'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Alles wat rond het thema van dit Forum extra aandacht verdient
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 661
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door zefyr »

Zojuist las ik op het facebookaccount van de NAK Hoorn onderstaande tekst (gepost op 15 februari 2017 18:16 uur) als bijschrift van de video-opname van het koor(tje), dat troosteloos het strijdlied 'Houd stand!' zong op zondag 12 februari 2017 in de NAK Hoorn (Blokker):

"Het gebeurt niet vaak. Maar na het koorlied en de prediking van de voorganger kwam het emotionele verzoek vanuit de gemeenschap om het koor het lied 'Houd stand' nog een keer te laten zingen. Nou nog de daad bij het woord voegen, want, vind het leuk of niet, het wordt beetje bij beetje toch wat leger in de gemeenschap. De voorganger voegde er nog een andere dimensie aan toe. Met als voorbeeld het halen van de eindstreep bij de 11-stedentocht. Hoeveel ontberingen je onderweg ook moet ondergaan, als je 'stand houdt', ben je die aan de andere kant van de eindstreep al weer gauw vergeten. Laten we elkaar daarbij ondersteunen, net als de winnaars van de tocht der tochten in 1956. Zij kregen van de jury niet de hoofdprijs, maar wij weten wel beter."

Vanuit 'Zürich' wordt voortaan de dagorder 'Houd stand!' de wereld ingestuurd met als motto: Voorwaarts, wij trekken ons terug. :lol:
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door Levi »

@Zefyr,

De voorganger van Hoorn is vooral bekend om zijn bloemrijke prediking. Veel dynamiek en diepgang.
Zijn woorden staan echter haaks op zijn handelen en daadkracht.
Alleen hele goede vrienden (Willem Scherpenzeel o.a.) zijn te gast bij hem thuis. Verder niemand.
Zo is het hem nog niet gelukt om de tientallen jaren durende vendetta, omtrent de zanguitvoeringen tussen Amsterdam Osdorp, te slechten. Hoorn gaat niet naar Amsterdam en andersom.
Nico Klene durft het niet aan te pakken, bang voor stemmenverlies.

Het 'houd stand' is dus in de voormelde context, geheel van toepassing in Hoorn.

Groet,
Levi
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2781
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door TjerkB »

@all

Inmiddels heb ik het bedoelde videofragment bij het bericht d.d. "15-02-2017" op de Facebook-pagina van de "Nieuw-Apostolische Kerk Hoorn" even beluisterd. Het koorlied "Voorwaarts in de naam van Jezus" (116, NAK-liederenbundel) kende ik nauwelijks. Wel daarentegen het verhaal over de gezamenlijke finish van de Elfsteden-wedstrijdrijders in 1956:
ELFSTEDENTOCHT VAN 1956 ZONDER WINNAAR 1956
  • Op 14 februari 1956 wordt de elfde Elfstedentocht gereden. De vijf koplopers sluiten een pact en gaan arm in arm de finish over in Leeuwarden. De Elfstedenvereniging besluit daarop geen winnaar uit te roepen.

    Om half zes 's ochtends starten in Leeuwarden 259 wedstrijdschaatsers. Ze rennen naar het Van Harinxmakanaal en binden de schaatsen onder, waarna ze vertrekken. Een half uur later vertrekken ruim 6.000 toerrijders tijdens een sneeuwstorm. De wedstrijdrijders passeren Sneek, Galamadammen en Stavoren, waarna een kopgroep met Van den Berg, Nauta, Verhoeven, Wijnhout, De Koning, Van der Hoorn, Tichelaar en Van der Meer uitloopt. Ze passeren Parrega, waar ze moeten klunen, Harlingen en Franeker, even later gevolgd door de tweede groep. Tichelaar en Van der Meer vallen terug en Van de Berg raakt achterop omdat hij van schaatsen moet wisselen. Om 14:16 uur passeren de overgebleven vijf schaatsers, Nauta, Verhoeven, Wijnhout, De Koning en Van der Hoorn, gezamenlijk de finish in Leeuwarden.
Bron: http://in.beeldengeluid.nl/kanaal/2902- ... er-winnaar
Het eerste waar ik aan dacht was de uitspraak -die wij volgens mij allemaal wel kennen- van de apostel Paulus in 2 Timoteüs 4 (NBV):
  • [7] Maar ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop volbracht, het geloof behouden. [8] Nu wacht mij de krans van de gerechtigheid die de Heer, de rechtvaardige rechter, aan mij zal geven op de grote dag; en niet alleen aan mij, maar aan allen die naar zijn komst hebben uitgezien.
Bij "wedloop" valt natuurlijk te denken aan een wedstrijd, maar wat Paulus bedoelt hangt volgens mij vooral samen met wat hij beschreef in 2 Timoteüs 3 (NBV):
  • [1] Weet dat de laatste dagen zwaar zullen zijn. [2] De mensen zullen egoïstisch zijn, geldzuchtig, zelfingenomen en arrogant. Ze zullen God lasteren, geen ontzag tonen voor hun ouders, ondankbaar zijn en niets heilig achten.[3] Ze zullen harteloos zijn, onverzoenlijk, lasterziek, onbeheerst en wreed. Ze zullen het goede haten [4] en onbetrouwbaar, roekeloos en verblind zijn. Het genot zullen ze meer liefhebben dan God, [5] ze zullen de schijn van vroomheid ophouden, maar de kracht ervan miskennen. Keer je af van zulke mensen.
Van gelijke strekking lijken mij de onderstaande woorden in Openbaring 3 (NBV):
  • [14] Schrijf aan de engel van de gemeente in Laodicea:
    “Dit zegt Amen, de trouwe en betrouwbare getuige, het begin van Gods schepping:[15] Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm! [16] Maar nu u lauw bent in plaats van warm of koud, zal ik u uitspuwen. [17] U zegt dat u rijk bent, dat u alles hebt wat u wilt en niets meer nodig hebt. U beseft niet hoe ongelukkig u bent, hoe armzalig, berooid, blind en naakt. [18] Daarom raad ik u aan: koop van mij goud dat in het vuur gelouterd is, en u zult rijk zijn; witte kleren om u te kleden en uw naaktheid te bedekken, zodat u zich niet meer hoeft te schamen; zalf voor uw ogen, zodat u weer kunt zien. [19] Iedereen die ik liefheb wijs ik terecht en bestraf ik. Zet u dus volledig in en breek met het leven dat u nu leidt. [20] Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij.
    [21] Wie overwint zal samen met mij op mijn troon zitten, net zoals ik zelf overwonnen heb en samen met mijn Vader op zijn troon zit. [22] Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt.”’
Wat ikzelf in de Nieuw-Apostolische Kerk echter enorm heb gemist, is het daadwerkelijke besef over de verstrekkende betekenis van 1 Johannes 4 (NBV):
  • [15] Als iemand belijdt dat Jezus de Zoon van God is, blijft God in hem en blijft hij in God. [16] Wij hebben Gods liefde, die in ons is, leren kennen en vertrouwen daarop. God is liefde. Wie in de liefde blijft, blijft in God, en God blijft in hem.
"In de liefde blijven" houdt namelijk óók in: omzien naar elkaar...
  1. :shock:
    Redactie schreef:(...)
    "In hoeverre mist men eigenlijk al dezulken die de kerk wel door een achterdeur MOESTEN verlaten?!", schreef ik dienaangaande in mijn bericht op "Ma 14 Feb 2011, 19:41" in de thread "Glaubenskultur.de kapittelt NAK(-catechismus) ongenadig". Dat heeft "in de navolging van Christus" toch álles van doen met Liefde van God? Waarop laten wij onze naasten door de hoogmogende heren nota bene kansloos afrekenen?! Zijzelf laten zich ondertussen nergens op aanspreken. Dat hun eigen "pakkans" vrijwel nihil is, dáár hebben de goochemerds in hun statuten wel voor zorggedragen. Maar bezorgd daarentegen over de Zijnen die zij zouden dienen (!!), ho maar. Zeg morgen in Ljouwert of in Roden voor de verandering maar eens een keer níet gedachteloos "Amen" op de lariekoek die u wordt voorgeschoteld. Sta liever eens een momentje stil bij al degenen die door de "zegenaars" in het nieuw-apostolische "werk Gods" brutaal omver werden gelopen, en naar wie er sindsdien nimmer een helpende hand werd uitgestoken. In welk werk wilt u staan? In Zíjn werk of in hún broddelwerk? Wie wilt u nu écht "belijden"?!

