat de nieuw-apostolische geloofsleer een Bijbelse grondslag moet hebben, mag men zich trouwens wel eens afvragen of er wel een Bijbelse grondslag bestaat voor het ambtslichaam, de ambtsladder en voor meer van dat soort van heilige huisjes "in der Neuapostolischen Kirche".

Je kunt als individuele gelovige wel alles voor zoete koek willen aannemen, maar wij hebben ons verstand niet gekregen om er vervolgens niets mee te doen. Net zo min als je niet boos zou mogen worden omdat stamapostel Leber ertoe opriep geen ongenoegen en ontevredenheid te laten opkomen. Met het vermogen om eventueel boos te worden heeft God ons naar Zijn evenbeeld geschapen! En goddank kunnen wij twijfelen als er nog verkeer aankomt wanneer wij een straat willen oversteken. Wie gezonde mensen onklaar maakt omdat het "nach dem neuapostolischen glaubensverständis" onbetamelijk is om geen onbegrensd vertrouwen te hebben in "hogere dienaren", om maar eens een zijstraat te noemen, vormt domweg een gevaar voor de samenleving. Het wordt de hoogste tijd om hiervan nog in 2013 collectief doordrongen te zijn.

(...)

Over collectief gesproken...
TjerkB schreef: wo 13 dec 2017, 10:00
Levi schreef:(...)
Jij staat niet alleen Tjerk, alleen een internationaal collectief kan wat bereiken!

(...)


Uit: Bericht op "Ma 11 Dec 2017, 23:48"
@Levi

In de achterliggende jaren heb ik er veel voor overgehad om voor mijzelf en anderen om wie ik oprecht geef, feiten te verzamelen en omstandigheden toe te lichten. Ik wilde weten hoe van de nieuw-apostolische geloofspraktijk zich een verdeel- en heerspolitiek meester kon maken en waarom menigeen zich daaraan overgeeft. Het leergeld dat ik heb betaald kunnen anderen hopelijk besparen, was daarbij één van mijn overwegingen; en dan bedoel ik natuurlijk niet alleen "de tienden" of de kosten die gemoeid zijn met een webstek. Het werd een barre zoektocht. Met mijn forumbijdragen hield ik als het ware een logboek bij met thans als laatste nieuws:
  • Onlangs sprak ik in Duitsland uit de Apostolische Gemeinschaft (AG) een priester in ruste. Wij kwamen te spreken over Psalm 26 vers 8: "HEER, het huis waar u woont heb ik lief, de plaats waar uw glorie verblijft." (NBV) "Tjerk," zo zei deze priester, "realiseer je je wel dat dit de plaatsen betreft waarover wij in Matteüs 18 vers 20 lezen 'Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.'?" Die spontane opmerking stelde mij heel bijzonder gerust.
Ook "hooggeplaatsten" in kerkbesturen zouden zich dit wel mogen realiseren. Laten wij het dezulken maar niet toestaan in het geloof tussen ons een wig te drijven.

Groet,
TjerkB


Een collectieve uittocht begon zich af te tekenen. (...) Wáárom werden wij in de Nieuw-Apostolische Kerk ooit gewezen op het onderstaande?!

  • Daarom: beken elkaar uw zonden en bid voor elkaar, dan zult u genezen. Want het gebed van een rechtvaardige is krachtig en mist zijn uitwerking niet.

    Uit: Jakobus 5: 16 (NBV)


Ik wéét het; niet voor het eerst vestig ik hierop de aandacht - maar ja, het is evenmin voor het eerst dat ik zie dat er nog altijd niets verandert.

Groet,
TjerkB :shock:


P.S.
Gisteravond ontmoette ik iemand die had deelgenomen aan beraadslagingen, geïnitieerd vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk, met de intentie hernieuwde gezamenlijkheid na te streven, maar dat het gedeelde besef "Uw God is mijn God" ook na twee jaar nog altijd ver te zoeken was. Niet veel later waren de gesprekken geëindigd, zo begreep ik. Onbeantwoord bleef sindsdien de vraag: hoe zuiver was i.c. feitelijk die intentie?

