OPEN BRIEF aan leden Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland

[Redactie]

ALARM

Vorige week zat één van onze kinderen achterin de auto, toen ik plotseling stevig moest afremmen. "Papa, kun je niet voortaan even zeggen dat je hard gaat remmen?", hoorde ik hierna opmerken. "Dat lijkt mij niet zo verstandig!", reageerde ik. O ja. Zojuist dacht ik hieraan terug want wie houdt er nu van alarmsignalen, onvoorziene tegenslagen of van andere onwelkome misère? Vol ongeloof nemen wij er kennis van wanneer er ver van ons bed opeens dingen grondig misgaan. Ze hadden ook veel beter (...), is misschien wel wat er voor onszelf onmiddellijk vaststaat. Wij denken of spreken er schande van, en keren terug tot onze orde van de dag waar alles op rolletjes verloopt. Volledig onder controle. Niks aan de hand, wat natuurlijk niet in de laatste plaats ook onze persoonlijke verdienste is want wij; wij kijken wel uit! Wij houden de vinger aan de pols. Wij doen ons best! Meer kun je toch niet? Doordat onze voorouders hun handen al lieten wapperen, zijn wij ons ervan bewust dat voor niks de zon opgaat. De hand moet in het leven nu eenmaal aan de ploeg worden geslagen. Wat heb je aan commentaar? Laten ze zelf maar eens achter het stuur gaan zitten! "Papa!", zei vanochtend mijn dochter, "Het is hier spekglad!" En dat was ook zo. Ik was blij dat er om deze waarschuwing geen doekjes werden gewonden. Of dient -tegenover notoire beterweters- zo'n opmerking in cadeaupapier te worden aangereikt? Zo in de trant van: "Vader, als het u zo dadelijk even schikt, wil ik graag wat zeggen!"

TjerkB

De donkere dagen voor Kerst

Vandaag op de derde adventszondag handelde bij ons de prediking over het derde klaaglied van Jeremia! De donkere dagen voor Kerst worden hier flink kracht bijgezet, dacht ik. Heel even, want in de ogenblikken die volgden was het bijna alsof de hemel zich in ons bijzijn opende. Ik herinnerde mij de woorden "Geliefde broeders en zusters, wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat; er overkomt u niets uitzonderlijks" (1 Petrus 4: 12). Niets uitzonderlijks?! Néé, niet... Wat een verwarrende situatie: eerst gaat de wekker, en dan worden ineens tot twee keer toe je ogen geopend! Blijkbaar is er best nog een weg te gaan, alvorens geldt: "Zal God dan niet zeker recht verschaffen aan zijn uitverkorenen die dag en nacht tot hem roepen? Of laat hij hen wachten? Ik zeg jullie dat hij hun spoedig recht zal verschaffen. Maar als de Mensenzoon komt, zal hij dan geloof vinden op aarde?’ " (Lucas 18: 7-8). Alleen, die laatste zin; zal speciaal dáár de schoen zorgelijk kunnen gaan wringen? (...) Destijds, toen Jeremia zo terneergeslagen was, was ook de Tempel van Salomo verwoest. Het huis des Heren! De profeet leed een zwervend bestaan. Maar dan, zo hoorden wij vanochtend, treft hem een lichtstraal van die ene hoop: "Genadig is de Heer: wij zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen. Elke morgen schenkt Hij nieuwe weldaden. - Veelvuldig blijkt uw trouw! Ik besef: mijn enig bezit is de HEER, al mijn hoop is op Hem gevestigd." (Klaagliederen 3: 22-24)

TjerkB

Dienen en lijden geven

Je kunt je met een paar goede bekenden vervoegen bij iemand die je verder niet persoonlijk kent, maar wel iemand die de macht heeft om jullie onderlinge afspraken "duurzaam" vast te leggen. Zie zo, dat is voor mekaar! Nu geldt het. Nu staat het opgetekend. Steeds wanneer jullie, nogmaals, als goede bekenden van elkaar, weer wat hadden gevonden of gemeend, keerde je terug, waarna, tegen de tarieven die er nu eenmaal voor staan, de zaken keurig werden gedeponeerd en geregistreerd. Dat ziet er netjes uit, zeg! Nu kunnen de mensen tenminste niet zeggen dat er niet goed over zou zijn nagedacht. "Wij hebben de kosten er graag voor overgehad." (...) Pardon; wie?! Uzelf? Mag ik vragen wie u bent? Hoe zegt u, uit wiens naam? De "Oberhirte, geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen, Kirchenpräsident und Stammapostel"? Welja, dat zou kunnen. Maar; hoe kunt u dan spreken van de Vader, de Zoon en... Die staan erachter? Wáár achter? Dáár?! Het spijt me oprecht, doch wat u constateert, onttrekt zich... aan mijn waarneming. Hoezo, de Heilige Geest? Werkt die niet? Niet bij mij? Zalf voor mijn ogen? En u weet... Waar staat dat dan? Bij de notaris? Een Koninklijk Besluit? Het Handelsregister? Het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom? Het begint mij nu te wemelen. "Wir Kinder, Jugend Online, Spirit, Unsere familie, nacworld, Bischoff Reisen; Pressesprecher?" Mr. De Lange, mr. Nauta, mr. Abeln? Statuten, richtlijnen voor ambtsdragers; dienen en lijden (!) geven?

TjerkB

Het is niet ver naar Bethlehem

"De weg, die loopt naar Bethlehem, is hier niet ver vandaan. En slechts de kind'ren vinden hem, en wie als kind'ren gaan." Dit prachtige lied op muziek van Peter R. Witteveen en tekst van Nel Benschop zongen wij vandaag tijdens een kerstviering. Voor mij was het nieuw. Zowel de toonzetting als de woorden fascineerden mij. Wat hadden deze beide mensen, de componist en de lieddichter, hier samen toch veel te melden! Adembenemend was ook het laatste couplet: "Het is niet ver naar het gehucht waar 't hemels manna viel. Het is niet verder dan de zucht uit uw verslagen ziel." Dankjewel, Peter en Nel... Of voelt ú zich nóóit verslagen, en zegt de kwetsbare echtheid van een kind u niet veel? Wees dan desondanks liever voorzichtig want wij raken hier samen de kern van waar het werkelijk tussen ons (!) om gaat. Wie Jezus Christus kent, een beetje misschien maar, wéét wat juist voor Hem een kind betekent. Hij zei immers: "Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan." (Marcus 10: 15). Glashelder zette Hij de zaken in perspectief: "Wie een van de geringen die in mij geloven van de goede weg afbrengt, zou beter af zijn als hij met een molensteen om zijn nek in zee gegooid werd." (Markus 9: 42). Terwijl Bethlehem nadert; hoe ver staan wij tóch nog af van "iemand" die óók daar naartoe onderweg was doch werd overvallen door "wolven in schaapskleren", die hem daarna zo maar achterlieten? (Lucas 10: 30).

TjerkB

Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u

Dat dit Forum bestaat, is het gevolg van schendingen door kerkelijke ambtsdragers in de Nieuw-Apostolische Kerk van zowel de geestelijke integriteit van haar leden als van hun geloof. Ook de website waaraan naderhand dit Forum werd gekoppeld, was in 2004 al om deze redenen tot stand gekomen. Blijkens de nieuw-apostolische geloofsleer evenwel, zouden het juist de "levende apostelen" binnen dit kerkgenootschap zijn, bij wie het exclusieve vermogen berust om de juiste uitleg te geven aan de Bijbel en om, door christenen de handen op leggen, ze het kindschap Gods te doen verkrijgen, waarmee ook dezen erfgenamen zouden worden van Zijn beloften. Hoe is het dan toch mogelijk, dat er vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk nu al jarenlang wordt geklaagd over brutale intimidatiepraktijken, over geestelijk geweld, manipulatie en machtsmisbruik? (...) Voornoemde "levende apostelen" blijken aan hun vermeende goddelijke bevoegdheden dusdanige superioriteitsgevoelens te ontlenen dat zij de nieuw-apostolische gelovigen oproepen tot "een onbegrensd vertrouwen" in hen. Tevens matigt men zichzelf het alleenrecht aan om de kerk zowel in geestelijke zaken te vertegenwoordigen als in materiële zaken, waarbij tegenspraak van ondergeschikten in de praktijk wordt afgestraft met folterende uitsluitingsmethoden. Men streeft niet naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar. Dat gezonde mensen hierdoor ziek worden, behoeft geen betoog.

