Job: "Het licht verwachtte ik, maar de duisternis brak aan."

[zefyr]

@BEE

Het nieuw-apostolische motto "Voor elkaar - met elkaar - gezamenlijk" is te rijmen, indien men met thomistische spitsvondigheid dit relateert aan de begrippen ideaal en werkelijkheid. Zolang wij in dit ondermaanse tranendal vertoeven zal ideaal en werkelijkheid nimmer volledig samenvallen - hooguit in dictaturen en sektes. Soms overlapt het elkaar (een beetje); dikwijls gaapt er een brede en peilloze kloof tussen ideaal en werkelijkheid. Hetzelfde gaat op voor de begrippen 'in principe' en 'in feite'. In principe mogen we niet jokken, maar de weerbarstige werkelijkheid leert, dat we vaak/soms (onbewust) toch jokken. We doen dikwijls het tegenover gestelde als wat onze intentie is. Dit onder ogen durven zien, werkt louterend en bevrijdend.

Het bedrieglijke van sektes, zoals de NAK, is, dat de kerkleiding suggereert - op een zeer geraffineerde wijze! - dat ideaal en werkelijkheid samenvalt. Mocht je dit (op jonge leeftijd) hebben geinternaliseerd, dan is de 'landing' (kei)hard, bij gebrek aan een deugdelijke 'parachute'. Ik ben ervaringsdeskundige Op een tamelijk naieve wijze heb ik jarenlang in de veronderstelling geleefd, dat als we tijdens de kerkdienst het lied 'In het midden der gemeenschap' zongen, dit ook een geleefde en doorleefde werkelijkheid was, temidden van 'broeders en zusters'. M'n broer (nog niet zaliger, helaas) heeft mij jaren geleden op een cynische manier erop geattendeerd, dat de nieuw-apostolische gemeenschap een groot toneelspel is. Een ieder speelt zijn of haar rol (met of zonder verve), maar je moet er niet teveel waarde aan hechten. Hij verwonderde er zich over, dat ik drie decennia nodig had om dit in te zien. De nieuw-apostolische 'Onze Familie' is simpelweg een imaginaire en misleidende gemeenschap - met zeer verwerpelijke doelstellingen, methoden en praktijken. 'Apostelwoord als milde dauw' is een koorlied dat in tegenspraak is met een tragische en traumatische geschiedenis van de NAK - niet alleen toen, maar ook thans!

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 22.30 uur]

(...)
... uit zeer betrouwbare bron vernamen wij gisteren dat mr. De Lange (gezien het vermelde dossiernummer: namens de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland) op het ogenblik binnen het incassowezen alom navraag doet met het verzoek steunvorderingen aan te leveren teneinde de familie Rohn privé in een faillissement te betrekken!! Met andere woorden, in het nieuw-apostolische "werk Gods" wordt in casu niet eens afgewacht in hoeverre een hoger beroep nog een geheel ander licht op het conflict kan werpen. Een heel gezin wordt hier alvast ter slachting geleid... Deze voor ons overdonderend vijandige gang van zaken is absoluut ongekend. Zelfs in het bankwezen is men, bijvoorbeeld wanneer het gaat om hypotheekschulden, in de omgang met klanten doorgaans terughoudender.


(...)

Uit: Bericht door Redactie op "Wo 13 Mrt 2013, 18:22" in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!".

@all

Nu op dit Forum het bovenstaande bericht voorligt, moet ik er misschien niet veel over willen zeggen. De inhoud weerspiegelt het afzichtelijke voornemen van de hiervoor verantwoordelijke kerkleiding, namelijk om aan enkele ingeschreven leden maar alvast de spreekwoordelijke genadeklap te geven terwijl door de rechter in dezen het laatste woord nog niet eens is gesproken. Ik schaam mij diep voor de verwording in wat ooit ook míjn kerk was.

[21] Daarop kwam Petrus bij hem staan en vroeg: ‘Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan vergeving schenken? Tot zevenmaal toe?’ [22] Jezus antwoordde: ‘Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven. [23] Daarom is het met het koninkrijk van de hemel als met een koning die rekenschap wilde vragen van zijn dienaren. [24] Toen hij daarmee begonnen was, bracht men iemand bij hem die hem tienduizend talent schuldig was. [25] Omdat hij niets kon terugbetalen, gaf zijn heer bevel dat de man samen met zijn vrouw en kinderen en alles wat hij bezat verkocht moest worden, zodat de schuld kon worden ingelost. [26] Toen wierp de dienaar zich aan de voeten van zijn heer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal u alles terugbetalen.” [27] Zijn heer kreeg medelijden, hij liet hem vrij en schold hem de geleende som kwijt. [28] Toen deze dienaar naar buiten ging, trof hij daar een van de andere dienaren, die hem honderd denarie schuldig was. Hij nam hem in een wurggreep en beet hem toe: “Betaal me alles wat je me schuldig bent!” [29] Toen wierp deze zich voor hem neer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, ik zal je betalen.” [30] Maar hij wilde daar niet van weten, integendeel, hij liet hem gevangenzetten tot hij de hele schuld zou hebben afbetaald. [31] Toen de andere dienaren begrepen wat er gebeurd was, waren ze zeer ontdaan, en gingen ze naar hun heer om hem alles te vertellen. [32] Daarop liet zijn heer hem bij zich roepen en hij zei tegen hem: “Je bent een slechte dienaar. Heel die schuld heb ik je kwijtgescholden, omdat je me erom smeekte. [33] Dan had jij toch zeker ook medelijden moeten hebben met die andere dienaar, zoals ik medelijden heb gehad met jou?” [34] En zijn heer was zo kwaad dat hij hem in handen van de gerechtsbeulen gaf tot hij de hele schuld zou hebben terugbetaald. [35] Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft.’

