Met alle middelen rechtens...

[BakEenEi]

@all

Over het "mandaat" waarmee het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland momenteel handen vol geld uitgeeft aan gespecialiseerde advocaten om o.a. haar vermeende gelijk in de kwestie Eimersstaete te verzilveren, nog het volgende. Met name de Districtsvoorgangers worden uitgenodigd hierover serieus na te denken.

Als kerkgenootschap is de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland in juridisch opzicht een bijzondere vereniging; een maatschappelijk instituut als het ware en tevens een rechtspersoonlijkheid bezittend lichaam. Ik ben geen jurist maar dit is toch wel wat wij ons erbij mogen voorstellen, lijkt mij. Een vereniging kenmerkt zich erdoor dat een aantal personen gezamenlijk onder aanvoering van een door henzelf verkozen bestuur een zeker belang dient, zoals dat al bij de oprichting van de vereniging statutair wordt vastgelegd. Het is dus niet iets heel raars om nu te constateren dat de ingeschreven leden, door wie de vereniging ook financieel in stand wordt gehouden, er een serieus persoonlijk belang bij hebben dat degenen, die zitting hebben in het bestuur en uit hoofde van hun bestuursfuncties direct verantwoordelijk zijn voor de dagelijkse gang van zaken in de organisatie, het in ze gestelde vertrouwen naar behoren waarmaken.

Dit betekent dat er een extreem zorgelijke situatie ontstaat indien een dergelijk bestuur ertoe zou besluiten om sommigen onder de ingeschreven leden door intimidatie "monddood" te maken wanneer betrokkenen in eerste instantie binnen de vereniging aandacht vragen voor hun brandende vragen en daarna ook buiten de vereniging doordat men bij de verantwoordelijke bestuursleden amper gehoor vindt. Onverhoopt doet uitgerekend deze situatie zich op het ogenblik voor bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Zonder met de desbetreffende leden vooraf rechtstreeks in contact te treden, schakelt het kerkbestuur een advocaat in om het ze te beletten hun zorgen in eigen woorden uit te spreken.

Bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland werd het doel van "de vereniging" als volgt in de statuten nauwkeurig omschreven en ingepast:

Artikel 2 Doelstelling

1. De Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland heeft tot doel het woord en de ordeningen van God aan alle mensen te verkondigen, de sacramenten toe te dienen en de zegenhandelingen uit te voeren die zij noodzakelijk acht.
 De kerk verzorgt haar gelovigen en bevordert het nieuw-apostolische geloofsleven overeenkomstig haar geloofsbelijdenis. Dit geschiedt in het bijzonder in de vorm van regelmatig gehouden kerkdiensten, gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg.

2. De Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland regelt en beheert haar aangelegenheden zelfstandig binnen de grenzen van het geldende recht. Uitsluitend doelstellingen van kerkelijke aard en algemeen nut worden beoogd.

Artikel 6 Het bestuur

1. Het bestuur bestaat uit tenminste drie leden: de Districtsapostel als voorzitter alsmede de Apostelen en Opzieners van het kerkgebied van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Voor zover het minimum aantal van drie niet bereikt is, benoemt de Districtsapostel daartoe andere ambtsdragers uit de landelijke vergadering tot leden van het bestuur.

(...)

Artikel 8 Kerkelijke ambtsdragers
(...)
3. 
Voor de ordinatie tot ambtsdrager wordt in het bijzonder gevraagd: a) grondige kennis en overtuiging van de leer en regelgeving van de kerk; 
b) een onbesproken levenswandel die afgestemd is op de leer van Christus.

(...)

Juist vanwege deze verheven denkbeelden is het naar mijn overtuiging maatschappelijk onaanvaardbaar als het kerkbestuur, bestaande uit ambtsdragers met "een onbesproken levenswandel die afgestemd is op de leer van Christus", verenigingsgelden (!) mede aanwendt om met hulp van rechtsgeleerden een persoonlijke confrontatie en inhoudelijk overleg met vragenstellers onder de ingeschreven leden te ontlopen en op die manier antwoorden schuldig te blijven. Dit schaadt ook de goede naam van de organisatie als algemeen nut beogende instelling!

