De koopman wint het van de dominee - houd de dief!

[Redactie]

Corruptie bij de nieuw-apostolische kerkleiding (10)


@all

Het vorige bericht in deze thread eindigde als volgt:

(...)
Hoe dan ook, bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland zit het werkelijk fout. Er ís gelogen en er wordt gelogen. Kijk alleen maar naar het akkefietje van gisteren. Wij hadden natuurlijk allang in de gaten dat de districtsevangelist Vis als het ware een cassettebandje afspeelde met het sprookje dat op decreet van apostel Peter Klene c.s. op het ogenblik een ieder nog wordt voorgehouden. Maar daar moet je vanzelf niet mee aankomen bij mensen die de rechtszaken bijwonen! Tot zover.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "wo 23 nov 2011, 22:51"

Hoezeer ook tegenwoordig de gedragingen van bestuursleden in de Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland) en hun rechterhanden blijken te passen in voortdurend één en hetzelfde patroon, namelijk een complex van ongerijmdheden, waarbij de grootste gemene deler toch wel ieders megalomane onbeschaamde brutaliteit is vanwege een aan minachting grenzende onverschilligheid, waarbij men nota bene kans ziet om die vanuit een geestelijke bediening bot te vieren op naasten in een Algemeen Nut Beogende Instelling (!), speelt bij ons de verontwaardiging bij elk nieuw voorval telkens weer even hoog op. Je kúnt eenvoudig niet wennen aan zo'n wrede manier van optreden door kerkelijke ambtsdragers. Maar bij de Nieuw-Apostollische Kerk (in Nederland) gebeurt het. Daar kan het, daar mag het blijkbaar, en daar wordt het ook keurig netjes "ondersteund" door "voorbeeldige" doch hopeloos gebrainwashte handlangers die kennelijk menen hun afgod daarmee een dienst te bewijzen.

Het is echt heel, héél erg wat er in deze kerk op het ogenblik allemaal maar ongestraft volkomen uit de hand loopt. Sinds vorig jaar hebben wij op dit Forum eerst allerlei zaken van vele kanten willen belichten om serieus te laten zien dat het hier absoluut níet (!) gaat om incidenten. Integendeel, het zijn juist de door de jaren heen op uiterst subtiele wijze diep ingeslepen mechanismen die de gelovigen onbewust ongevoelig hebben gemaakt voor soms zelfs de meest verachtelijke vormen van machtsmisbruik - om maar even wat te noemen:

• wie schijnbaar lastige vragen stelt, mag rustig -publiekelijk- worden genegeerd,
• kindermishandeling wordt over het hoofd gezien, intimidatie wordt weggewuifd,
• het plegen van huisvredebreuk wordt voor lief genomen,
• een hoogst kwalijke belangenverstrengeling bij bestuursleden kan er prima mee door,
• er mogen honderdduizenden euro's aan schenkingen worden verkwist,
• niemand die erover gaat hoeft enige transparantie aan de dag te leggen,
• en "dienaren" laten zich als onnozele halzen door hun "zegenaars" de mond snoeren.

Wat is dit voor een kerk?! Op deze manier is het immers de verdorvenheid ten top!! De hoogste zogenaamde dienaren die ondanks zulke onfrisse praktijken met hun religieus ogende organisatie alsmaar doende zijn om door menslievend uitziende "goede werken" meer en meer te infiltreren in de samenleving, huishouden ondertussen in de eigen geledingen alsof zij voor een ieder de exclusief door God zelf gezonden universele life-coaches zijn. Wet of geen wet; hún wil zal wet zijn!!

Hier moet gewoonweg vanuit de rijksoverheid en/of vanuit de journalistiek worden ingegrepen.

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Mijn persoonlijke grootste bezwaar tegen de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden", zoals betrokkenen worden aangeduid in de Leidraad dienen en leiding geven van de internationale Nieuw-Apostolische Kerk, is, dat men langzaam maar zeker psychisch letsel toebrengt aan gelovigen, van wie de meesten daartegen amper enig verweer hebben. Eén van de kenmerken van dit psychische letsel is, dat slachtoffers (!) zich emotioneel afwenden van naasten met wie men voorheen de meest hartelijke vriendschappelijke betrekkingen onderhield. Feitelijk zien wij hier dus gedragsveranderingen ontstaan; bevreemdende doch in de psychiatrie (!) vlot herkenbare -alarmerende- gedragsveranderingen! De negatieve lading roept namelijk de verdenking op van intimidatiepraktijken, in dit geval terug te voeren op een keihard basisprincipe als "Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat.", zoals districtsapostel Armin Brinkmann het ook aan mij in een reactie eens expliciet heeft voorgehouden. Opzieners, apostelen en districtsapostelen staan in de Nieuw-Apostolische Kerk onder contract van de stamapostel aan wie zij daardoor loyaal moeten zijn. Dit verklaart waarom in de praktijk er geen enkele uitspraak van de stamapostel, Herr Dr. Wilhelm Leber, ter discussie staat.

