Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Berichten die al dan niet tevens op de website verschijnen en reacties van lezers
Forumregels
Doordat de redactie een wisselende samenstelling heeft, neemt zijzelf in beginsel niet deel aan een eventuele discussie. Het is ook niet erg praktisch om na het plaatsen van redactionele stukken, waar tijd en voorbereiding mee gemoeid zijn geweest, niet de handen vrij te hebben om alvast met nieuwe onderwerpen aan de slag te kunnen gaan. Bovendien is ieders vrije tijd beperkt. Beurtelings vervullen de redactieleden op het Forum de taak van Moderator. Eventueel overleg kan het best via een privé-bericht.
Plaats reactie
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

@all

Het begon onlangs met een mededeling als "Demasqué van een machtswellusteling", maar intussen staat het nieuws er al wekenlang bol van. Sommigen willen het nu wel een publiek geheim noemen. Voor anderen voert dat nog te ver, doch de meeste excuses zijn al uitgewerkt want: over de datum. (...) Hetzelfde lot wacht de wit gepleisterde graven binnen de internationale nieuw-apostolische kerkleiding. Als ze tweemaal met hun fietsbel belden, nou, dan wist je het wel. Alles in het "werk Gods" wisselt immers op hun wenken. Hoe is zoiets überhaupt mogelijk? Wat gaat daaraan dan vooraf? Illustratief is het hieronder beschreven voorval:
Krebs ging er steeds meer toe over om zonder voorafgaande roeping door profeten ambtsdragers aan te wijzen. Er was sprake van een steeds duidelijker identificatie van Krebs met zijn zender, met Jezus Christus. De volgende anecdote is veelzeggend voor zijn ambtsopvatting en zelfbewustzijn. Op een keer kwam hij in een broederkring binnen en kreeg een stoel aangeboden. Aan het hoofd van de tafel stond echter een lege stoel en toen hij vroeg voor wie die stoel bestemd was, kreeg hij te horen dat die voor de Heer was als Hij zou wederkomen. Krebs nam toen in de zetel plaats en zei: ‘Dann ist jetzt der Herr gekommen’.

Uit: "De Apostolischen", door drs. B.L.Brand, (Kok) Kampen, 2001 - ISBN 9043504351
Voor wie het niet weten: Friedrich Krebs (1832-1905) is de man die voor de Nieuw-Apostolische Kerk het ambt van stamapostel bedacht. Zie het artikel "Ein Mann erfindet das Stammapostelamt" bij Christ-im-Dialog. Zie evt. ook het bericht door BakEenEi op "di 09 aug 2011, 11:47" in de thread "Tenzij... "

Het zal maar tegen je worden gezegd: "Dann ist jetzt der Herr gekommen". Dan heeft "P. van Pelle op z'n nieuwe Gazelle" wel iets anders ingenomen dan alleen een stevig bord havermout bij het ontbijt, heerlijk op smaak gebracht met honing en rozijnen.

Om in deze samenhang to-the-point te kunnen komen, is het nuttig om het onderstaande bericht nog eens te lezen:
Redactie schreef:[bijgewerkt: 18.00 uur]


@all

Wat de nieuw-apostolische geloofsleer betreft schoot mij iets te binnen. Zo'n twee maanden na de tweede Europese Informatieavond (van 4 december 2007) wendde ik mij als volgt tot de kerkleiding:
-------- Originele bericht --------
Onderwerp: [...]
Datum: Mon, 11 Feb 2008 20:52:59 +0100
Van: [BEE]
Aan: [X]


Dag [X],

Dank voor je reactie die ik -eerlijk gezegd- niet had verwacht sinds D.Ap. [Y] een laatste e-mailbericht van mijn kant als zijnde SPAM heeft geweerd.

Ik denk dat er in de Nieuw-Apostolische Kerk naast elkaar diverse realiteiten bestaan, wat soms een enorme spraakverwarring oplevert. Voor zover de kerkleiding het in haar macht heeft hier niet nog eens een schep bovenop te doen, vind ik dat men zich rekenschap moet geven van een belangrijke verantwoordelijkheid in dezen. Juist hier is het de laatste jaren flink misgegaan, is mijn oprechte overtuiging, want wij hebben de kerk uiteindelijk verlaten door het gedurige knullige gesleutel aan de geloofsleer. Dit gaf na alles wat wij eerder al hadden meegemaakt, in geestelijk opzicht zó veel onrust dat we uit zelfbehoud zijn "gevlucht".