TjerkB schreef: wo 13 jul 2022, 00:44(...)
In een prachtig koorlied wordt gezongen "Uw God is mijn God". Laten wij dáár heentrekken

(...)
  • 'k Wil dus ijlen; elk verwijlen
    leidt van 't doel voorwaar!
    Want wie aan het doel niet hecht,
    heeft verbeurd zijn kroningsrecht.
    Het verleden is betreden,
    voorwaarts richt ik mij.


    Bron: Tweede couplet van lied 276, NAK-gezangboek ("Ik wil streven dat mijn leven Gode zij gewijd")

Dat dit zo had uitgepakt, verbaasde mij misschien niet, maar het maakt terdege verschil of zoiets alleen een voorval is dat je ooit eens ter ore komt óf dat je dit uit de eerste hand verneemt van iemand die op dat moment tegenover je zit terwijl je dan deelgenoot wordt van de deceptie. Door wat er in het verleden had plaatsgegrepen, kon hier niet (over de hoofden van vele slachtoffers heen) worden volstaan met "zand erover".

Zie evt. tevens in dit verband het bericht op "di 12 okt 2021, 16:30", in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

@all

Op het voormalige Forum van Bauke Moesker schreef ik in 2012: "De kritiek waarmee het hier ooit begon, had enkel en alleen van doen met eerlijkheid en oprechtheid waar dienende broeders zich níet op lieten aanspreken! Godsgezanten, maar dan échte, zou dat onwaardig zijn... "

Groet,
TjerkB


P.S.
Graag verwijs ik nog naar het bericht op "zo 07 nov 2021, 11:46", in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 29-07-2022, 15:30 uur]
TjerkB schreef: za 07 dec 2013, 13:24(...)
Een "onderbuikgevoel" zegt je: er is hier iets niet pluis. Of sterker nog: ik word belazerd, maar hoe? Wij herkennen het waarschijnlijk allemaal. Maar nu overkwam het mij in het werk Gods; althans, zo leek het.

Driemaal zeven "magere jaren" gingen er uiteindelijk voorbij, alvorens ik er voor mijzelf onder de bedrijven door voldoende vat op had gekregen. Al die jaren overheerste bij mij het gevoel dat ik "alert" moest zijn.

Terwijl er "in de gemeenschap" een "plaats van rust en vrede" werd bezongen (lied 604, NAK-koorboek), "o huis door God gebouwd", speelde bij mij telkens weer zo'n vervelend onbestemd onderbuikgevoel op.

Achteraf denk ik nu echter dat het voor verreweg de meeste nieuw-apostolische gemeenteleden, die daarin wel iets herkennen, vrijwel onmogelijk zal zijn om te ontdekken wat er -achter de coulissen van de organisatie- écht zó verschrikkelijk mis is, dat men tijdig de feitelijk enig juiste conclusie kan trekken: opstappen voordat het te laat is om er géén trauma aan over te houden. Is het dan zó erg? Ja, nóg erger, om precies te zijn. Het goede nieuws in deze samenhang is goddank dat er met het werk Gods (!) niks mis is.

(...)

@all

Aan de allereerste forumbijdrage in deze thread ontleen ik de kritiek hierboven. Doordat mop­pe­ren en kla­gen niet in onze nieuw-apostolische vocabulaire thuishoorden, óók niet wanneer er écht een misstand te melden viel (want dan hadden onze naasten het ongetwijfeld goed genoeg bedoeld en wie dan geen vergeving kent, blijft uiteraard opgezadeld zitten met zijn of haar eigen scharlaken zonden), capituleerden de meeste gelovigen vroeg of laat voor de aldus opgelegde ijzeren discipline. Geen enkel argument zal indruk maken op de geconditioneerde "zegenaars". Tot op het hoogste niveau in de organisatie wordt deze kadaverdiscipline (!) tot in het extreme afgedwongen, wat ik onlangs nog verduidelijkte in mijn forumbijdrage op "za 16 jul 2022, 12:47", in de thread De nieuw-apostolische "Gouden Kooi". In elke sekte (!) gebeurt vrijwel hetzelfde:

TjerkB schreef: za 10 okt 2020, 15:34(...)
Amper lag "Apostelkind" in de boekhandel, of er verschenen op social media al gehaaste reacties in de trant van "Ook ik ben lid van het Apostolisch Genootschap, maar in de werkelijkheid van Renske Doorenspleet herken ik mij dus niet. Laat ik dat alvast gezegd hebben."