Om redenen van het bovenstaande wijs ik opnieuw op "onbehoorlijk bestuur". Omdat alle forumbijdragen door of namens de ingeschakelde advocaat kennelijk aandachtig worden gelezen, vraag ik hem langs deze toeristische route om te bewerkstelligen, nu het kerkbestuur niet zelf aantoonbaar inhoudelijk reageert op vele brandende vragen waarvoor noodgedwongen ook via dit forum haar aandacht wordt gevraagd, dat de betreffende bestuursleden nog eens worden herinnerd aan hun maatschappelijke verantwoordelijkheden ingevolge de aangehaalde statuten.

Realiseren de Districtsvoorgangers zich wel terdege dat zich thans de vraag voordoet of "de winst" die het kerkgenootschap ooit kan behalen met een juridische aanpak opweegt tegen:
a) de financiële middelen die daaraan worden besteed, en
b) het gezichtsverlies dat het kerkbestuur ondertussen over zichzelf afroept met imagoschade voor de organisatie?

De voorzienbare schade lijkt mij substantieel groter dan het beoogde relatieve gewin door een marginale juridische score. Leden van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland: vervaarlijk heeft uw kerkbestuur zich op glad ijs begeven!!

Groet,
BakEenEi

[willempower]

@bakeenei
Als ik het goed lees dan hebt u een advocaat van de duivel achter u aan , ze schuwen geen middelen dus ,
Hierover mijn gedachten laten gaan en ik overweeg nu aangifte te doen bij justitie van aan zetten tot moord , door een Districtsoudste uit Emmen .
Dat ik het niet gedaan heb had de reden dat de persoon die het moest uitvoeren een bekentenis bij mij heeft afgelegd en spijt heeft getoond dat hij daarin meegegaan was .
Helaas mocht die me niet meer bezoeken of contact hebben met me in opdracht van de kerk .
Zoals ik al eerder vaker schreef ze deinzen nergens meer voor terug hun gelijk te halen en te intimideren .
Ze gaan over lijken , of is dat nog de nasleep van iets ?
http://www.apostolischekritiek.nl/logo/hitler.jpg

[Daniël]

@All,
Bij het lezen van bovenstaande berichten moest ik denken aan de open brief van Sepers naar Leber.
Hier een citaat;
De tijden zijn niet veranderd. Dit betekent,
dat de indruk heel sterk gewekt werd: 'Wij weten wat goed is voor de kinderen van God'.
De gelovigen worden geïndoctrineerd, de leiding van de Kerk geeft hun exclusief ‘opium'
(op die manier heeft Karl Marx toch gelijk). De afstand tussen de leiding van de Kerk en
vele leden zal alleen maar groter worden. Uit verschillende gesprekken met
verantwoordelijken in meerdere gemeenten van de NAK hoor ik de niet mis te verstane
gevolgtrekking: "Wij zijn het weliswaar helemaal niet eens, maar wij gaan onze eigen
weg". Uiterlijk gezien volgen zij na, maar innerlijk scheiden ze zich af. Zo vergaat het
menige broeder en zuster.
Einde citaat.

Het handjevol nak-volgelingen ligt van de exclusieve nak-opium in coma en krijgen daardoor van dit alles niks mee.
En die paar fanatiekelingen die nog over blijven lezen knarsetandend deze berichten en geven handenvol geld uit aan dure advocaten.

Zo waar ik zeg u met Jezus aan mijn zijde
Er komen andere tijden.(geen gedicht van Frits Deubel)

[BakEenEi]