Uit: Matteüs 18 (NBV)

(...)
Dan nu maar de bijzaken. Het idee "streng voor jezelf, mild voor de ander" spreekt de nieuw-apostolische kerkleiding niet bepaald aan, zo kan op dit Forum op basis van de vele voorafgaande (redactionele) bijdragen onderhand wel worden vastgesteld. In het vorige bericht zagen wij waar het in Zijn werk in de kern om gaat. Anderen vinden zulke uitgangsgedachten te "mager". Dan heb je zowat niks waarover je je in een kerk druk kunt maken, is wellicht hun verklaring. De kerstboom moest dus als het ware worden opgetuigd. Niet speciaal van God, maar van sommigen die eraan toe waren een clubje te beginnen met -hoe kan het anders (?)- zichzelf in het bestuur. Al gauw kwamen er mensen bij en die begrepen dat er geld nodig was om de onkosten te bestrijden. Ondertussen verdienden de bestuurders er een goed belegde boterham aan. Af en toe gingen ze langs de notaris om de zaken een officieel tintje te geven. Ze lieten zichzelf nu ook als kerkvorsten bejegenen. Als hoge vertegenwoordigers van het hemelrijk. Enzovoort. Dan heb je natuurlijk wel wat te melden. Welnu, dat hebben de gelovigen geweten! Werkelijk alles werd er uit de kast gehaald. De gedigitaliseerde voorportalen liggen vol met de fotoalbums ervan, al zie je dan wel opvallend veel dezelfde gezichten.

Aldus geschiedde het destijds dat er een herderlijk schrijven uitging, gedagtekend "Santpoort, 21 februari 2010". Voor de districtsvoorgangers met name begint hierdoor een aantal bijkomende aspecten op te spelen.

In tegenstelling met de positie van functionarissen in het bestuur, doen districtsvoorgangers hun werk doorgaans onbezoldigd, hoewel daarin verandering kan zijn gekomen toen op 8 juni 2009 de districtsoudste Nico Klene en de districtsevangelist Vis door apostel Peter Klene werden aangesteld in allerlei bestuurs- en directiefuncties binnen diverse vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ineens opgerichte B.V.'s en stichtingen. Zie ook het redactionele bericht op "wo 07 dec 2011, 17:37" in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering". Hoe dan ook; ingevolge de statuten zijn de districtsvoorgangers belast met een duidelijk omschreven bestuurlijke verantwoordelijkheid:

(...)
Districtsvoorgangers, u bent de zwakste schakel.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Za 07 Jan 2012, 15:33" in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"

Ten slotte; ook de behandeling van de met tussenkomst van de advocaat mr. Abeln tegen broeder Rohn ingediende strafaangifte (het kan straks nota bene wel een "valse aangifte" blijken te zijn) wordt niet afgewacht:

AFSCHRIFT

• Lieber Bruder [...],
  
  herzlichen Dank für Ihre Zuschrift. Ich freue mich, dass die Operation gelungen ist und es Ihnen gesundheitlich gutgeht.
  
  Schade, dass Sie sich nicht zu einem Gespräch mit mir treffen möchten, aber das ist letztendlich Ihre Entscheidung, die ich akzeptiere.
  
  Zu Ihrer E-Mail möchte ich noch anmerken, dass es keinerlei neue Beschuldigungen gegen Bruder Rohn gibt. Wir haben eine unabhängige Untersuchung über die Vorgänge vereinbart. Die ist abgeschlossen, das Ergebnis hat zu der Ihnen bekannten Strafanzeige gegen Bruder Rohn geführt. Nun liegt alles in der Hand des Gerichts.
  
  Es kann ohne Weiteres sein, dass nicht alle Informationen in dieser Angelegenheit zur Verfügung stehen, aber ich bin gewiss, dass unser himmlischer Vater helfen wird, dass sein Werk bewahrt bleibt und diese ganze Angelegenheit in Kürze abgeschlossen werden kann. Persönlich habe ich überhaupt nichts gegen Bruder Rohn, er ist mein Bruder und Mitglied unserer Kirche. Ich würde mich freuen, dass sich nach Abschluss des Prozesses ein normales Verhältnis mit ihm einstellt.
  
  Ihnen, lieber Bruder [...], wünsche ich von Herzen alles Gute und dass Sie unserer Kirche positiv verbunden bleiben.
  
