Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef: wo 16 jun 2021, 18:50(...)
https://www.boekwinkeltjes.nl/b/1862743 ... inne-foar/

Tijdens een causerie met Theo Verlaan (op volwassen leeftijd toegetreden tot de Nieuw-Apostolische Kerk) deed hij mij snakken naar adem. Ik parafraseer hem: "Na aan paar (stam)aposteldiensten was het voor mij volstrekt duidelijk, dat ik lid was geworden van een fascistoïde sekte.".

@zefyr

Leuker kunnen wij het niet maken. :oops:

Voordat ook ik mij dat waagde te realiseren, moest ik het mijzelf toestaan dat ook informatie van buitenaf serieus wordt meegewogen. Wat er langs interne kanalen werd gecommuniceerd, bleek achteraf niet zelden opzettelijk te zijn omgebogen naar halve waarheden.

Ik wens het ApGen-bestuur toe verontreinigde grond te saneren en slachtoffers van machtsmisbruik onvoorwaardelijk te rehabiliteren.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

Afbeelding De Barmhartige Samaritaan (beeldhouwer: Piet Esser)


@all

Op Scheveningen zag ik dit kunstwerk staan. Ik dacht: wat krachtig uitgebeeld als iemand zich spontaan over een medemens ontfermt!

Onwillekeurig dwaalden mijn gedachten af naar de mij bevreemdende en in ambtelijke taal afgemeten meldpuntregeling bij het ApGen. Alsmede naar wat ik (op pag. 473) had gelezen in "Nieuw licht op oude wegen" over... de nimmer falende Liefde (bij het Genootschap):

'Men spreekt zich theatraal uit over "eenzaamheid en wanhoop", maar de Eeuwige Hoopgever en de nimmer falende Liefde zou, zo zij dit werkelijk wensten, in hun leven kunnen zijn!!', aldus Lambertus Slok in de Weekbrief van 22 november 1970 over ApGen-studenten.

Het zou dus fijn zijn als het in de "werkplaats voor zingeving" alsnog komt tot een gezonde overeenstemming van denken en handelen:
TjerkB schreef: wo 30 dec 2020, 11:58(...)
Wie een vraagteken plaatste ten aanzien van de rechtschapenheid of wat dan ook van "de Apostel", bezondigde zich aan godslastering, denk ik want "het verlangen" om Lambertus Slok "te ondersteunen" bleek zo weinig vrijblijvend te zijn, dat zelfs het adagium "... maar geloof voor alles in uzelf!" door de geloofspraktijk werd overruled. Voor wie al dan niet uit gewetensnood twijfelde aan de normerende gedachtewereld van de apostel was er géén zegen: wie die gedachtenwereld niet dankbaar verinnerlijkte, moest worden heropgevoed! Ook opgroeiende kinderen werden dus met dat gedachtegoed meegevoerd onder een voelbare dreiging van afkeuring en uitsluiting...

Alleen al om redenen van het bovenstaande vind ik het ronduit abject dat het bestuur bij het door haar ingestelde Meldpunt nu een deskundige ten tonele voerde op het gebied van multi-probleemgezinnen. Nog stuitender is het dat er met de meldpuntregeling in de versie van 27 november 2020 voor slachtoffers nota bene een juridische valstrik werd gezet. Ik kan het niet anders zien: dat is vals.

Want:
TjerkB schreef: ma 12 sep 2016, 15:40 (...)
... "elke halve waarheid is een hele leugen", zoals Bauke Moesker het vaak opmerkte, én (naar de veel te vroeg overleden politica Ien Dales, van wie velen niet weten dat zij in het bezit was van een evangelistendiploma): "Een beetje integer bestaat niet".

(...)

Met wat voor een "werkplaats voor zingeving" hebben wij hier van doen?!

(...)

Verder herinnerde ik mij vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk het volgende:
BakEenEi schreef: za 20 aug 2011, 15:01(...)