TjerkB

Wir haben es nicht gewußt

Zelden wordt er -zoals bij de Nieuw-Apostolische Kerk- een verenigingsleven gezien met zo'n enorme dichtheid aan hogeren, verantwoordelijken en leidinggevenden, dat men bijna zou vergeten zich af te vragen wat alle leden hier feitelijk samenbindt. Wir haben es nicht gewußt, zullen vast "de zegenaars" onder hun verklaren, indien het aanstonds uit is met het spel; nadat "de hand van leiding" in een overvolle rechtszaal nog de schertsvertoning heeft opgevoerd van de vermoorde onschuld. Wir haben es wirklich nicht gewußt. Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch könnte natürlich nicht hingenommen werden, aber sonst? Nein, das alles wußten wir überhaupt nicht. Das kann man doch einfach auch nicht wissen! Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat. Auch er wird sich freuen und hat "gute Hoffnung", dass sich in den Niederlanden nach Abschluss des Prozesses ein normales Verhältnis mit Bruder Rohn einstellt, wie auch mit Bruder Moesker. Sicherlich möchte unser Stammapostel gerne und jederzeit bereit sein, mit kritischen oder querdenkenden Geschwistern zu sprechen. Wichtig ist aber, dass es konstruktiv ist. Weil er selber ursprünglich ein Mathematiker war, kann er sehr gut klar denken; meistens gerade. (...) Genoeg van hetzelfde. Een bestuur dat bestaat uit "neanderthalers" die de hele wereld afreizen, uit een zwijgende meerderheid en uit verdachten van talrijke strafwaardige feiten, is een onbehoorlijk bestuur. Eén en één is twee.

TjerkB

Let your light shine!

Naast ons op de camping, nabij de Tsjechische grens, stond de tent van een Nederlands echtpaar uit de provincie Zeeland. Hun kinderen waren nu op een leeftijd dat ze niet meer met de ouders meegingen op vakantie. Meestal stippelden de man en de vrouw 's avonds voor de volgende dag alvast een nieuwe fietsroute uit. Soms namen ze dan vanaf het dichtstbijzijnde station een aanloopje met de trein, zodat er heel wat mogelijkheden voorhanden kwamen om het prachtige natuurgebied van de Sächsische Schweiz van alle kanten kanten te leren kennen. We groetten elkaar vriendelijk en spraken elkaar meestal kort. Op de laatste dag van hun verblijf hadden wij koffie met van de plaatselijke banketbakker wat lekkers erbij en nodigden wij ze uit. Hun dochter van rond de 20 had zich deze zomer opgegeven voor vrijwilligerswerk op een hospitaalschip dat ergens voor anker lag aan de West-Afrikaanse kust. De ouders hadden nog niets van haar vernomen. Ze hoopten dat onderweg naar deze verre bestemming alles goed was gegaan. Het zou beslist een bijzondere ervaring worden, ook voor de andere jonge mensen die zich voor dit project vol overtuiging hadden opgegeven. Terwijl de koffie nog werd gezet, hoorden wij bij de buren, die druk aan het inpakken waren, de beltoon van een mobieltje. Hun dochter! Het meeste was goed, zo begrepen wij al snel. Moeder bond haar kind een hart onder riem: "Let your light shine!" (vgl. Mat. 5: 16). Die woorden raakten ons diep.

TjerkB

OPEN BRIEF AAN ALLE INGESCHREVEN LEDEN VAN DE NIEUW-APOSTOLISCHE KERK IN NEDERLAND

Broeders en zusters,

De zeven korte berichten die ik gisteren en vandaag heb geschreven kunnen het best worden gelezen in de bovenstaande volgorde. Wie in alle rust leest wat erin staat, zal begrijpen dat er zich verontrustende omstandigheden hebben aangediend. Daarbij is met name van belang wat er op dit Forum eerder onder de aandacht werd gebracht in de thread "NIET NAVOLGEN STAMAPOSTEL...IS VERLOREN", namelijk:

(...)
Van de vele Apostelen die wij nu hebben zullen er echt wel zijn die dit ambt alleen maar aanvaard hebben voor het aanzien en de macht die zij denken hierbij te verkrijgen. Lieve broeders en zusters daar moeten wij ons toch niet mee bezig houden? Dat is nu een taak die onze lieve heer van ons neemt, die zal op de dag des oordeels dezen tot zich roepen en bij hen om verantwoording vragen.
Wie zijn wij om te kunnen oordelen?

(...)

@nieuwsg

Wat in de praktijk bijzonder lastig kan zijn om binnen de Nieuw-Apostolische Kerk uit elkaar te houden, is:

• zielzorg in de zin van "Weid mijn lammeren" en "Hoed mijn schapen" (zie onder)...
  
  • 15 Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ 16 Nog eens vroeg hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen,’ 17 en voor de derde maal vroeg hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van me?’ Petrus werd verdrietig omdat hij voor de derde keer vroeg of hij van hem hield. Hij zei: ‘Heer, u weet alles, u weet toch dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen. 18 Waarachtig, ik verzeker je: toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.’ 19 Met deze woorden duidde hij aan hoe Petrus zou sterven tot eer van God. Daarna zei hij: ‘Volg mij.’
    
    Uit: Johannes 21 (NBV)
  ... uitgaande van
  
  • 1 Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, 2 maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. 3 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. 4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 5 Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.
    
    Uit: Filippenzen 2 (NBV)
  ... doch rekening houdend met
  
  • Ik bedoel dit: wij willen niet over uw geloof heersen, maar juist bijdragen aan uw vreugde. U hebt tenslotte een vast geloof.
    
    Uit: 2 Korintiërs 1: 24 (NBV)
  ... en volledig (!) daarnaast - omdat het van een totáál andere orde is:
• het ontketenen van allerhande "bedrijfsactiviteiten", waarbij te denken valt aan
  
  - het organiseren van de bouw van een kerk
  - het onderhandelen met autodealers, reisbureaus of met journalisten van (massa)media
  - de inrichting van kantoren en het in dienst nemen van (kantoor)personeel
  - het oprichten van een kerkgenootschap en de benoeming van bestuursleden
  - het opstarten van een ledenadministratie
  - het toevoegen van geloofsregels en -voorschriften aan het evangelie van Jezus Christus
  - het uitgeven van offerontvangsten aan rechtszaken voor privé-aangelegenheden

Als u een rood verkeerslicht negeert en iemand anders ziet dat, is er eenvoudig sprake van een constatering. Stel echter, dat u daarbij een ongeval veroorzaakt. Een ooggetuige die dat ziet, constateert dan twee dingen! Stel echter dat u vervolgens doorrijdt en een slachtoffer hulpeloos achterlaat; dan zijn het al drie voorvallen op een rij waarover een buitenstaander die dat constateert zich kan verbazen.

Dit brengt mij op de volgende vraag aan u: is er iets mis mee als degene voor wiens ogen dit zich allemaal zou hebben afgespeeld, oordeelt (!) dat u -in dit voorbeeld- schuld heeft aan een ongeval? Of had die ooggetuige "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zó niet mogen oordelen?! Benieuwd naar uw reactie...

Groet,
BakEenEi


Bron: Bericht door BakEenEi op ma "04 jul 2011, 15:47"

De nieuw-apostolische kerkleiding worstelt met het probleem dat zij maar niet kan toegeven de grenzen van het eigen kunnen royaal te hebben overschreden. Dat komt doordat zij eerst zichzelf in de positie heeft gemanoeuvreerd nagenoeg alle bevoegdheden toegedeeld te krijgen die er binnen de kerk te vergeven waren. Op deze wijze is inmiddels niet alleen de stamapostel hopeloos vastgelopen, doch ook de meeste districtsapostelen. Terwijl aldus de geestesnood onder de gelovigen toeneemt, staan "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in de organisatie al bijna niet meer daarvoor open. Dezen voelen zich eerder getergd door het ongeduld waarmee zielen met hun hulpvragen blijven aankloppen. Hulpvragen echter die niet zelden voortkomen uit meedogenloos handelen van juist "hoge dienaren" in de geclaimde bestuurlijke functies.

Het bestuur bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ligt hoofdzakelijk in handen van districtsapostel Armin Brinkman, apostel Peter Klene en opziener Hans Kamstra. Dat er niet méér personen zitting hebben in dit bestuur, is het gevolg van onachtzaamheid van de stamapostel. De statuten zijn namelijk afgeleid van een document dat model heeft gestaan voor de meeste overige nieuw-apostolische gebiedskerken. Aangezien er doorgaans meer opzieners en apostelen werkzaam zijn onder een districtsapostel, zijn de besturen elders beter bezet dan thans in Nederland het geval is. Een bijkomende moeilijkheid in ons land is dat de nieuwe districtsapostel, Armin Brinkmann, de Nederlandse taal onvoldoende machtig is, zodat hij nota bene als bestuursvoorzitter in belangrijke mate steeds moet afgaan op summiere informatie van derden.