God, de Heilige Geest en Jezus Christus worden "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" immers sinds 1897 vertegenwoordigd door degene die vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk en haar "rechtsvoorgangers" het ambt van stamapostel bekleedt. Over het "Hoe & Wat" dienaangaande doen geïnteresseerden er verstandig aan niet te veel bij de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" na te vragen want dezulken weten voor zichzelf maar al te best een bevredigend antwoord schuldig te moeten blijven. Hooguit zal men opmerken: "Dat geloven en erkennen wij!" (...) De catechismus zal ons straks evenmin uitsluitsel geven. De bedoeling zal wel zijn dat niemand zich dat realiseert. Wie desondanks het hoofd erover breekt, wordt vast en zeker fijntjes "liefdevol" ingefluisterd dat "wij ervoor dienen te waken dat het verstand ons in de weg staat, wat onze hemelse toekomst op het spel kan zetten". Acuut ben je je er dan als gewaarschuwd mens en nieuw-apostolisch kind van God natuurlijk van bewust dat je moet afblijven van "de boom van de kennis van goed en kwaad" want "wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven" (vgl. Genesis 2: 16-17). Ik geloof het nu, zal menigeen denken die "in de geloofsgehoorzaamheid" wil staan.

Over de kennis van goed en kwaad gesproken; over waarden en normen derhalve. Stel, je ben jong en je wilt wat! Je wilt op school een presentatie houden. Ik doe het over het "werk Gods", denk je vervolgens. Op de eerstkomende jeugdavond vertel je het aan een jeugdcoördinator, zoals dat op het ogenblik misschien wel heet (als uw redacteur tenminste goed is geïnformeerd). "Kunt u mij zeggen welke de waarden en normen zijn in de Nieuw-Apostolische Kerk?", vraag je enthousiast. Omdat er nu even een aarzeling optreedt, voeg je er aan toe: "Het is voor mijn spreekbeurt binnenkort!" Terstond meen je op het gezicht van de coördinator een welhaast hemelse glans te zien. Blijkbaar is het een geweldig idee, waar je mee aankomt. Tegen het einde van de jeugdbijeenkomst weet je het: houd van God en van je naasten! Als op vleugels gedragen kom je thuis en je werkt het onderwerp verder uit. Het wordt een succes met je presentatie. "Zijn er in de klas nog vragen?", zo besluit je. Inderdaad. Sommige van je klasgenoten hadden van tevoren namelijk al begrepen -je was immers enthousiast en je wilde wel alvast een tipje van de sluier oplichten- dat het zou gaan over de Nieuw-Apostolische Kerk. Zij deden toen wat jij niet mocht, wat jou werkelijk "op jeugd" was ontraden, te weten: even googelen. En toen waren ze op dít Forum terechtgekomen.

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Op een drukbezochte Open Avond van een alom bekende Business School waren er gisteren mini-hoorcolleges georganiseerd, zoals over marketing, industriële verkoop en bedrijfscommunicatie. Bij Marketing werden wij enthousiast gemaakt door een pakkend betoog over... water; H2O om precies te zijn. Hoe zet je dat eventueel in de markt? Wie wist er misschien wat in Nederland vandaag de dag de prijs is van een glas water? En wat kost zoiets, maar dan als gebotteld mineraalwater?! Er bleek uiteindelijk een factor 5.000 tussen te zitten!

Doch wie van ons had nu kunnen denken dat er H2O bestaat, dat "uit ondergrondse bronnen gewonnen" wordt, en van samenstelling... "zeer laag gemineraliseerd is en daardoor zelfs geschikt voor de bereiding van babyvoeding zonder het te koken. Bovendien zeer geschikt voor een zoutarm dieet." Met open mond luisterden wij naar dit adembenemende verhaal. Als je dan óók nog te weten komt dat ditzelfde natuurproduct te koop is, intussen met grote zorg gebotteld, maar dan "licht bruisend" of "intens bruisend", loopt het water je vervolgens in de mond.

