OPEN BRIEF aan leden Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland
Geplaatst: ma 19 dec 2011, 18:01
Redactie schreef:ALARM
Vorige week zat één van onze kinderen achterin de auto, toen ik plotseling stevig moest afremmen. "Papa, kun je niet voortaan even zeggen dat je hard gaat remmen?", hoorde ik hierna opmerken. "Dat lijkt mij niet zo verstandig!", reageerde ik. O ja. Zojuist dacht ik hieraan terug want wie houdt er nu van alarmsignalen, onvoorziene tegenslagen of van andere onwelkome misère? Vol ongeloof nemen wij er kennis van wanneer er ver van ons bed opeens dingen grondig misgaan. Ze hadden ook veel beter (...), is misschien wel wat er voor onszelf onmiddellijk vaststaat. Wij denken of spreken er schande van, en keren terug tot onze orde van de dag waar alles op rolletjes verloopt. Volledig onder controle. Niks aan de hand, wat natuurlijk niet in de laatste plaats ook onze persoonlijke verdienste is want wij; wij kijken wel uit! Wij houden de vinger aan de pols. Wij doen ons best! Meer kun je toch niet? Doordat onze voorouders hun handen al lieten wapperen, zijn wij ons ervan bewust dat voor niks de zon opgaat. De hand moet in het leven nu eenmaal aan de ploeg worden geslagen. Wat heb je aan commentaar? Laten ze zelf maar eens achter het stuur gaan zitten! "Papa!", zei vanochtend mijn dochter, "Het is hier spekglad!" En dat was ook zo. Ik was blij dat er om deze waarschuwing geen doekjes werden gewonden. Of dient -tegenover notoire beterweters- zo'n opmerking in cadeaupapier te worden aangereikt? Zo in de trant van: "Vader, als het u zo dadelijk even schikt, wil ik graag wat zeggen!"
TjerkB
Redactie schreef:De donkere dagen voor Kerst
Vandaag op de derde adventszondag handelde bij ons de prediking over het derde klaaglied van Jeremia! De donkere dagen voor Kerst worden hier flink kracht bijgezet, dacht ik. Heel even, want in de ogenblikken die volgden was het bijna alsof de hemel zich in ons bijzijn opende. Ik herinnerde mij de woorden "Geliefde broeders en zusters, wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat; er overkomt u niets uitzonderlijks" (1 Petrus 4: 12). Niets uitzonderlijks?! Néé, niet... Wat een verwarrende situatie: eerst gaat de wekker, en dan worden ineens tot twee keer toe je ogen geopend! Blijkbaar is er best nog een weg te gaan, alvorens geldt: "Zal God dan niet zeker recht verschaffen aan zijn uitverkorenen die dag en nacht tot hem roepen? Of laat hij hen wachten? Ik zeg jullie dat hij hun spoedig recht zal verschaffen. Maar als de Mensenzoon komt, zal hij dan geloof vinden op aarde?’ " (Lucas 18: 7-8). Alleen, die laatste zin; zal speciaal dáár de schoen zorgelijk kunnen gaan wringen? (...) Destijds, toen Jeremia zo terneergeslagen was, was ook de Tempel van Salomo verwoest. Het huis des Heren! De profeet leed een zwervend bestaan. Maar dan, zo hoorden wij vanochtend, treft hem een lichtstraal van die ene hoop: "Genadig is de Heer: wij zijn nog in leven! Zijn ontferming kent geen grenzen. Elke morgen schenkt Hij nieuwe weldaden. - Veelvuldig blijkt uw trouw! Ik besef: mijn enig bezit is de HEER, al mijn hoop is op Hem gevestigd." (Klaagliederen 3: 22-24)
TjerkB
Redactie schreef:Dienen en lijden geven
Je kunt je met een paar goede bekenden vervoegen bij iemand die je verder niet persoonlijk kent, maar wel iemand die de macht heeft om jullie onderlinge afspraken "duurzaam" vast te leggen. Zie zo, dat is voor mekaar! Nu geldt het. Nu staat het opgetekend. Steeds wanneer jullie, nogmaals, als goede bekenden van elkaar, weer wat hadden gevonden of gemeend, keerde je terug, waarna, tegen de tarieven die er nu eenmaal voor staan, de zaken keurig werden gedeponeerd en geregistreerd. Dat ziet er netjes uit, zeg! Nu kunnen de mensen tenminste niet zeggen dat er niet goed over zou zijn nagedacht. "Wij hebben de kosten er graag voor overgehad." (...) Pardon; wie?! Uzelf? Mag ik vragen wie u bent? Hoe zegt u, uit wiens naam? De "Oberhirte, geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen, Kirchenpräsident und Stammapostel"? Welja, dat zou kunnen. Maar; hoe kunt u dan spreken van de Vader, de Zoon en... Die staan erachter? Wáár achter? Dáár?! Het spijt me oprecht, doch wat u constateert, onttrekt zich... aan mijn waarneming. Hoezo, de Heilige Geest? Werkt die niet? Niet bij mij? Zalf voor mijn ogen? En u weet... Waar staat dat dan? Bij de notaris? Een Koninklijk Besluit? Het Handelsregister? Het Benelux-Bureau voor de Intellectuele Eigendom? Het begint mij nu te wemelen. "Wir Kinder, Jugend Online, Spirit, Unsere familie, nacworld, Bischoff Reisen; Pressesprecher?" Mr. De Lange, mr. Nauta, mr. Abeln? Statuten, richtlijnen voor ambtsdragers; dienen en lijden (!) geven?