  Mit freundlichem Gruß
  Armin Brinkmann

Zie verder: Bericht door BakEenEi op "Wo 09 Nov 2011, 22:49" in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding".

(...)

• 3 november 2011
  
  
  Beste broeder ,
  
  Dank u voor uw bericht. Ik ben blij dat het goed is gegaan met de operatie en het nu beter is met uw gezondheid.
  Jammer dat u wenst af te zien van een gesprek met mij, maar dat blijft iets voor uzelf om te beslissen, wat ik respecteer.
  
  Op uw schrijven kan ik u meedelen dat er geen nieuwe beschuldigingen zijn aan het adres van broeder Rohn. Wij hebben een onafhankelijk onderzoek gelast naar de gebeurtenissen. Dit is afgerond en, zoals u weet, hebben de uitkomsten ervan geleid tot de strafaangifte tegen broeder Rohn. Nu is alles in handen van de rechter.
  
  Weliswaar kan het zijn dat niet alle details rond deze problematiek bekend zijn, maar ik ben er zeker van dat onze hemelse Vader hulp zal bieden opdat Zijn werk bewaard blijft en deze hele zaak spoedig kan worden afgesloten. Ik heb persoonlijk niets tegen broeder Rohn - hij is mijn broeder en lid van onze kerk. Ik zou het fijn vinden als er met hem na de rechtsgang een normaal contact ontstaat.
  
  U, beste broeder , wens ik van harte al het goede toe en dat u met onze kerk op een fijne manier verbonden blijft.
  
  Met vriendelijke groet,
  Armin Brinkmann

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "wo 09 nov 2011, 22:49" in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding".

• 
  Bron: http://www.nak-nl.org/site/index/nederl ... id-134.htm

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

@all

Al heeft het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland er blijkens haar boze gedachten en valse getuigenissen (vgl. Matteüs 15: 1-20) geen boodschap aan; laten wíj ons toch maar blijven verwonderen...

• Psalm 92
  
  [1] Een psalm, een lied voor de sabbat.
  [2] Het is goed de HEER te loven,
  uw naam te bezingen, Allerhoogste,
  
  [3] in de morgen te getuigen van uw liefde
  en in de nacht van uw trouw,
  [4] bij de klank van de tiensnarige harp
  en bij het ruisend spel op de lier.
  
  [5] U verheugt mij, HEER, met uw daden,
  ik juich om wat uw hand verricht.
  [6] Hoe groot zijn uw daden, HEER,
  hoe peilloos diep uw gedachten.
  
  [7] Het dringt tot de dommen niet door
  en dwazen kunnen het niet vatten:
  [8] dat de wettelozen als onkruid gedijen
  en de onrechtvaardigen bloeien
  alleen om te worden verdelgd, voor altijd.
  
  [9] U, HEER, bent eeuwig verheven,
  
  [10] maar uw vijanden, HEER,
  uw vijanden gaan te gronde
  en wie onrecht doen, worden verstrooid.
  [11] U geeft mij de kracht van een wilde stier,
  met pure olie ben ik overgoten.
  
  [12] Mijn oog ziet op mijn aanvallers neer,
  mijn oor hoort de angstkreet van mijn belagers.
  [13] De rechtvaardigen groeien op als een palm,
  als een ceder van de Libanon rijzen zij omhoog.
  
  [14] Ze staan geplant in het huis van de HEER,
  in de voorhoven van onze God groeien zij op.
  [15] Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn
  en blijven krachtig en fris.
  
  [16] Zo getuigen zij dat de HEER recht doet,
  mijn rots, in wie geen onrecht is.

Groet,
BakEenEi


P.S.
Aan districtsapostel Armin Brinkmann schreef ik op 5 november 2011 het volgende:

Goedemiddag ,

In de "Neuer Elternbrief: Kinder brauchen Werte" waarvoor u een inleidend woord schreef, las ik op pagina 7 het onderstaande:

• "Man kann nur Werte vermitteln, die man selbst verinnerlicht hat. Dabei geht es in der Erziehung um Werte, die das menschliche Miteinander prägen und in der Glaubenserziehung um Werte, die im Evangelium gründen."
  
  Bron: Neuer Elternbrief: Kinder brauchen Werte

Dit deed mij denken aan een citaat dat ik eens ergens tegenkwam, namelijk "In theorie is er geen verschil tussen theorie en praktijk. In de praktijk vaak wel." (...) De reden ervan dat ik mij door middel van dit e-mailbericht nogmaals tot u wend is, dat ik u -uit oprechte betrokkenheid- nog één keer wil wijzen op de zorgwekkende toestand in Nederland die er is ontstaan vanwege het in de juridische strijd met broeder Ronald Rohn geriskeerde enorme breukvlak tussen de theorie en de praktijk van het nieuw-apostolische geloofsleven. Er is hierdoor een aardbeving op komst met een voor nieuw-apostolische begrippen weergaloze vernietigende kracht. Ik richt mij nu dan ook tot u in uw hoedanigheid van voorzitter van het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Waar ik u thans met name indringend op móet aanspreken is de bovenaangehaalde zinsnede: "Man kann nur Werte vermitteln, die man selbst verinnerlicht hat."