  • In het voorjaar van 2001 werd er in Hilversum, waar toen de confirmanten waren uitgenodigd, vanuit de jeugd in het district Amsterdam een verhaal voorgelezen over een man die drie vrienden had. Toen deze man voor een rechter werd gedaagd, wenste één vriend hem sterkte en ging mee tot aan de rechtbank. De twee andere vrienden bleven hem vergezellen, doch één van deze twee nam afscheid bij de rechtszaal. De laatste vriend echter hield een pleidooi tegenover de rechter...
(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "20 aug 2011, 15:01", in de thread "Luister naar mijn woorden maar die staan los van mijn daden!"

Bij het ApGen gebeurde waarschijnlijk het tegenovergestelde: iemand pleitte juist voor een normerende tekst in de meldpuntregeling!

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

@all

Het gevangenisregime bij het ApGen mag dan nu, sinds de wijn die er naar het hoofd steeg mocht worden verdund, wel wat milder zijn; net als bij de Nieuw-Apostolische Kerk schijnt het geestelijke klimaat er nog altijd sluw te worden beheerst door totalitaire opvattingen. Immers, de gevangenen worden geacht zich te laten bedwelmen door utopisch denken over wat makkelijker wordt gezegd dan gedaan:

TjerkB schreef: ma 14 jun 2021, 15:33(...)
Het ApGen-bestuur sprak weliswaar een excuus uit, doch spijtig genoeg gebeurde dit pas ná verontrustende berichtgeving in de media. Tot dan toe overheerste volgens mij al te zeer zelfgenoegzaamheid: kijk hoe wij als mul­ti­me­di­a­listen onze dromen dromen en doe mee! Met spielerei wordt natuurlijk geen enkele smart gedeeld. Een heel andere gezindheid is daarvoor nodig, én: Liefde zónder effectbejag.

(...)

Zoals men in de Nieuw-Apostolische Kerk de realiteit uit het oog verloor met de persoonsverheerlijking van de toenmalige stamapostel Johann Gottfried Bischoff...
BakEenEi schreef: za 24 aug 2013, 14:48(...)
En dan sta je het vervolgens één van je redacteuren toe om tijdens een openbare eredienst zogenaamd door de Heilige Geest de volgende gedachte wit te wassen (!): "Im Weihnachtsgottesdienst zu Gießen nannte Apostel Rockenfelder den Stammapostel «den Größten — nächst Christus —, den die Erde je getragen hat»."

Zo'n dwaze "Glorifizierung des Stammapostels" moest anno 2013 ten faveure van Wilhelm Leber blijkbaar nog maar eens worden geprolongeerd. Wat dat betreft heeft de kerkgeschiedenis nog niets aan actualiteit ingeboet.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "24 aug 2013, 14:48", in de thread "Verslag van de Godsdienst van zondag 10 juli 1960"

... huiverde in 1956 bij het ApGen vermoedelijk ook niemand toen Lambertus Slok met het oog op Weekbrief 25 als volgt proclameerde:

  • Wij naderen de Amerikaanse kust en straks zal, zolang de mensheid bestaat, voor het eerst een mensenkind de bodem van dit land betreden, dat zich bewust is te zijn Geroepen voor de meest noodzakelijke arbeid-Gods, namelijk: het Christen-Element daadwerkelijk onder de mensen te brengen. Alleen daardoor zal de majesteit Gods zich eerst recht kunnen ontvouwen en de planeet waar zo ontzettend veel strijd gestreden is, de beloofde naam verkrijgen, nl. het gezegend aardrijk.