TjerkB
Redactie schreef:Het is niet ver naar Bethlehem
"De weg, die loopt naar Bethlehem, is hier niet ver vandaan. En slechts de kind'ren vinden hem, en wie als kind'ren gaan." Dit prachtige lied op muziek van Peter R. Witteveen en tekst van Nel Benschop zongen wij vandaag tijdens een kerstviering. Voor mij was het nieuw. Zowel de toonzetting als de woorden fascineerden mij. Wat hadden deze beide mensen, de componist en de lieddichter, hier samen toch veel te melden! Adembenemend was ook het laatste couplet: "Het is niet ver naar het gehucht waar 't hemels manna viel. Het is niet verder dan de zucht uit uw verslagen ziel." Dankjewel, Peter en Nel... Of voelt ú zich nóóit verslagen, en zegt de kwetsbare echtheid van een kind u niet veel? Wees dan desondanks liever voorzichtig want wij raken hier samen de kern van waar het werkelijk tussen ons (!) om gaat. Wie Jezus Christus kent, een beetje misschien maar, wéét wat juist voor Hem een kind betekent. Hij zei immers: "Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koninkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan." (Marcus 10: 15). Glashelder zette Hij de zaken in perspectief: "Wie een van de geringen die in mij geloven van de goede weg afbrengt, zou beter af zijn als hij met een molensteen om zijn nek in zee gegooid werd." (Markus 9: 42). Terwijl Bethlehem nadert; hoe ver staan wij tóch nog af van "iemand" die óók daar naartoe onderweg was doch werd overvallen door "wolven in schaapskleren", die hem daarna zo maar achterlieten? (Lucas 10: 30).
TjerkB
Redactie schreef:Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u
Dat dit Forum bestaat, is het gevolg van schendingen door kerkelijke ambtsdragers in de Nieuw-Apostolische Kerk van zowel de geestelijke integriteit van haar leden als van hun geloof. Ook de website waaraan naderhand dit Forum werd gekoppeld, was in 2004 al om deze redenen tot stand gekomen. Blijkens de nieuw-apostolische geloofsleer evenwel, zouden het juist de "levende apostelen" binnen dit kerkgenootschap zijn, bij wie het exclusieve vermogen berust om de juiste uitleg te geven aan de Bijbel en om, door christenen de handen op leggen, ze het kindschap Gods te doen verkrijgen, waarmee ook dezen erfgenamen zouden worden van Zijn beloften. Hoe is het dan toch mogelijk, dat er vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk nu al jarenlang wordt geklaagd over brutale intimidatiepraktijken, over geestelijk geweld, manipulatie en machtsmisbruik? (...) Voornoemde "levende apostelen" blijken aan hun vermeende goddelijke bevoegdheden dusdanige superioriteitsgevoelens te ontlenen dat zij de nieuw-apostolische gelovigen oproepen tot "een onbegrensd vertrouwen" in hen. Tevens matigt men zichzelf het alleenrecht aan om de kerk zowel in geestelijke zaken te vertegenwoordigen als in materiële zaken, waarbij tegenspraak van ondergeschikten in de praktijk wordt afgestraft met folterende uitsluitingsmethoden. Men streeft niet naar wat de vrede bevordert en naar wat opbouwend is voor elkaar. Dat gezonde mensen hierdoor ziek worden, behoeft geen betoog.