Wat er ook nog bij komt is vanzelf dat het in een land als Duitsland bijna genetisch lijkt te zijn bepaald dat de mensen de zaken "gründlicher" benaderen dan vrijwel overal elders. Alleen al om deze reden vrees ik dat de op handen zijnde catechismus de hele kerk nog de nek zal omdraaien. Het werk des Heren heeft geen catechismus nodig; een kerk daarentegen schijnbaar wel.

Doordat in de Nieuw-Apostolische Kerk hogere dienaren worden geacht alles scherper te zien dan anderen die worden geacht (met "een onbegrensd vertrouwen") hen na te volgen, is -wat in het geloof het onderlinge begrip betreft- er een nauwelijks meer te overbruggen kloof ontstaan. Voor ons voelde dat onbegrip werkelijk zo massief aan, dat we gaandeweg alle moed opgaven om nog langer te verwachten dat de kerkleiding zou inzien dat zielen kapot gaan aan hun bazige berekenende bulldozergedrag.

Heeft ooit wel eens iemand bedacht dat iemand als St.Ap. Leber ook zo diens persoonlijke menselijke beperkingen kan hebben? Wat zou er de reden van kunnen zijn dat hij meer affiniteit had met een wiskundeopleiding dan met bijvoorbeeld een studie maatschappelijk werk? Op 4 december jl. is volgens mij op schokkende wijze uitgekomen dat er inschattingsfouten zijn gemaakt; zulke inschattingsfouten zelfs, dat zowel het aanzien van de stamapostel is geschaad als het hele imago van de kerk. Wat dit tevens bij zielen met een verhoogde kwetsbaarheid voor leed heeft berokkend wordt ernstig onderschat, is mijn indruk.

Zoals het ongeval van [Z] onomkeerbaar plaatshad (...) en wij hiervan de blijvende gevolgen onder ogen moeten zien, zal het de kerkleiding niet helpen voorbij te gaan aan wat St.Ap. Leber eigenmachtig heeft willen verantwoorden op de laatste informatieavond. Het onheil geschiedde terwijl hij nota bene de halve wereld liet meekijken. Zó; serieus, exact zó komt hoogmoed voor de val. De volgende valkuil zal zijn dat de kerkleiding verstrikt raakt in haar eigen netten door -na destijds de presentatie van de "Leidraad dienen en leiding geven" met slechts een politieke lading en inhoud- te volharden in de totstandkoming van een catechismus. Wanneer die gereedgekomen is, blijft er van de kerk écht een sekte over.

Daarom: men kan elkaar in "de kring der (hogere) dienaren" nu wel gemaks- en veiligheidshalve naar de mond toe praten, en in die beslotenheid [op kosten van de zaak] uitbundig elkaars persoonlijke hoogtijdagen willen gedenken, maar dit houdt pertinent geen stand. In Zijn werk gelden Zijn wetmatigheden:

  • [6] De onaanzienlijke zal genade en vergeving vinden, maar machtigen worden aan een machtig oordeel onderworpen. [7] Hij die over allen heerst bekommert zich niet om het aanzien dat iemand geniet, hij deinst niet terug voor iemands grootheid. Groot en klein heeft hij zelf geschapen en voor iedereen zorgt hij op dezelfde wijze, [8] maar wie sterk is zal een strenger onderzoek ondergaan.

    Uit: Wijsheid 6: 6-8 (NBV)


    [6] ‘Wat kan ik de HEER aanbieden,
    waarmee hulde brengen aan de verheven God?
    Moet ik hem tegemoet treden met brandoffers,
    zou hij eenjarige stieren aanvaarden?
    [7] Kan ik hem gunstig stemmen met duizenden rammen,
    met olie, stromend in tienduizend beken?
    Moet ik mijn oudste kind geven voor wat ik heb misdaan,
    de vrucht van mijn schoot voor mijn zondig leven?’
    [8] Er is jou, mens, gezegd wat goed is,
    je weet wat de HEER van je wil:
    niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten
    en nederig de weg te gaan van je God.


    Uit: Micha 6: 6-8 (NBV)
Bijzonder graag had ik gewild dat onze wegen zich nimmer van elkaar hadden gescheiden, wat overigens voor ons nu niet wegneemt dat het goede góed blíjft.

(...)
Tot zover even deze impressie...