Inmiddels ben ik wat de rechtszaken betreft met voldoende details op de hoogte om te hebben kunnen vaststellen dat de nieuw-apostolische kerkleiding zich volstrekt ongeloofwaardig maakt indien zij de strategie vervolgt, waarbij de handtekening van districtsapostel De Bruijn onder een vaststellingsovereenkomst met broeder Rohn voor onbeduidend wordt gehouden en waarbij er een halve waarheid wordt belicht ten aanzien van de gebeurtenissen op 8 juni 2009.

Het advocatenteam dat de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland in de rechtszaal bijstaat en aldaar de zaken voorstelt alsof er duizend en één relevante details aan de orde zijn, handelt in de eerste plaats uit uw naam want u bent de bestuursvoorzitter. Sinds ik de rechtszittingen bijwoon, heb ik mij over deze extreem pretentieuze aanpak verbaasd. Weliswaar is zo'n aanpak ook een manier om de wederpartij financieel te gronde te richten en aldus het pleit te winnen, doch als deze aanpak in feite met uw welnemen is verkozen, moet tegelijkertijd niet worden uitgesloten dat u persoonlijk degene zult zijn die daarvan de uiterst wrange vruchten plukt indien broeder Rohn zich staande weet te houden! Door vooralsnog geen minnelijke schikking na te streven, wekt u de indruk dat het kerkbestuur in haar volste recht staat. Ik vraag mij echter af hoe u zich van dit vermeende volste recht op gewetensvolle wijze (!) heeft kunnen verzekeren.

Uiteraard bent u aan mij hieromtrent geen enkel antwoord schuldig. Ik merk alleen op dat er in mijn beleving met vuur (!) wordt gespeeld. Er komt eenvoudig een moment waarop al dit getouwtrek rijp is voor serieuze publiciteit, en dan bedoel ik niet op het Forum van broeder Bauke Moesker dat hooguit door 50 lezers trouw wordt bezocht. Onbehoorlijk bestuur bij een kerkgenootschap dat de aanwijzing in de wacht heeft willen slepen van een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) zal in Nederland "hot news" zijn, en strafwaardig bovendien. Het Openbaar Ministerie in ons land heeft sinds enkele jaren een speciale afdeling die in voorkomende gevallen complexe misstanden uitgebreid onderzoekt.

In de 50 jaar dat ik met hart en ziel (!) nieuw-apostolisch was ben ik uiteindelijk een ervaringsdeskundige geworden. Alles in aanmerking nemende wat ik nu ongeveer weet met betrekking tot de onderhavige rechtszaken, al is dat vanzelf nog lang niet álles, wordt er, althans voor mij, door de kerkleiding op het ogenblik blufpoker (!) gespeeld. Werkelijk, ik kan er niets anders van maken. Indien "Godsgezanten" (!) uitgerekend dáármee in hun hemd komen te staan en de door financieel wanbeheer aangerichte schade in de vele miljoenen euro's zal blijken te lopen (waarbij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland naar verwachting tevens de aanwijzing van een Algemeen Nut Beogende Instelling verliest), zullen degenen die dan door het internationale kerkbestuur worden benoemd om een ieder te vervangen, die het willens en wetens heeft aangestuurd op zó'n heilloos debacle, op geen enkele manier deze schade nog kunnen beperken.

Ik heb er géén behoefte aan om de inhoud van dit schrijven in een persoonlijk gesprek toe te lichten. Op grond van wat ik u in de achterliggende twee jaar heb geschreven, mag het duidelijk zijn dat mijn intentie steeds zuiver is geweest!!

Met vriendelijke groet,

Zie verder het redactionele bericht op "Di 05 Mrt 2013, 20:58" in de thread "Voor elkaar - met elkaar - gezamenlijk".

[BakEenEi]

[Bijgewerkt: 19.15 uur]


@all

Velen in de Nieuw-Apostolische Kerk zullen het onderstaande lied wel kennen...

• Zal dat niet vreugd'vol zijn,
  na kinderlijk vertrouwen daar zelf de heer t'aanschouwen in gouden hemelschijn?
  Als wij de Eeuw'ge prijzen met wonderschone wijzen,
  zal dat niet vreugd'vol zijn, zal dat niet vreugd'vol zijn?
  
  Zal dat niet vreugd'vol zijn,
  als zij die van ons gingen, ons juichend daar omringen en wij herenigd zijn?
  Als wij omarmen blijde, waarvan wij wenend scheidden,
  zal dat niet vreugd'vol zijn, zal dat niet vreugd'vol zijn?
  
  Zal dat niet vreugd'vol zijn,
  als elke strijd verwonnen en eeuwig is bedwongen, na zielensmart en pijn?
  Als angst is weggenomen, zijn wij tot rust gekomen,
  zal dat niet vreugd'vol zijn, zal dat niet vreugd'vol zijn?
  