Hoezeer betrokkenen ook van dwaze hoogmoed naast hun schoe­nen liepen; hun vermeende verdiensten worden nog steeds geroemd. Als een kniesoor nu vindt dat hij of zij daarmee onder de voet werd gelopen, mag men zich melden bij een deskundige op het gebied van multi-probleemgezinnen. Veeleer echter is de diagnostiek gebaat met een deskundige op het gebied van multi-probleemsekten.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: do 14 jan 2016, 23:17(...)
Vijf jaar geleden herinnerde ik eraan dat de voormalige NAK-apostel Gerrit Sepers acht jaar geleden in het dagblad Trouw over de Nieuw-Apostolische Kerk sprak in termen van een geestelijk concentratiekamp. Om precies te zijn; hij verklaarde als volgt:
"Met indoctrinatie als heilsmiddel doet de NAK een geestelijk ’concentratiekamp’ ontstaan. De veelvormigheid van de eerste christelijke gemeenten was zo groot en uiteenlopend, dat men zich werkelijk moet afvragen of onze Heer Jezus Christus de apostelen wel zo duidelijke macht gegeven heeft als de NAK in deze tijd met ijzeren vuist leert. Mijn antwoord is: nee."


Bron: Trouw-artikel "Ex-apostel noemt kerk een concentratiekamp" d.d. 05-01-2008 door Lodewijk Dros
Drie jaar later, genoodzaakt door de omstandigheden, hoopte ik -door via het Forum van Bauke Moesker een aantal achtergronden te verduidelijken- erger te voorkomen...

(...)

@all

De forumbijdrage waaruit ik zojuist de quote hierboven aanhaalde, is van 2016. Wat vliegt de tijd voorbij! De voormalige NAK-apostel Gerrit Sepers heeft uiteindelijk het lef gehad om openlijk de stelling te betrekken dat er bij de NAK mensen psychisch gevangen zitten.

Met ijzeren vuist werd er in de Nieuw-Apostolische Kerk "lesgegeven", aldus Sepers. Was het bij het Apostolisch Genootschap anders?

Wáárdoor pakte het in de "werkplaats voor zingeving" (...) zo faliekant verkeerd uit, zo vroeg ik mij af. Was dat bij het ApGen zuiver een spartaanse opvoeding, of waren de opvoeders daar domweg niet goed bij hun verstand? Wáren die dan al krankzinnig of wérden ze het?

Vorig jaar schreef ik dit erover:
TjerkB schreef: di 20 okt 2020, 14:59(...)

Terwijl bij het Apostolisch Genootschap in de jaren '40 en '50 Lambertus Slok met vereende krachten in het zadel werd geholpen (en hopeloos over het paard werd getild), draaide in de Nieuw-Apostolische Kerk alles destijds in toenemende mate om de verheerlijking van stamapostel Johann Gottfried Bischoff. Toen deze laatste, die zichzelf onsterfelijk waande, in 1960 tóch dodelijk overleed, nam die volstrekte dwaasheid niet meer toe zoals het nadien juist wel gebeurde onder Slok sr. die zich willens en wetens idolaat liet vereren.

(...)
Maar ja, eenmaal "boven het aardse" in vervoering geraakt door de magie van de in de spirituele "beau mon­de" neergedaalde heilige graal, wilden de gelovigen natuurlijk graag actief bijdragen aan de bijbehorende hemelse luister, zoals met hun zang en snarenspel. Ongemerkt namen toen hun heiligen op elk terrein binnen de religieuze organisatie ieders hele hand terwijl ze een vinger was gegeven. Niemand anders in "het werk Gods" aan het roer dan de godenzonen zelve, die dat bij de notaris alvast tot in detail hadden geregeld. Zo werd er onder Gods hoge hemel een staat gevestigd en in dat koninkrijkje werd dus maar meteen de staat van beleg afgekondigd.

(...)

Ongemerkt: zo lang­zaam dat je het niet merkt. Maar wát doe je wanneer je het alsnog merkt en snapt dat ergens een afslag is gemist?

Ik vrees dat bij dit soort van ellende wij bijna net zo traag doorkrijgen wat er dan precies mis is als dat wij eerst sloom de mist ingaan.

Nog érger wordt het als wij ons moeten realiseren wat onze "verwijtbare nalatigheid" kan hebben aangericht in het leven van anderen...