    (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 05 Jan 2013, 14:36", in de thread "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis"
  2. :shock:
    TjerkB schreef:(...)
    Aan de ene kant staan dus de "good guys"; zij die zich rot rennen naar het vermaledijde heerlijke einddoel en aan wie, eenmaal hijgend en puffend aangekomen bij de hemelpoort, wordt gevraagd waar afgezien van de eersten ook de laatsten zijn gebleven, voor wie men een zorgplicht had waar te maken. En aan de andere kant staan de "bad guys". Naast allen die volgens de "good guys" altijd wat te mekkeren hadden en op wie de karavaan vanzelf niet kon wachten, zijn dat...

    ... de geringsten, de eenzamen, degenen zonder vaste woon- en verblijfplaats, de vergetenen, de terneergeslagenen, de heengezondenen en de diepbedroefden, de verzwakten en de verdoolden, de gekrenkten, de misdeelden, en namens hen allen die nu nog niet genoemd zijn. Aan dezulken heeft de Nieuw-Apostolische Kerk praktisch géén boodschap. Immers, maatgevend in deze kerk is ieders "aanbieding" tegenover de hooggeplaatsten. Kruip je die in de kont, dan krijg je hún zegen.

    Excellenties, hoogheden, leden van de Raad van Toezicht, hoofden over honderden en duizenden, hoge vertegenwoordigers en speciale afgezanten, coördinatoren, verantwoordelijken en leidinggevenden; u bent abuis!!

    (...)


    Uit: Bericht op "Wo 26 Nov 2014, 14:36" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"
  3. :shock:
    TjerkB schreef:(...)
    Laconiek kijkt men weg en quasi-euforisch zet men de jaarlijkse barbecue voort. Gewoontegetrouw neemt ieder zijn of haar "plaats in de gemeenschap" weer in, wachtend op nadere instructies. „Wir haben einen so schönen Glauben. Wir brauchen nur nach vorn schauen, da ist immer irgendeiner, der vor uns geht. Ich bin dankbar, dass ich einen Stammapostel habe. Ich bin dankbar, dass ich von ihm geführt werde. Das ist auch mein Anspruch an meinen Stammapostel. Das ist mein Anspruch, ich möchte von ihm geführt werden. Er soll mir sagen, wo es lang geht.“

    Als ik zou vragen "Mist u wel eens iemand, in de gemeenschap?", zal vermoedelijk niemand zulks ontkennen, maar ja, "... wat kun je anders doen dan voor de afgedwaalden, voor de zielen die het levende altaar de rug hebben toegekeerd, bidden?" Hoe dat precies zit, blíjft een- en andermaal "een zaak voor de dienaren".

    Ziedaar: "de ondoordringbare laag". Of, juister wellicht: "Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm!" (Openbaring 3: 15, NBV)

    (...)


    Uit: Bericht op "Wo 03 Feb 2016, 15:34" in de thread "Elfje"
Zie verder in dit verband het bericht op "Za 26 Mrt 2016, 15:59" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"


Overigens zou het lied "O, volhard en blijf getrouw" (364, NAK-liederenbundel) mijn voorkeur hebben boven het gezongen lied "Voorwaarts in de naam van Jezus".

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2781
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door TjerkB »

@all

"Schrijf een reactie... ", zo werd het mij hierboven uitnodigend voorgehouden. Zegge en schrijve één keer waagde ik mij in een NAK-community aan een reactie door een kanttekening te plaatsen, maar prompt werd die door ingrijpen van een censurerende moderator verwijderd. Kennelijk beoogde men enkel en alleen een goed­nieuws­show en dan past het vanzelf niet als je geen cadeautje meebrengt. Alleen, daar was ik niet voor gewaarschuwd. Het betrof trouwens ook geen besloten kring. Toch werd ik gediskwalificeerd, zeg maar.

