Misbruik van geloof en vertrouwen
-
- Berichten: 285
- Lid geworden op: wo 11 dec 2013, 21:50
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@ Levi
Wist voor een goede komt er uit Velsen ?
Kan de vraag wel breder maken , wie is er goed in deze sekte ?
Zijn toch allemaal sulletjes dat ze het pikken , meelopers zijn het .
Ik begrijp dat het leuk verdiend als je een positie hebt als apostel , beter dan oud ijzerboer .
Elke maand je euries en leuke reisjes en feestjes als je in de top zit .
Daaronder alle gestoord en een tik van de molen .
Wist voor een goede komt er uit Velsen ?
Kan de vraag wel breder maken , wie is er goed in deze sekte ?
Zijn toch allemaal sulletjes dat ze het pikken , meelopers zijn het .
Ik begrijp dat het leuk verdiend als je een positie hebt als apostel , beter dan oud ijzerboer .
Elke maand je euries en leuke reisjes en feestjes als je in de top zit .
Daaronder alle gestoord en een tik van de molen .
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@Levi
In de "Leidraad dienen en leiding geven" staat in de paragraaf over "het afhandelen van conflicten" nota bene óók nog:
Werkelijk, dit betreft in de Nieuw-Apostolische Kerk 100% wensdenken - en voor wie er wat van zegt, zal deze "Ämterkirche" bovendien snel te klein blijken te zijn. Dan krijg je niet alleen nul op het rekest, maar bij de "zegenaars" gaat er voor jou op slag een knop om: wie ben jij wel zonder in ons een onbegrensd vertrouwen?!
Bij districtsapostel De Bruijn begon het in december 1998 spijtig genoeg feitelijk al met een valse start. Het ene na het andere lijk donderde er voor hem uit de kast. Anders dan -later- Gerrit Sepers doorzag hij ook de bedreigingen niet die uitgingen van de macht van de meest invloedrijken binnen het internationale kerkbestuur.
Juist de angst om controle te verliezen heeft het volgens mij bij districtsapostel De Bruijn in de hand gewerkt dat hij gaandeweg en ondertussen welhaast ten einde raad onevenredig veel vertrouwen schonk aan "vrienden en bekenden". Ik snap dat de gebroeders Klene kritisch waren maar zijzelf deden het naderhand níet beter!
Zowel de gezamenlijke districtsvoorgangers (...) als districtsapostel Armin Brinkmann (...) én stamapostel Wilhelm Leber hadden daarop hét verschil kunnen maken. Tenzij aanstonds bij het hoger beroep in de ontslagzaak de rechter ingrijpt en/of de landelijke pers brood ziet in het bedrog van de belastingplichtigen die nu het gelag betalen, kan het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zomaar 50 of 60 jaar duren alvorens men met veel uiterlijk vertoon een excuus uitspreekt.
Groet,
TjerkB
In de "Leidraad dienen en leiding geven" staat in de paragraaf over "het afhandelen van conflicten" nota bene óók nog:
- De bereidheid moet evenwel aanwezig zijn om in situaties waarin de oorzaak van de problemen gelegen is in het feit dat het bepaalde ambtsdragers of leidinggevenden ontbreekt aan formaat, deze aan te spreken of zo nodig wijzigingen aan te brengen in de bezetting.
Werkelijk, dit betreft in de Nieuw-Apostolische Kerk 100% wensdenken - en voor wie er wat van zegt, zal deze "Ämterkirche" bovendien snel te klein blijken te zijn. Dan krijg je niet alleen nul op het rekest, maar bij de "zegenaars" gaat er voor jou op slag een knop om: wie ben jij wel zonder in ons een onbegrensd vertrouwen?!
Bij districtsapostel De Bruijn begon het in december 1998 spijtig genoeg feitelijk al met een valse start. Het ene na het andere lijk donderde er voor hem uit de kast. Anders dan -later- Gerrit Sepers doorzag hij ook de bedreigingen niet die uitgingen van de macht van de meest invloedrijken binnen het internationale kerkbestuur.
Juist de angst om controle te verliezen heeft het volgens mij bij districtsapostel De Bruijn in de hand gewerkt dat hij gaandeweg en ondertussen welhaast ten einde raad onevenredig veel vertrouwen schonk aan "vrienden en bekenden". Ik snap dat de gebroeders Klene kritisch waren maar zijzelf deden het naderhand níet beter!
Zowel de gezamenlijke districtsvoorgangers (...) als districtsapostel Armin Brinkmann (...) én stamapostel Wilhelm Leber hadden daarop hét verschil kunnen maken. Tenzij aanstonds bij het hoger beroep in de ontslagzaak de rechter ingrijpt en/of de landelijke pers brood ziet in het bedrog van de belastingplichtigen die nu het gelag betalen, kan het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zomaar 50 of 60 jaar duren alvorens men met veel uiterlijk vertoon een excuus uitspreekt.
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
Het Schriftberoep in het vroege Réveil - Een onderzoek naar het schriftberoep van de vertegenwoordigers van het vroege Réveil, die hun geschriften uitbrachten bij de uitgever J.H. den Ouden in Amsterdam in de periode van 1825 tot 1845.Levi schreef:De afstudeer thesis van PK voor godgeleerdheid is niet in de openbaarheid gebracht.
Ook hierin wordt zwijgzaamheid betracht.
Ik vermoed dat PK grote delen uit D&L heeft gebruikt, hetgeen duidt op plagiaat.
Door Peter Klene, september 2008.
Begeleiders: Dr. M.G.K. van Veen, Prof. dr. F. Postma.
