Weten de "Godsgezanten" nog wel wat zielzorg (!) is? (1)
@all
In de thread "Sektetest" staat trouwens nóg een forumbijdrage waarvan de inhoud alsmaar belangrijker wordt, namelijk het bericht door BakEenEi op
"ma 10 jan 2011, 22:46". Hieronder een tekstfragment eruit:
BakEenEi schreef:basis schreef:(...)
Ik lijd aan deze kerk en heb met haar te doen en zou het graag anders zien, de basis echter is moe en ongeïnspireerd. De vele gortdroge predikingen zijn soms niet om aan te horen en zondag na zondag worden de kerken leger, het gaat zo snel dat ik vermoed dat men binnen het kader nauwelijks zicht heeft op hoe snel het gaat!
@basis
Ook ik heb de Nieuw-Apostolische Kerk in mijzelf (!) zien lijden en sterven. Hoe ik voor dit aanvankelijk hartverscheurende rouwproces bij de verzorgende dienaren ook om hulp en aandacht vroeg; schijnbaar had men niet dóór dat het menens was. Zo schreef ik op 31 januari 2006 aan een opziener hieromtrent o.a. het volgende:
- "Ik kan het gewoonweg niet verdragen als men het laat voorkomen alsof de de Nieuw-Apostolische Kerk als het ware patent zou hebben op werkzaamheid van de Heilige Geest: "het woord van God laat zich niet gevangenzetten". Die woorden kwam ik onlangs tegen in de Nieuwe Bijbelvertaling, in 2 Tim. 2, met boven dat hoofdstuk het opschrift "Deel in het lijden":
[8] Houd Jezus Christus in gedachten, uit het nageslacht van David, die uit de dood is opgewekt. Dit heb ik verkondigd, [9] daarom heb ik veel te verduren en ben ik zelfs als een misdadiger gevangengezet. Maar het woord van God laat zich niet gevangenzetten; [10] daarom verdraag ik alles omwille van de uitverkorenen, opdat ook zij in Christus Jezus gered worden en eeuwige luister ontvangen.
Bron: http://www.willibrordbijbel.nl/?j=2%20t ... ten#v53533
De geadresseerde begreep echter niet dat er een brandende vraag op het vlak van zielzorg te beantwoorden viel. In welke andere bewoordingen ik mijn vragen ook kenbaar maakte, voordien al en ook later nog; men liep er telkens voor weg!
(...)
Als dienaren worden aangesproken op zielzorg (!) en men wuift continu alles maar weg waaronder in de gemeenschap broeders en zuster nota bene lijden (!); als men zielen die zelfs exact aangeven wát ze door toedoen van de kerkleiding (!) in hun geloof volstrekt onnodig (!) enorm belast, en je kunt dan bij wijze van spreken wel gáán, zoals districtsapostel Ehrich het
op 6 mei jl. in feite te verstaan gaf, wordt in "Zijn werk" dan niet het abnormale (!) als normaal voorgespiegeld?
Juist doordat alles zo heel geleidelijk de verkeerde kant is opgegaan, lijkt het misschien wel alsof er weinig aan de hand kan zijn doch het tegendeel moeten wij op het ogenblik steeds nadrukkelijker onder ogen zien. Het is toch niet normaal dat bijna niemand weet (sterker nog: mág weten) door wie bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland de verschillende bestuursfuncties worden bekleed? Wíe is de voorzitter, wíe is de secretaris en wíe is de penningmeester?! En hoe is het in godsnaam (!) mogelijk dat een penningmeester die miljoenenverliezen (!) te melden heeft, desondanks voor de betreffende jaarrekeningen (vanaf 2009) van de districtsvoorgangers (!) goedkeuring krijgt voor het aldus gepresenteerde wanbeleid? Zoiets is toch abnormaal?! Dat is -om het voor alle duidelijkheid ook nog maar iets mínder diplomatiek uit te drukken- toch gewoon straalbezopen?! Wie met zo'n ongelofelijk afkeurenswaardige gang van zaken géén moeite heeft, doet er naar onze stellige overtuiging verstandig aan omgaand bij de politie aangifte te doen van de mysterieuze vermissing van een belangrijke hoeveelheid weldenkendheid. Bovendien was dat gezonde verstand nog een geschenk van God!