Uit de NBG-vertaling van 1951 herinner ik mij de volgende weergave van Matteüs 10 vers 32: "Een ieder dan, die Mij belijden zal voor de mensen, hem zal ook Ik belijden voor mijn Vader, die in de hemelen is". In de Nieuwe Bijbelvertaling staat er: "Iedereen die mij zal erkennen bij de mensen, zal ook ik erkennen bij mijn Vader in de hemel". Ik heb dat altijd een zowel troostende als bemoedigende Bijbeltekst gevonden. Als onze intentie zuiver is, zal Hij ons niet aan de kant zetten. Hierbij denk ik ook aan het koorlied 613 in de NAK-liederenbundel (naar Matteüs 11: 28-30), waaruit de onderstaande passage:
  • Kom tot Mij, tot Mij en gij vindt rust voor uwe ziel.
    Wie tot Mij komt, tot Mij komt, werp Ik niet uit,
    werp Ik niet uit, werp Ik niet uit
    in eeuwigheid.
Tot driemaal toe wordt het in dit lied bezongen "[Wie tot Mij komt] werp Ik niet uit." Ik merk dit nu op omdat ik mij, wat de Nieuw-Apostolische Kerk c.a. betreft, vaak heb afgevraagd of men daar wel serieus zich ervan bewust is wie het feitelijk kunnen zijn die daar, gehoor gevend aan Matteüs 11: 28-30, willen samenkomen, én van wie dan feitelijk de "huisregels" dienen te zijn... Ga ook eens na welke bezielde gedachten er ten grondslag liggen aan liedteksten als déze:
  • 1
    Kom thuis, God is uw Vader.
    Kom thuis, verloren kind!
    Hoor, Jezus roept: "Kom nader,
    kom nader, God u mint!"
    Kom thuis, kom thuis!
    Ontvlucht het aards gedruis.
    Kom thuis, kom thuis!
    Kom in het vaderhuis!


    4
    Is dan uw moede ziele
    verzwakt door leed en strijd?
    Weet, in des Vaders woning
    wordt u een dis bereid.
    Kom thuis, kom thuis!
    Ontvlucht het aards gedruis.
    Kom thuis, kom thuis!
    Kom in het vaderhuis!


    Bron: Eerste en vierde couplet van lied 184, NAK-gezangboek
  • 1
    O, zalig 't huis, waar Gij kunt binnentreden,
    waar elk der leden zich in U verblijdt.
    Waar onder alle gasten, die daar komen,
    Gij, Heiland Jezus, steeds de liefste zijt.

    Waar alle harten blijde voor U kloppen
    en aller oog vertrouwend op U blikt;
    waar allen trachten naar Uw wil te leven
    en aller wens zich naar Uw wensen schikt.


    3
    O, zalig 't huis, waar allen, die daar dienen,
    doordrongen zijn van hun zo grootse taak
    .
    En al hun werk met liefd' en trouw verrichten,
    dit steeds beschouwend als een heil'ge zaak.
    Waar oud en jong elkaar als huisgenoten,
    als kind'ren Gods erkennend, achting bien;
    in wederzijdse liefde en waardering
    het wezen van de Vader wordt gezien.


    Bron: Eerste en derde couplet van lied 345, NAK-gezangboek
Ik vind dat de Nieuw-Apostolische Kerk in dat opzicht is ontheiligd door wat sommigen, die daar de dienst uitmaken, zich maar allemaal wensen te permitteren. Wie hieronder lijdt, wordt geacht "in de gemeenschap" er het zwijgen toe doen. Een ervaringsdeskundige met een prachtig taalkundig talent, verwoordde zulks als volgt:
  • ik moet mijn verdriet
    stil laten liggen
    over mijn hart mag ik niet praten
    ik moet het gezellig houden
    voor het bezoek
    zo ben ik opgevoed

    maar achter mijn zwijgen zou ik in stilte
    de handen van anderen
    vast willen houden en zeggen:
    'vertel het me maar
    misschien herkennen we elkaar'


    Van: Bep van Laar (Bundel "Aan woorden voorbij", ISBN 90 246 4494 1)
Nogmaals terugkomend op het Facebook-bericht vanuit de gemeenschap Hoorn en het koorlied, waarvan men een filmpje opnam en het publiek maakte; het zal wel aan mij liggen, maar ik begrijp het eenvoudig niet. Zoals het bewuste lied nu ten gehore werd gebracht, doet het gewoonweg zeer aan de oren! Is er niemand die zoiets durft te zeggen? Men reageert als in het sprookje "De Nieuwe Kleren van de Keizer", maar het blíjft een beschamende vertoning. "Houd stand!", zo werd er uitbundig gezongen. Toch hopelijk niet op díe manier, dacht ik... Ik zou wel stand willen houden, maar dan per se níet geketend aan de ideologische kluisters van een kerkgenootschap. Ik wens mijn nieuw-apostolische broeders en zusters toe -als Paulus- uitsluitend gevangenen te willen zijn van Christus Jezus (vgl. Ef. 3: 1).

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2781
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door TjerkB »

zefyr schreef:(...)
  • "Het gebeurt niet vaak. Maar na het koorlied en de prediking van de voorganger kwam het emotionele verzoek vanuit de gemeenschap om het koor het lied 'Houd stand' nog een keer te laten zingen. Nou nog de daad bij het woord voegen, want, vind het leuk of niet, het wordt beetje bij beetje toch wat leger in de gemeenschap. De voorganger voegde er nog een andere dimensie aan toe. Met als voorbeeld het halen van de eindstreep bij de 11-stedentocht. Hoeveel ontberingen je onderweg ook moet ondergaan, als je 'stand houdt', ben je die aan de andere kant van de eindstreep al weer gauw vergeten. Laten we elkaar daarbij ondersteunen, net als de winnaars van de tocht der tochten in 1956. Zij kregen van de jury niet de hoofdprijs, maar wij weten wel beter."
(...)


Uit: Bericht op "Do 16 Feb 2017, 22:59"
Levi schreef:(...)
Zo is het hem nog niet gelukt om de tientallen jaren durende vendetta, omtrent de zanguitvoeringen tussen Amsterdam Osdorp, te slechten. Hoorn gaat niet naar Amsterdam en andersom.
Nico Klene durft het niet aan te pakken, bang voor stemmenverlies.

(...)