Het zijn déze spaarzame betoverende voorvallen, die wij in onze herinnering zullen koesteren en waarvan wij de euforie evenzo gunnen aan onze dierbaren. Hoe lastig het ook zal zijn om dan de meest verkieslijke verfijning aan te brengen in de woorden die hierna bij ieders beminden de juiste hartensnaar secuur zullen raken; je wilt zo'n ervaring nu eenmaal graag met elkaar delen. Het is om redenen van het bovenstaande dat wij het thans in een bescheiden poging hebben gewaagd om voor H2O er voorzichtig op te wijzen dat elke druppel telt...

• De HEER zal je voortdurend leiden,
  hij zal je verkwikken in dorre streken,
  hij maakt je botten sterk en krachtig.
  Je zult zijn als een goed bevloeide tuin,
  als een bron waarvan het water nooit opdroogt.
  
  Bron: Jesaja 58: 11 (NBV). Zie ook Johannes 7: 38

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

In aansluiting aan het vorige bericht ...

Wanneer er in de gemeenschap werd gesproken over "de bronwel Christi" waaruit wij "om niet" (!) onze dorst mogen lessen, zong daarna het koor vaak het lied "Kom tot Mij", destijds lied 39 in het NAK-zangkoorboek: "Komt herwaarts, komt! (...) Die tot Mij komt, werp Ik niet uit." Als kind vond ik dit al een prachtig lied en ik was in de bevoorrechte positie om vele (!) rechtschapen dienaren te mogen leren kennen die aan Christus' plaats duidelijk zelf zo'n bronwel waren! Dan kom je in het geloof, hoewel je dat eerst allerminst beseft, werkelijk uit bij "schatten in de hemel" (vgl. Matteüs 6: 20). Het staat voor mij dan ook zo vast als een huis: "Die tot Mij komt, werp Ik niet uit." Dan begrijp je er dus jaren later helemaal níets van dat er zielen zouden zijn geëxcommuniceerd. Het gaat je begrip volledig te boven, als je vervolgens óók nog verneemt waardoor zulks kennelijk kon gebeuren. Zie bijvoorbeeld mijn bericht op "za 29 jan 2011, 22:46" in de thread "Criticasters of opbouwwerkers?!"

Enkele ontmoetingen in de afgelopen veertien dagen maakten veel indruk op mij. Een zuster van in de tachtig vertelde mij hoe haar man, destijds voorganger, in de jaren '50 via de oudste in het betreffende district was uitgenodigd voor een gesprek met de apostel. Hij had er namelijk grote moeite mee dat aan zielen, die voor de Heilige Verzegeling stonden, de verplichting werd opgelegd dat zij in combinatie met de hersteld-apostolische geloofsleer ook "de Boodschap van stamapostel J.G. Bischoff" zouden aanvaarden. Daarover zou het gesprek handelen. Voordat hij zich op weg begaf naar Hilversum, waar het gesprek plaatshad, werd er thuis gebeden. Vol spanning wachtte deze zuster af tot haar man terug zou keren. In tranen kwam hij thuis. Hem was in Hilversum tijdens het gesprek met "de apostel" de deur gewezen! Korte tijd later zat er bij de post een brief. Daar stond in dat het ambt was ontbonden en dat deze voorganger was geëxcommuniceerd. "Ik heb die brief nog altijd", aldus deze zuster, eraan toevoegend: "Er zijn in die tijd in onze familie heel veel tranen gevloeid; dat mag u best weten." Haar man is al ruim twintig jaar geleden overleden, maar het verdriet en de pijn over de gebeurtenissen van weleer zijn er nog steeds. Begin oktober jl. echter vroeg ik in Mainz aan een nieuw-apostolische herder en een nieuw-apostolische opziener uit de NAK-Arbeitsgruppe Geschichte wanneer zielen, die op deze manier destijds onheus zijn bejegend, een tweede brief mogen verwachten. Nú een schrijven met een boodschap vol erbarmen! Beiden zwegen als het graf. Men sprak zelfs geen enkel woord. Tijdens een pauze in het bewuste middagprogramma, werd ik door hun gemeden. (...) Géén antwoord is uiteraard óók een antwoord. Hoe hartverscheurend deze plotselinge ervaring feitelijk ook was; ik wist genoeg. Men had zich onverzettelijk on-ver-zoen-lijk getoond. Waren zíj "de kroondragers"?! Zijn zíj "de getrouwen van Koning Jezus" en waren zíj "Zijn geliefde, geheiligde bruid"? Zie ook het redactionele bericht op "di 04 okt 2011, 15:36" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!"