  Zal dat niet vreugd'vol zijn,
  als wij God dank bewijzen en met de engelen prijzen in lied'ren, klaar en rein?
  Als wij bij 't ochtendgloren de Heiland zien en horen,
  zal dat niet vreugd'vol zijn, zal dat niet vreugd'vol zijn?
  
  Bron: Lied 666, NAK-liederenbundel

Een blij lied... en zo kan het ook intens worden gezongen. Als dirigent van een klein jeugdkoor had ik het een keer uitgekozen. Onder het zingen gebeurde er iets; vooral met mijzelf. In de ogen van de koorleden zag ik opeens wát wij feitelijk zongen! Nog nooit had de inhoud van een lied mij op die manier zó getroffen. Ik zou er nog veel over kunnen zeggen. Toen deze herinnering zojuist bij mij opkwam, dacht ik terug aan wat D.Ev. De Vries mij op het hart bond, nadat wij in juni 1982 terugkeerden van Malta: "Houd het niet voor jezelf!" Anders gezegd: deel ervan uit want dat zal God willen zegenen! En nu, 31 jaar verderop in de tijd, ben ik nota bene "kerkverlater"! Wat ik verliet is echter hooguit al het getouwtrek; om de macht. Aan het eenvoudige geloof dat ik van huis uit meekreeg; daaraan heb ik werkelijk niets hoeven te veranderen. Het ging over Liefde...

In het genoemde lied wordt duidelijk de aansluiting gezocht met wat wij mogen geloven, namelijk dat wij als kinderen van één Vader een missie hebben - met de Liefde als fundering. Op geen andere grond is Zijn werk gebouwd! Van een ander lied herinner ik mij de woorden "Laat ons 's Vaders wil betrachten; d'een de ander méérder achten. Dán wordt ons Zijn Heil bereid". Het gaat verder met "Slechts een méér erkennend leven kan een schoner uitkomst geven. Voert van licht tot licht ons voort." Maar dat houdt wel een opdracht in - sterker nog: een missie! "O, laat niets ons dan verhind'ren, om eendrachtig -als Gods kind'ren- ons te tonen, t'alle tijd." Het kan er misschien wel eens de schijn van hebben gekregen dat wie van hogerhand in de organisatie nog niks wordt gevraagd, vooral ook niks moet willen doen, maar dat is in Zijn werk zeer zeker niet de juiste voorstelling van zaken. Wij zijn niet onderworpen aan het gezag van hoogmogende heren-kerkleiders dat men zichzelf uit alle macht en met een hoop getouwtrek heeft toegeëigend - want zó gaan narcisten te werk!

Als "stamapostelhelper" Jean-Luc Schneider verstandig is, neemt hij met Pinksteren een wijs besluit: hij schaft de verwarrende catechismus af, hij trekt de kromme geschiedschrijving in en hij verklaart dat, als het aan hem ligt, er tot nadere aankondiging enkel en alleen nog werk wordt gemaakt van de samenvatting die Jezus Christus gaf van de Tien Geboden.

"Het lidmaatschap van een kerk is niet meer waard dan het lidmaatschap van een hengelsportvereniging," zo drong het geleidelijk aan tot mij door. De ledenadministratie van een kerkgenootschap is gebakken lucht, vergeleken met het boek van het Lam (vgl. Op. 21: 27). Nóg hoor ik in Frankfurt am Main de broer van districtsapostel i.r. Hagen Wend druk praten over wat gemiddeld één zitplaats kost in de Neuapostolische Kirche. Schrik niet: € 120 per jaar. Even omrekenen naar Nederlandse verhoudingen: 4 miljoen euro verlies rond Residence Eimersstaete c.a. en uitgaande van dezelfde kostprijs; dat is goed voor 10 jaar onderdak ten behoeve van alle ruim... 900 en 2.200 toehoorders bij de eredienst vanuit Drachten, inclusief één keer per jaar gratis koffie met wat erbij! Ik denk dus dat i.c. het bestuur de visvergunning "ietwat te ruimhartig" heeft opgevat...

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Als "stamapostelhelper" Jean-Luc Schneider verstandig is, neemt hij met Pinksteren een wijs besluit: hij schaft de verwarrende catechismus af, hij trekt de kromme geschiedschrijving in en hij verklaart dat, als het aan hem ligt, er tot nadere aankondiging enkel en alleen nog werk wordt gemaakt van de samenvatting die Jezus Christus gaf van de Tien Geboden.

(...)


Uit: Mijn bericht in deze thread op "Wo 08 Mei 2013, 15:32"

@all

Dát zal nooit gebeuren (!), zo hoor ik velen die dit lezen al hardop denken. Natuurlijk, wie voorzitter is van een internationaal bestuur, kan nu eenmaal diens invloed aanwenden om veranderingen in gang te zetten of om ze tegen te houden. Maar ik herinner mij hier een forumbericht waarin er iets dergelijks aan de hand was - ik probeer het te vinden...