Uit: Bericht op "Vr 17 Feb 2017, 09:45"
@all

Daar weet ik alles van, dacht ik, "... het wordt beetje bij beetje toch wat leger in de gemeenschap", want al op 30 januari 2005 sprak ik mijn bezorgdheid erover uit:
TjerkB schreef:(...)
Ik herinnerde mij een e-mailbericht, van 3 april 2005 om precies te zijn:
Dag Oudste,

(...)
Op 30 januari jl. zond ik aan u een bericht toe met als onderwerp
"Afschrift hartenkreet (10 berichten; 7.000 woorden)". Eén van deze
afschriften betrof de e-mail aan Priester [naam]: "Bericht 6 (La joie
de vivre) d.d. 03-05-2004/23:05". Daarin schreef ik destijds aan hem:
  • Eén schaap meer of minder doet er allang niet meer toe. De liefde verkoelt in vele harten.
(...)
Met hartelijke groeten,
TjerkB
Antwoord: geen.

(...)


Uit: Bericht op "Za 26 Mrt 2016, 15:59" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"
Sterker nog: sindsdien sprak ik mijn bezorgdheid onophoudelijk erover uit, maar voor de dienstdoende dienaren lag de prioriteit bij hun "administratieve besognes". Eerst wilden zij op de mensheid nog indruk maken met o.a. een catechismus alsook met het schrijven uit Santpoort van 21 februari 2010 van apostel Peter Klene c.s.

"Nico Klene durft het niet aan te pakken," zo las ik verder. Echter, wanneer een "zegenaar" zijn naam noemt, wordt betrokkene juist geprezen om diens daadkracht:
TjerkB schreef:(...)

Toen jl. vrijdag de rechter aan partijen het laatste woord gaf, merkte opziener Vis op dat het met name dankzij de kennis en ervaring van districtsoudste Nico Klene was geweest, op het gebied van bedrijfsfraude, dat het kerkbestuur via de aan haar toegevoegde "Raad van Toezicht" tot het inzicht kwam dat het aan broeder Rohn ligt, dat het project Eimersstaete zo'n drie miljoen euro verlies moest lijden. Daarom wordt hij hard door het kerkbestuur aangepakt. "Maar wij zullen niet aan uw huisraad komen," zo wilde mr. De Lange betrokkene nog wel geruststellen. Als de rechter er aanstonds in meegaat, zal het echtpaar Rohn dus worden kaalgeplukt.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 25 Aug 2014, 14:35"
Zie ook het bericht op "Ma 13 Feb 2017, 09:56"
Of het ook tot "de gemeenschap" Hoorn al doordringt, weet ik niet, maar áls er intussen al van bedrijfsfraude moet worden gesproken, zie ik die heel ergens anders. Degene die hier zo werd opgehemeld vanwege diens "kennis en ervaring op het gebied van bedrijfsfraude", riskeerde nota bene zelf de ontstane miljoenenverliezen:
TjerkB schreef:(...)
De nieuw-apostolische kerkleiding die via de Beheerstichting Alpha & Omega bij NAK Vastgoedontwikkeling Nederland B.V. (algemeen directeur: NAK-opziener Rudolf Dick Vis) aan de touwtjes trekt, heeft heel wat uit te leggen

(...)
Tot 24 juni jl. maakte bij NAK Vastgoedontwikkeling Nederland B.V. ook de NAK-districtsoudste Nicolaas Klene nog deel uit van de directie. Mogelijk werd hem de grond te heet onder de voeten.

(...)


Uit: Bericht op "Ma 09 Nov 2015, 09:18"
Zie -wederom- ook het bericht op "Ma 13 Feb 2017, 09:56"
In plaats van op te gaan in zielzorg, richtte de kerkleiding zich te gronde door in bovengenoemde kwestie een kuil te graven voor een ander doch er zelf in te vallen. Ook daarvoor waarschuw ik nu al jaren:
TjerkB schreef:(...)
Deze hele maatschappelijke misstand blíjft voor alle (ex-)bestuursleden die de -nog steeds oplopende- verliezen hebben te verantwoorden, een tikkende tijdbom.

(...)


Uit: Bericht op "Za 20 Sep 2014, 21:02" in de thread "Der Fall Rohn"
Zie verder mijn schrijven van 15 september 2009 zoals opgenomen in het bericht op "Do 23 Apr 2015, 15:06" in de thread "Misbruik van geloof en vertrouwen", alsmede:
TjerkB schreef:(...)
BakEenEi schreef:(...)
Als in de Nieuw-Apostolische Kerk het normale nog normaal had mogen zijn; als kerkelijke ambtsdragers zich er nog bewust waren geweest van de waardigheid van een geestelijke bediening; als de gelovigen zich niet hadden laten ringeloren door hun zogenaamde zegenaars; als niet alle bevoegdheden waren afgegeven aan degenen die er nu alle perken mee te buiten gaan; als pestkoppen hun intimidatiepraktijken gewoon hadden moeten staken; als dienaren er niet voluit de gelegenheid hadden gekregen om dienen te verwisselen met heersen; als men eerst eens eerlijk en oprecht werk had gemaakt van de geboden van God; ja dan...

(...)


Bron: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 17 Jan 2013, 23:37", in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012"
Zie ook het bericht op "Za 15 Okt 2016, 09:57"
Ja dan... hadden wij naar alle waarschijnlijkheid niet al jarenlang deze (overbodige) discussie hoeven voeren.

Groet,
(...)


Uit: Bericht op "Ma 13 Feb 2017, 11:00" in de thread "Der Fall Rohn"
"Nou nog de daad bij het woord voegen," zo wordt er overwogen in het onderhavige Facebook-bericht. Ik ben echter maar zo vrij om nu te waarschuwen voor een extra valkuil, namelijk kortzichtigheid. Er moet hier namelijk rekening worden gehouden met complexe diagnostiek want "de gemeenschap" loopt niet alleen leeg door se­cu­la­ri­satie, zoals sommigen het maar al te graag laten voorkomen. Wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk spijtig genoeg vooral aan de hand is, is, dat bestuurders door eigenzinnig handelen God voor de voeten lopen. Juist daardoor blijft Zijn zegen uit. Ik kom hier niet mee op de proppen om de wijsneus uit te hangen, maar het is eenvoudig de slotsom die ik inmiddels kan opmaken na vele jaren van onderzoek ten aanzien waarvan mijn tussentijdse bevindingen sinds 2005 na te lezen zijn in duizenden forumbijdragen, getuige ook de onderstaande quote:
BakEenEi schreef:
  • (...)