• En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet..
  
  Bron: Openbaring 22: 17 (SV-J)

• Maar zo wie gedronken zal hebben van het water, dat Ik hem geven zal, dien zal in eeuwigheid niet dorsten; maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden een fontein van water, springende tot in het eeuwige leven.
  
  Bron: Johannes 4: 14 (SV-J)

• 1
  Wat kost'lijk levend water
  en zuiver als kristal,
  vloeit uit de troon des Heren,
  heil brengend overal.
  Niet vergeefs, o stroom des levens
  stel 'k mijn hoop Op U.
  Niet vergeefs, o stroom des levens
  stel 'k mijn hoop Op U.
  
  2
  O, wat geluk en vreugde
  is mij in U bereid!
  Gij zijt de levensbronne,
  in U is zaligheid.
  Niet vergeefs, o stroom des levens
  zing ik over U.
  Niet vergeefs, o stroom des levens
  zing ik over U.
  
  3
  Verkwikkend levenswater stroomt
  door de hof met macht.
  Hier nog in 't land der hope geeft
  het de pelgrim kracht.
  Niet vergeefs, o stroom des levens
  laaf ik mij aan U.
  Niet vergeefs, o stroom des levens
  laaf ik mij aan U.
  
  Uit: NAK-gezangboek, lied 163

Zie voorts het bericht door BakEenEi op "wo 02 feb 2011, 16:21" in de thread "Elders gelezen... "

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Ging het hierboven in mijn bericht van "15:08 uur" nog om de prijs in het economische verkeer van een glas water, en in mijn bericht van "18:00 uur" om kosteloos "water dat leven geeft" (naar Openbaring 22: 17); wat is nu echter heden ten dage de prijs van "het kindschap Gods" in de Nieuw-Apostolische Kerk?! En dan laat ik hier bijzonder graag heel bewust buiten beschouwing hoe men in deze kerk de laatste tijd omgaat met indicaties voor financiële schenkingen en vervolgens met de besteding van offerontvangsten.

In feite kan ik er ongelofelijk kort over zijn!
Kan het werkelijk kloppen dat je in deze kerk tevens móet betalen met de gevolgen van psychisch letsel dat je wordt aangedaan door "zegenaars" die bij God niet weten wat zegenen is???!!!

Zie voorts de berichten door BakEenEi, resp. op "ma 17 jan 2011, 22:01" en op "vr 21 jan 2011, 12:11" in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft".

• De liefde
  [1] Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal. [2] Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen – had ik de liefde niet, ik zou niets zijn. [3] Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.
  
  Uit: 1 Korintiërs 13 (NBV)

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

@all

Er wordt wel eens gezegd dat als Jezus Christus nu, hier, in óns midden was, hij beslist opnieuw gekruisigd werd. Velen denken immers dat indien men Hem van nabij had mogen kennen, het vast gemakkelijker is om in God te geloven. Gelukkig hebben wíj tenminste nog apostelen, zouden anderen kunnen denken.

Als ik naga hoe de leden van het internationale bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk (allen apostelen, of "hoger") zichzelf het "werk Gods" voorstellen, voor zover ik dat de laatste 50 jaar beetje bij beetje heb meegekregen, sluit ik niet uit dat men van Hem verwacht en men het trouwens ook niet meer dan billijk vindt indien Hij na terugkeer op aarde zich éérst bij hen zou melden. Zürich is doorgaans goed te bereiken, dus dat zou een prima optie zijn. Elke districtsapostel zal het spoorslags na aankomst vast met Hem willen hebben over de vruchten van ieders persoonlijke arbeid, uiteraard met de kanttekening dat men altijd afhankelijk is van medewerking in plaatselijke kerkgemeenten, wat vanzelf niet wegneemt dat de resultaten er desondanks mogen zijn. Vervolgens, denk ik, zal men Hem graag willen voorstellen aan o.a. de internationale perswoordvoerder van de kerk of misschien wel allereerst aan de theologische adviseur van de stamapostel. Diens verdienste is het immers dat apostel Kühnle, apostel Wosnitzka, apostel Hoyer of apostel Opdenplatz tegenwoordig niet met lege handen hoeft af te stappen op christenen die weliswaar zeggen te geloven, doch die natuurlijk geen kinderen Gods zijn in de ware zin des woords. Gelukkig is men inmiddels al zeker 10 jaar lang met dezen in gesprek. Terwijl Jezus Christus nog aan de praat wordt gehouden, wordt er achter de schermen druk getelefoneerd: er moet een zegetocht worden georganiseerd, om te beginnen bij de akkers die er het best voorstaan. "Süddeutschland!", wordt er gezegd. "Nein, Nordrhein-Westfalen!", enzovoort. Ongelukkigerwijs vallen er een paar rake klappen. Uit voorzorg wordt 112 gebeld. (...)