@all

• Liefdesverklaring
  
  ik houd van je,
  
  - maar dan wil ik wel dat je naar mij luistert en doet wat je mij hoort zeggen
  - maar dan ga ik er wel vanuit dat je mij voor het overige mijn gang laat gaan
  - maar dan hoef ik natuurlijk niet overal open en eerlijk over te zijn
  - maar dan kan het wel eens even duren voordat ik ergens antwoord op geef
  - maar dan zorg jij voor het inkomen en regel ik wel de financiën, en de rest
  - maar dan is dat uiteraard wel onder voorbehoud van alle rechten
  - maar dan krijg je nog zwart op wit wat er verder van jou wordt verwacht
  - maar dan hoef jij vanzelf niet te weten hoe ik werkelijk over jou denk
  - maar dan reken ik er wel op dat je mij en de andere ambtsdragers vergeeft
  - maar dan klop je maar elders aan of desnoods bij God als je ons nodig hebt
  
  je liefhebbende zegenaar

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

Het is nu al bijna gedurende een compleet kalenderjaar dat er op dit Forum aanhoudend zorgwekkende berichten worden geplaatst over kennelijke misstanden bij de Nieuw-Apostolische Kerk. De kerk waar "levende apostelen" van Jezus Christus hét verschil zouden maken! Ook óns land (met sinds vorige week woensdag 16.669.112 inwoners; d.w.z. 16.669.111 plus 1) is gezegend met één van dezen, herkenbaar aan...

• a) grondige kennis en overtuiging van de leer en regelgeving van de kerk;
  
b) een onbesproken levenswandel die afgestemd is op de leer van Christus
  (zie artikel 2, lid 1 van de statuten)

... én daaraan gekoppeld:

• "gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg"
  (artikel 8, lid 3 van de statuten).

Over "collega's" van betrokkene in Duitsland wordt er evenzeer aanhoudend -op het Internet- geschreven, zoals vanochtend nog:

• 
  
  Bron: Glaubenskultur-Magazine/NAK-Süd-Chef rechtfertigt robustes Vorgehen gegen Kritiker

Over enkele weken staat in Nederland apostel Peter Klene opnieuw terecht, en wel bij de rechtbank Utrecht. Terwijl hij zich te land, ter zee en in de lucht onvermoeibaar uitlaat in termen van "Het is vrede, ende sonder gevaer", doen juridische procedures welke er tegen het kerkgenootschap zijn aangespannen, het absolute tegendeel veronderstellen.

Anders dan in Jezus' tijd vinden de apostelen van tegenwoordig namelijk dat zij tevens begiftigd zijn met onder meer exclusieve rechten t.a.v. de besteding en het beheer van financiële middelen die gelovigen op hun verzoek, op basis van "de tienden", aan het kerkgenootschap beschikbaar stellen. Kortheidshalve zij hier verwezen naar mijn bericht op "di 16 aug 2011, 15:08" in de thread "Tenzij..." waaruit de onderstaande quote:

Het is niet niks is als een fatsoenlijk kerkgenootschap afzakt tot een ordinaire sekte. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk ligt niemand er wakker van. Men verwacht de spoedige terugkeer van Jezus Christus, te midden van de nieuw-apostolische apostelen, en daarbij valt vrijwel al het andere in belangrijkheid in het niet. Ieder doet gewoon zijn of haar best. Men bezoekt de openbare erediensten, de kerkleiding organiseert evenementen die gemeenteleden muzikaal omlijsten, kinderen en jongeren volgen educatieve programma's en uit geldinzamelingen worden de salarissen betaald en kantoorkosten van kaderfunctionarissen. Ook zet de kerkleiding projecten op die nieuwe leden en/of geld opleveren. Als indicatie voor ieders financiële bijdrage wordt 10% van het inkomen genoemd. Naast deze basisbijdrage vraagt de kerkleiding geregeld om kleine extra's. Verder nemen de leden diverse onkosten voor eigen rekening.


Om de schijn van dilettantisme of die van een door de ijzeren wet van de oligarchie beheerste autocratie zo veel mogelijk weg te nemen, kent de organisatie uitzonderlijk veel "dienaren" die elkaar en anderen leiding geven. Toch wisselt alles op de wenken van de voorzitter van het internationale kerkbestuur, ook wel stamapostel genoemd. Deze laat zich bijstaan door districtsapostelen, ondersteund door districtsapostelhelpers alsmede door apostelen zonder extra statusaanduiding. Op aanwijzing van de apostelen voeren lagere kerkelijke ambtsdragers het beleid uit dat is vastgesteld in nauw overleg met de stamapostel. Zo zijn er opzieners, per regio geassisteerd door oudsten en districtsevangelisten. Lokaal kennen de kerkgemeenten meestal een voorganger, die wordt geholpen door priesters en diakenen. Men richt het (geloofs)leven in van de overige, voornamelijk vrouwelijke gemeenteleden, kinderen en ouderen.