Ik citeer p. 11-12:
"Na deze inleiding zal ik in het volgende hoofdstuk een beeld schetsen van de periode van het Réveil. Na een historisch overzicht zal ik iets uitgebreider ingaan op het fonds van Den Ouden en de auteurs bespreken die in dit fonds, als vertegenwoordigers van het Réveil, een rol hebben gespeeld. Dit hoofdstuk sluit ik af met een evaluatie van dat wat deze vertegenwoordigers van het Réveil met elkaar hebben gedeeld.
Hoofdstuk 2 vormt de hoofdmoot van dit onderzoek. Hier zal ik de resultaten presenteren en analyseren. Ik wil daarmee een beeld schetsen van het schriftgebruik bij deze auteurs in de genoemde periode. Vervolgens zal ik in hoofdstuk drie een illustratie geven van dit schriftgebruik door enkele preken van invloedrijke predikanten uit het Réveil te bespreken. Hierbij zal ik zichtbaar maken hoe hun schriftgebruik is toegepast in de opbouw van de prediking.
Daarna zal ik afsluiten met een presentatie van mijn conclusies en een kritische bespreking van mijn onderzoek."
Je vermoeden is ongegrond, waarde Levi.
Dienen en Leidinggeven is niet aan de orde bij deze scriptie.
F.
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@Faunus
Betreft de scriptie die jij bedoelt misschien een in 2008 door apostel Peter Klene nog afgeronde masteropleiding? De bachelorscriptie in 2006 had als titel “Het pastoraat ten behoeve van de pastor in een probleemsituatie”, maar dit stuk is toen niet openbaar gemaakt. Zie op het voormalige Forum van Bauke Moesker het bericht op "Vr 07 Jan 2011, 22:38", in de thread "Theologie en Religie & Levensbeschouwing".
Groet,
TjerkB
Betreft de scriptie die jij bedoelt misschien een in 2008 door apostel Peter Klene nog afgeronde masteropleiding? De bachelorscriptie in 2006 had als titel “Het pastoraat ten behoeve van de pastor in een probleemsituatie”, maar dit stuk is toen niet openbaar gemaakt. Zie op het voormalige Forum van Bauke Moesker het bericht op "Vr 07 Jan 2011, 22:38", in de thread "Theologie en Religie & Levensbeschouwing".
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@TB
Exact Tjerk.
Met mij zijn er meerdere geïnteresseerd naar de inhoud van deze scriptie vanwege de titel.
Helaas, de faculteit dient de 'niet voor publicatie' aangevinkte box door de student te respecteren.
Het roept in deze wel vragen op en leidt tot veronderstellingen.
In de masterscriptie ben ik niet geïnteresseerd want dat PK zo zijn interpretatie heeft over
de bijbel en andere scribenten is genoegzaam bekend.
Ook deze scriptie is niet voor publicatie beschikbaar.
Groet,
Levi
Exact Tjerk.
Met mij zijn er meerdere geïnteresseerd naar de inhoud van deze scriptie vanwege de titel.
Helaas, de faculteit dient de 'niet voor publicatie' aangevinkte box door de student te respecteren.
Het roept in deze wel vragen op en leidt tot veronderstellingen.
In de masterscriptie ben ik niet geïnteresseerd want dat PK zo zijn interpretatie heeft over
de bijbel en andere scribenten is genoegzaam bekend.
Ook deze scriptie is niet voor publicatie beschikbaar.
Groet,
Levi
-
- Berichten: 285
- Lid geworden op: wo 11 dec 2013, 21:50
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@levi
Alles gebeurt in het verborgene bij een sekte ook dit dus .tranparantie is er niet en nergens
Als hij achter zijn publicatie zou staan dan durfde hij het wel opmaar te maken .
In normaal Nederlands Klene is een sukkel .
Alles gebeurt in het verborgene bij een sekte ook dit dus .tranparantie is er niet en nergens
Als hij achter zijn publicatie zou staan dan durfde hij het wel opmaar te maken .
In normaal Nederlands Klene is een sukkel .
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
TjerkB schreef:(...)
Bij districtsapostel De Bruijn begon het in december 1998 spijtig genoeg feitelijk al met een valse start. Het ene na het andere lijk donderde er voor hem uit de kast. Anders dan -later- Gerrit Sepers doorzag hij ook de bedreigingen niet die uitgingen van de macht van de meest invloedrijken binnen het internationale kerkbestuur.
Juist de angst om controle te verliezen heeft het volgens mij bij districtsapostel De Bruijn in de hand gewerkt dat hij gaandeweg en ondertussen welhaast ten einde raad onevenredig veel vertrouwen schonk aan "vrienden en bekenden". Ik snap dat de gebroeders Klene kritisch waren maar zijzelf deden het naderhand níet beter!
(...)
Uit: Bericht op "Di 17 Mrt 2015, 09:16"
@allFaunus schreef:(...)
Het Schriftberoep in het vroege Réveil - Een onderzoek naar het schriftberoep van de vertegenwoordigers van het vroege Réveil, die hun geschriften uitbrachten bij de uitgever J.H. den Ouden in Amsterdam in de periode van 1825 tot 1845.
Door Peter Klene, september 2008.
Begeleiders: Dr. M.G.K. van Veen, Prof. dr. F. Postma.
(....)
Uit: Bericht op "Di 17 Mrt 2015, 20:07"
Nadat eerder de voormalige apostel Gerrit Sepers al terugging naar de schoolbanken en "in de baas zijn tijd" een extra universitaire opleiding mocht afronden, werd blijkbaar ook diens opvolger, apostel Peter Klene, daartoe vanuit Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ruimhartig gefaciliteerd. Dan heeft men dus andere zaken aan het hoofd dan zuiver het dagelijkse bestuur van het kerkgenootschap in kwestie, ondanks de -genoegzaam bekende- riante salarissen die daartegenover staan.