(...)
Ook de verhalen daarna van andere (ex-)apostelkinderen liegen er niet om. Maar staat er wel eens iemand bij stil dat er onderscheid valt te maken tussen omstandigheden a) die je overkomen, of b) die je worden aangedaan, of c) die je over jezelf hebt afgeroepen?!

Wat mijzelf namelijk opviel, is, dat, terwijl er allerlei zaken faliekant verkeerd uitpakten, anderen het maar laconiek lieten gebeuren. Men zweeg, keek ervan weg, of men praatte recht wat krom was. Zelfs onderzoeksbevindingen leidden nog niet tot slachtofferhulp.

(...)
Maar hoe ga je dan ondertussen om met zielen die het vreselijk moesten ontgelden? Van wie het leven werd ontwricht, of verwoest?! Is het nou écht zo ingewikkeld om te snappen dat er hier domweg onuitstaanbare egoïstische bullebakken aan het roer hebben gestaan?

(...)

Zojuist sprak ik van geconditioneerde "zegenaars". Maar wat doen die dan feitelijk allemaal -en de meesten misschien wel volslagen onbewust- zo verkeerd?, kan men zich afvragen. Juist daarom heb ik nooit zomaar ergens tegenaan willen schoppen zonder ook zaken te verduidelijken:

  1. TjerkB schreef: wo 13 jul 2022, 11:35(...)
    In de jaren '90 werd ik mij ervan bewust dat er in Duitsland zorgwekkende geluiden opkwamen over de Neuapostolische Kirche als een sekte. In eerste instantie dacht ik nog "What's in a name?", maar klaarblijkelijk hadden buitenstaanders er toch alle reden toe om vraagtekens te plaatsen. Ik draai er niet omheen: het heeft mijzelf daarna nog vele jaren gekost om goed genoeg te snappen hoe bij wijze van spreken aan onbevoegden in mijn kerk kwalijk een podium was verleend om rück­sichts­lo­s sektarisch te werk te gaan en hoe de kerkleiding zich van machinaties bedient. Hoogst bedrieglijk is het bijvoorbeeld als zielen ertoe worden verleid op beslissende momenten, terwijl het gaat om ethische kwesties of andere belangrijke vraagstukken, zichzelf geen samenhangende visie toe te staan, doch alleen datgene te overwegen wat volgens de kerkleiding ertoe doet. Ik heb dat zelf meegemaakt toen de vroegere districtsapostel Armin Brinkmann mij voorhield: "Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat, sich nach vorne zu strecken und sich zu versöhnen. Dazu ist es notwendig, sich von eigenen Vorstellungen, vielleicht vorgefasster Meinung und alten Erfahrungen zu distanzieren." Wie zich (vanuit de vermaledijde geloofsgehoorzaamheid) daaraan overgeeft, raakt namelijk vroeg of laat van zichzelf vervreemd want je legt je hoogst persoonlijke morele kompas in handen van derden. Na verloop van tijd ben je nota bene niet meer baas in eigen brein want die vermeende zegenaars gaan ervan uit dat ook bij jou alles wisselt op hún wenken. Heus: foute boel. In de Nieuw-Apostolische Kerk hebben op deze manier echter de meeste aangesloten leden twee identiteiten ontwikkeld: enerzijds gedraagt men zich willoos, wát er in de kerk ook faliekant verkeerd uitpakt, en daarnaast halfslachtig als een persoonlijkheid met toevallig een bijgeloof. Gebrainwasht derhalve.

