Ook vanochtend heb ik op het forum dat gekoppeld is aan de website van Br. [X] nog een bericht geplaatst. Zie bijlage. Het handelt over de betrokkenheid van districtsvoorgangers bij de besluitvorming in de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Districtsvoorgangers zijn namelijk statutair mede-verantwoordelijk voor de financiële gang van zaken: "
besluitvorming over de jaarrekening en het verlenen van décharge aan het bestuur" (zie statuten, art. 7 lid 3 sub a).
Weliswaar kan niet elke districtsvoorganger een financieel expert zijn, maar in dit geval kan ik je wel zeggen, zoals ik het vandaag ook aangaf op het bewuste forum, dat al lang niet meer (!) met goed fatsoen décharge kan worden verleend.
De hele situatie die er is ontstaan omtrent Eimersstaete is namelijk buitengewoon zorgelijk te noemen! "Buitengewoon zorgelijk" is met andere woorden:
alarmerend. In zo'n nijpende toestand is het volstrekt onverantwoord om de dingen maar stilzwijgend hun beloop te laten krijgen, als districtsvoorganger zijnde! Wie statutair als districtsvoorganger een rol heeft te vervullen ten aanzien van de "besluitvorming over de jaarrekening", is expliciet op voorhand "een gewaarschuwd mens"...
Waarom in dat opzicht gewaarschuwd? Wie om te beginnen al "betrapt" is op
"een onbesproken levenswandel die afgestemd is op de leer van Christus" (conform art. 8 lid 3 lid b) en derhalve tegenover God en Zijn schepping geacht mag worden op gewetensvolle wijze inhoud te geven aan de
"besluitvorming over de jaarrekening en het verlenen van décharge aan het bestuur", kan er niet mee volstaan om onder het genot van een hapje en een drankje vriendelijk "Ja" te knikken wanneer "het bestuur" dat op prijs zou stellen. Nee, absoluut niet; dan heb je ingevolge de statuten pertinent een eigen verantwoordelijkheid waar te maken.
-
Artikel 8 Kerkelijke ambtsdragers
1.
Voor het bereiken van de in artikel 2 vastgelegde doelstellingen van de kerk, in het bijzonder het verlenen van zielszorg aan de leden, worden ambtsdragers benoemd. De inhoud van de ambtsopdracht blijkt uit de bepalingen van de Stamapostel.
2.
De ambtsdragers worden door de Stamapostel, de Districtsapostel of een door één van hen aangewezen vertegenwoordiger in hun ambt geordineerd. Zij verlenen de ambtsdragers ambtsrust, geven hen tijdelijk verlof of ontheffen hen van hun ambt wanneer daarvoor een belangrijke reden aanwezig is.
3.
Voor de ordinatie tot ambtsdrager wordt in het bijzonder gevraagd: a) grondige kennis en overtuiging van de leer en regelgeving van de kerk;
b) een onbesproken levenswandel die afgestemd is op de leer van Christus.
4. De uitoefening van het ambt geschiedt volgens de aanwijzingen van de Stamapostel, de Districtsapostel en de Apostel.
5. De uitoefening van het ambt geschiedt vrijwillig en is in principe onbezoldigd.
6. Alle ambtsdragers zijn geestelijken in de zin van de algemene wetgeving. Ze zijn verplicht geheimhouding te bewaren aangaande alle gebeurtenissen waarvan zij door de uitoefening als ambtsdrager kennis verkrijgen. De plicht tot geheimhouding blijft ook gelden na beëindiging van de ambtelijke werkzaamheden.
7. Ambtsontheffing, het verlenen van ambtsrust, het neerleggen van het ambt, uittreding of uitsluiting beëindigen de ambtelijke werkzaamheden en hebben het verlies van alle aan het ambt verbonden rechten tot gevolg.
8.
Bij het beëindigen van de ambtelijke werkzaamheden is de ambtsdrager verplicht alle kerkelijke eigendommen inclusief alle documenten, gegevens, geschriften en boeken te deponeren op een door de Districtsapostel te bepalen plaats met de uitdrukkelijke verzekering geen kerkelijke eigendommen, zowel originelen als kopieën, meer in bezit te hebben. Desgevraagd is hij verplicht over zijn ambtelijke werkzaamheden informatie te verstrekken en rekenschap af te
leggen, behoudens hetgeen onder ambtsgeheim dient te blijven (bijvoorbeeld conform richtlijnen voor ambtsdragers).
Het vervelende daarbij is, vind ik tenminste, dat er verderop in artikel 8 van de statuten nogal uitdrukkelijk wordt gesproken van geheimhouding en een ambtsgeheim. Het lijkt op die manier wel alsof niemand verder nog wat aangaat. "De gewone broeders en zusters" in de gemeenschap hebben blijkens de statuten namelijk niets in te brengen. Dat betreft dus wereldwijd ruim 10 miljoen zielen. Het enige wat ze kunnen doen, wat de financiën betreft, is alle hoop maar te vestigen op het gewetensvolle doen én laten van bestuursleden en districtsvoorgangers... Maar hoe gaat dat dan bij dezen in "Zijn" werk?! Simpel:
het bestuur maakte een plan om de offerontvangsten en andere inkomsten een goede bestemming te geven, waarna de districtsvoorgangers zich erover moeten uitspreken of dat plan (van de bestuursleden) verantwoord (door de bestuursleden) is uitgevoerd. Zó staat het momenteel in de statuten. Maar nu de praktijk!