    [1] Broeders en zusters, wanneer u merkt dat een van u een misstap heeft begaan moet u, die door de Geest geleid wordt, hem zachtmoedig weer op het rechte pad brengen. Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid. [2] Draag elkaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na. [3] Wie denkt dat hij iets is terwijl hij niets is, bedriegt zichzelf. [4] Laat iedereen zijn eigen daden toetsen, dan heeft hij misschien iets om trots op te zijn, zonder zich er bij anderen op te laten voorstaan. [5] Want ieder mens moet zijn eigen last dragen.

    Uit: Galaten 6 (NBV)
(...)
Om alvast de oneigenlijke hiërarchische (bestuurlijke) verhoudingen onder "Gods medearbeiders" af te schaffen, is er nog niet eens een statutenwijziging nodig! Toereikend zijn: oprechte bedoelingen. Zodra daarmee de belangrijkste stap is gezet, kunnen ook andere verbeterpunten worden aangepakt. Voor het overige...
Redactie schreef:(...)
Een kerkgenootschap is niet meer dan een facilitair bedrijf dat gelovigen voorziet van een dak boven het hoofd, al kun je er natuurlijk een gezelligheidsvereniging en/of een beleggersclub en/of een liefdadigheidsinstelling van maken. Kinderen Gods zijn aan elkaar gelijkwaardig terwijl de opvoeding door de werkzaamheid van de Heilige Geest kan worden overlaten aan onze hemelse Vader die bij een ieder van hen het hart aanziet. Wie zich in Zijn werk -ondanks zielzorg in een kerk- niet veilig voelt in Jezus' armen, wordt in geestelijk opzicht emotioneel verwaarloosd! Spijtig genoeg is dit in de Nieuw-Apostolische Kerk aan de orde van de dag doordat bazen en bovenbazen in de organisatie zich als kille zakenlieden zijn gaan gedragen die niet open kaart spelen en vooral hun eigen gang gaan. Dienaren op Zijn akkerwerk -waarbij overigens geen rekening behoeft te worden gehouden met het verschijnsel van echelonnering- mogen naast elkaar (!) helpers zijn aan Christus' plaats. Wie het best bakstenen, dakpannen en andere bouwmaterialen kan inkopen om vervolgens een kerk te bouwen, mag de vinger opsteken en dan zal het ook daarmee wel in orde komen...

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Zo 22 Mei 2011, 19:36" in de thread "Levensbeschrijving Dap. Brinkmann".
Bestuursfuncties vereisen professionaliteit. Geen (stiekeme) "belangenverstrengeling" meer want dat is pas vragen om moeilijkheden. Een zuivere intentie en transparantie in de organisatie dwingen respect af. Synergie!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 20 Nov 2013, 22:07", in de thread "Lafhartige "verklaring" van Betonkopf Wilhelm Leber"
Zie ook het bericht op "Ma 30 Mei 2016, 10:54" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!"
Zonder overdrijving kan ik stellen dat het voor mijzelf vanaf de eerste dag dat ik werkzaam was op het bureau van de Centrale Administratie, duidelijk is geweest: "Een kerkgenootschap is niet meer dan een facilitair bedrijf." Geen enkele omstandigheid maakt het wenselijk dat ingeschreven leden zich emotioneel onder de voet laten lopen door kerkvorsten. Maar dat is wél wat er nu feitelijk gebeurt. In groten getale hebben gelovigen zich bijvoorbeeld laten overdonderen en schofferen door het vermaledijde schrijven uit Santpoort van 21 februari 2010 van apostel Peter Klene c.s., maar de briefschrijvers hebben ons allen een rad voor de ogen gedraaid. Om hun eigen falen te verbloemen, smeedden ze een complot tegen broeder Rohn. De één noemde hem een oplichter en de ander betichtte hem van bedrijfsfraude.

U allen kunt intussen weten hoe het écht zit met de investeringsinleg van districtsapostel De Bruijn en waar in zijn kerk de miljoenenverliezen écht zijn ontstaan.

De vraag is alleen, in analogie met het vanuit een emotionele opwelling "in onwelluidend vocaal" vertolkte en daarna in een vlaag van onnadenkendheid wereldwijd via het Internet gedeelde zangkoorlied in Hoorn: hoezo moet er volgens u zo nodig stand worden gehouden?! Soms kun je heus beter halverwege omkeren dan op een doodlopende weg eigenwijs blijven doordrammen. De kerkvorsten die u voorgaan, vullen hun eigen zakken, verhullen de waarheid en zijn voor de rest pertinent het spoor bijster. Ze hebben u een kunstje geflikt. U bent in de maling genomen. Ze hebben uw offergaven verbrast. U bent misleid én: u heeft zich laten misleiden.

Zie verder -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- de thread "Wir haben es nicht gewußt". Laat het nu maar eens uit zijn met de pret bij de potsenmakers...

"Nou nog de daad bij het woord voegen!"

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
zefyr
Berichten: 661
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 16:30

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door zefyr »

@TjerkB,

Je schreef:

"Wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk spijtig genoeg vooral aan de hand is, is, dat bestuurders door eigenzinnig handelen God voor de voeten lopen."

In de negentiger jaren van de vorige eeuw heb ik in een gesprek met districtsapostel Pos opgemerkt, dat hij, evenals andere leden van het nieuw-apostolische gezantschap Gods in het ondermaanse tranendal, mij hinderde in het schouwen naar G'd en mij het zicht ontnam op G'd.

Z'n hoofd werd roder en roder, de stoom kwam bijna uit z'n neus en oren.
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2781
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 21:30 uur]