Toen er bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland een belangenverstrengeling ontstond en er vervolgens bij de commerciële projectontwikkeling problemen rezen, had stamapostel Leber dienen te besluiten tot het instellen van interim-management. Niet gehinderd door al te veel kennis en inzicht zag hij daarvan willens en wetens op voorhand af. Op zijn minst had het bestuur tijdelijk moeten worden aangevuld met enkele onafhankelijke vakdeskundigen. Doordat de "ambtelijke top" in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk hierbij in gebreke bleef, hebben diverse verschijnselen welke al overtuigend wezen op financieel wanbeheer en onbehoorlijk bestuur zelfs nog kunnen escaleren. Tot overmaat van ramp doch zuiver ingevolge de verplichtende nieuw-apostolische gezagsstructuren zijn de verantwoordelijken ook nog allen "hoge dienaren".

Nu de betreffende "hoge dienaren", ondertussen zorgelijk vervuld van eigenwaan, rücksichtslos doorgaan met wanpresteren, en zij, bijgestaan door advocaten, accountants en andere adviseurs venijnig uithalen naar vragenstellers terwijl hun zegenende handelingen vanzelf allang ieder doel missen, nadert voor betrokkenen ontegenzeglijk het spreekwoordelijke uur der waarheid waarin het met deze onvoorstelbare gekte afgelopen zal zijn. Niemand heeft het uiteraard zo willen hebben, dat dit Forum een platform werd voor verontruste gemeenteleden bij de Nieuw-Apostolische Kerk. Sommigen die de problemen zagen, aarzelden niet om ze aan te kaarten bij degenen die erover gaan. Toen dat niet hielp, en ook de districtsvoorgangers niet wilden ingrijpen, restte er geen andere mogelijkheid dan de wantoestanden (!) hier uitgebreid te beschrijven.

De publicaties die er zodoende "op het Internet" verschenen, zetten kwaad bloed. Het gebeurt zeker allemaal uit wrok, zo wilden anonieme boze tongen wel laten doorschemeren, zich er kennelijk geen rekenschap van gevende dat er dan "in de media" heus wel andere wegen te bewandelen waren geweest. Terwijl ik mij in de details verdiepte en ze beschreef, bleef ik hopen op de weldenkendheid van broeders en zusters die gaandeweg doordrongen zouden geraken van het belang om in de beslissende ogenblikken, die nu bijna grijpbaar worden, "het verschil" te willen maken. Het zal toch niet zo zijn, dat straks een ieder zich verschuilt achter een ongelofelijk slap excuus als "Wir haben es nicht gewußt!" Waarom stellen partners van dienaren aan hun echtgenoten toch geen indringende vragen, en waarom laten hun whizzkids het er toch bij zitten?!

Eén van de redenen waarom het werkelijk lastig is om op de voorliggende problematiek voldoende vat te krijgen is, dat wij hier van doen hebben met complexe meervoudige problematiek. Het is in toenemende mate een diversiteit van alarmerende omstandigheden geweest, welke bij de desbetreffende portefeuillehouders in de afzonderlijke bestuursorganen ieders alertheid en volle aandacht had verdiend. Wat de zogenaamde verantwoordelijken kwalijk verzwijgen, is helaas, dat de bestuurlijke organisatie aan alle kanten rammelt. Zo bestaat er grote onduidelijkheid over taken en bevoegdheden. Het ergste is misschien nog wel dat er bij de benoeming van bestuurders beperkt wordt gekeken naar competenties. Waarom drie "geestelijken" in een 3-koppig bestuur dat opeens goede sier wil gaan maken met zoiets als commerciële projectontwikkeling?

Los van de miljoenen euro's die er met de kennelijke gedoogsteun van zo'n 15.000 actief slapende ingeschreven leden bij deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) over de balk werden gesmeten, en waarbij ook van overheidswege (!) het laatste woord bepaald nog niet gesproken zal zijn, betreft het bij dit kerkgenootschap nog andere zaken die ertoe doen. Een bestuur dat bedrijfje speelt, kerkje en dictatuurtje tegelijk, en dat een spoor van vernielingen aanricht met één vast patroon, herkenbaar aan een aan minachting grenzende onverschilligheid jegens naasten op wie nota bene vanuit geestelijke bedieningen de zucht tot roem en de honger naar macht worden botgevierd, verdient een serie rake klappen waarmee voor de vele slachtoffers, die eenzaam aan hun lot werden overgelaten, het berokkende leed eindelijk een naam zal mogen krijgen.

Zie verder:

• Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers van "ma 15 nov 2010, 22:11"
• Open brief aan mr. P.A. de Lange inzake "het werk des Heren" van "wo 07 dec 2011, 14:04 "
• OPROEP AAN HET BESTUUR VAN DE NIEUW-APOSTOLISCHE KERK IN NEDERLAND van "wo 07 dec 2011, 17:37"

TjerkB

[BakEenEi]

(...)
Terwijl ik mij in de details verdiepte en ze beschreef, bleef ik hopen op de weldenkendheid van broeders en zusters die gaandeweg doordrongen zouden geraken van het belang om in de beslissende ogenblikken, die nu bijna grijpbaar worden, "het verschil" te willen maken. Het zal toch niet zo zijn, dat straks een ieder zich verschuilt achter een ongelofelijk slap excuus als "Wir haben es nicht gewußt!" Waarom stellen partners van dienaren aan hun echtgenoten toch geen indringende vragen, en waarom laten hun whizzkids het er toch bij zitten?!

Eén van de redenen waarom het werkelijk lastig is om op de voorliggende problematiek voldoende vat te krijgen is, dat wij hier van doen hebben met complexe meervoudige problematiek. Het is in toenemende mate een diversiteit van alarmerende omstandigheden geweest, welke bij de desbetreffende portefeuillehouders in de afzonderlijke bestuursorganen ieders alertheid en volle aandacht had verdiend. Wat de zogenaamde verantwoordelijken kwalijk verzwijgen, is helaas, dat de bestuurlijke organisatie aan alle kanten rammelt. Zo bestaat er grote onduidelijkheid over taken en bevoegdheden. Het ergste is misschien nog wel dat er bij de benoeming van bestuurders beperkt wordt gekeken naar competenties. Waarom drie "geestelijken" in een 3-koppig bestuur dat opeens goede sier wil gaan maken met zoiets als commerciële projectontwikkeling?

Los van de miljoenen euro's die er met de kennelijke gedoogsteun van zo'n 15.000 actief slapende ingeschreven leden bij deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) over de balk werden gesmeten, en waarbij ook van overheidswege (!) het laatste woord bepaald nog niet gesproken zal zijn, betreft het bij dit kerkgenootschap nog andere zaken die ertoe doen. Een bestuur dat bedrijfje speelt, kerkje en dictatuurtje tegelijk, en dat een spoor van vernielingen aanricht...

(...)


Uit: Bericht door TjerkB op "Ma 19 Dec 2011, 18:01" in deze thread.

(...)
Ook in déze kerk heerst er namelijk een verwerpelijke "afdekcultuur".

Als ervaringsdeskundigen (!) hebben wij dus uiteen willen zetten met welke achtergronden er hier rekening dient te worden gehouden. Nu kan een ieder het er op laten aankomen, dat aanstonds "de dader" bij de rechtbank wordt ontmaskerd, maar bedenk dan liever van tevoren wel in alle ernst welke scenario's er in deze samenhang af te wegen zijn! Concreet: moeten er onderhand niet enkelen uit voorzorg (!) tegen zichzelf in bescherming worden genomen? Schaf het eenrichtingverkeer maar alvast een beetje af.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Vr 29 Jun 2012, 11:36" in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?".

@all

Indien "verantwoordelijken kwalijk verzwijgen dat de bestuurlijke organisatie aan alle kanten rammelt", ontbreekt het aan professionaliteit en aan integriteit. Een ongehoorde toestand, zeker bij een kerkgenootschap. Intussen lijkt de zaak rijp voor bijvoorbeeld een dossier in de VPRO-serie Bananenmaffia. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland is de saamhorigheidsbeleving onder de aangesloten leden van dien aard, dat het collectieve falen van de verantwoordelijke bestuursleden ze schijnbaar amper raakt. Hoezeer de ellende die via dit Forum nu jaar-in jaar-uit onder ieders aandacht is gebracht ook een herijking rechtvaardigde van het morele kompas binnen het "werk Gods", heeft tot dusverre niemand zich geroepen gevoeld om de praktijk van het nieuw-apostolische geloof alsnog in overeenstemming te brengen met de o zo schone theorie ervan.