Dat apostel Peter Klene in het najaar 2008 (...) de handen vrij kreeg om zich alsnog inhoudelijk met een aantal zaken te bemoeien, lijkt mij in casu een saillant detail:
Voor mij is dit de zoveelste blijk van laconiek handelen bij de nieuw-apostolische kerkleiding waarvan met name het gezin Rohn de wrange vruchten moest proeven.TjerkB schreef:(...)
In de gedingstukken viel het mij destijds snel op dat ook Peter Klene al in 2008 vals begon te spelen. In het vonnis in kort geding van 9 september 2009 (zaak- en rolnummer: 270146 / KG ZA 09-692) staat namelijk: "Tijdens de zitting heeft NAK c.s. verklaard dat in het najaar van 2008 de holdingstructuur voor Residence Eimersstaete is bedacht en dat Rohn daarvan niet op de hoogte is gebracht omdat hij de samenwerking met NAK c.s. zou hebben opgezegd." (...) Hierna trokken de "Godsgezanten" een breed gesloten front. Bij schrijven "Santpoort, 21 februari 2010" werd opgeroepen tot zwijgzaamheid en de kadaverdiscipline deed zijn werk.
(...)
Uit: Bericht op "Ma 28 Jul 2014, 16:27" in de thread "Der Fall Rohn"
Groet,
TjerkB
N.B.
TjerkB schreef:(...)
Hoewel ik gedurende een periode van ruim veertien jaar werkzaam ben geweest "in de keuken van de kerk", heb ik in het geheel niet kunnen ontdekken in welk opzicht "hoge(re) dienaren" zich in positieve zin zouden onderscheiden van hun vermeende ondergeschikten. Veeleer zag ik ze misbruik maken van hun positie...
(...)BakEenEi schreef:(…)
Met wat voor gloedvol "geëpibreer" (naar Simon Carmiggelt) dan ook; ik kreeg géén contact met hoge(re) dienaren. Ik had mij, linksom of rechtsom, bij het beloop van de gebeurtenissen neer te leggen. Het is nog geen 25 jaar geleden dat een districtsvoorganger de gemeenteleden voorhield dat zij hun verstand wel op het nachtkastje konden neerleggen want de "dienaren" zouden wel voor ze denken!
Ik werd mij er dus van bewust, dat de Nieuw-Apostolische Kerk bestond uit twee werelden: die van de instructeurs (de sprekende minderheid) en die van degenen die geacht werden te wachten op instructies (de zwijgende meerderheid). En: "over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd".
Ondertussen zag ik van alles misgaan. Ook voorzag ik gaandeweg allerhande ellende. Maar het was niet aan mij om mij daarover uit te spreken. Ik hoefde mij alleen maar dáár te bevinden, waar mijn "zegenaars" mij mochten verwachten. Ik moest niet iets vragen wat iemand niet wist want ik wilde bijvoorbeeld graag weten wat er onder zielzorg wordt verstaan en wat het "werk Gods" onderscheidt van ál het andere. Het beste was als ik dat maar "in vertrouwen overgaf".
Het kwam er op neer dat je "gewoon" kwam wanneer je moest komen en dat je ging wanneer je daarna wel weer kon gaan. Je kon even op "de indeling" kijken en daar stond alles wel op. Toen ik achteraf hoorde dat de tienden, de dankoffers, de abonnementsgelden, de donaties voor het adoptieplan, de voor eigen rekening genomen onkosten, de eigen bijdragen voor een simpele lunch, enzovoort, enzovoort, nog niet genoeg waren om Eimersstaete open te krijgen, en dat de "Godsgezanten" niet vonden dat ze intussen aan allen die het wel degelijk aangaat iets hadden uit te leggen, terwijl een kind op een telraampje kan uitrekenen dat de hele kluit door de ambtelijke top met de salarissen van hoogleraren en directeuren van faculteiten wordt belazerd, was het voor mij tijd geworden om op dit forum maar eens een paar zaken helder uiteen te zetten. Die achtergehouden informatie is namelijk essentieel. Alleen in de Donald Duck zijn boeven die als zodanig herkend willen worden...
Minstens de helft was mij dus niet verteld. Toch kwam ik er achter en daar heb ik helemaal geen spijt van gekregen. Ik snap niet dat sommigen anderen "namens God" (!) willen bevoogden, misbruik makend van goed vertrouwen en van nog veel meer.
(…)
Uit: Bericht op het Forum van Bauke Moesker op ""Do 17 Feb 2011, 17:50 in de thread "Levend geloof"
Dit brengt mij nog op het volgende. Op uitnodiging van Bauke Moesker schreef ik ooit een stuk voor diens website. Het werd in gedeelten gepubliceerd tussen 7 en 12 februari 2010. Trouwens, kort daarna klommen ook apostel Peter Klene c.s. in de pen, getuige het naderhand vaak aangehaalde schrijven "Santpoort, 21 februari 2010". In het stuk dat ik voor de website van Bauke had geschreven, ging ik uitgebreid in op de keerzijde van de nieuw-apostolische medaille, maar daarbij was ik mij ervan bewust dat slechts een enkeling die ontstellende keerzijde onder ogen zou wagen te zien. Een impressie:
Ieder mag natuurlijk helemaal voor zichzelf uitmaken in welke mate ten opzichte van het evangelie van Jezus Christus er geloof moet worden gehecht aan de nieuw-apostolische geloofsleer, maar ikzelf ben tot de slotsom gekomen dat wij in onze geloofsbeleving beter "normaal apostolisch" kunnen zijn dan "nieuw-apostolisch".BakEenEi schreef:Ontstellend
(...)