TjerkB
Redactie schreef:Wir haben es nicht gewußt
Zelden wordt er -zoals bij de Nieuw-Apostolische Kerk- een verenigingsleven gezien met zo'n enorme dichtheid aan hogeren, verantwoordelijken en leidinggevenden, dat men bijna zou vergeten zich af te vragen wat alle leden hier feitelijk samenbindt. Wir haben es nicht gewußt, zullen vast "de zegenaars" onder hun verklaren, indien het aanstonds uit is met het spel; nadat "de hand van leiding" in een overvolle rechtszaal nog de schertsvertoning heeft opgevoerd van de vermoorde onschuld. Wir haben es wirklich nicht gewußt. Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch könnte natürlich nicht hingenommen werden, aber sonst? Nein, das alles wußten wir überhaupt nicht. Das kann man doch einfach auch nicht wissen! Es gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat. Auch er wird sich freuen und hat "gute Hoffnung", dass sich in den Niederlanden nach Abschluss des Prozesses ein normales Verhältnis mit Bruder Rohn einstellt, wie auch mit Bruder Moesker. Sicherlich möchte unser Stammapostel gerne und jederzeit bereit sein, mit kritischen oder querdenkenden Geschwistern zu sprechen. Wichtig ist aber, dass es konstruktiv ist. Weil er selber ursprünglich ein Mathematiker war, kann er sehr gut klar denken; meistens gerade. (...) Genoeg van hetzelfde. Een bestuur dat bestaat uit "neanderthalers" die de hele wereld afreizen, uit een zwijgende meerderheid en uit verdachten van talrijke strafwaardige feiten, is een onbehoorlijk bestuur. Eén en één is twee.
TjerkB
Redactie schreef:Let your light shine!
Naast ons op de camping, nabij de Tsjechische grens, stond de tent van een Nederlands echtpaar uit de provincie Zeeland. Hun kinderen waren nu op een leeftijd dat ze niet meer met de ouders meegingen op vakantie. Meestal stippelden de man en de vrouw 's avonds voor de volgende dag alvast een nieuwe fietsroute uit. Soms namen ze dan vanaf het dichtstbijzijnde station een aanloopje met de trein, zodat er heel wat mogelijkheden voorhanden kwamen om het prachtige natuurgebied van de Sächsische Schweiz van alle kanten kanten te leren kennen. We groetten elkaar vriendelijk en spraken elkaar meestal kort. Op de laatste dag van hun verblijf hadden wij koffie met van de plaatselijke banketbakker wat lekkers erbij en nodigden wij ze uit. Hun dochter van rond de 20 had zich deze zomer opgegeven voor vrijwilligerswerk op een hospitaalschip dat ergens voor anker lag aan de West-Afrikaanse kust. De ouders hadden nog niets van haar vernomen. Ze hoopten dat onderweg naar deze verre bestemming alles goed was gegaan. Het zou beslist een bijzondere ervaring worden, ook voor de andere jonge mensen die zich voor dit project vol overtuiging hadden opgegeven. Terwijl de koffie nog werd gezet, hoorden wij bij de buren, die druk aan het inpakken waren, de beltoon van een mobieltje. Hun dochter! Het meeste was goed, zo begrepen wij al snel. Moeder bond haar kind een hart onder riem: "Let your light shine!" (vgl. Mat. 5: 16). Die woorden raakten ons diep.
TjerkB
OPEN BRIEF AAN ALLE INGESCHREVEN LEDEN VAN DE NIEUW-APOSTOLISCHE KERK IN NEDERLAND
Broeders en zusters,
De zeven korte berichten die ik gisteren en vandaag heb geschreven kunnen het best worden gelezen in de bovenstaande volgorde. Wie in alle rust leest wat erin staat, zal begrijpen dat er zich verontrustende omstandigheden hebben aangediend. Daarbij is met name van belang wat er op dit Forum eerder onder de aandacht werd gebracht in de thread "NIET NAVOLGEN STAMAPOSTEL...IS VERLOREN", namelijk:
De nieuw-apostolische kerkleiding worstelt met het probleem dat zij maar niet kan toegeven de grenzen van het eigen kunnen royaal te hebben overschreden. Dat komt doordat zij eerst zichzelf in de positie heeft gemanoeuvreerd nagenoeg alle bevoegdheden toegedeeld te krijgen die er binnen de kerk te vergeven waren. Op deze wijze is inmiddels niet alleen de stamapostel hopeloos vastgelopen, doch ook de meeste districtsapostelen. Terwijl aldus de geestesnood onder de gelovigen toeneemt, staan "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in de organisatie al bijna niet meer daarvoor open. Dezen voelen zich eerder getergd door het ongeduld waarmee zielen met hun hulpvragen blijven aankloppen. Hulpvragen echter die niet zelden voortkomen uit meedogenloos handelen van juist "hoge dienaren" in de geclaimde bestuurlijke functies.BakEenEi schreef:@nieuwsgnieuwsg schreef:(...)
