"Elke dag kwamen ze trouw en eensgezind samen in de tempel, braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden in een geest van eenvoud en vol vreugde." (Handelingen 2: 46)
Zoals het lichaam dood is zonder de ziel, zo is ook geloof zonder daden dood.
Uit: Jakobus 2: 26 (NBV)
Zijt gij een Christen naar de naam slechts,
dan wel een Christen metterdaad?
Zijt gij wel zeker, dat gij heden
de smalle weg des levens gaat,
de smalle weg des levens gaat?
Vlei u niet met een schone naam;
wil in het wezen immer staan,
wil in het wezen immer staan.
[15] Span je in om voor God te staan als iemand die betrouwbaar is. Zorg dat je je niet voor je werk hoeft te schamen en verkondig regelrecht de waarheid. [16] Luister niet naar zinloos en leeg gezwets, want het voert steeds verder van God weg. [17] Wat dwaalleraren vertellen, woekert voort als een gezwel.
Uit: 2 Timoteüs 2 (NBV)
Als kind'ren Gods verbonden,
slechts een van hart en zin,
staan wij door Christus liefde
in ware broedermin.
Kom, laat de liefde spreken;
God is het die ons zendt!
De liefde zij het teken,
waaraan men ons herkent!
[11] Een vermaning lijkt op het moment zelf geen vreugde te brengen, slechts verdriet, maar op den duur plukt wie erdoor gevormd is er de vruchten van: een leven in vrede en gerechtigheid. [12] Hef daarom uw slappe handen op, strek uw knikkende knieën, [13] en kies rechte paden, zodat een voet die gekneusd is niet verder ontwricht raakt, maar juist geneest.
Uit: Hebreeën 12 (NBV)
Meen'ge ziel ijlt ten verderve;
dag na dag verstrijkt de tijd.
Harten bloeden, mensen sterven;
dag na dag verstrijkt de tijd.
Broeders, red en troost hen toch!
Rust toch niet, 't is zelfbedrog.
Ja, veel arbeid wacht u nog.
Dag na dag verstrijkt de tijd.
Werk met vreugd' voor de Heer,
werk met vreugd' voor de Heer!
Wie niet werkt krijgt zeker spijt.
Dag na dag verstrijkt de tijd!
[1] Toen zag ik dit: degene die op de troon zat had in zijn rechterhand een boekrol die aan beide kanten beschreven was en met zeven zegels was verzegeld. [2] Ik zag een machtige engel die met luide stem uitriep: ‘Wie komt het toe de zegels te verbreken en de boekrol te openen?’ [3] Maar er was niemand in de hemel of op aarde of onder de aarde die de boekrol kon openen en inzien. [4] Het deed me veel verdriet dat blijkbaar niemand het verdiende om de boekrol te openen en hem in te zien. [5] Toen zei een van de oudsten tegen mij: ‘Wees niet verdrietig. Want de leeuw uit de stam Juda, de telg van David, heeft de overwinning behaald, en daarom mag hij de boekrol met de zeven zegels openen.’ [6] Midden voor de troon, tussen de vier wezens en de oudsten, zag ik een lam staan. Het zag eruit alsof het geslacht was en het had zeven horens en zeven ogen; dat zijn de zeven geesten van God die over de hele wereld zijn uitgestuurd. [7] Het lam ging naar degene die op de troon zat en ontving de boekrol uit zijn rechterhand. [8] Op hetzelfde moment wierpen de vier wezens en de vierentwintig oudsten zich voor het lam neer. Ieder van hen had een lier en een gouden schaal vol wierook; dat zijn de gebeden van de heiligen. [9] En ze zetten een nieuw lied in: ‘U verdient het om de boekrol te ontvangen en zijn zegels te verbreken. Want u bent geslacht en met uw bloed hebt u voor God mensen gekocht* uit alle landen en volken, van elke stam en taal.
[10] U hebt voor onze God uit hen een koninkrijk gevormd en hen tot priesters gemaakt. Zij zullen als koningen heersen op aarde.’
[11] Daarna hoorde ik het geluid van een groot aantal engelen rondom de troon, de wezens en de oudsten; het waren er oneindig veel, tienduizend maal tienduizenden, duizend maal duizenden. [12] Met luide stem riepen ze: ‘Het lam dat geslacht is, komt alle macht, rijkdom en wijsheid toe, en alle kracht, eer, lof en dank.’
Uit: Openbaring 5 (NBV)
Mijn ziel, spoed u ten hemel
met forse aad'laarsslag! Ontstijg het aards gewemel,
ruil nacht voor klare dag.