@all

Het kan "verdomd lastig" zijn om zelf waar te maken wat je anderen hebt voorgehouden. Nóg moeilijker wordt het als daarbij nogal wat gewicht in de schaal was gelegd; als er gezag was aangewend. Of sterker nog: indien er goddelijk gezag was voorgewend. Dan namelijk heeft men zich tegelijkertijd van God feitelijk afgewend. Lang niet altijd is het voor een ieder even duidelijk wanneer er een kritische grens werd overschreden. Soms krijgt men nog de kans om bij wijze van spreken een verkeersbord te lezen met de tekst "Ga terug!". Ze kunnen me nog méér vertellen, kan vervolgens iemands opvatting zijn. Pakt het dan altijd ogenblikkelijk faliekant verkeerd uit? Nee! (...) "Er moet een engeltje met je hebben meegereisd", is wel eens de reactie van omstanders die als het ware een wonder onder ogen zien. Schouderophalend kan de geluksvogel in kwestie diens weg vervolgen: wie maakt mij wat, want "ik doe wat ik doe".

Een gemeentelid zat ermee dat diens vorige werkgever toch wel ernstige fouten had gemaakt bij de loonberekening. Zal ik het erbij laten zitten of moet ik er werk van maken? Hij kreeg de raad om de oud-werkgever te informeren over wat er naar alle waarschijnlijkheid niet klopte. Een goed werkgever zal immers de gelegenheid te baat willen nemen om te kunnen rechtzetten wat bij nader inzien eventueel niet correct was. Het tegendeel werd hier bewaarheid want ogenblikkelijk waren toen "de rapen gaar". Voel je nu vrij om deze oud-werkgever "in rechte te betrekken", was daarop de reactie van een "hoge" "dienaar". Hoewel het betreffende gemeentelid in dit geval ook het recht aan diens kant had, belastte de juridische procedure hem zeer toen het daarbij uitdraaide op een slepende kwestie. Zelfs diens functioneren in de nieuwe dienstbetrekking leed eronder. Een naaste zag dit en gaf in overweging de rechtszaak te stoppen.

De geraadpleegde "hoge" "dienaar" werd later zelf aangesproken op onvolkomenheden in een salarisadministratie waar hij verantwoordelijk voor was. Daar wilde deze toen niets van weten.

Tussen dienen en heersen is er géén overgangsgebied want heersen begint waar dienen eindigt. (...)


Klik >>HIER<< om verder te lezen, of klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam


Bron: Bericht door Redactie op "Wo 19 Jan 2011, 08:51" in de thread "Heersers in de kerk (3): Geen woorden maar daden"

Ook nu, bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland en deels internationaal, spelen er omstandigheden waarbij verreweg de meesten die er iets van afweten ongetwijfeld liefst zien dat de druk er eindelijk vanaf gaat. Zoiets blijkt dan echter een bijna duivels dilemma op te leveren voor de leden van "Het Corps Diplomatique" indien daarmee samenhangt dat in hun kringen iemand de hand in eigen boezem moet steken, al is dit in het belang van duizenden anderen! Het doen en laten van de "dienaren", en naarmate dezen "hoger" zijn geldt dit zelfs nog extra, kan in de Nieuw-Apostolische Kerk amper ter discussie staan: "Wat God doet, dat is welgedaan" (lied 314, NAK-gezangboek). Immers, "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" zijn alle kerkelijke ambtsdragers "Godsgezanten". Weliswaar zijn dat mensen met fouten en gebreken, doch hun onvolkomenheden worden toegedekt met de mantel der liefde. Waarom bidden wij anders "... gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren"? Waarom zou er bij de "zegenaars" worden getwijfeld aan ieders goede bedoelingen? Zó wordt er in de Nieuw-Apostolische Kerk vanuit "het ambtslichaam" geredeneerd! "Lagere" dienaren die de hiërarchische gezagsverhoudingen onvoldoende respecteren, worden stilzwijgend geweerd om op "de ambtsladder" hogerop te komen. Wie zich daarentegen met de ontstane "bedrijfscultuur" weet te identificeren, zal steeds meer overal de lakens mogen uitdelen. Dan mag je gewoon "de dienst uitmaken".

Net als onder militairen zijn er "officiersrangen" bij de "zegenaars". Dan drink je na een dienst als onlangs in Drachten elders koffie met wat erbij aan een gereserveerde tafel, en dat hoef je dan niet zelf te betalen.

Alles goed en wel, maar in het werk Gods (!) loop je op zo'n manier natuurlijk ooit een keer tegen de muur. Ook trouwens bij een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Nu zijn er twee mogelijkheden. Of wij wachten met elkaar af tot het fout gaat en er misschien wel ongelukken gebeuren, óf wij nemen onze verantwoordelijkheid en zeggen vastberaden: "Stop met deze waanzin!" (...) Iemand zal het moeten doen! Wie?!