Maar alsjeblieft, probeer nu niet te maskeren dat verantwoordelijken collectief hebben gedwaald en -schadeplichtig- hebben gefaald.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: di 22 jun 2021, 14:47(...)
Ik vrees dat bij dit soort van ellende wij bijna net zo traag doorkrijgen wat er dan precies mis is als dat wij eerst sloom de mist ingaan.

Nog érger wordt het als wij ons moeten realiseren wat onze "verwijtbare nalatigheid" kan hebben aangericht in het leven van anderen...

(...)

@all

Het gaat er nu om bestuurlijke verantwoordelijkheid te nemen! Een bestuur, zéker bij een Algemeen Nut Beogende Instelling, is er natuurlijk óók voor om op gewetensvolle wijze te herstellen waar vorige bestuurders onverhoopt te weinig zorg aan hebben besteed.

Al jarenlang voelen bestuurders bij het Apostolisch Genootschap op hun klompen aan dat dingen anders moeten, maar net als bij de Nieuw-Apostolische Kerk vindt men het gê­nan­t om precies te zeggen wat er misging en de oorzaken ervan nauwkeurig aan te wijzen.

Dit laakbare vermijdingsgedrag, wat ik eerder al egoïstisch en laf noemde omdat slachtoffers er zelfs dubbel door worden benadeeld, mag dan wel samenhangen met een klap van de molen die vrijwel allen meekrijgen in een sekte; maar het typeert vooral je integriteit.

Als een ambtsvoorganger doorreed na een ongeval en zelfs omstanders grepen niet in; Bert Wiegman, hoe wilt u de geschiedenis in?

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: di 22 jun 2021, 14:47(...)
De voormalige NAK-apostel Gerrit Sepers heeft uiteindelijk het lef gehad om openlijk de stelling te betrekken dat er bij de NAK mensen psychisch gevangen zitten.

Met ijzeren vuist werd er in de Nieuw-Apostolische Kerk "lesgegeven", aldus Sepers. Was het bij het Apostolisch Genootschap anders?

(...)

@all

Toen Gerrit Sepers in 2008 een interview gaf aan Trouw, handelde het bij de Nieuw-Apostolische Kerk niet pas sinds 2007 om een hel. Neem het van mij maar aan: een "geestelijk concentratiekamp", al kust de paus de grond, is niet exact hetzelfde als de hemel op aarde.

Kinderen kwamen als kind, noch als volwassene voluit in hun element omdat sektarische denk­beel­den er bij ze werden in geram­d. (...) Het tragische noodlot wat ze hierdoor trof, bestaat eruit dat ze als ontheemden opgroeiden in twee of zelfs méér gescheiden werelden.

Bij het ApGen vonden ze je alleen lief als je gehoorzaam was; als je hartje sneller ging kloppen als "oom Apostel" trots op je kon zijn. Ondertussen gaf die schurk helemáál niet om jou. Je mocht van hem als 8-jarige het gesticht in als thuis het noodlot had toegeslagen.

Daarom mocht je van "stiefoom doctor Apostel" je verdriet nu melden bij een deskundige op het gebied van multi-probleemgezinnen. Correct: ik vind het hoogst kwalijk als een bestuurder niet voluit instaat voor de gevolgen van psychopathie bij een ambtsvoorganger.

Bij het Apostolisch Genootschap houdt men m.i. opzettelijk Lambertus Slok de hand boven het hoofd qua psychiatrische diagnostiek. Ook Gerrit Sepers had het niet misstaan diens alarmerende bevindingen eerder met belanghebbenden te communiceren dan achteraf.

Men kan wel verwoede pogingen doen om de (kerk)geschiedenis omzichtig te herschrijven, zodat buitenstaanders al gauw geneigd zijn er een hoge hoed van op te hebben, maar dat is ongemeen abject en onverantwoordelijk gedrag. Weg met zulke snode wanpraktijken!

