[Bijgewerkt: 18:00 uur]
Dr U Hamel schreef: ↑do 28 jul 2022, 00:02
Dikwijls een detestabel woordgebruik op dit forum.
Vind u dat prettig, interessant of wil schrijver er status aan ontlenen?
@Dr U Hamel
@all
Als detestabel zoiets betekent als weerzinwekkend, zou ik willen vragen liefst niet uit het oog te verliezen
in welke volgorde de gebeurtenissen hun beloop hebben gekregen. Hierbij verwijs ik graag naar mijn forumbijdrage van 18 december 2013 (zie onder bij N.B.) want immers: was ons gezamenlijke vertrekpunt niet feitelijk, zoals ik het destijds beschreef,
wat "Jezus in d'Apost'len" heeft nagelaten en, goddank, wat Hij nog altijd "in knechtsgewaad" met een ieder wil delen - door de werkzaamheid van de Heilige Geest ? Maar dit
zielsverlangen werd ons juist aangerekend!
- Mijne ziele zucht naar vrede, naar een plaats waar liefde woont,
waar zij rust vindt na 't geworstel, en men strijd met liefde loont.
Want de wereld wil haar jagen naar een plaats, waar zij niet hoort.
Om de ziele te onttrekken aan het liefd'rijk Vaderwoord.
Lieve Vader, 'k heb gestreden om te volgen willig stil,
'k heb geworsteld en gebeden, om te gaan naar Uwe wil.
Steeds weer trachten duist're machten te bewijzen hun gebied.
Maar dan heb ik U beleden, U, die meer het hart aanziet.
Lieve Vader, schenk mij krachten, geef mij meer van Uwe geest,
dat mijn vormingstijd op aarde niet vergeefs dan zij geweest.
Wil mij sterken, leer mij werken voor het eeuwig, heerlijk doel.
Daarin vind ik rust en vrede, ben ik vrij van aards gewoel.
Bron: Lied 23 in het vorige NAK-koorboek ("Zielsverlangen")
Sommigen die zich opwierpen als apostelen, profeten, verkondigers van het evangelie of als herders en leraren, keken hier hooghartig op neer: wij stelden het ons veel, véél te simpel voor. In deze samenhang herinner ik mij twee contrasterende quotes, respectievelijk uit 2011 en 2013:
Redactie schreef: ↑za 16 apr 2011, 19:03@all
Om enig begrip te krijgen van "de ontwikkelingen binnen de internationale Nieuw-Apostolische Kerk" in de laatste 15 à 20 jaar is vooral het artikel bij Glaubenskultur op 20 februari jl. van de districtsoudste in ruste Frank Preusse (NAK-Mitteldeutschland/Hannover-Nord) het lezen waard; hij is de "ambtsvoorganger" van Thomas Feil die deze week zijn ambt teruggaf. Hun leidinggevende districtsapostel is dus Wilfried Klingler.
Zie voor de tekst van de circulaire in februari 2011 van Thomas Feil ons bericht op
"zo 20 feb 2011, 00:00".
Zie voor het artikel bij Glaubenskultur van Frank Preusse ons bericht op
"di 22 feb 2011, 11:40".
Zie voor de reactie van districtsapostel Klingler op bovengenoemde circulaire ons bericht op
"ma 14 maart 2011, 21:00".
Zie over het terugtreden van Thomas Feil als districtsoudste ons bericht op
"vr 15 apr 2011, 15:58".
Het ging deze beide dienaren met name om de zuiverheid van de nieuw-apostolische geloofsleer. Zij wilden graag dat het internationale kerkbestuur het doel niet voorbij zou schieten, namelijk om ter vervanging van het boekje "Vragen en Antwoorden" het evangelie van Jezus Christus verhelderend uiteen te zetten. Steeds opnieuw waren er aanwijzingen voor dat de kerkleiding haar hand daarbij als het ware overspeelde, zoals ook in februari jl. in een speciale uitgave van de Kerngedachten, gewijd aan complex voorgestelde theorieën omtrent de positie in het "werk Gods" (!) van de Nieuw-Apostolische Kerk en daarnaast alle overige christelijke kerken. Toen Thomas Feil gewetensvol afstand nam van ongerijmdheden daarbij, antwoordde districtsapostel Klingler later onder meer:
"Onze stamapostel heeft na de publicatie van de geloofsartikelen en het leerbegrip aangaande de Kerk uitdrukkelijk opgeroepen tot de dialoog. Beide thema's zijn zeer complex en niet alles is makkelijk te begrijpen." Anders gezegd: de Heilige Geest spreekt op HBO+ niveau. (...)
Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "
za 16 apr 2011, 19:03", in de thread "Verwacht: Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept". Zie aldaar ook de thread "
Aus Stadt und Kreis..."
BakEenEi schreef: ↑za 26 jan 2013, 15:58(...)
Een andere zijstraat nog... Wat zouden misschien de beste praktijklessen zijn om "de kunst van het weglaten" aan te leren? Wanneer op school blijven de meesten bij de les? Hierover noteerde ik eens het volgende:
- "Mensen die boeken schrijven als 'Inleiding tot het boekhouden, deel 1', 'Inleiding tot het boekhouden, deel 2', gevolgd door 'Inleiding tot het boekhouden, deel 3'. Mensen natuurlijk, die werkelijk heel goed konden boekhouden, zo goed, dat ze er niet meteen vanuit gingen dat anderen dat ook konden. Hun levenswerk werd dus bekroond met de bekende leergang Boekhouden van A tot Z, waarbij er voor gevorderden, dat wil zeggen de eenzame doorzetters die hun voorgenomen huwelijk er nog een tijdje voor hadden uitgesteld, een eerste tipje van de sluiter werd opgelicht in de uitgave 'Boekhouden, deel 1'. Met intussen kromme boekhoudersruggen worstelden dezen zich door het meesterwerk heen, terwijl zij ondanks hun brillen met jampotjesglazen nog altijd niet het licht zagen in het vak.
Wat ik ermee wil zeggen is dit: weg met alle lucht in de verpakkingen, weg met de psychologische drempels, weg met de studieLAST. StudieLIST zou beter zijn."
Ik kwam hier destijds op omdat ik nog altijd in de lach schiet als ik eraan denk dat iemand, van wie ik door de "tuinbroek" die hij droeg dacht dat hij wellicht een tuinman was, de wiskundedocent bleek te zijn en tevens lector aan een universiteit. Maar het bijzondere was daarna dat deze docent wiskunde gaf alsof het om tuinieren ging. Opeens ging er een wereld voor mij open. Nu ik dit trouwens opschrijf, kom ik er niet omheen om nog iets anders aan te halen:
(...)
‘Zielepijn’; dat is iets wat mij persoonlijk al ontzettend lang bezighoudt. Mensen kunnen elkaar heel lelijk bezeren. Psychisch lijden is compleet wat anders dan een gipsverband. Aan de andere kant kunnen mensen elkaars leven ook heel prachtig verrijken. Zo belde mijn broer mij eens op op mijn mobiele telefoon:
“Ben je ergens waar een TV bij de hand is? Kijk dan nu naar dat en dat programma met een Russische celloleraar.” Het bleek een bekroonde documentaire te zijn over de cellist Vladimir Perlin. Het was werkelijk indrukwekkend om te zien hoe hij omging met zijn leerlingen. Maar wat mij vooral is bijgebleven, is, wat hij vertelde over zichzelf en over de leraar (de Meester) van wie hijzelf les had gehad:
- “Toen moet God mijn grote leraar op mijn pad hebben gestuurd: Aleksandr. Binnen twee weken speelde ik. Binnen twee weken ontbloeide mijn talent. Alsof er ’n knop omging. Er ging een wereld voor me open. Ik kreeg door hoe ’t moest en dat cello spelen ’n genoegen is, en geen marteling. Ik begon boeken te lezen en regelmatig naar ’t theater te gaan. Ik werd niet gedwongen, maar op ’t juiste spoor gezet. Met wijsheid, liefde en enorm veel respect voor mijn persoon. Mijn ziel werd niet gebroken, maar aan mezelf onthuld.”
(...)
Uit: Bericht door Vage gast op 30 juni 2005 22:50 bij NAK-Observer
Hoewel wij allen onze eigen waarneming hebben, ons eigen begrip, enzovoort, lijkt het mij bijzonder wenselijk, indien het gaat om het evangelie van Jezus Christus, om het elkaar in de praktijk zo licht mogelijk te maken! Spijtig genoeg kwam ik dit besef in de Nieuw-Apostolische Kerk amper nog tegen. Het leek wel alsof er steeds méér bij kwam kijken om enig begrijp te krijgen van "de kennis van het heilige". Ongelofelijk!
(...)
Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "
26 jan 2013, 15:58", in de thread "Let your light shine!"
Vrij vertaald:
op "gedrag en vlijt" werden er onvoldoendes uitgedeeld omdat vermeende onwilligen ergens
de vermeende moeilijkheid niet van inzagen! Maar er was verwarring gezaaid; menigeen werd dus juist misleid! Kortom: zo werden
schapen Zijner weide lelijk te grazen genomen.
Dit laatste ging in alle toonsoorten aan ál het latere "geweeklaag" (waarbij elke diagnose nota bene willen en wetens zou worden gemist) vóóraf!
