Redactie schreef:Wir haben es nicht gewußt
(...)
Een bestuur dat bestaat uit "neanderthalers" die de hele wereld afreizen, uit een zwijgende meerderheid en uit verdachten van talrijke strafwaardige feiten, is een onbehoorlijk bestuur. Eén en één is twee.
TjerkB
@all
Over "één en één is twee" gesproken; zie mijn berichten van "
Do 09 Aug 2012, 21:52" en van "
Vr 10 Aug 2012, 20:08" in de thread "Criticasters of opbouwwerkers?!", waarin deze gedachtegang nog eens onder de loep wordt genomen.
In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt
kritiek,
hoe opbouwend ook, "vanaf het altaar" continu gepareerd én gebagatelliseerd met allerhande mantra's die steevast neerkomen op wat stamapostel Leber ook diens gehoor in het Duitse Lübeck, afgelopen zondag voorafgaande aan de avondmaalsviering, maar weer fijntjes onder de neus wreef:
In de praktijk willen "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in deze kerk namelijk steevast van geen kritiek weten. In het geheel
NIET. Het gesproken woord tijdens openbare erediensten in de Nieuw-Apostolische Kerk is doortrokken van geraffineerde uitspraken als hierboven aangehaald van de internationale bestuursvoorzitter. Een verraderlijke variant ervan is bijvoorbeeld de reactie van districtsapostel Ehrich, die ik onlangs tegenkwam bij
NAKtuell, op de bij hem kennelijk aangekaarte problematiek rond de brutaal verbraste 10 miljoen euro door districtsapostel Armin Brinkmann:
"Wichtig ist nur, daß man aus den Fehlern lernt." Zie ook mijn bericht van "
Do 26 Jul 2012, 15:53" in de thread "Dienen en lijden geven". Zó wordt in deze kerk elke bal met zowat de snelheid van het licht schijnbaar subtiel doch in wezen o zo venijnig teruggekaatst naar de desbetreffende onderworpenen aan het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" in de "hoogste dienaren" belichaamde goddelijke (lees: kerkelijke) leergezag. Je wordt door de "zegenaars" net zo lang met de meest vergezochte varianten op dit thema geconfronteerd, totdat je het uiteindelijk wel zult laten ooit nog één vraag te stellen. Tegen betaling, zich daarbij
te oriënteren op het "tiende deel", slepen ze je, volledig schuldbewust en totaal vermurwd, vervolgens in al hun goedheid nog wel mee naar hun zogenaamde einddoel. Handel alleen naar hun woorden. Kijk ze vooral niet op de vingers en: kom dus niet naar een rechtszaal waar ze lelijk te kijk staan.
Op deze manier heeft de nieuw-apostolische kerkleiding al decennia lang weldenkende en welwillende gelovigen domweg tot op de draad doen verslijten. Het was slikken of stikken voor ze. Wie de kerk trouw blijft totdat sommige machtsfiguren aus hun Fehlern gelernt hebben, loopt een groot risico want je relaties gaan eraan én je gezondheid. Zowel het een als het ander!! Het enige wat je misschien nog meemaakt, is, dat
de ongenaakbaren in hun dagdromen knarsetandend wegkwijnen. Immers: geen enkel ander voorportaal van de nieuw-apostolische hemel op weg naar het vermaledijde einddoel (exclusief voor de ingeschreven leden) staat dezen logischerwijs te wachten...
Gelovigen die dapper ergens het initiatief toe nemen zónder zelfgenoegzaam korte-termijndoelen na te streven, worden rücksichtslos door het systeem opgeofferd. Zie bijvoorbeeld hoe het Michael Koch vergaat:
BakEenEi schreef:Politiek gedraai (5)
BakEenEi schreef:@all
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard...
Er is helemaal geen reden toe om wat de financiële administratie betreft géén volledige transparantie na te streven.
(...)
Uit: Bericht door BakEenEi op
"vr 18 feb 2011, 12:20 " in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering"
@all
Onder verwijzing naar het
vorige bericht: tóch zag het er zo'n 10 jaar geleden voor velen beslist nog rooskleurig uit. Men putte hoop uit de ontwikkelingen die wezen op een openingsproces waarin de kerk zich leek te bevinden. Daarover verscheen in 2004 zelfs nog een boek, getiteld "Neuere Entwicklungen in der Neuapostolischen Kirche: Eine Dokumentation des Öffnungsprozesses" door Katja Rakow. Eén van onze broeders en zusters die toen aan het einde van de tunnel het licht al meende te ontwaren, is Michael Koch, thans uitgever van Glaubenskultur-Magazine welk Internet-platform blijkens de door Rakow ingewonnen informatie is voortgekomen uit het enthousiasme waarmee nieuw-apostolische jongeren in 1992 het initiatief namen tot het organiseren van zgn. "GlaubensKultur Abende".
(...)
Hiermee wordt -anno 2003- duidelijk in een behoefte voorzien, zo wil het mij voorkomen. Rakow vervolgt:
"Welche Kritikpunkte oder Probleme sehen Sie in Ihrer Kirche?" Michael Koch:
- - mangelnde Transparenz und immer noch zu wenig Offenheit
- Absolutheitsanspruch/Exklusivitätsdenken
- Stagnation im ökumenischen Öffnungsprozess
- zu hierarchisches Amtsgebäude, daraus resultierend auch ein allzu "behördliches" Denken
- die Rolle der Frauen innerhalb der NAK
- die Rolle der Homosexuellen innerhalb der NAK
- mangelnder Wille zur Auferbeitung der eigenen Kirchengeschichte und die fehlende kritische Distanz zu gemachten Fehlern
- unsystematische Glaubenslehren, die zum Teil nicht zueinander passen
- Inkohärenz beie der Quellenverwendung für die Begründung von Lehraussagen
- Änderung von Lehraussagen werden nicht als sloche bezeichnet, es muß immer der Anschein der bloßen "Erweiterung" gewahrt bleiben
- Änderung von Lehraussagen geschehen zögernd, unzureichend begründet und bleiben auf einzelne Punkte beschränkt (letztes Beispiel: Änderung in der neuapostolischen Eschatologie)
(...)
Uit: bericht door BakEenEi »op
"do 22 sep 2011, 08:02" in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding".
En ga dan nú eens na hóe betrokkene gisteren -maandag 13 augustus 2012- antwoordde op een bericht van één van de lezers bij Glaubenskultur-Magazine:
Wie van zijn of haar hart geen moordkuil maakt, wie reëel meedenkt, wie zich pro actief opstelt, maar wie daarbij niet vermag in te zien waarom het verstand op nul moet en de blik op oneindig; die kunnen ze in de Nieuw-Apostolische Kerk missen als kiespijn. "Querdenker" worden ze genoemd - door en namens de "Betonköpfe" onder de zegenaars (lees: de angsthazen). Want serieus: de heersende geestelijke elite in deze kerk is bang, doodsbenauwd in feite om binnen haar quasi-religieuze machtsbestel te worden onttroond. Bang om invloed te verliezen, bang om verborgen agenda's prijs te geven, bang om niet meer zogenaamd in naam van God alle zeggenschap te hebben over kapitalen aan offerontvangsten; bang nota bene om in Zíjn werk te mogen dienen!!
Zie verder
de column van Reinier van Markus van 20 mei 2011 onder de titel "Bindingsangst".
Groet,
BakEenEi