Wíe laat zich als kerkelijke ambtsdrager nu toch in godsnaam (!) zó in de luren leggen dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland voor hem níet glashelder hoeft te zijn wat de inhoud is van de afzonderlijke bestuursportefeuilles? Niemand weet immers precies wíe wáár op kan worden aangesproken! Het is toch abnormaal dat de "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" (zie de
Leidraad dienen en leiding geven) binnen het kerkbestuur -door overal continu het zwijgen toe te doen- wensen (!) daarin géén klaarheid aan te brengen? Dát er inmiddels miljoenenverliezen geleden zijn (!), is voor een ieder met het blote oog waarneembaar bij de verrezen nieuwbouwruïne "Eimersstaete" in Arnhem. Aan die troosteloze toestand aldaar was ook vanochtend, toen wij voor de zekerheid ter plaatse nog even polshoogte namen, nog altijd níets veranderd:
© nakobserver.nl
Foto's: Blakende leegstand bij Eimersstaete in Arnhem op vrijdag 13 mei 2011
Afgezien echter van deze zakelijke soesa;
het is nu al gedurende een jaar of 10 dat het internationale kerkbestuur een ieder min of meer "in gijzeling" houdt voor wat betreft de nieuw-apostolische geloofsleer. Niemand krijgt de kans om er "het fijne" van te weten te komen want de kerk staat "voor groot onderhoud" nog steeds compleet in de steigers sinds er tegen het einde van de jaren '90 van de vorige eeuw grote onduidelijkheid ontstond over de houdbaarheid van -zeg maar- het boekje Vragen en Antwoorden. Het lijkt wel alsof er nu onvoorzien ook achterstallig (!) onderhoud plaatsheeft. Aan de fundamenten!! Niettemin werden er vast feestelijkheden aangekondigd omdat de kerk over twee jaar haar 150-jarige bestaan te vieren zou hebben. "Zou hebben" want zelfs de nieuw-apostolische geschiedschrijving met betrekking tot het "rijk Gods" in de laatste 150 jaar schijnt aan een grondige herziening toe te zijn. Wat de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland betreft, kan ondanks alles in elk geval het volgende worden opgemerkt:
- Het apostolische werk in Nederland gaat terug tot 27 mei 1863, op Pinksteren, wanneer in Hamburg de kleermaker Friedrich Wilhelm Schwartz (geb. 1815) door profetieën van onder anderen Heinrich Geyer (geb. 1818), een onderwijzer, voor dit land tot apostel wordt geroepen. Kort daarvoor waren beiden vanwege verschilpunten op het gebied van de geloofsleer uit de Katholiek Apostolische Kerk gezet. Hierna ontstond de "Allgemeine christliche apostolische Mission" (AcAM); in Nederland "Apostolische Zending" genoemd.
In 1878 kwam het tussen Schwartz en Geyer tot een breuk. In Nederland wordt dan de "Hersteld Apostolische Zendingkerk" (HAZK) opgericht, vanwaaruit Schwartz zijn werk voortzet. In 1897 komt het opnieuw tot een scheuring toen het na de dood van de Nederlandse apostel Menkhoff ging om diens opvolging. In diezelfde periode overlijdt ook Schwartz. Hier begint de geschiedenis van de "Hersteld Apostolische Zendingkerk in de Eenheid der Apostelen" (HAZEA), de latere Nieuw-Apostolische Kerk.
Wederom door afsplitsingen ontstaan het "Apostolisch Genootschap" (1951) en de "Apostolische Geloofsgemeenschap" (1958) met sinds 1980 als huidige naam "Gemeente van Apostolische Christenen" [= GvAC; red.]. Ook binnen de "Hersteld Apostolische Zendingkerk" (HAZK) hebben zich -na 1897- scheuringen voltrokken, voor het laatst nog in 1971.
Kritiek die mogelijk is op het ontstaan van de "Nieuw-Apostolische Kerk" in 1863 houdt dus bijvoorbeeld verband met "de bedrijfsnaam" van de oorspronkelijke geloofsbeweging en een in juridisch opzicht kloppende voortzetting daarvan tot de oprichting van de Nieuw-Apostolische Kerk (in Nederland) aan toe. Hoe dan ook, stamapostel Leber en de gezamenlijke districtsapostelen vinden dat de kerk waaraan zij leiding geven feitelijk in 1863 werd opgericht...
- Terugkomend op de nieuw-apostolische geloofsleer; wat kan -met alle respect- zoiets in werkelijkheid voor God (!) om het lijf hebben?
Dit lijkt ons de enige vraag die per saldo ter beantwoording voorligt!
En: valt hier voor gelovigen zelf uit te komen, of zullen er anderen aan te pas moeten komen. Zo ja, wíe dan wel?
[wordt vervolgd]
Het WebTeam