Van de vele Apostelen die wij nu hebben zullen er echt wel zijn die dit ambt alleen maar aanvaard hebben voor het aanzien en de macht die zij denken hierbij te verkrijgen. Lieve broeders en zusters daar moeten wij ons toch niet mee bezig houden? Dat is nu een taak die onze lieve heer van ons neemt, die zal op de dag des oordeels dezen tot zich roepen en bij hen om verantwoording vragen.
Wie zijn wij om te kunnen oordelen?
(...)
Wat in de praktijk bijzonder lastig kan zijn om binnen de Nieuw-Apostolische Kerk uit elkaar te houden, is:
Als u een rood verkeerslicht negeert en iemand anders ziet dat, is er eenvoudig sprake van een constatering. Stel echter, dat u daarbij een ongeval veroorzaakt. Een ooggetuige die dat ziet, constateert dan twee dingen! Stel echter dat u vervolgens doorrijdt en een slachtoffer hulpeloos achterlaat; dan zijn het al drie voorvallen op een rij waarover een buitenstaander die dat constateert zich kan verbazen.
- zielzorg in de zin van "Weid mijn lammeren" en "Hoed mijn schapen" (zie onder)...
... uitgaande van
- 15 Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ 16 Nog eens vroeg hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, u weet dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen,’ 17 en voor de derde maal vroeg hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van me?’ Petrus werd verdrietig omdat hij voor de derde keer vroeg of hij van hem hield. Hij zei: ‘Heer, u weet alles, u weet toch dat ik van u houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen. 18 Waarachtig, ik verzeker je: toen je jong was deed je zelf je gordel om en ging je waarheen je wilde, maar wanneer je oud wordt zal een ander je handen grijpen, je je gordel omdoen en je brengen waar je niet naartoe wilt.’ 19 Met deze woorden duidde hij aan hoe Petrus zou sterven tot eer van God. Daarna zei hij: ‘Volg mij.’
Uit: Johannes 21 (NBV)
... doch rekening houdend met
- 1 Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, 2 maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. 3 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. 4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 5 Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had.
Uit: Filippenzen 2 (NBV)
... en volledig (!) daarnaast - omdat het van een totáál andere orde is:
- Ik bedoel dit: wij willen niet over uw geloof heersen, maar juist bijdragen aan uw vreugde. U hebt tenslotte een vast geloof.
Uit: 2 Korintiërs 1: 24 (NBV)- het ontketenen van allerhande "bedrijfsactiviteiten", waarbij te denken valt aan
- het organiseren van de bouw van een kerk
- het onderhandelen met autodealers, reisbureaus of met journalisten van (massa)media
- de inrichting van kantoren en het in dienst nemen van (kantoor)personeel
- het oprichten van een kerkgenootschap en de benoeming van bestuursleden
- het opstarten van een ledenadministratie
- het toevoegen van geloofsregels en -voorschriften aan het evangelie van Jezus Christus
- het uitgeven van offerontvangsten aan rechtszaken voor privé-aangelegenheden
Dit brengt mij op de volgende vraag aan u: is er iets mis mee als degene voor wiens ogen dit zich allemaal zou hebben afgespeeld, oordeelt (!) dat u -in dit voorbeeld- schuld heeft aan een ongeval? Of had die ooggetuige "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zó niet mogen oordelen?! Benieuwd naar uw reactie...
Groet,
BakEenEi
Bron: Bericht door BakEenEi op ma "04 jul 2011, 15:47"
Het bestuur bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ligt hoofdzakelijk in handen van districtsapostel Armin Brinkman, apostel Peter Klene en opziener Hans Kamstra. Dat er niet méér personen zitting hebben in dit bestuur, is het gevolg van onachtzaamheid van de stamapostel. De statuten zijn namelijk afgeleid van een document dat model heeft gestaan voor de meeste overige nieuw-apostolische gebiedskerken. Aangezien er doorgaans meer opzieners en apostelen werkzaam zijn onder een districtsapostel, zijn de besturen elders beter bezet dan thans in Nederland het geval is. Een bijkomende moeilijkheid in ons land is dat de nieuwe districtsapostel, Armin Brinkmann, de Nederlandse taal onvoldoende machtig is, zodat hij nota bene als bestuursvoorzitter in belangrijke mate steeds moet afgaan op summiere informatie van derden.