Met hartelijke groeten,
[BEE]
Men heeft zich er vermoedelijk niets van aangetrokken. Dat kan uiteraard, en dat mag! Mijn bovenstaande bericht bleef in elk geval onbeantwoord. Verder commentaar erbij lijkt mij overbodig.


Een andere herinnering die opkwam betreft de paragraaf "Wie kleine Jungen oder kindliche Menschen" in het op 4 januari 2005 bij NAKtuell verschenen interview met Gerrit Sepers:
Nu wij -zelfs- bij districtsapostel Klingler (NAK-Mitteldeutschland) hebben gezien hoe deze de advocaat (!) Thomas Feil in een een-tweetje met stamapostel Leber op niet mis te verstane wijze voorhoudt hoe er in het "werk Gods" slechts "omhoog" dient te worden gecommuniceerd, en betrokkene zich dat nota bene zomaar laat gezeggen (...), wordt het protest van Gerrit Sepers ook thans -anno 2011- opnieuw bewaarheid:
  • "Die Geschwister haben überhaupt nicht gelernt, zu diskutieren oder mit Dialog umzugehen. In ihrer gesellschaftlichen Entwicklung haben sie das wohl gelernt, aber in der Kirche überhaupt nicht. Das betrifft gebildete Leute genauso wie kindlich gläubige Leute. Es ist erstaunlich, dass große Männer in unserer Gesellschaft – ich habe das öfter erlebt – Professoren, Direktoren, Präsidenten von großen Unternehmen usw., innerhalb unserer Kirche sich wie kleine Jungen oder kindliche Menschen verhalten."
Hoe bestaat het!! Dit betekent dus dat in de Nieuw-Apostolische Kerk onverkort geldt wat Gerrit Sepers nadien -op 5 januari 2008- verklaarde tegenover de journalist Lodewijk Dros van het dagblad Trouw:
Het WebTeam/BEE


Bron: Bericht door Redactie op "Di 15 Mrt 2011, 13:02" in de thread Deining in Duitsland over "Kirchenverständnis".
"Ex-apostel noemt kerk een concentratiekamp" heeft u zojuist onder andere gelezen, alsmede dat betrokkene uitdrukkelijk verklaart:
  • "Die Geschwister haben überhaupt nicht gelernt, zu diskutieren oder mit Dialog umzugehen. In ihrer gesellschaftlichen Entwicklung haben sie das wohl gelernt, aber in der Kirche überhaupt nicht. Das betrifft gebildete Leute genauso wie kindlich gläubige Leute. Es ist erstaunlich, dass große Männer in unserer Gesellschaft – ich habe das öfter erlebt – Professoren, Direktoren, Präsidenten von großen Unternehmen usw., innerhalb unserer Kirche sich wie kleine Jungen oder kindliche Menschen verhalten."
Zou er dan niet tóch ergens iets grondig mis kunnen zijn? Wat in 2005 of in 2008 misschien nog ver van ons bed leek te zijn, of, wat stamapostel Krebs betreft, wellicht aan de orde maar dan alleen in lang vervlogen tijden, betrof echter wel degelijk feiten en omstandigheden die serieus te nemen zijn. Ook op dit Forum zijn er de afgelopen jaren allerhande facetten belicht van in feite ten hemel schreiende toestanden, middenin de Nieuw-Apostolische Kerk én actueel. Hoe kunnen dan desondanks vele duizenden, tienduizenden gelovigen, die bij dit internationale kerkgenootschap zijn aangesloten, hun ogen er kennelijk voor sluiten? Hoe wordt dat godgeklaagde kunstje ze geflikt, zodanig dat niemand het wil weten?!

Een belangrijke verborgen misleider is de ontstane bedrijfscultuur, inclusief een verbasterde "Tale Kanaäns" waarbij verontrustende geheimtaal wordt gebezigd die zich uitermate lastig laat decoderen. Zie hieronder:
Redactie schreef:(...)
Een doorsnee praktijkvoorbeeld:
Meine lieben Brüder und Schwestern!