    (...)
  2. TjerkB schreef: di 19 jul 2022, 15:41(...)
    Uiteraard houdt zo'n gekunsteld spiritueel piramidespel, waarbij de deel­ne­mers menen in de organisatie te kun­nen op­klim­men tot de top dan wel de hemel zou zijn be­reikt, geen stand. Wie er bij de bookmakers mochten aanschuiven en wie niet; dat was dus áltijd al doorgestoken kaart. Het moesten daadwerkelijk kneedbare types zijn. Wie doorkrijgt dat het er achter de coulissen zó aan toe gaat, kan die chaos het best verlaten. Pas hierna zal het bergopwaarts gaan...

    • Vertrouw niet op mensen met macht, op een sterveling, bij wie geen redding is.

      Uit: Psalmen 146: 3 (NBV21)

    (...)

Als het je op zo'n manier amper wordt toegestaan in voorkomende gevallen de relevante details voor jezelf gewoon redelijk compleet op een rij te zetten, word je namelijk kwalijk gemanipuleerd! Echter, vrijwel alles wat serieus iets om het lijf heeft, geldt in de Nieuw-Apostolische Kerk als "een zaak voor de dienaren". Een ongeschreven regel daarbij is (en hier gaat het dus mis) dat "lagere" dienaren loyaal zijn aan "hogere" dienaren. Het is niet zo dat je er onmiddellijk uit ligt, als je toevallig ook eens een eigen mening uitspreekt, maar kom met name bestuursleden niet te na. Tast hun ingebeelde alomvattende goddelijke gezag niet aan, dus óók niet met opvattingen over aan zielzorg volkomen nevengeschikte zaken:

TjerkB schreef: wo 19 jan 2022, 12:11(...)
Laten wij er niet schamper over doen dat op dit Forum vrijwel alles constant draait om maar één ding, namelijk grensoverschrijdend gedrag van geestelijk leiders. Spijtig genoeg is er nog geen verbod op hersenspoeling binnen het strafrecht want dan was de hele discussie al voorbij geweest. Zowel bij de Nieuw-Apostolische Kerk als bij het Apostolisch Genootschap hebben honderden, ja duizenden zielen ernstig geleden onder ongezonde machtsverhoudingen. Wie er wat van zei, kreeg veelal te maken met "secundaire victimisatie" in de vorm van victim blaming.

Pas na allerhande onthullingen en onder druk van negatieve publiciteit, begon er soms iets te veranderen maar uit zichzelf deed de kerkleiding níet haar best om de aangesloten leden heel te houden. In de Nieuw-Apostolische Kerk is er ook nú nog altijd géén vertrouwenspersoon, géén klachtenregeling, noch een Raad van Toezicht. Het wordt tijd dat het geen enkel slachtoffer meer kwalijk wordt genomen zich uit te spreken.

(...)

Wie zich niet kan neerleggen bij wat bestuursleden aan je voorhouden, staat "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" op tegen God. Immers, jíj, kleingelovige; je wilde toch geloven dat juist zij Zíjn gezanten zijn? Welnu, dan is nú voor jou het uur der waarheid aangebroken! Zó worden zielen voor het blok gezet. Wie in zo'n situatie voor de voorgewende overmacht níet zwicht; zijn of haar rol zal allengs zijn uitgespeeld. Men zal je voorhouden dat je niet te "helpen" bent en dat je dit aan jezelf te wijten hebt want zelfs door Godsgezanten laat je je niks gezeggen. Ikzelf heb dit tot driemaal toe meegemaakt. Wellicht omdat de kerk onherbergzaam wordt voor wie zich ergens mee bemoeit, nam niemand het voor mij op. Ook is het vanzelf lastig om spontaan onder woorden te brengen waarom er wel degelijk geestelijk misbruik aan de orde zou zijn. Mocht een enkeling daar wél in slagen; dan kan ik melden dat de kerkleiding zich hooguit gevoelig toont voor reputatieschade vanuit de media.