Terugkomend nu op de rangen en standen; in de Nieuw-Apostolische Kerk onderscheidt men dus aanzienlijken en minder aanzienlijken. Het gezag van een priester kan niet tippen aan het gezag van een apostel. Wat een priester uiteenzet kan te allen tijde worden overruled door wat elke ambtsdrager met een opvolgende hogere geestelijke bediening daarbij achteraf nader uiteenzet. Individuele gelovigen behoren hun eventuele vragen eerst voor te leggen aan de geestelijk verzorger met het voor ieder persoonlijk eerste hogere ambt. Komt men er niet uit, dan moet men in beginsel zijn bij de geestelijk verzorger met het tweede hogere ambt, enzovoort. Velen raken gaandeweg ontmoedigd en geven het op...
Hier raken wij de kern van de toenemende momentele leegloop in deze kerk. De organisatie met haar onderhand venijnige top-bottom communicatie komt zichzelf nu tegen. Het beleid communiceert allang niet meer met de doelgroep. Werelden van verschil dreunen in hun voegen. Voorgangers begrijpen nog wel een beetje waardoor gemeenteleden moeite kunnen hebben met de opgelegde geloofsopvattingen, maar districtsdienaren staan daarbij "tussen twee vuren in". Zij namelijk vormen het scharnierpunt in deze hiërarchische organisatie. Dat werkt allerhande tegenstellingen in de hand want ofwel je kiest onvoorwaardelijk voor de één dan wel je kiest voor de ander, óf je kiest onmogelijk: voor allebei.
(...)
Apostolisch-zijn houdt in dat gelovigen voor zichzelf besluiten de nieuw-apostolische geloofsopvattingen tot in detail onvoorwaardelijk voor goddelijke waarheid te houden. In de praktijk moet dit betekenen dat men handelt overeenkomstig de instructies van "de verzorgende dienaren". Met het stellen van vragen kan men het best wachten want God, die een kenner der harten is en een hoorder der gebeden, zal zeer zeker antwoorden doch in geen geval eerder dan op Zijn tijd. Met fascisme, kadaverdiscipline of machiavellisme heeft dit volgens de verantwoordelijke leidinggevenden allemaal niets van doen: onze God is een God van orde en regel en Hij spreekt niet naar de kittelachtigheid van ons gehoor.
Daar sta je dan. Je mocht wel blij zijn, maar niet bang, bedroefd of boos. Je voelt je gekrenkt. Emotioneel was je niet in beeld. Wat is de kerk voor jou in feite nog meer dan alleen maar een soort van activiteitenfabriek? Al je vertrouwen had je ingezet, "de firewall" uitgezet, je beste krachten gaf je bovendien; maar je spontaniteit ben je kwijt; je bent vermurwd. Wáár is het misgegaan?! Wanneer had je béter kunnen weten?! Wat zullen de mensen wel zeggen in de wereld om je heen, nu je bij de pakken neer zit. Waar heb je dit in godsnaam aan verdiend?! (...) Je voelt je misbruikt; gewoonweg verkracht - door de geestelijk elite in de kerk waar jij je hele ziel en zaligheid aan had verbonden. Waar blíjf je nu?!
Op zo'n manier blijf je toch nergens?! Maar let nú op... Deze situatie valt te overzien! Toen je ooit een splinter in één van je vingers kreeg, probeerde je die er meteen uit te halen. Maar wat deed je onder lijdensdruk, toegebracht (!) middenin "de gemeenschap"?! Je durfde misschien niet eens "Au!" te roepen. Kinderen Gods gaan hun weg immers "in stilheid en vertrouwen". Ja ja, maar zó enorm ongenuanceerd liggen de verhoudingen in het werk Gods bepaald niet. Je bent in geestelijk opzicht "door rood" gereden. Niet één enkele keer, maar honderden keren. Alarmsignalen wuifde je weg want je was... gehersenspoeld. Jazeker, gebrainwasht; op het verkeerde been gezet. Kun je daarvan af?! Natuurlijk!!
Achter de schermen zal men zich bij de internationale kerkleiding op het ogenblik wel hevig verongelijkt voelen. Toch keert ook hier de wal het schip. Er is roofbouw gepleegd; op gezinnen (van "dienaren"), op weldenkende welwillende medewerkers en op vele anderen die uit hun kracht zijn gehaald. Zoiets kan in het werk Gods pertinent niet de bedoeling zijn. Maar van nature willen mensen zich nu eenmaal graag ergens aan overgeven; ergens in opgaan; wegdromen. Op zichzelf hoeft daar niets op tegen te zijn. Aan de andere kant echter getuigt het van volwassenheid als je je niet iets laat afnemen wat anderen niet toekomt. Mocht dit onverhoopt een keer tóch wel gebeuren, wees dan gewaarschuwd.
(...)
Uit: Bericht op het Forum van Bauke Moesker op "wo 27 okt 2010, 21:38" in de thread "Achtergrondinformatie Nieuw-Apostolische Kerk".
(...)
Uit: Bericht op "Di 02 Sep 2014, 13:12" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@allTjerkB schreef:(...)
Nadat eerder de voormalige apostel Gerrit Sepers al terugging naar de schoolbanken en "in de baas zijn tijd" een extra universitaire opleiding mocht afronden, werd blijkbaar ook diens opvolger, apostel Peter Klene, daartoe vanuit Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ruimhartig gefaciliteerd. Dan heeft men dus andere zaken aan het hoofd dan zuiver het dagelijkse bestuur van het kerkgenootschap in kwestie, ondanks de -genoegzaam bekende- riante salarissen die daartegenover staan.
(...)
Uit: Bericht op "Di 24 Mrt 2015, 13:28"
Telkens wanneer er met betrekking tot "Der Fall Rohn" nieuwe ontwikkelingen worden gemeld, zoals gisteren bij Glaubenskultur-Magazine, in het aldaar verschenen Premium-Artikel "Unwahrheit verbreiten ohne Konsequenzen - Im Fall „De Bruijn/Klene“ duckt sich die Kirche in den entscheidenend Fragen weg", dringt de vraag zich op: waarom volgt er bij dit kerkgenootschap geen hoogoplopende discussie, waarom verheft niemand de stem; hoe komt het toch dat iedereen overal in berust?
