In het leven van ieder mens
komen ogenblikken voor waarop
hij tot zichzelf zegt: "Tja, dat kan
niet." En dan doet hij iets.
Erik Hazelhoff Roelfzema
@all
Om eruit te kunnen komen, zocht ik naar iets wat ons met elkaar verbindt. Hopelijk mag dit lied 143 zijn (
gezangboek HAZEA, 1933)
, "Komt! bieden wij elkander... ons hart verzoenend aan", met als oogmerk:
"Geen Godskind blijve achter, waar Jezus vóór wou gaan."
Want:
- God heeft ons lichaam zo samengesteld dat de delen die het nodig hebben ook zorgvuldiger behandeld worden, [25] zodat het lichaam niet zijn samenhang verliest, maar alle delen elkaar met dezelfde zorg omringen. [26] Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde. [27] Welnu, u bent het lichaam van Christus en ieder van u maakt daar deel van uit.
Uit: 1 Korintiërs 12 (NBV)
Op deze manier krijg je nooit alle betrokkenen aan tafel, zal iemand nu mogelijk denken. Ikzelf vroeg mij dat eerlijk gezegd ook af. Sta mij echter toe het volgende hierover te zeggen. Ik ga namelijk uit van goudeerlijk onderling respect; de gezindheid van Christus Jezus.
Met de menselijke Jezus kunnen wij volgens mij allemaal wel leven, voorzover de Bijbel ons over zijn doen en laten informeert. Net als wijzelf het ervaren, kon hij soms
Blij zijn, soms
Bang,
Bedroefd of
Boos. Met al deze vaardigheden zijn wij allen -
goddank- toegerust. Dit laatste werd later wel eens uit het oog verloren doordat wij (punt, uit) bovenal geacht werden blij te zijn - tegenover het apostolaat. Maar daar werd toen nogal uitdrukkelijk op gehandhaafd, zal ik maar samenvattend concluderen. Aan Jezus werd niets meer gevraagd.
Al dan niet goed bedoeld doch hoe dan ook fout uitgevoerd werd de nagedachtenis aan het voorbeeld van Jezus gepolitiseerd, maar daarvoor hadden anderen en wijzelf onze offers niet gebracht. Niet om díe reden hebben wij allen onze schouders ergens onder gezet!
TjerkB schreef: ↑wo 30 dec 2020, 16:15(...)
TjerkB schreef: ↑vr 23 okt 2020, 20:42
(...)
Het zou fijn zijn als de onderstaande woorden van Dietrich Bonhoeffer deze en gene wat vaker en wat meer tot de verbeelding spreken:
TjerkB schreef: ↑ma 01 jan 2018, 14:24
(...)
- Zijn wij nog bruikbaar?
Wij waren de zwijgende getuigen van slechte daden, wij zijn door de wol geverfd, wij leerden de kunst te veinzen en te spreken met dubbele tong, ervaring maakte ons wantrouwig tegenover de mensen, we konden hun vaak niet vrijuit de waarheid zeggen, zware conflicten maakten ons murw, misschien zelfs cynisch - zijn wij nog bruikbaar? Geen geniale, cynische, hautaine of geraffineerde, maar ongekunstelde, eenvoudige en eerlijke mensen zullen we nodig hebben. Zal onze innerlijke weerstand tegen alles wat ons werd opgedrongen nog sterk genoeg zijn, zal de oprechtheid tegenover onszelf nog radicaal genoeg zijn, om weer de weg te vinden naar eenvoud en eerlijkheid?
Bron:
Dietrich Bonhoeffer - Verzet en overgave, brieven en aantekeningen uit de gevangenis. Herziene uitgave, derde druk 2014 (ISBN 978 90 435 2411 7), Uitgeverij Kok.
(...)
Het zou dus bepaald niet verkeerd zijn als geestelijk leiders hieraan ook vanaf de kerkvloer soms wat uitdrukkelijker worden herinnerd want let wel: het handelt in deze samenhang om mensenrechtenschendingen! Wie dat niet wil inzien, heeft in een kerk niets te zoeken.
(...)
Men trachtte te
imponeren in plaats van onbaatzuchtig te dienen, terwijl juist "liefde zónder bijbedoelingen"
hét verschil kon maken.
(...)
Ik denk dat er niet veel mis mee is als wij dit nu met elkaar onder ogen willen zien. Andere zaken dan
zuiver liefde gaven de doorslag.
In de Nieuw-Apostolische Kerk moet altijd álles wijken voor het aanzien van het apostolaat en van de kerk als instituut. Tot elke prijs. Tienduizenden onder wie ikzelf hebben daarvan de wrange vruchten geplukt. De onverbiddelijke kerkleiding kijkt een andere kant op.
Bij het Apostolisch Genootschap daarentegen werd de intentie uitgesproken recht te doen. Nu echter komt het erop aan de Macht der Liefde in het volle licht te eerbiedigen, te laten glanzen! Niet langer in woorden want die kan eenieder wel dromen, doch metterdaad.
Het probleem bij het Meldpunt is helaas dat de adviescommissie zich heeft geconformeerd aan een onverhoopt al te zeer normerend uitgevallen meldpuntregeling. Daarom zou belanghebbenden kunnen worden aangeboden dat men desgewenst voor rekening van het ApGen tegenover een in te stellen werkelijk onafhankelijke serieuze "commissie van wijzen" (met alsdan een ruimhartig toegewezen mandaat) een mediationtraject in mag gaan, daarbij inbegrepen de kosten van professionele begeleiding. Als redelijk alternatief dus.
Het zal nuttig en fijn zijn als het ApGen-bestuur zich daartoe met het juiste gevoel voor urgentie beraadt op een adequaat
steunfonds.
Indien er meer dan ooit ruim baan wordt gemaakt voor de Macht der Liefde als ieders uitgangsgedachte en toetssteen, komt het goed.
- Eigen foto TjerkB
Groet,
TjerkB