Onwillekeurig komen mijn toeristische omzwervingen uit bij de volgende quote:

TjerkB schreef: do 19 apr 2018, 11:03
Levi schreef:(...)
Ik voel mij geenszins verloren maar juist bevrijd!

Ik denk dat 99% van de ‘verlorenen’ het ook zo ervaren.
En de eerste ambtsdrager die op zoek gaat naar de verloren schapen moet ik nog tegenkomen!

(...)


Uit: Bericht op "Di 17 Apr 2018, 01:31"
(...)
Eén van de broeders, voor wie het in de NAK-gemeente Hamburg-Blankenese onherbergzaam werd, nadat er een valstrik voor ze was gezet om uit te laten komen wie er in twijfel verkeerde ten aanzien van de opgelegde ideologische ballast, merkte destijds op: "... uns ist ein Stück Heimat genommen". Zie -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "Za 23 Jun 2012, 20:47", in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?". Volgens mij wilde hij daarmee toen zeggen: ook al gaat voor ons intussen de reis verder, wat het geloof betreft; het gemis blijft - het gemis om elkaar in de gemeenschap blij te ontmoeten en je dan samen te willen verootmoedigen in een lied, in een gebed (!), als:
  • Mijne ziele zucht naar vrede, naar een plaats waar liefde woont,
    waar zij rust vindt na 't geworstel, en men strijd met liefde loont.
    Want de wereld wil haar jagen naar een plaats, waar zij niet hoort.
    Om de ziele te onttrekken aan het liefd'rijk Vaderwoord.

    Lieve Vader, 'k heb gestreden om te volgen willig stil,
    'k heb geworsteld en gebeden, om te gaan naar Uwe wil.
    Steeds weer trachten duist're machten te bewijzen hun gebied.
    Maar dan heb ik U beleden, U, die meer het hart aanziet.

    Lieve Vader, schenk mij krachten, geef mij meer van Uwe geest,
    dat mijn vormingstijd op aarde niet vergeefs dan zij geweest.
    Wil mij sterken, leer mij werken voor het eeuwig, heerlijk doel.
    Daarin vind ik rust en vrede, ben ik vrij van aards gewoel.


    Bron: Lied 23 in het vorige NAK-koorboek ("Zielsverlangen")
Maar ja, zo heeft het voor menigeen niet langer mogen zijn, toen bij wijze van spreken de legers oprukten van regelneven en vergadertijgers; de zelfgenoegzamen. Bulldozers. Ook ik voelde mij daardoor onder de voet gelopen.

(...)

Zie tevens de forumbijdrage d.d. heden, "do 28 jul 2022, 15:59", in de thread "scheuring in de Hersteld Apostolische Zendingkerk (groep Schaap-Rijnders-Straetemans versus groep Kuipers)".


Bij nader inzien was de aanstelling van stamapostel Wilhelm Leber een politieke benoeming die zich later -met verregaande gevolgen voor zijn kerk- zou wreken. Telkens opnieuw werden hij en de zijnen als het ware van rechts ingehaald, door allerhande waarheidsvinding van buitenaf. Achter de fa­ça­den is men in de hiermee geschetste ons-kent-ons-cultuur verontrustend blind voor de ethische aspecten van besluitvorming. Intussen leidde dit tot een soort van ultralight-versie van het nieuw-apostolische geloofsleven, zodat de laatste volgers als lid nog aanblijven.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wát is er gaande?

Bericht door TjerkB »

@all

Twee voorbeelden van hoe de nieuw-apostolische kerkleiding kennelijk in haar eigen netten verstrikt is geraakt:

  1. https://www.naktalk.de/store/kein_neues_evangelium.mp4
  2. https://www.naktalk.de/store/Die_Zukunft_der_Kirche.mp4
Bron: https://www.naktalk.de/


In beide gevallen valt de prediking níet te volgen. Wie zich er desondanks aan overgeeft, raakt erdoor verward...

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Is de Nieuw-Apostolische Kerk een sektarische beweging?”