Toch zijn op het bestuurlijke vlak de verontrustende gebeurtenissen die hier gaandeweg uit de doeken werden gedaan in onze samenleving onverenigbaar met een breed pallet aan waarden, waaronder zelfs de meest elementaire christelijke waarden! Zoals het er nu aan toe gaat bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, weerspiegelt dit een toestand welke zich misschien het best laat typeren met het spreekwoord "Ieder voor zich en God voor ons allen". Van vele kanten zijn er de afgelopen jaren signalen afgegeven welke de handelwijze van het kerkbestuur kritiseren. Onder haar verantwoordelijkheid hebben er immers financiële verliezen kunnen ontstaan in de orde van grootte van miljoenen euro's. De aflatende handelwijze daarbij van zowel "De stamapostel" als van "De landelijke vergadering" wordt de organisatie fataal. Er is geen houden meer aan.

Wat nu?! De waarschuwende rol van Het WebTeam op dit Forum lijkt nu met de dag sneller te zijn uitgespeeld. Andere ontwikkelingen staan te gebeuren. Dat zijn precies die noodlottige zaken welke vermeden hadden kunnen worden. Het mankeert vanuit de ivoren torens bij dit kerkgenootschap aan de vereiste respectvolle communicatie met de basis. Hierdoor kunnen de over het paard getilde "zegenaars" niet meer dienen, laat staan leiding geven. Hun halsstarrigheid zal uitlopen op een kamikazeactie. Dat op de kerkvloer velen murw zijn geworden, valt -in historisch perspectief- nog enigszins te begrijpen maar langs deze weg wil ik nu toch familieleden en vrienden van de betrokken bestuurders oproepen om niet langer te wachten met het actief ingrijpen op de ontstane noodsituatie. Als blaffende honden niet bijten; woorden zullen mij ontbreken.

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Helaas is het de Nieuw-Apostolische Kerk belangrijker wát je bent (als ambtsdrager: een priester, een herder, een opziener) dan wíe je bent. Juist daarvan heb ik persoonlijk nooit iets kunnen begrijpen. Was Zijn woord minder waard indien ik mocht luisteren naar een "lagere" dienaar?! En: worden in Zijn werk (!) wel alle dienaren en worden daar wel alle zegenaars meegeteld?!

Dit soort van bijverschijnselen -laat ik het zo maar noemen- namen voor mij niet zelden nogal wat daglicht weg. Maar ja, wie was ik eigenlijk? Ook ik was natuurlijk alleen maar gewoon iemand, die "te doen stond wat er in mijn kerk gezegd werd". Graag of niet. Mijn Vader was rijk, maar dat moesten wijzelf nog maar zien te worden. Het zou er in niet onbelangrijke mate van afhangen hoe mijn "aanbieding" was in "de gemeenschap". Of mijn gedrag in lijn was "mit dem neuapostolischen Glaubensverständnis". En of ik "trouw" zou blijven. Al snel kreeg ik door dat je beter geen vragen kunt stellen waar de "dienaren" het antwoord niet op weten. Ik hoefde alleen te willen weten wat ons "zeitgemäß" werd voorgehouden. En voor het overige ging het erom dat je altijd overal aanwezig was, waar de "dienaren" je verwachtten. Dat liet toch niet aan "liefdevolle duidelijkheid" te wensen over? Nu de catechismus eraan zit te komen, valt er opeens weer een hoop te studeren... "Dat is toch wat jij wilde?!", hoor ik een commentaarstem mij al influisteren. Nee, toen ik hoorde van de onzalige plannen om daarmee aan te komen, heb ik geantwoord: "Gelieve mij te informeren zodra de laatste definitief herziene druk voorhanden is! Op wiens gezag worden 'de exameneisen' na 2.000 jaar opeens aangescherpt?" Dan is een "hogere verantwoordelijke leidinggevende" echter "not amused". Gelukkig was ik op dat moment al zover, dat het voor mij vaststond: dit is niet míjn probleem doch het zijne.

(...)

Steeds nadrukkelijker moesten alle muizen grijs worden, en alle bloemen rood. Met lede ogen zag men aan hoe sommigen ongegeneerd hun gezonde verstand gebruikten, alsof God het ze niet "for some reasons" had toevertrouwd. In plaats van mededogen werden "the good guys" geacht medelijden te hebben met "the bad guys". "Wat hebben ze zich toch afgewend van het levende altaar; waar is hun kinderlijke geloof toch gebleven, en wat is hun hoogachting voor de ons gegeven hand van leiding in onze dierbare stamapostel toch omgeslagen in onverschilligheid!" Dan had hij de tent maar niet onherstelbaar moeten verbouwen, heb ik daarop vaak gedacht.

(...)


Uit: bericht door Redactie op "Zo 08 Jan 2012, 17:12" in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"

@all

Is het hier in werkelijkheid niet inderdaad een simpele kwestie van enig logisch nadenken? (...) Het ware evangelie werd als het ware weggevaagd. Het had te weinig om het lijf. Het stelde te weinig voor. Je kon er geen carrière in maken. "Met alle inzichten die wij vandaag de dag hebben, met onze verworvenheden op het gebied van marketing en noem het maar op, theologie niet te vergeten; daarmee valt er veel méér te bereiken. Dan snappen de heidenen direct dat ze bij ons moeten zijn!" (...) Wat er allemaal in het denkhoofd van Herr Dr. Wilhelm Leber en degenen die "zu ihm aufschauen müssen" (!) moet zijn omgegaan, kan ik vanzelf niet weten, maar volgens een broeder die ik zojuist even aan de telefoon had, sprak hun lichaamstaal gisteravond boekdelen, vooral bij de "Oberhirte", "geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen", "Kirchenpräsident und Stammapostel". Die wist donders goed hoezeer het ware evangelie met de catechismus, die er van hem uit alle macht moest komen, werd overschreven! Hij loog en bedroog, en het staat gedrukt. Dan is het knap lastig om uiterlijke tekenen van angst te onderdrukken. Immers, het was verraad! Verraad tegenover de Heiland. Die mocht van hem nu wel in de schaduw komen te staan. In zíjn schaduw!!

Foto: Glaubenskultur-Magazine

Zie verder "Ökumenische Öffnung und offene Fragen - Stellungnahme zum Katechismus der Neuapostolischen Kirche":

Schließlich ist die besondere Lehrvollmacht des Stammapostels als ökumenische Hürde zu benennen. Nach dem Katechismus ist das Apostelamt nicht auf die Urkirche begrenzt, sondern seine Aufgabe besteht bis zur Wiederkunft Christi. Nur durch die Sakramentenspendung durch vom Stammapostel Beauftragte wird „das neue Sein vor Gott möglich“ (S. 70)

Neben der Offenbarung Gottes durch die Schöpfung, die Geschichte und die Heilige Schrift vermittelt der Heilige Geist „darüber hinaus“ dem Apostolat neue Einsichten über Gottes Wirken und seinen Heilsplan. Diese sind in der Bibel angedeutet, aber noch nicht vollständig enthüllt. „Es obliegt dem Stammapostel aufgrund seiner lehramtlichen Vollmacht, derartige Aufschlüsse aus der Heiligen Schrift zu verkündigen und zur verbindlichen Lehre der NAK zu erklären.“ (S. 48)

Groet,
BakEenEi


P.S.

(...)
Zoals wij het moesten zien gebeuren in de professionele wielrennerij dat er vals wordt gespeeld, heeft in de Nieuw-Apostolische Kerk bijna iedereen op zijn minst kunnen vermoeden dat er bedrog in het spel was. "Zegenaars" die een "verdienmodel" nodig hebben om het "werk Gods" in de samenleving een plaats te geven, zijn overmoedig geworden. Met de op handen zijnde catechismus wordt alleen maar beoogd een kapstok te hebben om het bedrog aan op te hangen.

• Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot den Vader, dan door Mij.
  
  Uit: Johannnes 14: 6 (SV-J)

In de Nieuw-Apostolische Kerk hebben "hogere dienaren" hiervan gemaakt: niemand kan bij de Vader komen dan door ons.

(...)


Bron: Bericht door BakEenEi op "Zo 28 Okt 2012, 22:49" in de thread Stuur mij ergens op af en het wordt geregeld".

[BakEenEi]

@all

Het onderstaande citaat komt uit mijn bericht op "Za 06 Aug 2011, 19:49" in de thread "Tenzij... "

(...)
Eén van de documentaires op TV die mij zullen bijblijven handelde over de geschiedenis van het landgoed Eerde in de gemeente Ommen:

In de jaren jaren twintig en dertig van de twintigste eeuw was Ommen het wereldcentrum van de theosofie. Op het landgoed Eerde van Philip baron van Pallandt had Krishnamurti de Orde van de Ster in het Oosten gevestigd. Jaarlijks werden op het landgoed de Sterkampen gehouden. In 1929 hief Krishnamurti de orde op, omdat hij tegen persoonsverheerlijking was. De baron verkocht het terrein aan de gemeente Ommen. De Sterkampen gingen tot 1939 door, en Krishnamurti was er jaarlijks gastspreker.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ommen

In groten getale reisden uit het hele land destijds de mensen naar Ommen om te luisteren naar de uit India afkomstige Jiddu Krishnamurti (1895-1986). Zelfs speciale treinen werden ervoor ingezet. Men zag in hem een spiritueel leider van wereldformaat...