Toen er bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland een belangenverstrengeling ontstond en er vervolgens bij de commerciële projectontwikkeling problemen rezen, had stamapostel Leber dienen te besluiten tot het instellen van interim-management. Niet gehinderd door al te veel kennis en inzicht zag hij daarvan willens en wetens op voorhand af. Op zijn minst had het bestuur tijdelijk moeten worden aangevuld met enkele onafhankelijke vakdeskundigen. Doordat de "ambtelijke top" in de internationale Nieuw-Apostolische Kerk hierbij in gebreke bleef, hebben diverse verschijnselen welke al overtuigend wezen op financieel wanbeheer en onbehoorlijk bestuur zelfs nog kunnen escaleren. Tot overmaat van ramp doch zuiver ingevolge de verplichtende nieuw-apostolische gezagsstructuren zijn de verantwoordelijken ook nog allen "hoge dienaren".
Nu de betreffende "hoge dienaren", ondertussen zorgelijk vervuld van eigenwaan, rücksichtslos doorgaan met wanpresteren, en zij, bijgestaan door advocaten, accountants en andere adviseurs venijnig uithalen naar vragenstellers terwijl hun zegenende handelingen vanzelf allang ieder doel missen, nadert voor betrokkenen ontegenzeglijk het spreekwoordelijke uur der waarheid waarin het met deze onvoorstelbare gekte afgelopen zal zijn. Niemand heeft het uiteraard zo willen hebben, dat dit Forum een platform werd voor verontruste gemeenteleden bij de Nieuw-Apostolische Kerk. Sommigen die de problemen zagen, aarzelden niet om ze aan te kaarten bij degenen die erover gaan. Toen dat niet hielp, en ook de districtsvoorgangers niet wilden ingrijpen, restte er geen andere mogelijkheid dan de wantoestanden (!) hier uitgebreid te beschrijven.
De publicaties die er zodoende "op het Internet" verschenen, zetten kwaad bloed. Het gebeurt zeker allemaal uit wrok, zo wilden anonieme boze tongen wel laten doorschemeren, zich er kennelijk geen rekenschap van gevende dat er dan "in de media" heus wel andere wegen te bewandelen waren geweest. Terwijl ik mij in de details verdiepte en ze beschreef, bleef ik hopen op de weldenkendheid van broeders en zusters die gaandeweg doordrongen zouden geraken van het belang om in de beslissende ogenblikken, die nu bijna grijpbaar worden, "het verschil" te willen maken. Het zal toch niet zo zijn, dat straks een ieder zich verschuilt achter een ongelofelijk slap excuus als "Wir haben es nicht gewußt!" Waarom stellen partners van dienaren aan hun echtgenoten toch geen indringende vragen, en waarom laten hun whizzkids het er toch bij zitten?!
Eén van de redenen waarom het werkelijk lastig is om op de voorliggende problematiek voldoende vat te krijgen is, dat wij hier van doen hebben met complexe meervoudige problematiek. Het is in toenemende mate een diversiteit van alarmerende omstandigheden geweest, welke bij de desbetreffende portefeuillehouders in de afzonderlijke bestuursorganen ieders alertheid en volle aandacht had verdiend. Wat de zogenaamde verantwoordelijken kwalijk verzwijgen, is helaas, dat de bestuurlijke organisatie aan alle kanten rammelt. Zo bestaat er grote onduidelijkheid over taken en bevoegdheden. Het ergste is misschien nog wel dat er bij de benoeming van bestuurders beperkt wordt gekeken naar competenties. Waarom drie "geestelijken" in een 3-koppig bestuur dat opeens goede sier wil gaan maken met zoiets als commerciële projectontwikkeling?
Los van de miljoenen euro's die er met de kennelijke gedoogsteun van zo'n 15.000 actief slapende ingeschreven leden bij deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) over de balk werden gesmeten, en waarbij ook van overheidswege (!) het laatste woord bepaald nog niet gesproken zal zijn, betreft het bij dit kerkgenootschap nog andere zaken die ertoe doen. Een bestuur dat bedrijfje speelt, kerkje en dictatuurtje tegelijk, en dat een spoor van vernielingen aanricht met één vast patroon, herkenbaar aan een aan minachting grenzende onverschilligheid jegens naasten op wie nota bene vanuit geestelijke bedieningen de zucht tot roem en de honger naar macht worden botgevierd, verdient een serie rake klappen waarmee voor de vele slachtoffers, die eenzaam aan hun lot werden overgelaten, het berokkende leed eindelijk een naam zal mogen krijgen.
Zie verder:
- Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers van "ma 15 nov 2010, 22:11"
- Open brief aan mr. P.A. de Lange inzake "het werk des Heren" van "wo 07 dec 2011, 14:04 "
- OPROEP AAN HET BESTUUR VAN DE NIEUW-APOSTOLISCHE KERK IN NEDERLAND van "wo 07 dec 2011, 17:37"