Welnu, dat ligt absoluut aan de hiërarchische opzet van de organisatie waarbij de gelovigen op het bestuurlijke vlak zo onwetend mogelijk worden gehouden. De (internationale) nieuw-apostolische kerkleiding, "Godsgezanten" naar eigen zeggen, wenst onder geen beding door aangesloten leden op de vingers te worden gekeken. De informatie die desondanks wordt prijsgegeven, dient enkel en alleen propagandistische doelen. Juist in propaganda wordt namelijk fors geïnvesteerd.
Wie in de Nieuw-Apostolische Kerk kritische vragen stelt, wordt geconfronteerd met een murw makende politiek van ontwijkend gedrag bij en namens "hogere verantwoordelijke leidinggevenden". Dit heeft op de kerkvloer gaandeweg geresulteerd in een laissez-fairehouding onder vrijwel alle nog overgebleven actieve leden. De bestuurders van dit kerkgenootschap (lees: deze "suikerspinfabriek") zijn er op ingesteld om in voorkomende gevallen een blusdeken aan clichés te hanteren.
In de praktijk zullen 9.998 van de 10.000 vragenstellers onder invloed van het bovenbeschreven beleid ervoor terugdeinzen om hun "zegenaars" dan te wantrouwen.
Ziedaar de frapperende gelijkenis met de krantenkop, vanochtend in De Volkskrant: "De misdaad is georganiseerd, nu de politie nog". Exact: nu de gelovigen nog! De gekooide districtsvoorgangers (die, "staande in de navolging", hun bestuurlijke medeverantwoordelijkheid consequent veronachtzamen) dienen zich te schamen.
Districtsvoorgangers, zie ook het bericht op "Di 17 Dec 2013, 14:03" in de thread "Es ist ja unglaublich... " Ook broeder Rohn werd het slachtoffer van zulke terreur!
Zie tevens het bericht op "Di 17 Sep 2013, 20:06", op het voormalige Forum van Bauke Moesker, in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012".
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@allTjerkB schreef:(...)
De bestuurders van dit kerkgenootschap (lees: deze "suikerspinfabriek") zijn er op ingesteld om in voorkomende gevallen een blusdeken aan clichés te hanteren.
(...)
Uit: Bericht op "Di 24 Mrt 2015, 15:15"
Aan de hand van een drietal quotes wil ik verduidelijken hoezeer bij de Nieuw-Apostolische Kerk in deze samenhang de verdorvenheid om zich heen heeft gegrepen.
citaat 1
citaat 2BakEenEi schreef:(...)
In mijn vorige bericht vertelde ik erover hoe mensen soms met twee maten meten zonder zich er kennelijk rekenschap van te willen geven wat dubbelhartig gedrag doet met de geminachte naasten die daarbij aan het kortste eind trekken. De impact van de op diegenen afgewentelde valsheid is zelfs nog groter indien kerkelijke ambtsdragers (!) zich op deze manier verraderlijk gedragen. In de Nieuw-Apostolische Kerk spreekt men dan bovendien van zegenaars, Godsgezanten, dienaren en Boden van Jezus Christus! Ikzelf heb het meegemaakt dat ik dacht: dit kan geen zuivere koffie zijn. Niet één keer, maar véél keren. Tot op heden heb ik het echter nog niet mogen meemaken dat iemand zich verontschuldigde voor wat er was voorgevallen. Dat schijnt in de Nieuw-Apostolische Kerk namelijk niet te hoeven, al wordt er "op het altaar" met overtuiging van gesproken dat in deze kerk de "wegwijzers" zelf op de geloofsweg voorgaan en aldus een ieder tot voorbeeld zijn. Reken er niet op! Integendeel zelfs, zoals bijvoorbeeld onze broeder Ronald Rohn het als geen ander moet ondervinden. Als een "zegenaar" zich tegen je keert, heb je in deze kerk meteen 10 miljoen potentiële vijanden! Zie in dit verband mijn bericht van "Vr 27 Jul 2012, 08:56" in de thread "Dienen en lijden geven". Over intimidatie gesproken!
Echt waar, al kaart je in de Nieuw-Apostolische Kerk zonder enige pretentie bij een (hogere) verantwoordelijke leidinggevende (conform de Leidraad "dienen en leiding geven") aan dat je onheus wordt bejegend en dat je gezondheid eronder lijdt omdat er aan die toestand maar geen einde schijnt te komen, zelfs dan draait men "op de automatische piloot" het bekende bandje af: 1) bid je er wel genoeg voor dat de zaken zich ten goede keren, 2) begrijp je wel dat alles ongetwijfeld met de beste bedoelingen gebeurt, 3) kun je wel de minste zijn, 4) besef je wel welke offers er door deze dienaren gedurig worden gebracht, 5) zou je er niet overheen stappen, 6) ligt het niet voor een deel ook aan jezelf, 7) waarom laat je het verleden niet gewoon rusten, 8) tel je niet liever al je zegeningen, 9) laten wij samen het in Gods hand leggen, 10) alles dient tot onze vorming, enzovoort. Dit verschijnsel heb ik voor mijzelf uiteindelijk maar een naam gegeven, te weten "de ondoordringbare laag". Je komt er met je verhaal over de ellende die je wordt berokkend door collega-zegenaars bij de "dienaren" namelijk niet doorheen. Met geen mogelijkheid. "Zinloos geestelijk geweld" derhalve. Al zeg je dat er extra bij, óók dan schieten de betrokkenen steevast in de "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" voorspelbare psychologische reflex: men maakt zich ervan af. Onder vrijwel geen enkele omstandigheid vinden slachtoffers in deze kerk gehoor. Over manipulatie gesproken!