De Sterkampen in Ommen

In 1922 kreeg Krishnamurti een stuk grond in bezit in Ojai (Californië ). In 1924 kreeg hij van baron van Pallandt bij Ommen het Kasteel Eerde en een deel van het landgoed Eerde in bezit. In hetzelfde jaar werd hier het eerste zoheten Ster Kamp gehouden.

Reeds in 1925 begon Krishnamurti zijn volgelingen duidelijk te maken dat hij die een ander volgt ophoudt de waarheid te volgen, waarmee hij stelselmatig afstand nam van zijn wereldleraarschap. Op 3 augustus 1929 ontbond hij te Ommen de Orde van de Ster, die op dat moment over de hele wereld zo‘n 40.000 leden telde. Krishnamurti brak formeel met de Theosofische Vereniging in 1930, en ging over de hele wereld lezingen houden om mensen ‘onvoorwaardelijk vrij te maken’ van organisaties en rituelen die het zoeken naar de waarheid belemmeren. Hij bleef overigens tot zijn dood contacten houden met de vooraanstaande leden van de Theosofische Vereniging. In Ommen was ook Greet Hofmans een trouwe volgeling van Krishnamurti geweest.

Krishnamurti reisde tot zijn dood op en neer tussen Amerika, India en Europa, waar zijn lezingen altijd een groot gehoor vonden. De onder zijn invloed opgerichte scholen te Brockwood Park (Verenigd Koninkrijk), Rishi Valley (India) en Ojai (VS) proberen zijn denkbeelden te verbreiden.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Jiddu_Krishnamurti

Er kwam echter een moment dat Krishnamurti tegen zijn volgelingen ongeveer het volgende zei: "Ik ben niet degene die jullie in mij zien. Dat kan ik niet waarmaken. Heb eerst en vooral vertrouwen in jezelf! Maar als ik iets voor jullie kan betekenen, dan wil ik het doen." Hierna kwam hij als het ware van zijn voetstuk af -waar hij door aanhangers met vereende krachten op was getakeld- en hij werd eenvoudig één van allen. (...)

Ongelofelijk, wat bijzonder, dacht ik: dát zou stamapostel Leber moeten doen - en met hem alle "dienaren" die menen dat ze in het werk Gods hoger zouden zijn dan wie dan ook! Hoe kun je in Zijn werk nu toch hoger zijn dan een ander?! Het is een fatale systeemfout in de nieuw-apostolische geloofsleer, namelijk dat de mensheid zou moeten geloven dat er een soort van kastestelsel bestaat in het werk van de Schepper van hemel en aarde. Hoe komen de mensen zo dom om zoiets te verzinnen?! Hoe durven ze zich in godsnaam te laten optakelen en de scepter te zwaaien vanaf de voetstukken waarop ze menen namens Hem de dienst te kunnen uitmaken?! Het is allemaal te gek voor woorden. En werkelijk: met zulke denkbeelden, vol van eigenwaan, zullen de betrokkenen onherroepelijk hopeloos vastlopen. Wat toch een kortzichtigheid...

In de Nieuw-Apostolische Kerk raakten wij eraan gewend dat het zo zou zijn dat God je met extra gaven en krachten toerustte, naarmate je van het mannelijke geslacht was en Hij je een "hoger" ambt toevertrouwde. Iemands zegenende kwaliteiten zouden dan bij wijze van spreken recht evenredig in betekenis toenemen. Het kwam er dus op aan of iedereen dat wel even klakkeloos en met het juiste plichtsbesef wilde eerbiedigen want "zo sprak de Heer". Ook ik ben er vanzelf continu vanuit gegaan dat "de Heer" met een hoofdletter werd geschreven. Achteraf blijkt juist dit níet het geval te zijn. Tjonge zeg, dat verandert de zaak! Maar ja, het kón ook niet kloppen. Het was simpelweg té mooi om wáár te zijn. Intussen ontlenen de "zegenaars" in de Nieuw-Apostolische Kerk hun aanzien aan "goede werken", zij het ongevraagd bekostigd uit "de tienden".

In Nederland kan het nóg gekker. Daar hebben "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" het voor elkaar gekregen om andersdenkenden de tent uit de vechten, zo nodig -in verbondenheid met de stamapostel- met een greep in de Kas...

(...)

Het zou voor alles beter zijn tussen de Schepper en Zijn schepping geen wig te laten drijven. Dat hebben wijzelf -goddank- in de hand...

• Waarheen, pelgrims, wilt gij trekken
  met uw reisstaf in de hand?
  Wel, wij gaan de weg des Heren,
  naar ons hemels Vaderland.
  Waar de Heiland, onze koning,
  na de druk van leed en kruis,
  ons voor eeuwig door Zijn liefde,
  rust bereidt in 't Vaderhuis.
  
  Bron: Eerste couplet van lied 467, NAK-gezangboek

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Nog enkele weken, en dan zal 4 december 2012 de gedenkwaardige dag zijn waarop "de eerste knecht van God op aarde" zich per satelliet tot de gelovigen wendt om persoonlijk een enkel woord over het afgebeden boekwerk te kunnen spreken. "Er zal in staan wat wij altíjd al hebben geloofd, maar dan nog duidelijker", zo wilde een ingewijde in San Francisco er aan het begin van dit jaar wel alvast over kwijt. Maar wie zijn "wij"?! Zijn dat degenen die altijd al wisten wat "wíj" zouden willen geloven als het aan hún lag?!

(...)


Uit: Bericht door Het WebTeam op "Wo 21 Nov 2012, 13:55" in de thread "Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode".

(...)
"Endlich hat die Kirchenleitung theologische Diskussionen in die Kirche gebracht und ein Problembewusstsein bei den Gläubigen geschaffen", schrijft Glaubenskultur-Magazine erover. Wat trouwens in dit geval het "Problembewusstsein" betreft; daarvoor had er nu geen Europese Informatieavond hoeven plaats te vinden want de uitgangspunten voor de inhoud van de catechismus zijn al jarenlang bekend. Hierdoor was het van tevoren duidelijk dat de nieuw-apostolische kerkleiding rond de ideologie, waarvan zij blijkbaar vindt dat die moest worden geprepareerd en veiliggesteld, een soort van eigentijdse vestingmuur zou gaan opbouwen. Het begint bij het ambt van stamapostel dat exclusief werkzaam is in Nieuw-Apostolische Kerk. Vervolgens worden er aan dat ambt de meest verregaande bevoegdheden toegekend, zowel in geestelijk als in zakelijk opzicht, en die bevoegdheden zouden zich uitstrekken "tot voorbij alle uithoeken der aarde" want "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" gelden ze voor algehele mensheid; voor levenden en ontslapenen. Dan ben je dus gauw uitgepraat in een gesprek met buren, collega's of kennissen. Ook voor een spreekbeurt op school kom je al uit met vijf minuten. Om het schokeffect wat te verzachten, werd deze niet mis te verstane "Boodschap van stamapostel Leber" verspreid over 600 pagina's. Als Jezus Christus gisteravond onverwacht in de studio was verschenen, zou Hij waarschijnlijk onmiddellijk rechtsomkeer hebben gemaakt.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "05 Dec 2012, 10:37" in de thread '"Leber -provocateur pur sang- acteert op 4 december 2012".

@all

Bij alle gesprekken die er over de nieuw-apostolische catechismus, welke nu officieel verschenen is, in de komende tijd mogelijk plaatshebben, raad ik aan om met name het bovenstaande in gedachten te houden.

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

Bij de geselecteerde videobeelden die er van de (derde) Europese Informatieavond te bekijken zijn via de site van de "Neuapostolische Kirche International", heb ik uiteraard beluisterd wat stamapostelhelper Jean-Luc Schneider nog opmerkte over wie er uiteindelijk kunnen deelhebben aan de vervulling van de goddelijke beloften. Om misverstanden te voorkomen besprak hij uit de catechismus een tekstfragment waarin naar voren komt dat de nieuw-apostolische kerkleiding niemand het heil ontzegt. Met het boekwerk in de hand, gaf hij aan hoe duidelijk er op dit punt -geruststellend- werd geantwoord. Met andere woorden: wij hebben de waarheid geen geweld aangedaan. Doch let wel: wat er in deze catechismus vermeld zou zijn, of niet; in de eerste druk of in de allerlaatste; deze kerkleiding heeft geen macht over de werkzaamheid van de Heilige Geest, noch kan de inhoud van de catechismus "algemeen verbindend" zijn naast het evangelie van Jezus Christus. Gelovigen worden nu voor het blok gezet, omdat zij moeten uitpluizen in hoeverre de inhoud uit God is.