Het WebTeam/BEE

[Noise]

Het is onmogelijk dat 'de kerkleiding' überhaupt in God en in Jezus Christus gelooft. De geesten waarover zij prediken zijn tevens de geesten die ze niet respecteren. Geld geschonken door onwetende volgelingen ''aan God'' gaat spreekwoordelijk ''naar God'' omdat de duivelse kerkleiding het wegkotst. Dit soort ideologen zijn om van te walgen!
Vergelijk het maar met Sinterklaas. Kinderen geloven in deze aparte man, maar komen er op een gegeven moment achter dat het leugens waren om het kind gelukkig te laten voelen.
Volgelingen van de kerk geloven wel in die aparte mannen apostelen, maar komen er op een gegeven moment achter dat het leugens waren om ze gelukkig te laten voelen. die missie is dan nog mislukt ook, want ze zaaien alleen verderf.

[Redactie]

"Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?" (1)


@all

Hoe nu verder? In ons bericht van "vr 25 nov 2011, 11:38" werd het dilemma geschetst van de onverwachte confrontatie, zij het in het theoretische "platte vlak", van een nieuw-apostolische jongere met kritische geluiden uit de samenleving na een presentatie op school over het "werk Gods". Mijn persoonlijke gedachte hierbij was overigens: zo'n voorval staat in feite werkelijk te gebeuren en daar heeft dan ieder het dus maar gewoon... op aan laten komen. Waarom echter zo onverantwoordelijk, zo quasi-ongeïnteresseerd; zo ijskoud afstandelijk, geen blijk gevend van enige zorgzaamheid jegens jonge mensen met hun goudeerlijke enthousiasme? Zó naïef!? Nú al staan er door publicaties van het Ministerie van Veiligheid en Justitie immers vonnissen op het Internet, waarin de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland er "niet al te best" van afkomt.

Terwijl wij misschien geneigd zijn om argeloos alleen maar te denken dat het ons bekend voorkomt indien het in de prediking handelt over "lauw - in plaats van warm of koud" (vgl. Openb. 3: 16), gáát het dan vanzelf ondertussen wél ergens over! Ons geloof ís toch een levend (!) geloof? Of: wás dat het?! In elk geval is het inmiddels een vaststaand feit dat de nieuw-apostolische kerkleiding van níets wil weten, als het gaat om enige verantwoordelijkheid voor tekortkomingen op het zakelijke vlak, op het vlak van zielzorg, of op welk ander vlak dan ook, ernstiger dan wat menselijkerwijs een ieder, die naar beste weten en kunnen handelt, wellicht te verwijten valt. Heus, er valt met betrokkenen in redelijkheid níet te praten! Zie mijn bericht door op "vr 21 jan 2011, 17:39" in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft".

Vorige week heeft Bauke Moesker in dit verband nog eens telefonisch contact gezocht met enkele "hoofdrolspelers". Onderhand tegen beter weten in, zou onze eerste gedachte kunnen zijn! Nee, de meeste beslagen waren er nu af, aldus de desbetreffende "hogere verantwoordelijke leidinggevenden", betrokkene wonderwel welwillend te woord staande, zij het in de mechanische robotmodus. Wie in zo'n kennelijke staat een naaste (!) bejegent, richt psychisch letsel aan. Dan presteer je het, als vermeende "Godsgezant" zijnde, om iemand die al jarenlang op geen enkele terechte vraag een serieus inhoudelijk antwoord krijgt; om diegene brutaal een rad voor ogen te draaien!! Alsof óók dát er nog wel bij kan! (...) Men zal achteraf wel met de verklaring komen dat de vraag niet was gesteld vanuit de juiste "hartensgezindheid", met de juiste aanbieding, met juiste toonzetting, enzovoort. Dan bijt je als "zegenaar" gewoon (!?) van je af, want immers, óók stamapostel Leber vindt dat een discussie altijd "sachlich" moet blijven. Ontdaan van menselijke emoties. In werkelijkheid is zo iemand zelf waarschijnlijk bang voor diens eigen weggestopte emoties (!), bang om de controle en daarmee aanzien te verliezen; doodsbenauwd om uit "de mechanische robotmodus" te geraken.