@zefyr

Zoals je in die situatie nu achteraf de lichaamstaal beschrijft van de toenmalige districtsapostel - ik zie het voor mij. Jouw lijden (!) paste niet in zijn denkraam. Hij moet zich op slag verbijsterd en ziedend tegelijk hebben gevoeld, zoals het, heel anders weliswaar, ook gebeurd moet zijn tijdens een jeugdavond in Venlo-Blerick:
BakEenEi schreef:(...)
In de Bijbel ben ik eerlijk gezegd nog niet tegengekomen dat er staat dat, als in kringen van hoge geestelijken iemand zondigt; je dan daarin mee moet gaan. Ik herinner mij een maandagochtend op "de C.A." De toenmalige districtsapostel Pos sprak er schande van dat op een informele jeugdbijeenkomst een belhamel had durven opmerken: "Apostel, als de stamapostel in de sloot springt, springt u er dan achteraan?" In alle ernst had de districtsapostel geantwoord: "Als de stamapostel in het water springt, zal hij iemand willen redden. Dus spring ik hem achterna!" Met een trillende onderkin hield hij ons voor hoe het jeugdlid hiermee terecht was gewezen. Op mij, trouwens niet alléén toen op mij, maakte deze vertoning niet bepaald de meeste indruk. In ons werk hadden wij er namelijk al enige ervaring mee opgedaan dat ook "hogere dienaren" best wel zo hier en daar hun (klein)menselijke beperkingen kunnen hebben. Al dienen ze "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" te worden opgehemeld als heiligen; enig voorbehoud daarbij misstaat niet.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Zo 14 Jul 2013, 12:24", in de thread "Versöhnung jetzt!"
Vorige week las ik in Trouw een ingezonden reactie die mij te denken gaf, over menselijk lijden. Een lezer, overigens uit Leeuwarden, maakte het volgende kenbaar:
(...)
  • Vanaf toen ontdekte ik bij de theoloog Dietrich Bonhoeffer een visie die mijn verdere leven bepaalde en diepe inhoud gaf. Die visie was: "Dat God zélf lijdt, is het meest overtuigende deel van het christelijk geloof." En: "Dat wij in de (lijdende) naaste God lief hebben, is het grote geschenk van het christendom."
Bron: Trouw/Magazine Tijd, zaterdag 11 februari 2017, pag. 11
Ik was er niet eerder over begonnen want eerst wilde ik het zelf nog wat beter proberen te begrijpen. Vandaag echter kwam ik in Trouw (in een artikel op pag. 28-29) een geheel andere uitspraak tegen, namelijk van Oscar Wilde. Het betrof de schijnbare tegenstrijdigheid wanneer iemand "de prijs kent van alles en de waarde van niets". Dit was voor mij het ontbrekende puzzelstukje: het valt blijkbaar niet mee om het menselijke kapitaal op de kerkvloer op de juiste waarde te schatten...

De opmerking "Wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk spijtig genoeg vooral aan de hand is, is, dat bestuurders door eigenzinnig handelen God voor de voeten lopen" komt bij mij uit het hart:
  1. :shock:
    BakEenEi schreef:(...)
    In de Nieuw-Apostolische Kerk kan het gelovigen telkens opnieuw (!) overkomen dat wanneer zij hebben gedacht "het moet niet gekker worden", het tóch nog dwazer kan uitpakken. Ikzelf heb er bijzonder lang over gedaan, maar toen ik de slopende werking van dit fenomeen bij overigens gezonde mensen eindelijk doorzag, wilde ik niet langer blootstaan aan het zinloze geestelijke geweld dat er vanuit gaat. Wie aan de haal gaat met Zijn woord, wordt terstond verblind voor Zijn waarheid - zo zie ik het. Er is in deze kerk een geestelijke elite die zich ooit in het zadel heeft laten helpen, en de desastreuze gevolgen zijn ernaar. Er is maar één manier om zo'n wantoestand terug te draaien: de gelovigen moeten hun vertrouwen opzeggen in diezelfde geestelijke elite. Dan zal het gauw afgelopen zijn met de koppijn die ieder er nu gedurig van oploopt. Ik weet dat het niet gemakkelijk is om de invloed van "hogere dienaren" te relativeren, maar zulke dienaren zijn nu eenmaal geen dienaren! Ik heb D.Ap. De Bruijn eens voorgesteld om aan het begin van een dienst voor de "ambtsbroeders" de vraag te stellen of ieder met een ambt hoger dan diaken wil opstaan, en dan te zeggen dat degenen die zich boven de anderen hebben verheven wel kunnen gaan, waarbij het hemzelf vrij stond dezen te vergezellen, richting uitgang. De ambtsbroeders hadden beter gewoon "dienende broeders" kunnen blijven. (...)

    (...)
    De echelonnering in de kerk kan per direct worden afgeschaft. Daarna kan men als leden van het lichaam van Christus eenvoudig proberen elkaars naasten te zijn. Het gaat hier niet om topsport, of zo, en om wie er straks de olympische ploeg mag vergezellen naar het hemelrijk!!

    (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 22 Jan 2011, 20:01", in de thread "overspannen eindtijdverwachting in de NAK herleeft"
  2. :shock:
    BakEenEi schreef:(...)
    Nadat ik noodgedwongen (!) mijn lidmaatschap had opgezegd, schreef ik aan één van de bestuursleden die ik persoonlijk goed ken nog het volgende:
    • Ten afscheid

      Door middel van dit schrijven wil ik verduidelijken hoe het komt dat er voor mij geen andere keuze overbleef dan het lidmaatschap van onze kerk op te zeggen. Onze D.Ap. gaf in diens reactie op mijn laatste e-mail aan jou (02/05/2007 11:46) aan mijn verzoek te eerbiedigen.

      Van een aantal zaken in onze kerk heb ik door de jaren heen een enorme afkeer gekregen. Wat daarbij de kroon spant is nonchalance van ambtsdragers die zichzelf hogere dienaren noemen. Nonchalance met name welke zich uit in het weglopen voor verantwoordelijkheden.

      Ik ben ervan overtuigd geraakt dat de Stamapostel en de gezamenlijke Districtsapostelen handelen in strijd met het Tweede Gebod door in Vragen en Antwoorden te stellen dat de Nieuw-Apostolische Kerk dient te worden beschouwd als het opnieuw opgerichte verlossingswerk van de Heer, en dat diezelfde kerk wordt geregeerd door de Heilige Geest. Zie vraag 167 van de Nederlandse uitgave 1993.

      Met dit uitgangspunt is er boven Gods akkerwerk een kunsthemel met kunstlicht aangebracht.

      Op deze wijze is de nieuw-apostolische geloofsleer tot een nieuw “gouden kalf” gemaakt. Gelovigen wordt voorgehouden dat de Heilige Geest een religieuze organisatie zou kunnen bezielen, terwijl ambtsdragers worden geacht, zulks op straffe van uitsluiting, zich geheel en al aan zgn. Lehraussagen te conformeren. Hiermee worden schapen Zijner weide te grazen genomen. Bestuurders wijzen de verantwoordelijkheid af voor hun aandeel in de gestichte verwarring en zij laten slachtoffers met (blijvend) geestelijk letsel goeddeels aan hun lot over.