Beter is het om vast te houden aan het volgende:

• Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben ik in hun midden.
  
  Uit: Matteüs 18: 20 (NBV)
  
  
  [27] Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken ze en zij volgen mij. [28] Ik geef ze eeuwig leven: ze zullen nooit verloren gaan en niemand zal ze uit mijn hand roven.
  
  Uit: Johannes 10 (NBV)

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

Zojuist las ik in Jesaja 50 het gedeelte dat ik onderaan in dit bericht zal opnemen: "Vertrouwen op de HEER die helpt". Wat staat er alleen al in deze aanhef toch véél! Ik dacht: vanuit het ontzag voor de Almachtige, die ons allen ook het leven gaf, die Zijn liefde met ons wilde delen, en nog zo veel méér; zouden wij vanuit dat ontzag niet in staat zijn om het elkaar makkelijk te maken, zoals stamapostel Leber het bepleitte op 15 mei 2005, toen hij aantrad als de nieuwe voorzitter van het internationale kerkbestuur? "Lassen wir es einander leicht machen - mit Gottes Hilfe!", zei hij toen! Dat sprak mij bijzonder aan. In feite kan ik er nog steeds niet bij dat er van deze sympathieke oproep helemaal niets terechtgekomen is. Intussen weten wij hoe het bij de totstandkoming van de catechismus heeft uitgepakt. De wens van de gestaalde kaders in de organisatie is de vader van alle uitgewerkte gedachten gebleken. Een tweedeling zal onvermijdelijk gaandeweg het gevolg zijn. Dat was trouwens misschien óók wel gebeurd indien men de moed had opgebracht om de zaken (!) tot hun juiste proporties terug te brengen. Dan hadden de "statussymbolen" moeten worden ingeleverd, met alle ontwenningsverschijnselen van dien!

De kerkleiding heeft haar eigen vermeende gelijk niet weten te relativeren, zelfs niet op grond van het evangelie van Jezus Christus. Men heeft in de volle breedte gekozen voor "behoud van macht". Het gevolg hiervan is dat zielen binnen dit kerkgenootschap amper nog vrijmoedig kunnen samenkomen in Zijn naam want nog voordat de catechismus was verschenen, werden er al sancties in het vooruitzicht gesteld voor wie de uitgangspunten, zoals die op basis van bijvoorbeeld de herziene nieuw-apostolische geloofsbelijdenis inmiddels bekend waren, niet op voorhand eerbiedigde. De districtsapostel Karlheinz Schumacher, thans in ruste doch vroeger jurist, had er geen moeite mee om dit adequaat te formuleren: "Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch kann nicht hingenommen werden." In de gebiedskerk waaraan hij leiding gaf, werd er meteen een voorbeeld gesteld in de persoon van de districtsoudste Thomas Feil, nota bene advocaat van beroep! Toen deze publiekelijk werd opgeofferd, wist iedereen dat het menens was. Eerder al had stamapostel Leber diens fiat eraan gegeven dat de liberale kerkgemeente Hamburg-Blankenese "niet langer werd gedoogd". Voor wie de stamapostelleer (!) niet voluit onderschrijft, is de kerk te klein geworden.

De leden van het internationale kerkbestuur hebben hun voorrechten en machtspositie rijkelijk willen doen prolongeren, men heeft aldus kleur bekend, en van de gelovigen wordt verwacht dat concept te omarmen. Uitdrukkelijk allereerst in de naam van dit denksysteem komt men voortaan bijeen in de openbare erediensten. Dan mag het vervolgens nog wel over Jezus gaan, over God of de Heilige Geest, maar iedereen heeft te begrijpen dat nu werkelijk alles draait om de gevolmachtigde zaakgelastigden. Vanaf "het hoge ambt van een apostel" spreken betrokkenen "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zó veel waarheid, dat wie daaraan twijfelt, zich maar heeft te realiseren dat men daarmee voor God een sta-in-de-weg is geworden. Het evangelie van Jezus Christus dient thans te worden begrepen zoals het nu -onder bidden en smeken- door de apostelen van de Nieuw-Apostolische Kerk met hulp van theologen en tekstschrijvers officieel is uitgewerkt in hun catechismus. Die staat niet "on-line" maar kan voor 20 euro in boekvorm worden besteld. De eersten voor wie de "kennis der waarheid" in de nieuwste gewijzigde vorm beschikbaar komt, zijn belangstellenden in het Duitstalige spraakgebied...

Naar mijn gevoel zal menigeen hierdoor tot het inzicht komen in het "werk Gods" ver van huis te zijn geraakt. Wat voor zin heeft het nu immers nog om liederen te zingen als:

• Om aardse rijkdom bid ik niet,
  wel om mijn daag'lijks brood.
  Om harte-eenvoud vraag ik, Heer,
  om hulp in bange nood.
  Zodat ik, mijn belofte trouw
  volbrengend, op Uw hulp steeds bouw'.
  Zal dan mijn hart niet zingen,
  wijl 's Vaders hulp mij schraagt?
  Mijn Heiland leeft,
  die kracht mij geeft
  door moeiten heen te dringen,
  door moeiten heen te dringen.
  
  Uit: Eerste couplet van lied 242, gezangboek NAK
  
  
  Slechts een meer erkennend leven
  kan een schoner uitkomst geven,
  voert van licht tot licht ons voort.
  Zijn wij zwak in dit ons pogen,
  God schenkt krachten uit de hoge,
  sterkt ons door ‘t apostelwoord.
  Sterkt ons door ‘t apostelwoord.
  
  Bron: Tweede couplet lied 126, gezangboek GvAC (voorheen: lied 183, gezangboek H.A.G.E.A., 1953)

Aan het "apostelwoord" is er in de Nieuw-Apostolische Kerk een heel vreemde draai gegeven. De kerkvorsten wilden hun gezag vestigen en hun instituut moest aanzien krijgen. Dit werd voor hen het hoogste doel. Take it or leave it.

• Vertrouwen op de HEER die helpt
  
  [4] God, de HEER, gaf mij een vaardige tong,
  waarmee ik de moedeloze kan opbeuren.
  Elke ochtend wekt hij mijn oor,
  zodat het toegerust is om aandachtig te horen.
  [5] God, de HEER, heeft mijn oren geopend
  en ik heb geen verzet geboden,
  ik ben niet teruggedeinsd.
  [6] Ik heb mijn rug blootgesteld aan mijn folteraars,
  wie mij de baard uittrokken, bood ik mijn wangen aan.
  Ik heb mijn gezicht niet verborgen
  toen ze mij beschimpten en bespuwden.
  [7] God, de HEER, zal mij helpen,
  daarom word ik niet gekwetst
  en is mijn gezicht zo onbewogen als een rots,
  want ik weet dat ik niet beschaamd zal staan.
  [8] Hij die mij recht verschaft is nabij.
  Wie durft tegen mij een geding aan te spannen?
  Laten we samen voor het gerecht verschijnen.
  Wie is mijn tegenstander in deze zaak?
  Laat hij mij tegemoet treden.
  [9] God, de HEER, zal mij helpen –
  wie zal mij dan veroordelen?
  Mijn belagers vallen uiteen als een kledingstuk,
  als een gewaad dat ten prooi is aan de motten.
  [10] Wie van jullie heeft ontzag voor de HEER?
  Wie luistert naar de stem van zijn dienaar?
  Hij die door de duisternis gaat
  en geen licht meer ziet,
  en die dan vertrouwt op de naam van de HEER
  en vertrouwen stelt in zijn God.
  
  [11] Maar jullie allen ontsteken vuur
  en wapenen je met brandpijlen.
  Ga door de gloed van dat vuur,
  brand je aan je eigen pijlen!
  Ik ben het die jullie dit laat overkomen,
  in vreselijke pijn zul je bezwijken.
  
