@all
Zojuist las ik het onderstaande bericht nog eens door...
... waarna ik naar boven scrolde om te zien hoe die thread (op "Wo 19 Jan 2011, 20:36") destijds begon, namelijk als volgt:BakEenEi schreef:@allRedactie schreef:(..._)
Ja, het zijn hééél fijne mensen, de hoge(re) "dienaren"! Waar haalden ze hun verbeelding toch gedurig vandaan?! Ook dit is een aspect van de verdeel- en heerspolitiek die ik bij het "speelgoed-werk Gods" heb moeten vaststellen. Ze speelden bij de Nieuw-Apostolische Kerk in de hoogste kringen (!) in feite al "SImCity" voordat het op de markt kwam...
Ik heb er maar één antwoord op voor de "kleine bedriegers" (om districtsapostel Armin Brinkmann, onlangs in Roden, maar eens te citeren) die het hier met terugwerkende kracht aangaat :
(...)
- Doof de Geest niet uit...
1 Tessalonicenzen 5: 19 (NBV)
Uit: Bericht door Redactie op "Wo 27 Jul 2011, 11:27" in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
In alle toonaarden heeft het op dit Forum vrijwel onophoudelijk gehandeld over heersen in plaats van dienen. Wie dit normaal vindt hoeft niets te doen. Men kan wachten tot straks de wal het schip in volle vaart keert.
Geloven is níet: kijken hoe anderen hebben gestreden. En met "hersenloos denken" kom je er evenmin. Dienaren zijn broeders en zusters in ons midden die hun naasten in het geloof graag willen bijstaan, met Zijn hulp en tot zegen van allen. Daar komt geen notaris aan te pas, geen advocaat, geen statuten en geen catechismus. Het gaat metterdaad om geloof, hoop en liefde. Laten wij daarmee overgaan tot de orde van de dag!
Groet,
BakEenEi
Bron: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Ma 04 Feb 2013, 22:33" in de thread "Heersers in de kerk (5): In de greep van de macht"
- Wie zich nog afvraagt of de thans als misstanden gepresenteerde zaken niet worden overtrokken, heeft zich naar alle waarschijnlijkheid nog nooit serieus in de achtergronden (lees: in het aan naasten in de Nieuw-Apostolische Kerk door machtsmisbruik van "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" berokkende leed) verdiept. Niet alleen wat er in doofpotten was beland wordt doodgezwegen doch op last (!) van de "Boden van Jezus Christus" overkomt individuele slachtoffers van geestelijk geweld in de Nieuw-Apostolische Kerk hetzelfde! De internationale kerkleiding werd hiermee in grote verlegenheid gebracht toen deze ellende door de opkomst van het Internet "onder het tapijt" vandaan kwam.
Zowel in het recente verleden als in langer verleden tijden zijn in de Nieuw-Apostolische Kerk zaken zodanig op de spits gedreven dat individuele gelovigen het moesten afleggen tegen "de overheersende klasse" die dan haar grotere macht aanwendde om "het pleit te beslechten". In feite komt het er op neer dat tegenspraak in deze kerk (uiteindelijk) niet wordt geduld, en áls het al wordt geduld zal het van hogerhand slechts knarsetandend tijdelijk worden gedoogd. Inspraak van gelovigen kan er in voorkomende gevallen hooguit toe leiden dat "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" kennisnemen van wat er "onder het volk leeft", waarna bestuurders naar eigen inzicht handelen. "Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd." Wie vraagtekens zet bij die gang van zaken wordt al snel geacht zich niet te kunnen neerleggen bij de wil van God die Hij -exclusief- aan Zijn gezanten (de stamapostel en apostelen) openbaart. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zijn zij namelijk de Boden van Jezus Christus. Hun goddelijke autoriteit zou verankerd zijn in de geestelijke bediening (oftewel het door God zelf ingestelde ambt) van stamapostel c.q. apostel in de Nieuw-Apostolische Kerk. Wie in deze kerk tot stamapostel wordt gewijd is daardoor tevens voorzitter van het internationale kerkbestuur. Apostelen zijn medebestuurders; soms tevens hun naaste medewerkers, doorgaans opzieners.
Kerkelijke ambtsdragers met een geestelijke bediening, "lager" dan opziener, hebben vooral tot taak om uitvoering te geven aan de wil van God, zoals deze in de meest zuivere vorm naar voren zou komen in het beleid van bestuursleden. Voor het juiste begrip: bestuursleden houden zich niet alleen bezig met de totale besluitvorming over zaken op het gebied van zielzorg doch over alle andere zaken óók. Betrokkenen hebben daarvoor dus de volle verantwoordelijkheid te aanvaarden. De praktijk heeft echter uitgewezen dat er in de Nieuw-Apostolische Kerk wereldwijd een hardnekkige "afdekcultuur" heerst. Het maakt daarbij niet uit dat het (veel) geld kost of dat "ondergeschikten" worden "opgeofferd". "De wil van God" belichaamd in de "ambtsgaven" van de "hoogste dienaren" is heilig. Verwarrend hierbij is evenwel dat bijvoorbeeld stamapostel Leber bij verschillende gelegenheden heeft opgemerkt dat hijzelf niet onfeilbaar is en ook dat er in het verleden door de kerkleiding wel fouten zijn gemaakt. Ondertussen mag een ieder ernaar gissen welke fouten hier precies werden bedoeld, zodat "de pakkans" van degenen die echt wat te verwijten valt steevast nihil blijft. "Weliswaar maken mensen goed bedoeld onverhoopt fouten maar het 'door God' aan ze toevertrouwde ambt blijft heilig. Wie voor diens eigen schulden bij God vergeving zoekt, dient zulke fouten daarom met de mantel der liefde te bedekken!"