Hoe naïef is trouwens "Zó naïef!?", en is dit niet iets wat wij ons allen aan mogen (c.q. moeten) trekken? Wie van kindsbeen af niet beter weet dan dat het allemaal lieve "ooms en tantes" zijn "in de dienst", zal het er héél moeilijk mee krijgen als men later middenin "de gemeenschap" het weerloze slachtoffer (!) wordt van zinloos geestelijk geweld! De gevolgen daarvan zijn één op één te vergelijken met de ernstige gevolgen van kindermishandeling in een vertrouwde omgeving. Bovendien is het bekend dat zulk geweld soms eerst nog járen kan aanhouden, voordat een kind eraan ontsnapt - en niet zelden is het dan ook nog een "toevallige" omstandigheid waardoor dit opeens gebeurt. Is dan meteen ook de hechting tussen een kind en zijn of haar gewelddadige omgeving voorbij? Natuurlijk niet! De ontreddering begint pas!! (...) Nu terug naar de nieuw-apostolische kerkleiding. Wat zijn dat feitelijk voor lieve mensen?! Godsgezanten, zegenaars, Boden van Jezus Christus, hogere verantwoordelijke leidinggevenden, dienaren, priesters, herders en leraren, kerkelijke ambtsdragers, broeders met een geestelijke bediening of, zoals Herr Dr. Wilhelm Leber zich laat noemen: "Oberhirte, geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen, Kirchenpräsident und Stammapostel"? O ja?

Voordat men zo ver is dat er afstand kan worden genomen tot omstandigheden, waarvoor er nu eenmaal een gezonde afstand nodig is om die enigszins neutraal te kunnen bekijken, kan er wel eens méér tijd voorbijgaan dan ondertussen een slachtoffer het kan velen!

• En de HEERE zeide tot Kaïn: Waar is Habel, uw broeder? En hij zeide: Ik weet het niet; ben ik mijns broeders hoeder?
  
  Bron: Genesis 4: 9 (SV-J). Zie ook de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"

Nee, vinden de dienende broeders in de Nieuw-Apostolische Kerk eensgezind; "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" geldt thans "ieder voor zich en God voor ons allen", want onze apostelen die, zoals bekend, als enigen de Bijbel kunnen uitleggen, gaan ons hier dienovereenkomstig in voor. En wij "folgen" ze "bis zuletzt" daarin "nach". (...) Waarvan akte en aldus gesproken, staande in de geloofsgehoorzaamheid, op de automatische piloot en in de mechanische robotmodus.

Hoe nú verder?! Kún je op zo'n manier überhaupt nog wel verder?


[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

"Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?" (2)


@all

Met slachtoffers van zinloos geestelijk geweld in de Nieuw-Apostolische Kerk wordt in de regel korte metten gemaakt. Gehaaste "zegenaars" die dezulken op "de geloofsweg" hebben aangereden, rijden namelijk niet onmiddellijk door. Ze stappen uit, schoppen en trappen degene die hen blijkbaar in de weg stond in een greppel, en vervolgen dan opgewekt hun weg. Mocht er namelijk na hen een "barmhartige Samaritaan" voorbijkomen, dan valt zo'n slachtoffer in die greppel het minst op.

Het bovenstaande is buitengewoon serieus bedoeld (!!), gezien de in dit opzicht op last van de zuständige "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" goeddeels en doldriest verzwegen zelfs recente geschiedenis van de internationale Nieuw-Apostolische Kerk. Het "werk Gods" naar eigen zeggen.