  Uit: Jesaja 50 (NBV)

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

In het nieuw-apostolische "werk Gods" wordt onderscheid gemaakt tussen lagere en hogere dienaren, met dien verstande dat lagere dienaren de bedienden zijn van hogere dienaren. In feite is het de bedoeling dat de hoogste dienaren op handen en schouders worden gedragen en dat zij op hun wenken worden bediend. Voor elke ondergeschikte geldt: stel geen vragen, spreek "zegenaars" niet tegen en twijfel niet aan hun goede bedoelingen. Naarmate dienaren hoger zijn benaderen hun uitspraken meer de volle waarheid. Daarom vond de allerhoogste nieuw-apostolische "Godsgezant" het in februari 2006 billijk en redelijk om op te roepen tot een onbegrensd vertrouwen in hemzelf en in diens bijna even hoge rechterhanden. Gestreng zien dezen er nu op toe dat de hun toegewijde gelovigen met de juiste mate van verschuldigde eerbied zich op afroep beschikbaar houden voor het gehoorzaam opvolgen van instructies, zoals spreken óf zwijgen. Omdat de nieuw-apostolische "God" de aldus betrachte geloofsgehoorzaamheid zegent, gaan de gelovigen volledig op in hun daaraan afgeleide roeping. In stilheid en vertrouwen gaan ze hun weg. Zonder vragen, zonder klagen. Zij begrijpen dat de wereld om hun heen er geen weet van heeft wat zíj nu juist uit genade mogen bezitten.

Was dat niet een tikkeltje overdreven? Amper, denk ik! Het zijn namelijk déze verwrongen toestanden in de Nieuw-Apostolische Kerk die het mogelijk hebben gemaakt dat in Nederland de zaken dusdanig uit de hand zijn gelopen dat er op dit Forum al ruim twee jaar lang wordt gewaarschuwd voor wat er vrijwel aanstonds staat te gebeuren. Het kerkbestuur bezondigt zich ondertussen aan misdrijven waar hoge straffen op staan!

Groet,
BakEenEi

[Lmg]

@ All,

Het Nieuw-Apostolische geloofsgebouw is gebouwd en uitgebreid in de loop
van vele jaren, zonder dat de kerkleiding in overleg is geweest met de architect
Het gebouw is een gedrocht geworden en wankelt.
De scheefgroei die vele jaren geleden alreeds bestond is nooit gecorigeerd.
God had men niet nodig want Krebs, Niehaus, Bischoff, Schmidt en de verdere opvolgers
wisten het immers beter.
Net als bij de geldwisselaars destijds zullen ook de NAK tafels omver geworpen worden.

Groet Lmg

[BakEenEi]

(...)
Net als bij de geldwisselaars destijds zullen ook de NAK tafels omver geworpen worden.

(...)


Uit: Bericht door Lmg op "Do 06 Dec 2012, 21:31" in deze thread

@Lmg
@all

Werkelijk hartverscheurend leed -onder de verantwoordelijken (!)- zal om zich heen grijpen wanneer straks uitkomt wat er bij de Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland) achter de schermen heeft kunnen gebeuren, was de gedachte die bij mij onder het lezen opkwam. Bestuurders die zich binnen en buiten de muren van deze kerk brutaal uitgeven voor "herders en leraren" willen daarvan niets, maar dan ook echt helemaal niets weten. Sowieso hebben zij geen boodschap aan het leed van anderen. Eigen schuld - dikke bult, zo vernamen wij op 4 december 2007. Van het concert des levens krijgt niemand een program, nietwaar? Toch zal de aldus uitgeworpen boemerang bij de "Godsgezanten" terugkeren:

(...)
Toen ik er eind augustus/begin september 2010 op attent werd gemaakt dat het bij de "Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland" (alleen het landelijke kerkgenootschap is een rechtspersoonlijkheid bezittend lichaam) wel eens grondig mis kon zijn met een nieuwbouwproject in Arnhem, wist ik weliswaar in eerste instantie niet wat ik mij daarbij moest voorstellen, doch de mededeling op zichzelf verbaasde mij geenszins. Met een bestuur dat uit drie geestelijken bestaat zónder een onafhankelijke Raad van Toezicht, zou het vast en zeker ontbreken aan professionaliteit. Bovendien had ik begrepen dat er amper nog vakmensen werkzaam waren op het bureau van de Centrale Administratie. Waarschijnlijk liepen vrienden en bekenden van de drie almachtige bestuurders nu daardoor "op nacalculatiebasis" bij dat bureau in en uit. Ik bezocht de Kamer van Koophandel om in het Handelsregister de situatie maar eens onder de loep te nemen en, ja hoor, ik trof op het vestigingsadres opeens een ratjetoe van BV's en stichtingen aan. Wie verzint er in godsnaam zoiets, zo vroeg ik mij af. Het leek wel kwajongenswerk. Intussen had ik in Arnhem een "nieuwbouwruïne" gespot. Dan hoef je je dus niet meer af te vragen of er misschien iets grondig mis is. Welnee, dat weet je dan al meteen!

Het waren voor mij weerzinwekkende constateringen want afgezien van het mij bekende feit dat het kerkbestuur op het vlak van zielzorg al de macht over het stuur kwijt was, waar -tot mijn woede en teleurstelling- ondertussen zowat niemand iets van wilde weten, had het er nu alle schijn van dat men zich ook op het zakelijke vlak in de nesten had gewerkt. Al gauw stelde ik vast dat ook hiervan nagenoeg iedereen wegkeek.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Do 30 Aug 2012, 17:04" in de thread "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u".

(...)
Nadat ik het schrijven "Santpoort, 21 februari 2010" had gelezen met daaraan voorafgaand (op de website van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland) het artikel "Verandering in beheer van kerkgebouwen" van 3 januari 2008, wist ik voor mijzelf genoeg om te beseffen dat het bewijs van onbehoorlijk bestuur geleverd was! Door inzichten en ervaringen met elkaar te combineren, stond het daarnaast voor mij vast dat de hele situatie ook om andere redenen als ronduit alarmerend moest worden geduid. Ik zag met name hartverscheurend menselijk leed ontstaan, eenzaam lijden, extreme wanhoop; afgezien van een ware diversiteit aan problemen voor wie er verantwoordelijk kan worden gehouden voor alle gevolgen van laksheid en anderszins ontwijkend gedrag. Valser en bedrieglijker had ik het in mijn leven zó nog niet bij elkaar gezien. Uit piëteit jegens sommige betrokkenen heb ik daarover op dit Forum nog bijna niets uit de doeken gedaan. Ook andere achtergronden lenen zich er niet voor om erover uit te weiden. Het enige waaraan ik misschien effectief kan bijdragen, heb ik gedacht, is dat het recht hier zijn loop neemt en dat de schade zich nog enigszins laat beperken. Een toekomst voor de kerk met Zijn vrede en gerechtigheid zag ik allang niet meer. (...)

De angstcultuur (!) binnen de Nieuw-Apostolische Kerk blijkt echter van dien aard te zijn en vele harten dusdanig versteend (!), dat ons allen nog slechts een afschuwelijk doemscenario te wachten staat. Maar ik heb gedaan wat ik kon.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Ma 23 Jan 2012, 19:27" in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!"

Wat inmiddels een steeds groter dilemma wordt, zit hem in het volgende: "Uit piëteit jegens sommige betrokkenen heb ik daarover op dit Forum nog bijna niets uit de doeken gedaan. Ook andere achtergronden lenen zich er niet voor om erover uit te weiden." Er is hier namelijk nogal wat méér aan de hand, hetgeen op dit Forum op 30 november jl. toch maar in bedekte termen en tegelijk onverbloemd uit de doeken werd gedaan:

@all

Hoewel er al een hele rubriek en elders een afzonderlijke thread handelen over eventueel sektarische kenmerken van de Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland), stippen wij ook hier dit onderwerp aan. Dat er in deze kerk op alarmerende wijze wordt geïntimideerd en gemanipuleerd, blijkt volgens ons in de allereerste plaats uit de omstandigheid dat een kleine groep bestuurders, nota bene verenigd in een nep-Raad van Toezicht, nu al bijna drie jaar lang kans ziet om ongestraft in alle geledingen van de organisatie bijval te organiseren voor het afdekken van financieel wanbeheer, terwijl vragenstellers driest worden overtroefd en gemuilkorfd.

Dit komt neer op fraude en bedrog, en dat zijn strafbare feiten! Maar het gaat hierbij óók nog om valsheid in geschrifte en naar alle waarschijnlijkheid tevens om diefstal, om mishandeling en om huisvredebreuk!! (...)

Kortom, een zaak voor Justitie.

(...)


Uit: Bericht door Het WebTeam op "Vr 30 Nov 2012, 23:15" in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"

Een scala aan ongerechtigheden! Juist hierover handelt het in de Bijbel in de "gelijkenis van het onkruid op de akker":

• [36] Daarop stuurde hij de mensen weg en ging naar huis. Zijn leerlingen kwamen bij hem en vroegen: ‘Wilt u ons de gelijkenis van het onkruid op de akker uitleggen?’ [37] Hij antwoordde hun: ‘Hij die het goede zaad zaait is de Mensenzoon, [38] de akker is de wereld, het goede zaad dat zijn de kinderen van het koninkrijk; het onkruid dat zijn de kinderen van het kwaad, [39] de vijand die het zaait is de duivel, de oogst staat voor de voltooiing van deze wereld en de maaiers zijn de engelen. [40] Zoals het onkruid bijeengebonden wordt en in het vuur verbrand, zo zal het gaan bij de voltooiing van deze wereld: [41] de Mensenzoon zal zijn engelen erop uitsturen, en ze zullen uit zijn koninkrijk allen die anderen ten val hebben gebracht en de wetten hebben verkracht bijeenbrengen [42] en hen in de vuuroven werpen; daar zullen ze jammeren en knarsetanden. [43] Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren!
  