Om redenen van het bovenstaande heb ik er op dit Forum herhaaldelijk op gewezen hoe kwalijk het écht is als er van hogerhand instructies worden gegeven in de trant van "heb een onbegrensd vertrouwen in de (hogere) dienaren" (Woord van de maand, februari 2006) of "laat geen ongenoegen en ontevredenheid bij u opkomen" (Woord van de maand, januari 2007). Heus, hierdoor ontstaat er een akelig verstikkend klimaat. Wat daar trouwens mede de oorzaak van is, is in de Nieuw-Apostolische Kerk het gecreëerde gekunstelde kastestelsel (!) in de "kring der dienaren". Broeders met een geestelijke bediening worden hierdoor geacht onvoorwaardelijk loyaal te zijn aan hun meerderen. Wie in deze kerk aan dergelijke ongeschreven voorschriften en codes tornt, ligt er onvoorwaardelijk uit. In elk geval ben je "aangeschoten wild", zodra je er blijk van geeft niet de verschuldigde meeste hoogachting te betrachten jegens bestuursleden. Onder bestuursleden te verstaan de eerder genoemde "hogere verantwoordelijke leidinggevenden"; broeders met het ambt van opziener of apostel. Kortom, degenen die bij de Nieuw-Apostolische Kerk op de loonlijst staan en van wie het intussen bekend is dat hun salariëring overeenkomt met ten minste wat universitaire docenten verdienen. Desondanks bestaat er bij hen in de praktijk niet de minste behoefte om kritische vragen -van slachtoffers- fatsoenlijk te (doen) beantwoorden. Hooguit wordt er naar iemand geluisterd en wordt er nog gebeden. (...)
In plaats van mededogen hebben de hoogmogende heren medelijden met je, wanneer ongerijmdheden in de nieuw-apostolische geloofspraktijk je zodanig plagen dat je je daarover uitspreekt. In plaats daarvan had je jezelf moeten overwinnen, zo is bij hen de gedachte. Wie zichzelf niet overwint, loopt "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" namelijk het risico "het einddoel" niet te bereiken. Vandaar dus het medelijden.
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Wo 29 Aug 2012, 20:16", in de thread "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u"
citaat 3BakEenEi schreef:(...)
Iedereen is al in rep en roer om "de gekostumeerde komedianten" in de hoofdrol ten tonele te voeren...
Deze tragedie is opnieuw het gevolg van een Babylonische spraakverwarring, en die krijg je automatisch als de wereld op de kop wordt gezet. De vraag is alleen: begrijpen gelovigen wel dat men zich láát misleiden?!
- De gekostumeerde komedianten
Zij lachen wel,
maar zijn niet blij
Zij vragen wel,
maar bidden niet
Zij volgen wel,
maar geloven niet
Zij doen wel goed,
maar alleen om goede sier te maken
Zij roeien wel,
maar met andermans riemen
Zij maken wel de dienst uit,
maar dienen niet
Zij praten wel,
maar zeggen niets
De volgende vraag is wellicht: wat doe je er aan? (...) Een "Toren van Babel" moet je afbreken tot waar de fundamenten nog gebruikt kunnen worden voor onze zendingsopdracht krachtens het evangelie van Jezus Christus.
Ten onrechte is er in de Nieuw-Apostolische Kerk voortgebouwd op de vermeende belangrijkheid van ambten. In plaats daarvan had men moeten bouwen op alle gaven in de gemeente, bij klein en groot; man of vrouw.
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Di 17 Sep 2013, 16:18", in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012".
Sinds het mij door het conflict met broeder Rohn duidelijk werd op wat voor een welhaast misdadige manier de Nederlandse nieuw-apostolische kerkleiding zich aan haar verantwoordelijkheden onttrekt, en zij daarbij tot elke prijs (!) elk verwijtbaar nalaten van de zijde van haar bestuurders voor belanghebbenden verborgen tracht te houden, terwijl het hier nota bene een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) betreft, heb ik voor allen die het hier aangaat zo compleet mogelijk uit de doeken gedaan wat volgens mij de entourage is van zulke godgeklaagde praktijken. Die entourage, exemplarisch voor machiavellisme (!!), ken ik namelijk maar al te goed.Redactie schreef:(...)Nooit of te nimmer zullen de "godenzonen" de hand in eigen boezem hoeven te steken. Aan hún goede bedoelingen kan het allemaal niet hebben gelegen. Nogmaals; wie ze een spiegel voorhoudt, is nog niet jarig.Redactie schreef:(...)
Want: missen wij nooit eens iemand, in de gemeenschap? Valt ons nooit iets op? Hoe zou het wellicht gekomen zijn dat zielen verstillen? Waarom, waarom exact verliezen wij elkaar soms emotioneel uit het oog? (...) Omdat ik serieus wéét wat er hier aan de orde kan zijn, begin ik erover. Opnieuw trouwens. Onderschat u allen alstublieft niet wat er met mensen van vlees en bloed gebeurt indien het er voor de dienaren, in wie men graag Godsgezanten wilde zien, amper toe doet wie een naaste persoonlijk feitelijk is; indien pijnlijk blijkt dat het er voornamelijk om draait "dat de tent gerund kan worden", zodat de (districts)apostel trots kan zijn op de "zegenaars" die dat allemaal keurig netjes voor elkaar hebben gekregen. Dan, ja dán krijgen kinderen Gods (!) het in hun geloof écht moeilijk. Je was immers hooguit een decorstuk dat men goed kon gebruiken. Hoe ondertussen het klimaat was waarin goddelijk leven in de gemeenschap zou mogen gedijen, was voor de kerkelijke ambtsdragers klaarblijkelijk van ondergeschikt belang! Wie met zo'n ontluisterende ervaring wordt geconfronteerd, verandert! Een deceptie van dit kaliber geeft je namelijk een ongelofelijke geestelijke dreun. Terwijl niemand schijnbaar doorkrijgt wat er met je is, loop jíj -als onwillig decorstuk- met je ziel onder de arm. Men heeft medelijden met je, en dat is absoluut héél wat anders dan mededogen. Medelijden omdat jij "de vreugde" zeker kwijt bent. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" kun je dan het best zo snel mogelijk inzien dat je jezelf moet overwinnen. Het ligt dus aan jou! (...) Om precies te zijn: in de Nieuw-Apostolische Kerk ligt áltijd álles alléén aan jóu. (...) En dat komt omdat "ze" in deze kerk niet meer willen weten wat zielzorg écht is.