      (...)
      Amersfoort, 4 mei 2007
    (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Di 25 Jan 2011, 15:33", in de thread "Een gezonde dosis respect voor wie God zendt... "
  3. :shock:
    Redactie schreef:(...)
    Het is met de Nieuw-Apostolische Kerk de verkeerde kant op gegaan. "Hoge dienaren" zijn brutaal in Zíjn licht (!) gaan staan, wat doet denken aan het vast wel bekende verhaal over de Griekse filosoof Diogenes van Sinope (404 v.Chr. - Korinthe, 323 v.Chr.):
    • Afbeelding Bron: Wikimedia Commons

      Volgens een door Plutarchus opgetekend verhaal was Alexander de Grote zeer geïnteresseerd in Diogenes. Hij maakte volgens dat verhaal een lange reis om hem te ontmoeten. Toen Alexander hem op een zonnige dag aantrof, vroeg hij aan hem wat hij wilde hebben. Hij kon alles krijgen. Diogenes zei toen half ontwijkend, waarschijnlijk beducht voor een twistgesprek met de licht ontvlambare veroveraar: "Als ik alles kan krijgen, wil je dan een stap opzij doen, want je staat voor de zon". Hierop zei Alexander: "Als ik Alexander niet was, zou ik Diogenes willen zijn". Diogenes zei daarop: "Als ik Diogenes niet was, zou ik ook Diogenes willen zijn".

      Bron: Perseus Tufts Website: Plutarchus, Alexander, (Bernadotte Perrin, Ed.), hoofdstuk 14
    (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 12 Nov 2011, 14:55", in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!"
Groet,
TjerkB


P.S.
BakEenEi schreef:(...)
Als het niet inderdaad zó verschrikkelijk erg was, had ik het niet zó durven te stellen. Veel te vaak wordt er door of namens de kerkleiding om "de hete brij" heen gedraaid. In plaats van gesprekken aan te gaan, gaat men deze juist uit de weg. Er mankeert in de Nieuw-Apostolische Kerk werkelijk ontzaglijk veel aan bijv. het vermogen tot zelfreflectie bij "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" wanneer dezen worden aangesproken op nalatigheid ten aanzien van "gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg", zoals het in artikel 2 van de statuten zo (ongelofelijk) indrukwekkend werd geformuleerd.

Omdat ik er persoonlijk niet van houd problemen aan te kaarten zonder -als het half kan- ook met oplossingen te komen, raad ik allen die het hier aangaat serieus aan het boek te lezen "Liefdevol oog en open oor" (ISBN 978-90-239-2450-0).

Het is niet zo dat ik niet langer eraan wil bijdragen om de dialoog op dit forum gaande te houden, maar gezien "de versteende harten" op de achtergrond bij de kerkleiding die niet of nauwelijks met kritiek blijkt te kunnen omgaan, kan ik mijn tijd waarschijnlijk intussen beter gebruiken. Verder vind ik geklungel met offerontvangsten ronduit schandalig. Wat overigens de financiën betreft vind ik dat men met terugwerkende kracht eindelijk volkomen transparant moet willen zijn. De hiërarchische verhoudingen (!) onder dienaren (!) moet onmiddellijk worden afgeschaft, simpelweg te beginnen in Nederland. Op elk hoofd voortaan nog maar één pet!! En vooral nóóit meer rücksichtslos met brutaal een greep in het offerblok een dure advocaat inschakelen die dan dreigbrieven moet versturen naar zielen, met wie er gewoon een menselijk gesprek te voeren valt. Maar ja, als "dienaren" zich schijnbaar te voornaam voelen om nu en dan af te dalen in een diepe put die beter door "gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg" tijdig gedicht had kunnen worden, moet er tegenwoordig zeker acuut zwaar geschut aan te pas komen... Vreselijk!!

Hoge, nóg hogere en nog véél hogere "dienaren" van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland: u zou er verstandig aan doen zich wat minder intensief bezig te houden met de dode materie want de levende have is aan het verkommeren!!!

(...)


Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "Ma 22 Nov 2010, 20:17", in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2781
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door TjerkB »

@all

"Nou nog de daad bij het woord voegen", zo valt er te lezen in het bewuste Facebook-bericht vanuit Hoorn, want: het wordt beetje bij beetje toch wat leger in de gemeenschap. (...)

Nu meen ik mij van de broeders en zusters Hoorn (en eerder ook in Enkhuizen), voor zover ik hen -in mijn jeugd- leerde kennen, te herinneren dat men gráág zingt en musiceert. Die belangstelling deel ik toevallig. Het was bepaald geen verheugend bericht dat men nu via het Internet met ons deelde. Dat ik niet blij werd van het "audiogedeelte" bij het geplaatste filmpje, zal men vermoedelijk wel kunnen begrijpen, doch zulks terzijde. Aangezien Facebook niet zozeer een medium is voor een inhoudelijke reactie, heb ik maar gereageerd "via de toeristische route". Graag wil ik daar nog het volgende aan toevoegen. Ik dacht vanochtend namelijk aan het lied "Hoor de boodschap vol erbarmen" (612, NAK-liederenbundel):
  • 1
    Hoor de boodschap vol erbarmen, komend van Gods heiligdom.
    't Is een boodschap voor de armen in Zijn woord: "Kom, kind'ren kom."
    Hoor die boodschap voor verloor'nen! Lest de wereld ooit hun dorst?
    Neen, alleen die Bron kan laven, waar de Heil'ge Geest verlost.


    2
    Zijn geheim, het heet genade en de arme kome vrij.
    Want het is toch juist de arme, die mag spreken: "Dat geldt mij."
    Wie dit woord verheugd verstaan wil, voor zichzelf geheel aanvaardt,
    draagt het uit met blijde eerbied, want dat is die boodschap waard.


    3
    Boden, door de Heer geroepen, brengen heden rust en vree.
    In die goddelijke boodschap delen zij genade mee.
    Want die boodschap vol erbarmen, komend van Gods heiligdom,
    is een boodschap voor de armen in Zijn woord: "Kom, kind'ren, kom."
Mijn voorstel zou zijn: zing speciaal dít lied nog eens, maar dan deze keer met de volle aandacht erbij. Ook ik ben namelijk overboord geslagen - maar dat kon "de hoogmogende heren" helemaal niets schelen want men houdt zich met heel andere zaken bezig. Helaas ben ik niet de enige. Werkelijk, lieve broeders en zusters in Hoorn, er is nogal wat méér aan de hand. Daarom ook:
  • [4] Toen Hij opgehouden had met spreken, zeide Hij tot Simon: Ga naar diep water en zet uw netten uit om te vissen. [5] En Simon antwoordde en zeide: Meester, de gehele nacht door hebben wij hard gewerkt en niets gevangen, maar op uw woord zal ik de netten uitzetten. [6] En toen zij dit gedaan hadden, haalden zij een grote menigte vissen binnen, en hun netten dreigden te scheuren.