Heel ingewikkeld hoeft het niet per se zijn om orde op zaken te stellen. In de bedrijfsorganisatie moeten taken en bevoegdheden helder worden. Vervolgens moeten vakmensen het werk doen; ieder op de juiste plek. Zielzorg is daarnaast van een geheel andere orde. Wat "de Boodschap van stamapostel Bischoff" betreft; het internationale kerkbestuur dient alsnog te verklaren dat destijds het officiële briefpapier is misbruikt ter bekrachtiging van excommunicaties. "Der Fall Rohn" kan snel tot een oplossing worden gebracht door niet langer halve waarheden te verkondigen over de hoogst bedrieglijke wijze waarop broeder Rohn in het najaar van 2008 rechts werd ingehaald door apostel Peter Klene en de zijnen. Verder mag het duidelijk zijn dat rangen en standen onder dienaren uit den boze zijn. Wij allen zijn dienaren; en dienaren in ruste bestaan niet.

Groet,
BakEenEi

[BakEenEi]

(...)
Ich zitiere aus einem Rundschreiben von Bernd Koberstein (Kirchenpräsident Hessen-Rheinland/Pfalz-Saarland) zu Pfingsten:

• "Der Herr selbst hat die jeweiligen Stammapostel erwählt und zu ihrer Zeit für ihren Dienst in diesem höchsten Amt zubereitet. Dies gilt auch für den zukünftigen Stammapostel."

(...)


Bron: Bericht door Highländer op "17.05.2013, 12:31" in de thread "Selbstaussagen der NAK zur eigenen Vergangenheit" bij Forum "Glaube & Kirche"

@all

Ook in mijn bericht op "Za 18 Mei 2013, 14:10" in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem" kwam de bovenstaande quote al naar voren. Waar het mij nu om gaat, is echter dat er staat "Der Herr selbst... " want dit móet uiteraard zijn: "Ein Herr selbst... ". Zó namelijk staat het ook in de statuten. Zie het redactionale bericht op "Ma 17 Dec 2012, 20:37" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!". Helaas...

De heer Jean-Luc Schneider is feitelijk aangesteld als artistiek én zakelijk leider van een internationaal georiënteerde toneelvereniging op levensbeschouwelijke grondslag, opgericht door amateurspelers in Duitsland.

In een hotel-restaurant met een representatief aantal sterren waren de sterspelers het afgelopen weekend bij elkaar gekomen. Ze hadden daar hun eigen feestje georganiseerd, met maagverwennerij en amusement. Zie de door Jabob65 getraceerde beeldimpressie ervan in het bericht op "Wo 22 Mei 2013, 14:09" in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!".

[wordt vervolgd]


Groet,
BakEenEi

[willempower]

@ Bakeenei

Deze toneelspelers krijgen in ruil wel een vorstelijk salaris uit de offerpot . Krijgen ?? Ze graaien wel .
Daar zijn menige beroepstoneelspelers in Nederland jaloers op .
Ik vind alleen hun kleding wat saai al die zwarte pakjes , je houd ze niet ui elkaar .
Hun laatste avondmaal bij het afscheid van Leber spreekt boekdelen , en klootjesvolk hier moet zelf de koffie en koekjes meenemen .
En ik zag theoloog deed af en toe wat in een plasticzakje voor zijn Miep .
Ik zag namelijk niet dat de vrouwen er waren , of ze waren in een zaaltje achteraf ,konden ze de restjes krijgen .

[BakEenEi]

@willempower
@all

Het eerste waaraan ik moest denken, toen ik zag hoe er in het Flashmob-filmpje een tipje van de sluier was opgelicht van het "bovenleven" in een onderwereld, was de onderstaande songtekst van Brigitte Kaandorp:

Ik heb een heel zwaar leven
Echt heel zwaar
Alles is voor mij ontzettend moeilijk
Ik heb echt een heel zwaar leven
Nee, nee maar echt waar
Het leven is voor mij gewoon ontzettend zwaar

Bij mij gaat nooit eens iets vanzelf
daarom ben ik vaak zo moe
Heel veel dingen zijn zo moeilijk
dat ik ze gewoon niet doe
En doe ik wel een keertje iets,
wordt het heel vaak niet gewaardeerd
En daarom gaan veel andere dingen
automatisch ook verkeerd

Ik kan vaak ergens niet mee helpen
want dan heb ik ergens pijn
Dat vind ik zelf ook heel vervelend
dat ik er dan niet bij kan zijn
Ik sta natuurlijk ook veel liever
altijd voor de mensen klaar
Maar ja ze moeten maar begrijpen
mijn bestaan is heel erg zwaar

Ik heb een heel zwaar leven
Nee, maar echt heel zwaar
Moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk
Ik heb echt een heel zwaar leven
Nee, nee maar echt waar
Het leven is voor mij gewoon ontzettend zwaar

Ik zeg ook best wel vaak een afspraak
op het laatste moment af
Dan hebben mensen al gekookt, maar ja
ik ben opeens bekaf
Ik vind ja ze moeten maar begrijpen
dat ik een heel zwaar leven heb
Het is bij hun gewoon vaak vloed
en bij mij gewoon vaak eb