Weerzinwekkend voor míj is daarom áltijd éérst en vooral geweest dat de hoogwaardigheidsbekleders niet instaan voor hun eigen misdragingen. Als een lammetje "Au!" riep, kreeg het in de Nieuw-Apostolische Kerk van de herder op z'n kop, net als degene die daar vervolgens wat van zei!
Daarom: als er in een forumbijdrage wel eens "
onwelluidend vocaal" wordt gebezigd - zou dat niet voortkomen uit
psychische onderdrukking?
Overigens sprak ik vanochtend een goede vriend. Allebei namen wij op de nieuw-apostolische "geordende weg" ooit maar een afslag omdat ons daarop "het gaan en staan" om redenen van het bovenstaande ál te zeer werd bemoeilijkt. Opnieuw waren wij het er roerend over eens dat de kerkleiding, hoofdzaken stilaan niet meer wetend te onderscheiden van bijzaken, vele gelegenheden om het ontij te keren heeft laten glippen. Men voelt eenvoudig niet meer aan wat
zielzorg werkelijk ís; laat staan nazorg. Men luistert, praat en bidt; doch in geconditioneerde reflexen.
Misschien trek ik in dit verband nu een wat onalledaagse vergelijking, maar vandaag las ik bij de NOS
een opvallend onthullend artikel waarin het erom ging hoe dit jaar de Tour de France was gewonnen want het "masterplan" hiertoe werd gratis met ons gedeeld:
- Z.: "Iemand waar ik heel veel aan heb gehad, is Erik ten H. Iemand uit een hele andere sport, maar ik wilde van hem begrijpen: hoe kom jij tot tactiek? Wat is voor jou de essentie van jouw sport? Voordat jij een wedstrijdplan maakt, wat zit daar dan achter? Daar heb ik een aantal keer met hem over mogen spreken."
Z. wist wat hem te doen stond: wegblijven van de gebaande paden, de sport juist op een andere manier benaderen. Met het adagium in zijn achterhoofd dat 'als je doet wat je deed, je krijgt wat je kreeg'. En ze wilden wat anders dan ze hadden gekregen.
Is dit voor ons -sinds de zondagsschool- niet herkenbaar? Alleen al te denken aan wat er -naar Johannes 21- voorviel bij het Meer van Tiberias!
TjerkB schreef: ↑di 19 mei 2020, 19:10(...)
P.S.
- Uit Matteüs 11 (NBV):
[25] In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. [26] Ja, Vader, zo hebt u het gewild.[27] Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.
[28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
Hopelijk brengt het voorgaande wat
rust voor een verscheurd gemoed want God schaart zich niet achter
tweedracht die Zijn volk verscheurt...
Groet,
TjerkB
N.B.
TjerkB schreef: ↑wo 18 dec 2013, 13:15
Diaconus schreef:(...)
Het is bepaald niet uitnodigend om te reageren als op het forum louter de naam TjerkB te zien is.
(...)
@Diaconus
Daar ben ik het natuurlijk volkomen mee eens. In eerste instantie had ik dit nieuwe forum pas na de jaarwisseling willen lanceren, maar om dan een discussieplatform als het ware "casco" op te leveren vond ik bij nader inzien geen goed plan. Vandaar dat ik besloot om het in elke rubriek maar alvast wat in te kleuren, in de hoop dat het hele idee bij geïnteresseerde lezers -die uiteraard graag willen weten wat er hier wellicht te beleven valt- wat beter tot de verbeelding kan gaan spreken.
Geloof me: ik heb ook helemaal geen zin om welke boventoon dan ook te voeren. Het is echter mijn stellige indruk dat er behoefte bestaat aan een Nederlandstalig forum over het apostolische werk, maar dan in brede zin. Het moet niet alleen gaan over misère in de Nieuw-Apostolische Kerk, doch liever eerst en vooral over wat
"Jezus in d'Apost'len" heeft nagelaten en, goddank, wat Hij nog altijd "in knechtsgewaad" met een ieder wil delen - door de werkzaamheid van de Heilige Geest.
Verder, wat een te smalle basis betreft als de kar maar door één enkele persoon wordt getrokken; geenszins staat het mij voor ogen om in deze samenhang solistisch te werk te gaan.
Vele handen maken het werk licht. Dus kom maar op! Er kan misschien nog wel een website bij, een blog, inhoudelijke bijdragen, enzovoort. Aan de andere kant, voordat ik dit forum handen en voeten gaf en ik überhaupt langs de digitale snelweg "een kraampje" opende, heb ik het wél zelf uitgedacht.
Groet,
TjerkB
