TjerkB schreef: ↑wo 01 nov 2023, 15:23(...)
... hier laat ik het bij.
(...)
TjerkB schreef: ↑wo 21 jan 2015, 16:40(...)
Zielzorg - als dat níet op innemende wijze de zorg mag zijn die er zuiver op is gericht dat christenen zich zowel middenin hun geloofsgemeenschap als aan de rand ervan volkomen veilig mogen weten in Jezus' armen; berg je dan maar.
(...)
Uit: Bericht op "
wo 21 jan 2015, 16:40", in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
Om meer dan het bovenstaande ging het mij eigenlijk niet, maar wij moesten het hoofd bieden aan
van alles wat de aandacht daarvan afleidde.
@all
Na zó veel bespiegelingen sinds 2005 dat ik de tel niet meer heb kunnen bijhouden, mag het inderdaad wel eens "klaar" zijn, vind ik - en dan vooral "klaar" in de zin van "voldoende opgehelderd". Wat dit laatste betreft, mag het -hoop ik- duidelijk zijn dat ik er "never ever" op uit ben geweest om aan welke steen dan ook ter uitholling een soort van gestage drop toe te dienen want mijn forumbijdragen kwamen alleen maar voort uit de pijn van kwellend misbruik, nota bene in de kerk waarin ik als kind ben opgegroeid en waarin het destijds heus goed toeven was. Toch werden bij nader inzien ondertussen tallozen onheus bejegend. Soms zó ernstig, dat het de gezondheid van de betrokkenen ondermijnde.
Zoals aan een medaille, zitten er aan elke zaak meerdere kanten. Vanuit een slachtofferrol, kunnen gelovigen zeggen: er is ons zand in de ogen gestrooid. Maar waar ik daarentegen telkens opnieuw óók op heb willen attenderen, is: waarom zouden wij dat anderen, boosdoeners, toestaan! Een complicerende factor hierbij is voor mij trouwens altijd geweest dat ik er niet mee overweg kon als kwetsbare naasten (!) werden misbruikt.
Als je jong bent, begrijp je vanzelf van alles nog helemáál niet. Later wellicht evenmin, maar zelf heb ik elk geval hier en daar nog een poging willen wagen om erachter te komen hoe ik kan vermijden naasten, om wie ik geef, in "het geloof" achteloos op het verkeerde been te zetten. Als het ergens faliekant verkeerd mee uitpakt, blijkt niet zelden dat er voorbij is gegaan aan een ware aaneenschakeling van alarmerende signalen. Welnu, in de Nieuw-Apostolische Kerk is het misgegaan bij het ongepaste onbegrensde vertrouwen dat leidinggevenden opeisten voor zichzelf. Die gingen naast hun schoenen lopen en de ravage die men aanrichtte mocht geen naam hebben, juist niet als dit achteraf loyalisten blameerde.
Uit alle macht werd wat krom is recht gepraat en geschreven. Jaar in, jaar uit; en evidente wandaden werden alsmaar ingewikkelder voorgesteld.
Maar: hoe ingewikkeld heeft het ooit kunnen het zijn? Denk eens aan de gelijkenis over een zaadje van de mosterdplant (vgl. Matth. 13: 31-32)!
In deze thread vertelde ik dat veel apostolische liederen mij als kind al als muziek in de oren klonken, terwijl de waardevolle inhoud mij bijbleef:
- Zijt gij een Christen naar de naam slechts,
dan wel een Christen metterdaad?
Zijt gij wel zeker, dat gij heden
de smalle weg des levens gaat,
de smalle weg des levens gaat?
Vlei u niet met een schone naam;
wil in het wezen immer staan,
wil in het wezen immer staan.
Sta even stil, kom tot u zelve,
hebt gij uw toestand overdacht?
Nog is 't de tijd van Gods genade;
zie dus dat gij Zijn wil betracht,
zie dus dat gij Zijn wil betracht!
Wil door de enge poort toch gaan
en geef Gods Geest in u vrij baan,
en geef Gods Geest in u vrij baan.
Bron: NAK-gezangboek, eerste en tweede couplet uit lied 155
- O, wil toch van het Levenswoord
geen hoorders zijn alleen.
Of't al dan niet uw zin bekoort,
gaat om te doen eerst heen.
Dan komt er vrede in uw huis
en blijheid in 't gemoed.
Dan vindt gij kracht om zelfs uw kruis
te dragen welgemoed
Bron: Eerste couplet van lied 113 (gezangboek HAGEA, 1953)
Daarom: wat goed was, blíjft voor mij goed, maar wat "het geloof" betreft, stel ik voor éérst werk te maken van waar het mee begint: Zijn
Liefde.
Groet,
TjerkB