Van de gelovigen wordt verwacht dat zij kerkelijke ambtsdragers zien als zegenaars. Naarmate hun "hand van leiding" meer wordt toegelaten in ieders leven, zou de zegen van God groter kunnen zijn. Kerkelijke ambtsdragers zelf dienen als zegenaar hun directe meerdere in de organisatie aan te nemen. Voor wie geen geestelijke bediening heeft, gelden alle aanwijzingen van elke zegenaar. Bij verschil van inzicht tussen zegenaars onderling, is niet ervarenheid of deskundigheid doorslaggevend maar de hoogte van het beklede ambt. Dit is het geval op alle bestuurlijke terreinen. Gemeenteleden die de kerk verlaten blijven er in de regel bij dat zij deze tredmolen uit vrije wil in beweging hielden, al wogen voor hen de baten meestal niet op tegen de kosten en ieders geïnvesteerde tijd. Opvallend is momenteel het streven bij de kerkleiding om zich in de samenleving tevens te profileren als charitatieve instelling.


Vanuit andere christelijke kerken wordt in toenemende mate de klacht beluisterd dat de nieuw-apostolische apostelen en stamapostel zich eigenmachtig, onterecht en brutaal op het standpunt stellen dat 1) alleen zij de Bijbel goed kunnen uitleggen; 2) dat buiten de bij de Nieuw-Apostolische Kerk ingeschreven leden om overige christenen zich geen kind van God mogen noemen; 3) geestelijken van andere christelijke kerken niet door God in hun ambt geroepen kunnen zijn, waaruit o.a. voortvloeit dat 4) in andere christelijke kerken het Heilig Avondmaal ongeldig wordt toegediend. Oecumenische activiteiten worden hierdoor niet zelden belemmerd. Om de identiteit van de Nieuw-Apostolische Kerk ten overstaan van andersgezinde christenen beter voor het voetlicht te brengen werd de totstandkoming van een catechismus c.a. toegezegd. Om uiteenlopende redenen echter stagneert het bewuste project sedert 2008.


Het is de kerkelijke ambtsdragers niet toegestaan om in het openbaar een persoonlijke mening uit te spreken die afwijkt van de nieuw-apostolische geloofsleer. Wie deze regel overtreedt, blokkeert niet alleen de weg tot zegen doch verliest voor de kerkleiding op slag diens geloofwaardigheid. Alleen disproportionele loyaliteit kan hieraan nadien nog iets goedmaken. "Hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zullen niet schromen dwarsliggers publiekelijk af te vallen, bijvoorbeeld via het Internet. Geïnteresseerden die via het Internet met de Nieuw-Apostolische Kerk willen kennismaken, zullen overigens zien dat de kerkleiding geavanceerde communicatietechnieken inzet om haar doelstellingen gerealiseerd te krijgen. Men presenteert zich als een moderne geloofsbeweging die mensen uit alle delen van de wereld met elkaar samenbindt door de unieke zending van haar "namens God" gewijde apostelen.


De geschiedenis van "het apostolische werk" in Nederland, welke teruggaat tot omstreeks 1863, toont zich weerbarstig door frequent ongenoegen tussen hoog op de ambtsladder opgeklommen leidinggevenden over de uitgangspunten van de geloofsleer. Veranderingen of aanscherpingen in de leer zorgden voor talrijke afsplitsingen. Niettemin breidde de kerk vanuit Duitsland, Canada en Zuid-Afrika zich gaandeweg sterk uit met thans wereldwijd circa 10 miljoen leden. Van oudsher is de saamhorigheid onder de gelovigen in de kerkgemeenten groot. Hierdoor komt er veel gezamenlijk tot stand, zoals op het vlak van koorzang, instrumentale ensembles en orgelspel. De bouw van nieuwe kerken wordt uit bij elkaar gelegde middelen bekostigd. Hoge dienaren verlenen aan elkaar decharge voor het gevoerde financiële beleid, ten aanzien waarvan men tegenover anderen tot op heden geen enkele transparantie voorstaat.