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "vr 23 dec 2011, 23:05", in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"
Wie zó door Gods porseleinkast banjert, laat een spoor van vernielingen achter. Intens leed, hartverscheurend; onzichtbaar. In het "Vaderhuis" nota bene was de liefde van God onvindbaar. Nu is de hemel van koper...
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Vr 28 Dec 2012, 15:05", in de thread "Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode"
Gelovigen vallen bij dit kerkgenootschap massaal ten prooi aan een subtiel bedreven machtsspel, uitgewerkt in een mensonterende systematiek van manipulatie en intimidatie. Het bedrog dient te worden blootgelegd zodat niet langer onder de vlag van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) geestelijk geweld (!!) wordt witgewassen. Voor velen die aan hun smarten vanwege dit machtsmisbruik geen naam wisten te geven en die de kerk vermoedelijk al stilletjes door een achterdeur hebben verlaten, heb ik een lans willen breken. Er ligt hier zowel een taak voor het Openbaar Ministerie als voor allen die nu tegen beter weten in blíjven gedogen.
Zie verder de thread "Wat is een sekte?".
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Re: Misbruik van geloof en vertrouwen
@all
Op dinsdag 15 september 2009 wendde ik mij tot een bestuurslid van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Ik schreef hem o.a. als volgt en hij reageerde NIET.
Zie verder de thread "Wir haben es nicht gewußt... " op het voormalige Forum van Bauke Moesker.
Groet,
TjerkB
Op dinsdag 15 september 2009 wendde ik mij tot een bestuurslid van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Ik schreef hem o.a. als volgt en hij reageerde NIET.
- Onderwerp: Gouden kalf
Datum: Tue, 15 Sep 2009 21:16:41 +0200
Van: [...]
Aan: [...]
P.,
(...)
In de Nieuw-Apostolische Kerk hebben zich door de hiërarchische opzet van de organisatie hogere regionen kunnen vormen, en daar is de realiteit gaandeweg een eigen leven gaan lijden. Wie langere tijd door een voorname geestelijke status bijna als een heilige wordt bejegend kan in de verleiding komen zich op een gegeven moment te storen aan gelovigen die deze vermeende heiligheid niet even merkbaar eerbiedigen als het geval is bij gelovigen die wél duidelijk blijk geven van "een fijne aanbieding". In de Nieuw-Apostolische Kerk zijn gelovigen reglementair hoogachting verschuldigd aan de Stamapostel (zie Vragen en Antwoorden, en Stamapostel met een hoofdletter). Hij is de Godsgezant wiens ambtsopdracht volgens de nieuw-apostolische geloofsleer volledig overeenkomt met Jezus' bekende woorden, destijds gericht aan Petrus: "... op deze petra zal Ik Mijn gemeente bouwen". Deze vergelijkende opdracht zou bovendien in de Nieuw-Apostolische Kerk automatisch overgaan op elke opvolgende voorzitter van het internationale kerkbestuur. God heeft nu eenmaal voor deze kerk gekozen en daar blijft het bij.
Apostelen in de Nieuw-Apostolische Kerk hebben om in hun geestelijke bediening te kunnen worden bevestigd eerst trouw moeten zweren aan de Stamapostel en men dient schriftelijk te verklaren de hoge autoriteit van diens ambt te onderschrijven. Vervolgens krijgt men een salaris dat ten minste op het niveau ligt van wat in Zwitserland hoogleraren verdienen aan hogescholen en universiteiten; los van alle mogelijke onkostenvergoedingen. En als dat eenmaal geregeld is, gaat het erom dat wat God eerst aan de meest hooggeplaatste dienaren aanreikt "langs de geordende weg" onder alle gelovigen wordt verbreid die "het levende woord" dan voor waar moeten aannemen. Wie daarmee op enig moment in conflict raakt kan zich volgens de "Leidraad dienen en leiding geven" vol vertrouwen wenden tot een hogere verantwoordelijke leidinggevende. Het is dan gebruikelijk dat men zich eerst wendt tot degene die als geestelijk verzorger in de plaatselijke kerkgemeente verantwoordelijkheid draagt. Zo volgen gesprekken met een priester, een voorganger, een districtsvoorganger, een opziener, een apostel en een districtsapostel.
In elk gesprek begint alles weer van voren af aan. Weinigen kunnen het volhouden om het hele traject te doorlopen want men voelt zich gewoonlijk al ernstig bezwaard bij het tweede of derde gesprek. Gewoonlijk zal men vriendelijk toehoren tot de klager (opnieuw) is uitgesproken, en dan wordt de situatie in een afsluitend gebed bij de troon Gods neergelegd. Daar lag het vanzelf al, maar het kan nooit kwaad om een en ander bij God nog eens in herinnering te brengen - zo lijkt het wel. Ondertussen staat voortdurend één ding voor de dienaren vast: nooit of te nimmer had men iets verkeerd bedoeld. Te allen tijde immers handelt in het werk Gods ieder naar beste weten en kunnen. Is het dan niet gepast als een klager de hand eerst eens in eigen boezem steekt? Wie verbeeldt hij trouwens dat hij is om van inzicht te verschillen met de knechten Gods? Bij het eerste gesprek dacht je misschien van tevoren nog drie keer na. Bij het tweede waarschijnlijk al zeven keer. Bij het derde misschien wel 10 keer. Je voelt je dan vast ook al ongelukkig dat je kennelijk niet wordt begrepen. "Waarom ben je ook zo vreselijk weerbarstig?"