Het bovenstaande schetst in grote lijnen de bedenkelijke constructie van de Nieuw-Apostolische Kerk. Machtige "zegenaars" vanuit de heersende klasse in deze kerk besturen als het ware een geleide economie, en wel op een rigide dictatoriale manier.
Ook in gesprekken met "dienaren" heb ik daarom vele malen de vraag gesteld: wat is zielzorg?! Is dat wat er gebeurt zoals ik het hierboven beschreef, wat nota bene neerkomt op de psychische onderdrukking van zielen die zich verontrust tonen over zorgelijke ontwikkelingen "in de gemeenschap" en die dan bij hun "zegenaars" moeten opbotsen tegen de voor lotgenoten al evenzeer verontrustend gebleken "ondoordringbare laag"? (...) Is in deze kerk "zielzorg" erop gericht dat uiteindelijk iedereen z'n mond houdt en, murw of anderszins uit het veld geslagen, overal in berust?
Dus: de voorganger bidt voor de zegen op alle offergaven, terwijl jij weet dat het geld wordt gebruikt om advocaten te betalen, zodat ze Bauke Moesker e.a. kunnen intimideren of de familie Rohn het leven zuur kunnen maken. En dan moet jij je zegeningen tellen omdat de "zegenaars" je anders ondankbaar vinden!
Beste mensen, dit is een godgeklaagde maatschappelijk misstand!!
Groet,
TjerkB
P.S.
N.B.Gottesdienst für Amtsträger in Wiesbaden: "Kämpfen um jede einzelne Seele"
12.03.2006
Wiesbaden. In einem besonderen Gottesdienst für alle Amtsträger der Neuapostolischen Kirche in Europa wandte sich Stammapostel Wilhelm Leber an seine Brüder: "Lasst uns um jede einzelne Seele kämpfen!" Diese Aufgabe gab der internationale Kirchenleiter seinen Amtsbrüdern mit auf den Weg.
Knapp 30.000 Amtsträger zählt die Neuapostolische Kirche in den europäischen Gebietskirchen. Am Sonntag, 12.03.2006, hielt ihnen ihr oberster Kirchenleiter, Stammapostel Wilhelm Leber, einen besonderen Gottesdienst. Mit eingeladen waren die Ehefrauen.
Der Gottesdienst wurde aus der Kirchengemeinde Wiesbaden in 534 europäische Gemeinden per Satellit übertragen. Empfangsgemeinden in Albanien, im Kosovo, in Finnland oder im Libanon waren genauso "auf Sendung" wie Gemeinden in den traditionellen Gegenden in Europa - von England bis Spanien, von der Tschechischen Republik bis nach Frankreich. Stammapostel Wilhelm Leber predigte nach einen Bibelwort aus Kolosser 2,1.2: "Ich will euch nämlich wissen lassen, welchen Kampf ich um euch führe und um die in Laodizea und um alle, die mich nicht von Angesicht gesehen haben, damit ihre Herzen gestärkt und zusammengefügt werden in der Liebe und zu allem Reichtum an Gewissheit und Verständnis, zu erkennen das Geheimnis Gottes, das Christus ist".
Drei Ziele für die Arbeit als Amtsträger in der Kirche leitete das Kirchenoberhaupt daraus ab: Herzen sollen gestärkt und zusammengefügt werden, Gewissheit und Verständnis sollen wachsen. Er forderte seine Mitbrüder dazu auf, für jede einzelnen Seele in der Gemeinde zu kämpfen: für die Jugendlichen genauso wie für die Kritischen, die Komplizierten oder die mit Problemen Beladenen.
(...)
Bron: NAK International
Regeln für den guten Kampf
Der internationale Kirchenleiter stellt in seiner Predigt „Regeln“ auf. Angesichts des Bibelwortes aus 2. Timotheus 2,5: „Und wenn jemand auch kämpft, wird er doch nicht gekrönt, er kämpfe denn recht.“, sprach er über die Regeln eines guten Kampfes. Die erste Regel heiße Christus in die Mitte! „Wenn man das nicht tut und Christus beiseiteschiebt, dann kann man den Herrn auch nicht erleben.“ Für die zweite wichtige Regel griff der Stammapostel auf ein Wort des Apostels Paulus zurück: „Alle eure Dinge lasst in der Liebe geschehen!“ Und für die dritte Regel stellte er den Merksatz auf: Wir wollen Gnade suchen, um Gnade zu empfangen.
Diese drei Regeln, so Stammapostel Leber, kennzeichneten auch das Wirken des Bezirksapostels deBruijn in den zwölf Jahren als Bezirksapostel. In seinen Gottesdiensten habe er immer wieder betont, wie wichtig es sei, Christus in die Mitte zu nehmen. Seine Liebe zu den vielen Glaubensgeschwistern sei dabei immer zu fühlen gewesen. Und er habe auch nach der Gnade gesucht, sei demütig gewesen und habe dem Herrn die Ehre gegeben. „In ihm haben wir ein Vorbild dafür, was es bedeutet, recht zu kämpfen.“
Bron: "Bezirksapostel Armin Brinkmann leitet künftig die Neuapostolische Kirche in den Niederlanden", 16.05.2011