Daar wil op groene weiden
Gods Zoon u plaats bereiden.
Slechts daar vindt gij de rust;
dus voort naar 's hemels kust!
Jezus nam opnieuw het woord. Hij zei: ‘Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft.’
Uit: Johannes 8: 12 (NBV)
Geloof in het licht zolang u het licht bij u hebt, dan bent u kinderen van het licht.’ Na deze woorden ging Jezus weg en hij hield zich voor hen schuil.
Uit: Johannes 12: 36 (NBV)
[8] want eens was u duisternis maar nu bent u licht, door uw bestaan in de Heer. Ga de weg van de kinderen van het licht. [9] Het licht brengt goedheid voort en gerechtigheid en waarheid. [10] Onderzoek wat de wil van de Heer is. [11] Neem geen deel aan de vruchteloze praktijken van de duisternis maar ontmasker die juist, [12] want wat daar in het verborgene gebeurt, is te schandelijk voor woorden. [13] Maar alles wat door het licht ontmaskerd wordt, wordt openbaar,
[14] en alles wat openbaar wordt, is zelf licht. Daarom staat er: ‘Ontwaak uit uw slaap, sta op uit de dood, en Christus zal over u stralen.’
Uit: Efeziërs 5 (NBV)
In dat licht te mogen wand’len,
trots de duisternis op aard’,
geeft ons daag’lijks stof tot danken,
is ons vele offers waard.
Geef, o Heiland, kracht en sterkte,
dat wij U te allen tijd
-door ‘t geloof en in de liefde-
volgen in gehoorzaamheid.
Bron: Gezangboek GvAC, derde couplet uit lied 160 (voorheen: lied 145, gezangboek H.A.G.E.A.)
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt.
Uit: 1 Petrus 4; 10 (NBV)
Niet om gediend te worden ben ik op deze aard’,
maar om mijzelf te gorden tot dienen, onvervaard;
hij, die mij heeft gezonden en met zijn Geest vervuld,
vernieuwt in zegensstonden mijn krachten, lust geduld.
Geen mensengunst of -ere spoort mij tot dienen aan;
het is de Geest des Heren, die in mij op wil gaan,
zijn kracht door mij wil tonen, en leiden mij het meest;
Hij wil mij gans bewonen, naar lichaam, ziel en Geest.
Bron: Gezangboek GvAC, eerste en tweede couplet uit lied 111 (voorheen: lied 105, gezangboek H.A.G.E.A.)
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
De wijnstok en de ranken [1] ‘Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. [2] Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. [3] Jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. [4] Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. [5] Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen. [6] Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand. [7] Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt en het zal gebeuren. [8] De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn.
Uit: Johannes 15 (NBV)
Jezus de Wijnstok, Bronne des levens,
wie in Hem blijft draagt gewis eenmaal vrucht;
slechts Hij kan geven ‘t eeuwige leven,
waarnaar de ziel van de mens immer zucht.
Refrein
Jezus de Wijnstok, Hij is het leven,
altoos de stille, de stuwende kracht;
God geeft de wasdom en het gedijen
aan alles wat in zijn naam wordt volbracht.
Refrein
Refrein: Tot zoetrijpe vrucht aan die Wijnstok,
maak ons daartoe bereid,
want uit U komt het leven,
hier en in eeuwigheid.
Bron: Gezangboek GvAC, tweede en derde couplet van lied 70 (voorheen: lied 83, gezangboek H.A.G.E.A.)
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
[14] Schrijf aan de engel van de gemeente in Laodicea: “Dit zegt Amen, de trouwe en betrouwbare getuige, het begin van Gods schepping:
[15] Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm! [16] Maar nu u lauw bent in plaats van warm of koud, zal ik u uitspuwen. [17] U zegt dat u rijk bent, dat u alles hebt wat u wilt en niets meer nodig hebt. U beseft niet hoe ongelukkig u bent, hoe armzalig, berooid, blind en naakt. [18] Daarom raad ik u aan: koop van mij goud dat in het vuur gelouterd is, en u zult rijk zijn; witte kleren om u te kleden en uw naaktheid te bedekken, zodat u zich niet meer hoeft te schamen; zalf voor uw ogen, zodat u weer kunt zien.
Uit: Openbaring 3 (NBV)
'k Reik u de hand; geef gij die ook aan mij!
De leuze zij: Naar 't Vaderland gaan wij!
De wens toch zij: Het smalle pad te gaan!
De zorg steeds zij: In kinderzin te staan!