De uitkomst is dus dat je er niet uitkomt. Want "in het werk Gods" ondersteunt de onderdiaken de diaken, de diaken de Priester, de Priester de voorganger, de voorganger de districtsvoorganger, de districtsvoorganger de Opziener, de Opziener de Apostel, de Apostel de Districtsapostel en de Districtsapostelen de Stamapostel. En dat is allemaal om "jou" naar het einddoel te brengen. Dus, wat klaag je nu?! Zoals het nu gaat, zo wil het God het precies hebben! Hoe is het in het geloof eigenlijk gesteld met jouw overgave? En heb je wel vertrouwen? Blik je wel op naar de zegenaars? Bid je wel? Vergeet je niet om eerst de dank te brengen! Kun je nog tevreden zijn met wat je hebt? Begrijp je wel dat je beter niet kunt toegeven aan ongenoegen wanneer dat eens mocht opkomen? Heb je wel geduld? Kun je wel vergeven? Ben je je broeders en zusters in de gemeenschap wel tot steun? Heb je wel een abonnement op de Onze Familie en lees je die ook trouw? Vraag je wel eens aan de voorganger of je nog iets extra's kunt doen? Offer je je tienden wel? Sta je in het koor en help je bij het schoonmaken van het gebouw?
Dit is in het kort de tangconstructie waarin de aangesloten leden bij de Nieuw-Apostolische Kerk het maar moeten zien uit te houden. Als individuele gelovige stel je niets, maar dan ook helemaal niets voor. Komen er vragen bij jou op, dan wordt er al gauw gedacht dat je ondankbaar bent. Dát zou sowieso fout zijn: kinderen Gods geven niet toe aan gevoelens van ondankbaarheid en ze horen ook het hoofd te bieden aan ongenoegen en ontevredenheid. Zonder klagen en zonder vragen neem je je plaats in de gemeenschap in. Vervolgens doe je wat er vanaf het altaar wordt gezegd. Daar is de meeste zegen aan verbonden. De voorganger geeft wel aan wat verder jouw taak is. Vergeet niet om gasten uit te nodigen. Weten je buren al dat je nieuw-apostolisch bent, en je collega's? Heb je echt een onbegrensd vertrouwen in je zegenaars, zoals de Stamapostel het ons nog speciaal op het hart drukte? Bid maar voor de zielen die met hun rug naar het altaar staan; die andere zaken belangrijker hebben geacht dan het werk Gods. Hun blik is ernstig vertroebeld. Ze hebben toegegeven aan de verlokkingen "in de wereld om ons heen".
Wat ik hierboven in het kort heb beschreven kenschetst het geestelijke klimaat in de Nieuw-Apostolische Kerk. Alles wordt er van hogerhand bekokstoofd. Van gelovigen wordt enkel verwacht dat men spontaan aan elke oproep gehoor geeft. Zelf hoeven de gelovigen vrijwel niets te verzinnen. Naar hun mening wordt amper gevraagd. Waar het om gaat is of jij wilt meewerken, of niet. Wie meewerkt, werkt aldus aan diens persoonlijke zieleheil. Loopt iemand er dus de kantjes van af, dan wordt het een hachelijke aangelegenheid of diegene wel waardig zal zijn op de Dag der Eerste Opstanding. De zeggenschap over alles berust bij de hoogste dienaren. Niemand gaat ergens over tenzij daar tijdelijk een opdracht voor wordt gegeven. Inzicht in de financiën krijg je niet (of nauwelijks tegenwoordig). In de tijd dat ik werkzaam was op de Centrale Administratie van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, en dat gedurende ruim veertien jaar, heb ik twaalf jaar lang niet mogen weten hoe het bestuur was samengesteld! Hooguit anderhalf uur in al die jaren sprak D.Ap. Pos rechtstreeks met mij over werkinhoudelijke zaken.
Mijn karakter moest worden gebroken, en toen dat niet lukte heb ik het geweten. Ik moest en zou mijn plaats in het werk Gods kennen, en dat was de plaats die mij door de districtsapostel werd aangewezen. In stilheid en vertrouwen had ik mij maar in zijn dienst voor alle voorkomende werkzaamheden beschikbaar te houden. Brieven die aan mij waren gericht zou hij -wanneer hem dat zo uitkwam- zelf wel beantwoorden. Enzovoort, enzovoort. Als je dat op deze manier meemaakt, ga je kapot. Vroeg of laat. P., een variant op dit scenario staat ook jou te wachten. Ik waarschuwde er al voor en dat doe ik nu voor de allerlaatste keer nogmaals. Als je later terugkijkt op hoe in de Nieuw-Apostolische Kerk zielen worden gehersenspoeld en jij je dan realiseert dat je daaraan nota bene (onbewust) hebt meegedaan, krijg je het nog héél moeilijk. Het lachen zal je meestentijds vergaan. Een enorm schuldcomplex zal je plagen. Zoals onze ouders rechtschapen in hun geloof stonden, zo werkt het bij de kerkleiding vandaag de dag helaas niet meer. Vertrouw op God en houd niet tegen beter weten vast aan een gouden kalf.
(...)
Zie verder de thread "Wir haben es nicht gewußt... " op het voormalige Forum van Bauke Moesker.
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)