    Uit: Lucas 5 (NBV)
Zie verder mijn bericht op "Za 26 Mrt 2016, 15:59" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!".

Groet,
TjerkB


N.B.
Redactie schreef:(...)
Iets heel anders nog, en dan doel ik op de veelzeggende opmerking van de voorzieningenrechter: "U bent nog niet van elkaar af". Ik merkte namelijk dat de rechter speciaal óók rekening wilde houden met wat ervoor nodig zal zijn om in een geloofsgemeenschap samen verder te kunnen, los van een zakelijk conflict zoals dat nu gerezen is! Juist daarvoor echter schenen de vertegenwoordigers van "De kerkleiding" géén oog te hebben, wat mij hogelijk verbaasde... De gevolmachtigde "NAK-adviseur" Vis was blijkbaar straal vergeten wat hem als zielenherder tevens in dit verband feitelijk te doen stond:
Geen greintje naastenliefde viel er bij hem gistermiddag te bespeuren.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Vr 08 Jul 2011, 11:52", in de thread "Ronald Rohn in kort geding contra Nieuw Apostolische Kerk"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door Levi »

@Tjerk,

Ik heb de video bekeken. Wat mij opvalt is de gelatenheid waarmee men het lied zingt.
Slap, gebogen schouders en voorover gebogen. Mat geslagen en moe gestreden, lijkt het...
Zoals de voorganger is, is de gemeenschap!?

Zo kan het ook:
Het 'houd stand', klonk destijds uit de mond van Koninging Wilhelmina vanuit een Londense studio.
Tegelijkertijd faciliteerde ze de ondergrondse in Nederland om de vijand, Duitsland, te frustreren.
De Engelandvaarders brachten haar verslag uit en kon zij haar strategie bepalen.
Ze was dienstbaar, strijdbaar en begaan met haar landgenoten!

Mooie diensten houdt deze voorganger. Maar het leidt tot leegloop en desinteresse.
De gemeente is de mooie woorden een beetje zat...
Een echte herder leidt zijn schapen, en gaat ze voor.
Deze voorganger roept vanaf de zijlijn en nipt aan een wijntje!

Groet,
Levi
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2781
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: 'Houd stand!' - strijdlied als troostlied?

Bericht door TjerkB »

Levi schreef:(...)
Ik heb de video bekeken. Wat mij opvalt is de gelatenheid waarmee men het lied zingt.
Slap, gebogen schouders en voorover gebogen. Mat geslagen en moe gestreden, lijkt het...

(...)


Uit: Bericht op "Zo 19 Feb 2017, 11:35"
@Levi

Ook voor mij is het beslist nog niet duidelijk wat men met de tweeledige inhoud van het bedoelde Facebook-bericht en met de plaatsing ervan in het publieke domein werkelijk voor ogen heeft gestaan. De tekst begon als volgt: "Het gebeurt niet vaak. Maar na het koorlied en de prediking van de voorganger kwam het emotionele verzoek vanuit de gemeenschap om het koor het lied 'Houd stand' nog een keer te laten zingen." Dat kan volgens mij verschillend worden opgevat...
  1. Hopelijk lezen degenen, die de gemeenschap hebben verlaten, dit bericht op Facebook en zal het ze aansporen in ons midden terug te keren
  2. Het is voor gasten misschien uitnodigend en drempelverlagend voor ze als men ziet hoezeer wij ons als gemeenteleden met elkaar verbonden voelen
  3. Het laat ons niet onverschillig als zielen de kerk verlaten; daarom zal het ons niet misstaan erop te wijzen dat het verstandiger is "stand te houden"
  4. Eigenlijk was het van onszelf ook een hulpvraag want als de kerk leger wordt, vragen wij ons tóch af hoe het te vermijden valt elkaar te verliezen
Hoe het ook zij; mijn ervaring is dat broeders en zusters in de Nieuw-Apostolische Kerk nauwelijks ertoe te bewegen zijn moeite ervoor te doen om te begrijpen wat anderen hun kerk doet verlaten. Betrokkenen huldigen het standpunt dat de nieuw-apostolische geloofsweg garant staat voor de meest verkieslijke route naar het hemelrijk. Hindernissen en ergernissen dienen voor de uitverkorenen tot hun vorming en toebereiding op de bruiloft van het Lam. Wie dapper doorzet en de macht van de Satan trotseert, strijdt "de goede strijd" waarbij God het "de eerlijken en de oprechten zal laten gelukken om als overwinnaars de levenskroon te ontvangen". Doordat wij nu elkaars "slijpstenen" zijn, moeten wij ons maar nergens over verbazen, zo is de gedachte, want alles gebeurt eenvoudig onder de toelating van God.

Men maalt dus niet om ongerijmdheden in de kerkelijke organisatie. Het meeste zal wel goed bedoeld zijn en voor het overige zal ieder zich voor zijn of haar eigen doen en laten op enig moment tegenover God dienen te verantwoorden. Waar het voor de nieuw-apostolische gelovigen in het leven om gaat, moet daarom hooguit zijn: willen wij "in de navolging" blijven en erkennen wij daarbij de hand van leiding, "gegeven in onze dierbare stamapostel en de met hem verbonden apostelen en trouwe dienaren", óf hebben wij zo veel verbeelding van onszelf dat dit beneden onze waardigheid zou zijn? Lever dan bij God je eigenwijze kop in voor een hoofd!

Zo ongeveer worden in de Nieuw-Apostolische Kerk gezonde mensen geleidelijk aan tot willoze ondergeschikten gemaakt en vervreemden ze van dierbare naasten.

Al verlaat een districtsvoorganger via de kerk een bv waarin miljoenenverliezen zijn veroorzaakt, de gebrainwashten zullen hoogstens de schouders erover ophalen.

Om welke reden mensen deze kerk tegenwoordig verlaten, weet ik niet precies, maar het lijkt mij logisch dat niemand zich thuisvoelt in een kerk vol list en bedrog.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Nieuws en andere actuele zaken”