(1) Ieder kijkt altijd overal van weg!
Geplaatst: vr 17 dec 2010, 15:55
(1) Ieder kijkt altijd overal van weg!
Alsof wij van doen hebben met een niet te ontsluieren mysterie, lijkt het devies waaronder een ieder "aan de hand van leiding" reizend door de wereld om zich heen schoorvoetend verder trekt, wel: laten wij hier vooral géén herinnering aan hebben. In de vakliteratuur valt het immers na te lezen dat wie desgevraagd een antwoord schuldig blijft en dan tevens verwijst naar het feilbare menselijk brein dat uitgerekend in deze precieze samenhang een zwarte vlek vermoedt, áltíjd vrijuit gaat. Geen rechter, geen advocaat, geen neurochirurg, geen kardinaal en geen paus kunnen daar nog iets tegenin brengen. Vermeerdering van wijsheid geeft ons vermeerdering van smarten; en wat niet weet, wat niet deert...
"Zeg: 'Dat wisten wij niet!' Dan zal geen haar op het hoofd je worden gekrenkt. Vertrouw de Godsgezanten. Als die ons op het hart binden de zwijgzaamheid te betrachten, is daar een goede reden voor. Wij leven in de eindtijd. Er komt zó veel op ons af, dat er niet voor niks geschreven staat 'Zal Ik nog het geloof vinden?' Wij houden ons aan het levende altaar, opgericht in de stamapostel en de apostelenschaar. Zij brengen ons naar het hemelse Kanaän. Versaag toch niet."
Dan houdt het dus op. Doordat verantwoordelijkheden in de Nieuw-Apostolische Kerk zijn overgedragen aan "de zegenaars", hóeft ook niemand meer wat te weten. "Daar staat natuurlijk tegenover dat deze dienaren zo veel mogelijk in hun arbeid moeten worden ondersteund. Zij kunnen het immers niet uit zichzelf. Wij bidden dus voor hen en als ons iets wordt gevraagd, doen wij dat. Alle dienaren hebben het beste met de aan hun zorgen toevertrouwde zielen voor."
Maar er wordt toch nu gezegd dat er fouten zijn gemaakt? "Fouten? Maken de mensen die dat zeggen dan zelf geen fouten?"
Men stuit als het ware op een "ondoordringbare laag". Gelovigen in de locale kerkgemeenten hebben zich niet te bemoeien met taken en bevoegdheden die berusten bij hogere verantwoordelijke leidinggevenden "want daar zijn de districtsdienaren wel voor als dat nodig is. Trouwens, mocht 'er wat zijn', dan zullen de voorgangers zich daarmee wel weten te redden." Vragen? Geen vragen! "Het zit heus wel goed. Wat is hier toch ingewikkeld aan? Wij houden ons aan 'de geordende weg'. Anders rust er geen zegen op. Vergeet niet wat er ook gedurig op dienaren afkomt. En dan de zorg bij de districtsapostel vanwege veel te weinig dienaren." Tot zover de nieuw-apostolische realiteit van alledag. [red.]
Volkomen mechanisch sluiten zich aldus rondom hooggeplaatsten in de Nieuw-Apostolische Kerk de rijen. Geen enkele transparantie in de financiën. Geen enkele transparantie ook in het reilen en zeilen bij bestuursvergaderingen. Hoe de bestuursportefeuilles zijn verdeeld, blijft gissen. Wie wáár verantwoordelijk voor is, lijkt een raadsel. Als er wat misgaat, wijst iedereen naar iemand anders. Brieven worden zelden of nooit beantwoord!! Wat zielzorg is, weet zowat niemand.
Wat zielzorg is, weet zowat niemand! Toch wordt er op de internationale website van de kerk hieromtrent stevige taal gebezigd: "Iedereen kan lid van de Nieuw-Apostolische Kerk worden mits hij de nieuw-apostolische geloofsleer erkent. Aanspraak maken op het verwerven van het lidmaatschap is niet mogelijk. Het lidmaatschap begint met de ontvangst van het sacrament “de Heilige Verzegeling”. Van de leden wordt verwacht dat zij hun leven naar de leer van Christus inrichten. Zij hebben recht op deelname aan alle voor hen bestemde kerkelijke handelingen en zielzorg." Zelfs de hoogste dienaren weten vaak niet beter dan dat het bij "zielzorg" volstaat om een luisterend oor te bieden en aansluitend "de sprekende mond" te zijn in een gebed. Misschien was tussendoor de Bijbel nog even opengeslagen, maar dat is het dan ook wel waar de gelovigen het mee moeten doen. Wie deze gang van zaken als onbevredigend ervaart, moet echter niet denken houvast te vinden aan de Leidraad dienen en leiding geven. Ook daarin wordt het namelijk niet duidelijk wat er onder zielzorg mag worden verstaan. Wie "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" vervolgens aanspreekt op hun taak ingevolge die Leidraad om gerezen conflicten tot een oplossing te brengen, indien het nota bene ondermaatse geestelijke verzorging betreft vanuit de kerk, krijgt tot overmaat van ramp van hen nul op het rekest!