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

  1. BakEenEi schreef: za 24 aug 2013, 15:08(...)
    In het "Verslag van de Godsdienst van zondag 10 juli 1960" (juister is het wellicht om hier te spreken van een "afgodendienst") viel het mij op dat de nieuwe stamapostel, Walter Schmidt, de woorden in de mond nam: "Wij danken de Stamapostel over zijn graf heen, dat wij in een arbeid kunnen treden die tot zover klaar is. Hij laat een opgeruimde levensstraat achter, met iedere ziel was hij in het reine." (...) Je zult in het "werk Gods", terwijl je dit achteraf wordt voorgehouden, maar in opdracht van zo'n superheld geëxcommuniceerd zijn, zo heb ik gedacht. En dan het volgende statement van Walter Schmidt daarbij nog in aanmerking te nemen: "Zo staan wij ook heden nog tegenover het woord, dat wij tot nu toe gesproken hebben, en behoeven wij geen enkel woord daarvan terug te nemen." Tot op de dag van vandaag echter zijn geëxcommuniceerden níet gerehabiliteerd.

    (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "24 aug 2013, 15:08", in de thread "Verslag van de Godsdienst van zondag 10 juli 1960"
  2. BMGN - Low Countries Historical Review | Volume 130-1 (2015) | review 5
    Berry Brand, Nieuw licht op oude wegen. De wegen die de apostolische beweging volgde vanaf de oorsprong (circa 1830) tot Het Apostolisch Genootschap anno 2011 (Delft: Eburon, 2013, 704 pp., ISBN 978 90 5972 798 4).
    • (...)

      Dat het soms beklemmend was in die kring raakt Brand aan, maar het blijft toch een bagatel in zijn boek. Hij schrijft dat Van Oosbree’s bezit van twee dure Cadillacs moet worden toegeschreven aan diens ijdelheid, maar komt niet verder dan dat dit sommigen aantrok en anderen tegenstond (225-226). Over apostel L. Slok schrijft Brand: ‘De verering door zijn volgelingen heeft Slok nooit verleid tot misbruik daarvan’ (431). Elders zegt hij dat afwijkende meningen niet werden getolereerd, maar dat er nooit openlijk verzet is geweest (422-423). Daar zou je toch meer van willen weten.

      (...)
    George Harinck, Het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme (1800-heden), Vrije Universiteit Amsterdam

    Bron: http://www.recensio.net/rezensionen/zei ... issue.pdf/
    © 2015 Royal Netherlands Historical Society | KNHG
    Creative Commons Attribution 3.0 Unported License
    URN:NBN:NL:UI:10-1-110188 | http://www.bmgn-lchr.nl | E-ISSN 2211-2898 | print ISSN 0615-0505

@all

Behoeft het een betoog dat het pijn doet als jouw leed geen naam mag hebben, wanneer je als slachtoffer zoiets wordt voorgehouden?

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

  1. Artikel 34
    Indien de adviescommissie de aanvraag als authentiek beoordeelt brengt de
    adviescommissie, zonder toezending van het onderliggende dossier van de aanvraag,
    aan het bestuur schriftelijk een gemotiveerd advies uit met inachtneming van het
    volgende:
    1. in het geval dat de aanvrager heeft verzocht om erkenning van en/of excuses
      krijgen voor de destijds normerende en daarmee uniformerende cultuur kan het
      advies inhouden:
      - een (verzoenings)gesprek met het bestuur; en/of
      - schriftelijke erkenning door het bestuur van geestelijk lijden en/of schriftelijke
      excuses door het bestuur; en/of
      - begeleiding bij doorverwijzing naar en vergoeding van kosten van professionele
      hulp tot een bedrag van maximaal € 2.500,-.
    2. in geval van geestelijk lijden waarbij in de behandeld sector volgens de
      professionele standaard een diagnose gesteld en causaal verband tussen het
      geestelijk lijden en de (verzorgings)cultuur van het genootschap niet aan gerede
      twijfel onderhevig is kan het advies inhouden: vergoeding van gemaakte kosten
      van psychologische/psychiatrische hulp of bijstand tot een bedrag van maximaal
      €5.000,-.
    3. ingeval van geestelijk lijden waarbij in de behandelend sector geen diagnose
      volgens de professionele standaard is gesteld en causaal verband tussen het
      geestelijk lijden en de (verzorgings)cultuur van het genootschap niet aan gerede
      twijfel onderhevig is kan het advies inhouden: vergoeding van de kosten van
      psychologische/psychiatrische hulp of bijstand tot een bedrag van maximaal
      €2.500,-

    Bron: https://www.meldpuntapgen.nl/wp-content ... 201127.pdf


@all

Lied ohne Worte...