De vreugde zij: De liefde Gods is mijn!
Een eer het zij: Uit God geboren zijn!
Het enig noodzakelijke [25] Er kwam een wetgeleerde die hem op de proef wilde stellen. Hij vroeg: ‘Meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?’ [26] Jezus antwoordde: ‘Wat staat er in de wet geschreven? Wat leest u daar?’ [27] De wetgeleerde antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.’ [28] ‘U hebt juist geantwoord,’ zei Jezus tegen hem. ‘Doe dat en u zult leven.’ [29] Maar de wetgeleerde wilde zich rechtvaardigen en vroeg aan Jezus: ‘Wie is mijn naaste?’ [30] Toen vertelde Jezus hem het volgende: ‘Er was eens iemand die van Jeruzalem naar Jericho reisde en onderweg werd overvallen door rovers, die hem zijn kleren uittrokken, hem mishandelden en hem daarna halfdood achterlieten. [31] Toevallig kwam er een priester langs, maar toen hij het slachtoffer zag liggen, liep hij met een boog om hem heen. [32] Er kwam ook een Leviet langs, maar bij het zien van het slachtoffer liep ook hij met een boog om hem heen. [33] Een Samaritaan echter, die op reis was, kreeg medelijden toen hij hem zag liggen. [34] Hij ging naar de gewonde man toe, goot olie en wijn over zijn wonden en verbond ze. Hij zette hem op zijn eigen rijdier en bracht hem naar een logement, waar hij voor hem zorgde. [35] De volgende morgen gaf hij twee denarie aan de eigenaar en zei: “Zorg voor hem, en als u meer kosten moet maken, zal ik u die op mijn terugreis vergoeden.” [36] Wie van deze drie is volgens u de naaste geworden van het slachtoffer van de rovers?’ [37] De wetgeleerde zei: ‘De man die medelijden met hem heeft getoond.’ Toen zei Jezus tegen hem: ‘Doet u dan voortaan net zo.’
Uit: Lucas 10 (NBV)
1 Kom, stemmen w' allen juub'lend in:
"God heeft ons lief!"
Roem allen nu zijn zondaarsmin;
God heeft ons lief!
Prijs nu de Heer, zo vol gena;
Zijn liefd' is zonder wederga!
Wij zijn verlost, halleluja!
God heeft ons lief!
God heeft ons lief!
Kom, stemmen w' allen juub'lend in:
God heeft ons lief!
2 Zeg het een ieder, dankbaar, blij:
"God heeft ons lief!"
Hij is ons altijd dicht nabij;
God heeft ons lief!
Hij die steeds onze ziel behoedt,
gaf zelfs voor ons zijn dierbaar bloed!
Juich met een vreugdevol gemoed:
God heeft ons lief!
God heeft ons lief!
Kom, Stemmen w' allen juub'lend in:
God heeft ons lief!
3 Juich, gij die Hem zijt toegewijd:
"God heeft ons lief!"
Smaak Zijne liefd' en Vriend'lijkheid;
God heeft ons lief!
Hij is voor ons zo goed en mild,
ons 't allen tijd' een zon en schild;
al onze ziele smart Hij stilt.
God heeft ons lief!
God heeft ons lief!
Kom, Stemmen w' allen juub'lend in;
God heeft ons lief!
Zojuist viel het mij opeens op dat in lied 486 van het NAK-gezangboek het tweede couplet van het bekende lied "Rijke beloften" door een geheel andere tekst werd vervangen:
Hoort gij de vloeden van Babel ruisen,
naad'ren verleiders, veel in getal?
O, denk dan aan 's Heren belofte:
Ik met Mijn oog u leiden steeds zal.
Ik zal u leiden, Ik zal u leiden,
ik zal u leiden al met Mijn oog.
Op de weg naar 't land van belofte
zal Ik u leiden al met Mijn oog.
Hieronder echter de oorspronkelijke en voor mij persoonlijk de meest aansprekende tekst:
" 'k Heb u gekend reeds lang van tevoren;
toen nog geen moederhart aan u dacht,
was uw ziel door Mij uitverkoren
tot een profeet voor dit uw geslacht.
Gij zijt geroepen, gij zijt geroepen,
gij zijt geroepen tot Mijn verbond;
laat uw mens-zijn u niet verhind'ren,
Ik geef Mijn woorden wel in uw mond!"
Uit: Gezangboek GvAC, tweede couplet uit lied 127 (voorheen lied 123, gezangboek H.A.G.E.A.)
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