Klik >>HIER<< om verder te lezen, of klik >>HIER<< om terug te gaan.
Het Webteam
Alsof wij van doen hebben met een niet te ontsluieren mysterie, lijkt het devies waaronder een ieder "aan de hand van leiding" reizend door de wereld om zich heen schoorvoetend verder trekt, wel: laten wij hier vooral géén herinnering aan hebben. In de vakliteratuur valt het immers na te lezen dat wie desgevraagd een antwoord schuldig blijft en dan tevens verwijst naar het feilbare menselijk brein dat uitgerekend in deze precieze samenhang een zwarte vlek vermoedt, áltíjd vrijuit gaat. Geen rechter, geen advocaat, geen neurochirurg, geen kardinaal en geen paus kunnen daar nog iets tegenin brengen. Vermeerdering van wijsheid geeft ons vermeerdering van smarten; en wat niet weet, wat niet deert...
"Zeg: 'Dat wisten wij niet!' Dan zal geen haar op het hoofd je worden gekrenkt. Vertrouw de Godsgezanten. Als die ons op het hart binden de zwijgzaamheid te betrachten, is daar een goede reden voor. Wij leven in de eindtijd. Er komt zó veel op ons af, dat er niet voor niks geschreven staat 'Zal Ik nog het geloof vinden?' Wij houden ons aan het levende altaar, opgericht in de stamapostel en de apostelenschaar. Zij brengen ons naar het hemelse Kanaän. Versaag toch niet."
Dan houdt het dus op. Doordat verantwoordelijkheden in de Nieuw-Apostolische Kerk zijn overgedragen aan "de zegenaars", hóeft ook niemand meer wat te weten. "Daar staat natuurlijk tegenover dat deze dienaren zo veel mogelijk in hun arbeid moeten worden ondersteund. Zij kunnen het immers niet uit zichzelf. Wij bidden dus voor hen en als ons iets wordt gevraagd, doen wij dat. Alle dienaren hebben het beste met de aan hun zorgen toevertrouwde zielen voor."
Maar er wordt toch nu gezegd dat er fouten zijn gemaakt? "Fouten? Maken de mensen die dat zeggen dan zelf geen fouten?"
Men stuit als het ware op een "ondoordringbare laag". Gelovigen in de locale kerkgemeenten hebben zich niet te bemoeien met taken en bevoegdheden die berusten bij hogere verantwoordelijke leidinggevenden "want daar zijn de districtsdienaren wel voor als dat nodig is. Trouwens, mocht 'er wat zijn', dan zullen de voorgangers zich daarmee wel weten te redden." Vragen? Geen vragen! "Het zit heus wel goed. Wat is hier toch ingewikkeld aan? Wij houden ons aan 'de geordende weg'. Anders rust er geen zegen op. Vergeet niet wat er ook gedurig op dienaren afkomt. En dan de zorg bij de districtsapostel vanwege veel te weinig dienaren." Tot zover de nieuw-apostolische realiteit van alledag. [red.]
Volkomen mechanisch sluiten zich aldus rondom hooggeplaatsten in de Nieuw-Apostolische Kerk de rijen. Geen enkele transparantie in de financiën. Geen enkele transparantie ook in het reilen en zeilen bij bestuursvergaderingen. Hoe de bestuursportefeuilles zijn verdeeld, blijft gissen. Wie wáár verantwoordelijk voor is, lijkt een raadsel. Als er wat misgaat, wijst iedereen naar iemand anders. Brieven worden zelden of nooit beantwoord!! Wat zielzorg is, weet zowat niemand.
Wat zielzorg is, weet zowat niemand! Toch wordt er op de internationale website van de kerk hieromtrent stevige taal gebezigd: "Iedereen kan lid van de Nieuw-Apostolische Kerk worden mits hij de nieuw-apostolische geloofsleer erkent. Aanspraak maken op het verwerven van het lidmaatschap is niet mogelijk. Het lidmaatschap begint met de ontvangst van het sacrament “de Heilige Verzegeling”. Van de leden wordt verwacht dat zij hun leven naar de leer van Christus inrichten. Zij hebben recht op deelname aan alle voor hen bestemde kerkelijke handelingen en zielzorg." Zelfs de hoogste dienaren weten vaak niet beter dan dat het bij "zielzorg" volstaat om een luisterend oor te bieden en aansluitend "de sprekende mond" te zijn in een gebed. Misschien was tussendoor de Bijbel nog even opengeslagen, maar dat is het dan ook wel waar de gelovigen het mee moeten doen. Wie deze gang van zaken als onbevredigend ervaart, moet echter niet denken houvast te vinden aan de Leidraad dienen en leiding geven. Ook daarin wordt het namelijk niet duidelijk wat er onder zielzorg mag worden verstaan. Wie "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" vervolgens aanspreekt op hun taak ingevolge die Leidraad om gerezen conflicten tot een oplossing te brengen, indien het nota bene ondermaatse geestelijke verzorging betreft vanuit de kerk, krijgt tot overmaat van ramp van hen nul op het rekest!
Klik >>HIER<< om verder te lezen, of klik >>HIER<< om terug te gaan.
Het Webteam