Dat deze kerk afglijdt naar het discutabele niveau van een sekte hangt samen met de transitie waarin de geloofsbeweging na de opkomst van het Internet terechtkwam en waarin zij nu blijft steken. Het lukt de kerkleiding niet om van fouten te leren, cultuurverschillen voldoende te eerbiedigen en de geloofsleer te ontdoen van onzuiverheden. Invloedrijke behoudende districtsapostelen namens kapitaalkrachtige "gebiedskerken" kregen hun zin. De huidige stamapostel, een gepromoveerde Duitse wiskundige, gaf toe aan een gedeeltelijke herintroductie en versterking van de geloofsinzichten die deze machtigen koesteren. Hierdoor botsen er nu werelden van verschil. Terwijl onverbiddelijk starre ideeën tot wet worden verheven, moeten grote sommen geld voor opzienbarende goede werken in de samenleving ieders aandacht van het getouwtrek afleiden. Wel claimt men exclusief "het werk Gods" te belichamen.


Bron: Redactionele berichten d.d. 13-08-2011 "In de greep van de klauwen van de uitgekookte zegenaars" (1-7), in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"

Door allerlei (subtiele) verschijnselen van intimidatie hebben velen de Nieuw-Apostolische Kerk al de rug toegekeerd. Anderen kunnen het nog altijd niet geloven dat er op deze manier feitelijk wel sprake móet zijn van "kadaverdiscipline". Van "lagere dienaren" wordt immers verwacht dat men zich te allen tijde conformeert aan alles wat via de hedendaagse apostelen "de mond Gods uitgaat". Kritische vragen blijven steevast onbeantwoord - zogenaamd in het belang van een rechtsgang of van wat dan ook. Als men een doodenkele keer al ergens op antwoordt, wat in de achterliggende anderhalf jaar tweemaal schriftelijk is gebeurd, maken de "kerkvorsten" zich door knullig taalgebruik ongeloofwaardig, alsmede door zich boven de Wet te wanen. De laatste keer leverde zulks in kort geding zelfs een veroordeling op bij de voorzieningenrechter!

Indien de nieuw-apostolische kerkleiding -dankbaar gebruik makend van de ingekomen offerontvangsten- ergens goede sier mee kan maken, regent het -veelal door ingehuurde mediadeskundigen samengestelde- berichten en fotoreportages, maar o wee, als de "Godsgezanten" falen want dan wordt het opeens ijzig stil; dan wordt aan alle ondergeschikten het zwijgen opgelegd, en wie dan desondanks nog wat te mekkeren heeft - die kan voor de rest van zijn leven ophoepelen!! Van tevoren wordt zo iemand doorgaans al consequent gemeden, genegeerd en geïsoleerd zodat dwarsliggers vervolgens wel "uit vrije wil" willen vertrekken. Lief hè, van de "zegenaars": dat ze je dan gewoon laten gaan!

• Liefdesverklaring
  
  ik houd van je,
  
  - maar dan wil ik wel dat je naar mij luistert en doet wat je mij hoort zeggen
  - maar dan ga ik er wel vanuit dat je mij voor het overige mijn gang laat gaan
  - maar dan hoef ik natuurlijk niet overal open en eerlijk over te zijn
  - maar dan kan het wel eens even duren voordat ik ergens antwoord op geef
  - maar dan zorg jij voor het inkomen en regel ik wel de financiën, en de rest
  - maar dan is dat uiteraard wel onder voorbehoud van alle rechten
  - maar dan krijg je nog zwart op wit wat er verder van jou wordt verwacht
  - maar dan hoef jij vanzelf niet te weten hoe ik werkelijk over jou denk
  - maar dan reken ik er wel op dat je mij en de andere ambtsdragers vergeeft
  - maar dan klop je maar elders aan of desnoods bij God als je ons nodig hebt
  
  je liefhebbende zegenaar

O, wat is dát toch verschrikkelijk lief. Heel erg... voor Jezus Christus.

Groet,
BakEenEi