[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE

[Redactie]

"Saul, Saul! wat vervolgt gij Mij?" (3)


@all

Terwijl bij de Nieuw-Apostolische Kerk de ledenverliezen toenemen, doet de kerkleiding haar uiterste best om de indruk weg te nemen alsof dat zou kunnen liggen aan ontevredenheid of ondankbaarheid onder de "kinderen Gods". Zie ook hieromtrent de berichtgeving van zefyr, zoals in de thread "NAK Wuppertal (NRW) goochelt met cijfers". Eerder had districtsapostel Armin Brinkmann al eens een "onafhankelijk" statistisch onderzoek laten uitvoeren, waarbij een representatieve steekproef zou hebben uitgewezen dat verreweg de meeste respondenten een ruime voldoende gaven voor zielzorg. Enkele opmerkzame lezers, die in hun jonge jaren op school niet hadden zitten suffen, ontdekten echter al snel dat men het hier op zijn zachtst gezegd niet al te nauw had genomen met wat in de statistiek werkelijk een representatieve steekproef mag heten! Ingeschreven leden die nog maar zelden in de dienst kwamen, waren onder de inzenders van de vragenlijsten namelijk zwaar ondervertegenwoordigd geweest. Brinkmann had daaraan later géén boodschap!

Al levert dit ene voorval in zo'n situatie maar één enkel puzzelstukje op; wie in de Nieuw-Apostolische Kerk "toevallig" wel vaker op het juiste moment zijn of haar ogen en oren goed de kost geeft, sprokkelt op deze manier helaas al gauw een hele berg bij elkaar. Ikzelf verzamelde ze bij wijze van spreken wel, maar puzzelen is niet echt mijn hobby. Dat veranderde toen ik op een gegeven ogenblik doorkreeg "dat ik vermoedelijk al meerdere puzzels compleet had", wat inderdaad het geval bleek te zijn. Desondanks geef ik toe dat ik er tóch wel zo'n 20 jaar over heb gedaan om met grote stelligheid tot het inzicht te komen, dat er in de Nieuw-Apostolische Kerk willens en wetens (!) van hogerhand met mensen wordt gesold...

Wat dan?! (...) Dan houdt het dus op. Dan trap je er dus écht níet meer in wanneer apostel Peter Klene een aandoenlijk verhaal ophangt over "een Raad van Toezicht", of, zoals vorige week, wanneer je hoort dat vrijwel alle (conservatoire) beslagen volgens de districtsevangelist Ruud Vis zouden zijn opgeheven. Of wanneer districtsapostel Brinkmann aan een zieke antwoordt in het geheel níets (...) op broeder Rohn tegen te hebben!

Hoe nu verder?! De woorden waarmee districtsapostel De Bruijn in december 1998 binnenkwam op de C.A. waren: "Ik ben een illusie armer, maar een ervaring rijker!" Hij doelde toen op de reistijd naar Amersfoort die hij wat te optimistisch had ingeschat. Ik herinner het mij nog goed want we schoten in de lach, wat voor dat tijdsgewricht in de betreffende wandelgangen opmerkelijk was... Als ik mag zeggen wat ik denk, nu het met de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland extreem zorgelijk is gesteld, kom ik echter uit bij diezelfde woorden! Indien er namelijk bewust (!) heimelijk (!) onbehoorlijk (!) werd bestuurd, zijn "wij" te goed geweest van vertrouwen; té optimistisch. Onervarenheid en onwetendheid maakten dat "onze" verwachtingen té hoog gespannen waren, én bléven, totdat wij op de klok keken en zagen hoe laat het is. Kijk nu trouwens maar niet op de klok. Het is namelijk allang (!) vijf over (!) twaalf gewéést. Te laat dus. Maar waarvoor?!

• [8] Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet vervuld. [9] Want: ‘Pleeg geen overspel, pleeg geen moord, steel niet, zet uw zinnen niet op wat van een ander is’ – deze en alle andere geboden worden samengevat in deze ene uitspraak: ‘Heb uw naaste lief als uzelf.’ [10] De liefde berokkent uw naaste geen kwaad, dus de wet vindt zijn vervulling in de liefde.
  [11] U kent de huidige tijd: het moment is gekomen waarop u uit de slaap moet ontwaken, want de redding is ons meer nabij dan toen we tot geloof kwamen. [12] De nacht loopt ten einde, de dag nadert al. Laten we ons daarom ontdoen van de praktijken van de duisternis en ons omgorden met de wapens van het licht.
  
  Uit: Romeinen 13 (NBV)

[wordt vervolgd]

Het WebTeam/BEE