Groet,
TjerkB


N.B.
TjerkB schreef: vr 11 sep 2020, 09:18 (...)
Het is voor deze Babylonische spraakverwarring tekenend dat slachtoffers zich onbegrepen voelen en sekteleiders ontwijkend reageren:
  • Intense rouw

    Ik ben nu 55. Mijn verwerkingsproces moet nog steeds beginnen, en ja, het kan nu eindelijk. Maar het is wel een beetje laat. Mijn kinderen moesten opgroeien met een emotioneel onbeschikbare en instabiele moeder, en zijn inmiddels ruimschoots volwassen. Beschadigde kinderen toen, beschadigde volwassenen nu. Mijn partner heeft me eindeloos moeten opvangen, zonder al te veel terug te krijgen, en hetzelfde geldt voor de enkele vrienden die het vol hebben gehouden. De tijd voor een carrière, die zo veelbelovend en flitsend startte in de academische wereld, is voor mij voorbij. Ik moet inmiddels denken aan mijn pensioen zonder ooit echt goed werkend te zijn geweest. Mijn lijf is een door een leven lang chronische stress een wrak. Voorbij, voorbij, voorbij. Wat een intense rouw. Wat een boerenbedrog, illusies en leugens. Het is nooit om ons, om mij gegaan. Het ging altijd alleen maar om HEM, om onze illustere Leidsman.

  • De wereld van een Apostelkind

    En toch denk ik – misschien conform mijn apostolische programmering – telkens maar weer dat ze het echt wel goed bedoelen. Dat ze integer, maar blind (want geprogrammeerd) en uiterst onhandig zijn, en zelf ook worstelen om te zien. Het ene moment zie ik wat het genootschap me allemaal heeft gebracht; de vele mooie momenten, mijn identiteit (wankel en al maar toch), mijn kwaliteiten die ik kon inzetten. Ik zie Bert Wiegman, de huidige Apostel, die ik persoonlijk ken, en waarvan ik weet dat hij als mens echt oké is. Dat hij oprecht zijn best doet, ook in de huidige omstandigheden. Maar dan realiseer ik me weer dat diezelfde Bert Wiegman wel degelijk al die dingen die ik net noemde aanstuurt of minimaal goedkeurt. En lees ik op de officiële Facebook pagina van het genootschap nog maar heel kort geleden deze uitspraak namens het genootschap:

    “Gelukkig is er geen sprake van dat duizenden mensen beschadigd zijn. Uit de 38 zeer intensieve gesprekken zijn rode draden gekomen (…)”

    En dan zie ik weer dubbel. Welkom in de wereld van een Apostelkind. Het is er eenzaam, verwarrend en pijnlijk. Ik snap wel dat er zoveel mensen zijn die dit niet wíllen weten. Het doet namelijk behoorlijk zeer.

Bron: "Verhaal 15: Gods Hulp" d.d. 05-09-2020 op de website "Apostelkinderen"
(...)
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »



@all

"Je kijk op de liefde en relaties verandert voorgoed." Incl. diner à € 19, en evt. korting voor hulpvragers* die net even krap bij kas zaten.

* Wil jij je meer geliefd voelen? En wil jij de mensen van wie je houdt – je partner, je familie, je vrienden – je liefde laten blijken? Op een manier dat ze het echt voelen? Ontdek de 5 liefdestalen!


Toen ik het las, vroeg ik mij natuurlijk wel af wat het "geheim" is van dit mysterieuze recept. Ik zag nog geen recensie staan in de krant.