  Uit: Matteüs 13 (NBV)

Wanneer door vonnissen of anderszins onthullende berichtgeving datgene wat bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland op gezag van "De stamapostel", "Het bestuur" en "De landelijke vergadering" verborgen moest blijven wordt opgeklaard, zal ongetwijfeld menigeen willen beweren: "Ja, als wij dát allemaal hadden geweten, ja dan hadden wij er heus wel wat van gezegd!" (...) Helaas, pindakaas voor ze, doch dergelijke grootspraak kan men te zijner tijd beter achterwege laten. Wie nog altijd niet genoeg heeft aan de informatie die er naar voren komt in de vele tientallen berichten op dit Forum sinds het najaar van 2010, heeft een nieuw-apostolisch "bord voor zijn kop". Zulke attributen worden de getrouwen, "oog en hart op 't doel gericht", geheel kosteloos aangepraat. Ondertussen richten de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in deze kerk heimelijk een wáár spoor van vernielingen aan. Vernielingen in het leven van naasten, met zowel materiële als ongekende immateriële schade tot gevolg. Enkelen doorzagen het: zij die eerder al aan het hardvochtige regiem in het "werk Gods" ten prooi waren gevallen.

(...)
Exemplarisch voor de manier waarop de nieuw-apostolische kerkleiding omgaat met in haar beleving kennelijk lastige vragen, is, dat deze steevast onbeantwoord blijven. Dat was vroeger al het geval, en nog steeds. Zolang de gelovigen zich "gehoorzaam" gedragen als onderworpenen aan het hun voorgehouden hoge gezag van "zegenaars", al naar gelang de belangrijkheid van de positie van dezen op de "ambtsladder", wordt men als "dom schaap" nog wel enigszins vriendelijk te verstaan gegeven wat God zou wensen dat men doet of juist nalaat om deel te hebben aan de vervulling van Zijn beloften. Wie echter een vraag stelt en dan geen antwoord krijgt, dient zich te realiseren dat "één dag bij de Heer is als duizend jaren en duizend jaren als één dag" want Zijn molens malen langzaam, maar zij malen. Met andere woorden: ken je onbeduidende plaats in deze hiërarchisch opgezette organisatie... oftewel het "werk Gods". (...) Zo wordt ieder een tunnelvisie aangepraat en opgedrongen. Dit kokerdenken evenwel heeft aan menigeen hartverscheurend leed berokkend.

(...)


Uit: Bericht door Het WebTeam op "Wo 17 Okt 2012, 16:49" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!"

Hoe indringend er nu ook bij "De stamapostel", "Het bestuur" en "De landelijke vergadering" op werd aangedrongen dat men zou stoppen met de aldus georganiseerde geweldpleging (!), men wilde van niets weten.

Zo nadert het moment, dat van niemand nog in redelijkheid kan worden gevergd dit onrecht nóg langer te verdragen in de hoop dat in de gezinnen van de "Godsgezanten" het gezonde verstand zal gaan prevaleren.

(...)

Ieder heeft het afgelopen dinsdag zelf kunnen vaststellen hoe krampachtig de aangeleerde mantra's door de kopstukken, zich "schippers naast God" wanend, tijdens een interview quasi-spontaan werden opgezegd. Onder invloed van de hemelse sferen in hun ivoren torens zagen ze, "herabblickend" op willigen en weigeraars, hun rijk al gevestigd. Echter:

• Jezus antwoordde: ‘Mijn koningschap hoort niet bij deze wereld... ’
  
  Uit: Johannes 18: 36 (NBV)

Hierdoor bouwt men met de uitgegeven catechismus op zand. Het echte werk Gods heeft zulk eigenzinnig broddelwerk helemaal niet nodig. In de Nieuw-Apostolische Kerk blijven de aangesloten leden rechteloos...

Groet,
BakEenEi


N.B. Nog een tweetal quotes rond de "Desinformatieavond" van 4 december 2007...

(...)
Op 4 december 2007 hebben wij gezien hoe "sachlich" de kerkleiding zelf, toen het er zowel voor de geschiedschrijving als voor de toekomst van het "werk Gods" op aankwam, werkelijk kon "bleiben". Hartverscheurend menselijk leed werd door de "Godsgezanten" handig weggewuifd in termen van "Daar hebben wij geen herinnering aan". Géén (!) aansprakelijkheid aanvaardde men voor onterechte excommunicaties in de jaren '50 van de vorige eeuw; op briefpapier van de kerk; ondertekend door "Apostelen des Heren". Overgaand tot de orde van de dag reikte men hierna tijdens de Europese Jeugddag 2009 symbolisch de broederhand aan tot verzoening want, zo hield stamapostel Leber het toen 46.000 aanwezigen voor: „Meine Brüder, ich schätze mich selbst noch nicht so ein, dass ich’s ergriffen habe. Eins aber sage ich: Ich vergesse, was dahinten ist, und strecke mich aus nach dem, was da vorne ist.“ (Philipper 3,13) Anders gezegd: er wordt níet meer omgekeken. Van districtsapostel Brinkmann kreeg ik achteraf de bevestiging dat dit inderdaad zo was bedoeld. Dus: je veroorzaakt op de geloofsweg een aanrijding en anderen die erdoor van de weg af waren geraakt, die ga je níet helpen; never nooit niet. Je zegt alleen, en zulks pas na 54 jaar: "Het spijt me, als jíj vindt dat je door één van onze bedrijfswagens was aangereden. Hier is mijn hand die ik je aanreik." Dat zeg je voor eigen publiek want de slachtoffers horen het wel vanzelf. (...)

Een meesterzet; óf een ploertenstreek? Sorry - er mocht niet worden "gescholden, niet beledigd, niet gehoond, niet cynisch gepraat".

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Wo 02 Feb 2011, 16:21" in de thread "Elders gelezen... "

(...)
Enkele ontmoetingen in de afgelopen veertien dagen maakten veel indruk op mij. Een zuster van in de tachtig vertelde mij hoe haar man, destijds voorganger, in de jaren '50 via de oudste in het betreffende district was uitgenodigd voor een gesprek met de apostel. Hij had er namelijk grote moeite mee dat aan zielen, die voor de Heilige Verzegeling stonden, de verplichting werd opgelegd dat zij in combinatie met de hersteld-apostolische geloofsleer ook "de Boodschap van stamapostel J.G. Bischoff" zouden aanvaarden. Daarover zou het gesprek handelen. Voordat hij zich op weg begaf naar Hilversum, waar het gesprek plaatshad, werd er thuis gebeden. Vol spanning wachtte deze zuster af tot haar man terug zou keren. In tranen kwam hij thuis. Hem was in Hilversum tijdens het gesprek met "de apostel" de deur gewezen! Korte tijd later zat er bij de post een brief. Daar stond in dat het ambt was ontbonden en dat deze voorganger was geëxcommuniceerd. "Ik heb die brief nog altijd", aldus deze zuster, eraan toevoegend: "Er zijn in die tijd in onze familie heel veel tranen gevloeid; dat mag u best weten." Haar man is al ruim twintig jaar geleden overleden, maar het verdriet en de pijn over de gebeurtenissen van weleer zijn er nog steeds. Begin oktober jl. echter vroeg ik in Mainz aan een nieuw-apostolische herder en een nieuw-apostolische opziener uit de NAK-Arbeitsgruppe Geschichte wanneer zielen, die op deze manier destijds onheus zijn bejegend, een tweede brief mogen verwachten. Nú een schrijven met een boodschap vol erbarmen! Beiden zwegen als het graf. Men sprak zelfs geen enkel woord. Tijdens een pauze in het bewuste middagprogramma, werd ik door hun gemeden. (...) Géén antwoord is uiteraard óók een antwoord. Hoe hartverscheurend deze plotselinge ervaring feitelijk ook was; ik wist genoeg. Men had zich onverzettelijk on-ver-zoen-lijk getoond. Waren zíj "de kroondragers"?! Zijn zíj "de getrouwen van Koning Jezus" en waren zíj "Zijn geliefde, geheiligde bruid"? Zie ook het redactionele bericht op "di 04 okt 2011, 15:36" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!"

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Vr 25 Nov 2011, 18:00" in de thread "De koopman wint het van de dominee - houd de dief!"