Soms dan sta ik bij de kassa
Alles moet daar vlug vlug vlug
En dan ben ik iets vergeten
moet ik helemaal terug
Alle mensen moeten wachten
en dat vinden ze niet fijn
Maar ja dan zien ze ook een keertje
hoe het is om mij te zijn

Ik heb een heel zwaar leven
Echt heel zwaar
Moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk
Ik heb echt een heel zwaar leven
Nee, nee, nee maar echt waar
Het leven is voor mij gewoon ontzettend zwaar

Ik neem het leven heus zoals het komt
Maar ja, vaak komt het niet
(Nee, nee)
En dan zit ik maar te wachten
en dat geeft mij veel verdriet
Het geluk wordt heel veel mensen
zomaar gratis toegespeeld
Ik begrijp ook niet dat God de boel
zo ongelijk verdeelt

En straks lig ik op mijn sterfbed
en dan lig ik in mijn graf
En dan denk ik: pff, 't is zwaar geweest
Gelukkig is het af
En ze zullen bij hun praatjes ook wel zeggen: het is waar
O, wat was het leven van die vrouw
verschrikkelijk zwaar


Bron: http://www.songteksten.nl/songteksten/8 ... -leven.htm

Bewust nam ik de term "onderwereld" hier in de mond want voor velen is het een verraderlijke ondermijnende wereld gebleken, waarin men nietsvermoedend terechtkwam, nota bene op zoek naar de liefde van God!

De volgende gedachte welke zich aan mij opdrong, was deze:

(...)
In deze samenhang (géén gelijkheidsbeginsel in de Nieuw-Apostolische Kerk) herinner ik mij ook nog het volgende:

(...)
Lage dienaren zijn bij de ambtelijke top van de Nieuw-Apostolische Kerk trouwens sowieso nauwelijks in aanzien. Voor hen is er namens het kerkbestuur beslist geen rouwkrans op een graf. Forget it.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "ma 30 mei 2011, 17:41" in de thread "Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept"

Meermalen ben ik in mijn werk (op "de C.A." destijds) correspondentie tegengekomen waarbij een grafstuk voor een overledene, gedeclareerd via "de maandafrekening", op last van de kerkleiding alsnog binnen de desbetreffende kerkgemeente uit "eigen middelen" moest worden bekostigd. Ik voel nóg de schaamte die mij dan bekroop: "na een dienstbaar en offervaardig leven zorg je zelf maar voor een waardig afscheid". Vreselijk. Wat dit met mij deed zou voor de hooggeplaatsten een rotzorg zijn. Een overdosis aan straling van dezulken heeft mij uiteindelijk van ze genezen!

(...)


Uit: Mijn bericht op "Do 20 Okt 2011, 16:34" in de thread "districtsapostel in ruste G. Pos in kritieke toestand"

Omdat de hooggeplaatsten het "zo zwaar" hebben, moet dat in hun sprookjeswereld worden gecompenseerd. Door een (kerk)vorstelijk salaris, door allerhande voorrechten en door "kerkelijk recht" in eigen beheer.

[wordt vervolgd]


Groet,
BakEenEi

[Jabob65]

@BEE, ik denk vaak na over de Heilige Theodorus en vraag me dan af of zo'n man geen enkel gevoel van schaamte kent...volgens de leidraad voor de ambtsbroeders mag je geen leningen geven of krijgen van gemeenteleden...maar De Bruijn beweert dus doodleuk voor de rechtbank dat hij dat juist wel heeft gedaan, de rechtbank concludeert dan dat Theo de Bruijn gewoon zakenpartner is maar ik weet niet wat erger is:

- Een districtsapostel die grote bedragen geld uitleent aan gemeenteleden
- Of een districtsapostel die dubieuze OG zaakjes doet met een gemeentelid die nota bene ook nog zaken doet voor de kerk zelf.

En evengoed zit de man zo trots als een hond met zeven lullen aan een luxe etentje met Leber & Co, en daarvoor is hij ook nog met alle egards in de rust gegaan...

Dan hebben we het nog niet eens over een totaal gebrek aan pastorale arbeid, een totaal gebrek aan theologische inzichten, laat staan dat we het hebben over de management kwaliteiten van deze man.

Waar we het wel over hebben, is het volgende:

Pos had beslist dat Sepers buitenspel gezet moest worden, en daarvoor heeft hij de incapabele De Bruijn naar voren geschoven.

Pure kerkpolitiek dus.

[BakEenEi]

@Jabob65
@all

In die periode, toen districtsapostel Pos werd opgevolgd door opziener De Bruijn in plaats van door apostel Sepers, was ik werkzaam "in de keuken van de kerk". Uiteraard ontgaat je dan nog altijd een heleboel, maar bij andere zaken sta je er met je neus bovenop. Ik kan er kort over zijn: het was géén zuivere koffie. Het bestuurlijke reilen en zeilen was trouwens sowieso geen zuivere koffie. In één volzin: "Amateurisme ten top!"

Hier laat ik het nu maar even bij...

Groet,
BakEenEi