Ik vraag mij dat vanzelf af omdat gasten die eerder aanschoven bij Lambertus Slok c.s. destijds een zekere voedselintolerantie opliepen.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: za 05 jun 2021, 20:40(...)
Onverhoopt ligt er sindsdien een zodanig normerende regeling voor dat de getroffenen zich opnieuw miskend en zelfs verraden voelen: aan hun smarten, eenzaamheid en aan hun onpeilbare verdriet gedurende een lange reeks van jaren, werd een standaarddumptarief gekoppeld! Als ze bij het kruisje het dumpcontract ondertekenden, moest het klaar zijn. Dan was er recht aan ze gedaan. Zand erover...

Wat er aan de orde was, is helaas hoogst roekeloos weggedrag op de geloofsweg van hun ambtsvoorgangers, in diensttijd. Wanneer dit tot ongevallen leidde, reden zij laconiek dóór, waarna slachtoffers goeddeels aan hun lot werden overgelaten. Dit verergerde het leed! Sommige slachtoffers waren extra kwetsbaar door hun leeftijd. Anderen (ook) door hun gezinssituatie. Wie bekommert zich nú om ze?

(...)


@all

Zie onder:

Artikel 34
Indien de adviescommissie de aanvraag als authentiek beoordeelt brengt de
adviescommissie, zonder toezending van het onderliggende dossier van de aanvraag,
aan het bestuur schriftelijk een gemotiveerd advies uit met inachtneming van het
volgende:
  1. (...)
  2. (...)
  3. ingeval van geestelijk lijden waarbij in de behandelend sector geen diagnose
    volgens de professionele standaard is gesteld en causaal verband tussen het
    geestelijk lijden en de (verzorgings)cultuur van het genootschap niet aan gerede
    twijfel onderhevig is kan het advies inhouden: vergoeding van de kosten van
    psychologische/psychiatrische hulp of bijstand tot een bedrag van
    maximaal
    €2.500,-

Bron: https://www.meldpuntapgen.nl/wp-content ... 201127.pdf

In welk gezelschap het ApGen-bestuur zich nu wil bevinden weet ik niet, maar getuigt haar ethisch kompas niet van schaamteloosheid? De opgelegde meldpuntregeling wordt in intellectuele kringen binnen de ApGen-geledingen ongetwijfeld breed gedragen, maar is dít de manier om aan de organisatie het hoogste podium te verschaffen; de plaats onder de zon waar het van nature recht op zou hebben?

Maken de verkozen restricties niet juist duidelijk dat de ernst van de oorzaak noch de ernst van de gevolgen onder ogen wordt gezien?

Ik dwaal even af. Net toen iemand de weg kwijt was, zo las ik eens, reed er bij diegene een auto voorbij met op de achterruit de sticker "Don't follow me. I am lost too." Dus: "Volg mij niet: ik ben óók verdwaald." Dit roept vanzelf de vraag op: wie -in dit voorbeeld- is wie?

Wat mij bij het Apostolisch Genootschap opvalt, is, dat men het ene lapmiddel na het andere inzet om het feodale verleden te verhullen waarmee de founding fathers van de organisatie velen groot onrecht hebben aangedaan. Met geen enkel betoog valt dat rond te breien!

Men loopt, fietst, werkt zich uit de naad om zich te mogen baseren op de verdiensten van illustere personages als Van Oosbree en Slok. Ongeacht de personenschade die er bij nader zien werd aangericht, moeten die beide namen tot in lengte van dagen worden geroemd.

Slachtoffers die "in treurnis" achterbleven, worden -naar Dries van Agt bij zijn vertrek uit het CDA- gezien als "lastpakken van jewelste".

Wat dan echter wordt vergeten, is, dat in het voetbal, net als in de wielrennerij, je om te scoren moet trappen - in plaats van natrappen.

Kan niet in alle bescheidenheid wishful thinking worden gematigd zodat het ethisch kompas alsnog het juiste noorden mag aanwijzen?

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”