Ikzelf heb het in de praktijk heel moeilijk gekregen met "de dubbele verhoudingen" die er in de Nieuw-Apostolische Kerk gedurig aan de orde zijn. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de "hartelijk geliefde Districtsapostel" en de "hartelijk geliefde Apostel" en de "hartelijk geliefde Opziener" zouden heus wel eens dezelfden kunnen zijn als degenen die op enig moment met de gebeurtenissen voorafgaande aan een jaarrekening compleet de mist in zijn gegaan!
Beste [Y], ik denk dat zulks bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland intussen zelfs al meerdere jaren aaneen aan de orde is!! Opeens wordt in zó'n situatie het optreden van de districtsvoorgangers echt van doorslaggevend belang...
Want wat staat er immers op het spel? In de allereerste plaats "de goede naam" van betrokkenen zelf. Misschien herinner ook jij het je nog wel dat D.Ap. [Z] in 's-Hertogenbosch op een landelijke jeugddag diende met het Bijbelwoord:
"Behoed je naam, hij blijft langer bij je dan duizenden grote schatten van goud." (Jezus Sirach 41: 12) Méér hoef ik hier feitelijk niet bij toe te lichten want het mag duidelijk zijn dat weinig zaken voorgoed verborgen zullen blijven. De internationale kerkleiding heeft dit in het verleden slecht ingeschat, getuige de opkomst van het Internet en wat er de laatste jaren aan feitenmateriaal boven water heeft kunnen komen. "Prijs de dag niet voor het avond is."
Het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland kan zich nu wel storen aan negatieve berichtgeving (o.a.) over de financiën op het Internet, maar voor die negatieve berichtgeving valt er wel een duidelijke oorzaak aan te wijzen.
Als het met bepaalde zaken na verloop van tijd verschrikkelijk uit de hand is gelopen, liggen de oorzaken meestal vrij diep. Wie zulke oorzaken aan het licht wil brengen, ondervindt daarbij niet zelden alle tegenwerking (in plaats van alle mede-werking). Omtrent Eimersstaete, zo durf ik intussen wel te stellen, is het al misgegaan in het prilste begin. Hierna hebben de onzorgvuldigheden zich welhaast hopeloos op kunnen (!) stapelen, mede (!) door verwijtbaar (!) nalaten van districtsvoorgangers!! Pas wanneer er op zo'n manier treurnis en verdriet wordt veroorzaakt (!), ontstaat er op het Internet negatieve publiciteit. Daar moet je als kerkbestuur vervolgens geen dure advocaat op afsturen, zoals het Br. [X] deze week is overkomen, maar dan behoor je als "hartelijk geliefde Districtsapostel" c.q. "hartelijk geliefde Apostel" c.q. "hartelijk geliefde Opziener" c.q. districtsvoorganger met je
"onbesproken levenswandel die afgestemd is op de leer van Christus" eindelijk óók maar eens de hand in eigen boezem te steken!!
Men maakt het dus bonter dan bont. Dat de verliezen wel eens tot maar liefst 10 miljoen euro kunnen oplopen, valt in deze zaak al bepaald niet meer uit te sluiten. Maar wat gebeurt er? Andermaal doet het bestuur een graai in de Kas want Br. [X] moet zonder voorafgaand persoonlijk en rechtstreeks overleg met hemzelf een aangetekende brief krijgen van mr. [A. B.], advocaat te [C]. Welke weduwe moest daarvoor haar laatste centen offeren?!
Je hebt gezien dat ik hiertegen bij Ap. [1] bezwaar heb gemaakt. Uiteraard (?) antwoordt hij niet. Doordat (!!) bij de Nieuw-Apostolische Kerk vrijwel niemand ooit antwoordt, heb ook ik mijn toevlucht gezocht tot het publieke domein.
Statutair mag het dan wel zo zijn dat in deze kerk zowat niemand anders dan districtsvoorgangers en bestuursleden wat in te brengen hebben, doch velen hebben ondertussen wel degelijk wat te zeggen! Wie niks mag zeggen, wordt onderdrukt, [Y]. Wat dat betreft zijn de onderlinge verhoudingen in en rondom de Nieuw-Apostolische Kerk verre van gezond te noemen. In eerdere berichten heb ik daarover al het nodige aan jou geschreven.
Toen ik in september contact met jou opnam, maakte ik mij er gewoon zorgen over dat jou achteraf het ernstige verwijt zou treffen dat je "erbij stond en ernaar keek" terwijl onder jouw mede-verantwoordelijkheid er van alles fout ging!!
Ga dus alsjeblieft voor jezelf eens na hoe in deze aangelegenheid de zaken al in het prilste begin werkelijk fout hebben kunnen gaan! Denk eens aan waarborgen voor het maken van solide afspraken; denk eens aan controlemechanismen.
Het is véél te gemakkelijk om (zoals D.Ap. [2] volgens mij continu doet) in een slachtofferrol te kruipen en de boze buitenwereld overal maar de schuld van te geven. Wie bestuurlijke verantwoordelijkheden aanvaardt en het ook nog volkomen normaal vindt dat er elke maand opnieuw volautomatisch een bijpassend salaris wordt uitgekeerd, moet niet zo zielig doen (als in casu D.Ap. [2]). Wat echter evenmin door de beugel kan, is dat anderen (inclusief inmiddels D.Ap. [3] en inclusief St.Ap. [4]) zo'n laakbare werkhouding (!) als het ware faciliteren. Daarmee roept men heel veel extra moeilijkheden doodeenvoudig over zichzelf af. Dit alles bij elkaar maakt de toestand hier
alarmerend.