Wir haben uns im Kreis der Bezirksapostel mit der Frage beschäftigt, wie unsere Kirche idealerweise aussehen sollte. In der Geschäftswelt würde man sagen: Wir haben eine Vision ausgearbeitet. Die folgende Beschreibung ist schließlich dabei herausgekommen:

  • "Eine Kirche, in der Menschen sich wohlfühlen und - vom Heiligen Geist und der Liebe zu Gott erfüllt -
    ihr Leben nach dem Evangelium Jesu Christi ausrichten
    und sich so auf sein Wiederkommen und das ewige Leven vorbereiten."
(…)
Die obenformulierte Vision gibt einen Hinweis, wie man das erreichen kann. Es heißt dort: "… vom Heiligen Geist und der Liebe zu Gott erfüllt… " Das ist der Schlüssel: die Führung des Heiligen Geistes und die Liebe zu Gott!

(...)

Mit herzlichen Grüßen,
euer

Wilhelm Leber


Bron: Wohlfühlgemeinden, http://www.nak-buedingen.eu/Wohlfuehlgemeinden.pdf
Het tekstdeel "… vom Heiligen Geist und der Liebe zu Gott erfüllt… " betekent "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" namelijk niets anders dan "volgens de aanwijzingen die God middels Zijn Heilige Geest in de eerste plaats zal openbaren aan de Hem in liefde toegewijde hogere dienaren binnen de Nieuw-Apostolische Kerk". Vandaar ook hier dat alles zo fijn was voorgekookt "im Kreis der Bezirksapostel". Wie vervolgens met zulke aanbevelingen in de kerkgemeenten aan de slag gaat, wordt in de eerste plaats geacht daarbij de hoogste zegenende "Godsgezanten" in te bouwen in de harten van de broeders en zusters. Terwijl dezen onder de indruk geraken van eersteklas teksten als in het voorbeeld, het "tijdovereenkomstige" (zeitgemäße) woord Gods belichamend, wordt men langzaam maar zeker ongevoelig voor de risico's van verborgen agenda's die de hooggeplaatsten er ondertussen op na houden. Het voornaamste motief "im Kreis der Bezirksapostel" blijkt te zijn dat betrokkenen zichzelf de autoriteit verschaffen die men pretendeert te bezitten, namelijk die van de allerhoogste leidinggevenden in Zijn werk - al zal dit laatste in officiële bekendmakingen eufemistisch naar beneden worden afgerond. Doch een goed verstaander weet wel beter. Zie onder:
  • "Es obliege dem Stammapostel als Inhaber der lehramtlichen Vollmacht,
    neue Einsichten aus dem Heiligen Geist zu verkünden
    oder gar zur offiziellen Kirchenlehre
    [lees aansluitend: im Werke Gottes] zu erheben."

    Bron: http://www.religionsreport.de/?p=1213#more-1213
De betreffende allerhoogste leidinggevenden in Zijn werk evenwel houden niet van "kinderen Gods die nog enige twijfel in hun hart meedragen"; en over "goddelijke openbaringen" wordt bij wijze van spreken niet gecorrespondeerd. Zie de berichtenserie De U-bochtconstructie in de thread "Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding". Vragenstellers worden gemeden als de pest, met hulp van mr. P.A. de Lange.

Kortom, wie de "Godsgezanten" niets vermoedend béter leert kennen dan het "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" in de bedoeling lag, wordt "im Werke Gottes" endgültig (!) bij het bedrijfsafval gezet. De hemelbestormers zullen er niet wakker van liggen.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Di 17 Jan 2012, 22:32" in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"
Al gedurende een aantal dagen kan men op de website van de Neuapostolische Kirche Nordrhein-Westfalen K.d.ö.R. in twee delen een interview lezen, dat de persvoorlichter van de kerk, Frank Schuldt, afnam van zijn hoogste baas, districtsapostel Armin Brinkmann en diens beoogde opvolger, districtsapostelhelper Rainer Storck. Dit interview toont de hogeschool van salonfähig spraakgebruik in deze kerk. Alleen een geoefend gehoor "doorziet" wat er hier werkelijk wordt gecommuniceerd. In een volgend bericht zullen wij hier nader op ingaan. Eerst nu het bedoelde interview:
Zo op het eerste gezicht zal de tekst wel openhartig overkomen, of sympathiek, en is er mogelijk ook waardering voor een kritische noot die erin doorklinkt. Maar er valt méér in te lezen, véél meer zelfs.


Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

[Bijgewerkt: 23-10-2012, 16.30 uur]


@all

Worden de zaken hier niet te zwaar aangezet, is wellicht een opkomende gedachte. Spijtig genoeg moeten wij die eventuele vraag met grote vastberadenheid ontkennend beantwoorden. Ten aanzien van de nieuw-apostolische kerkleiding, welke door heerszucht en onverzoenlijkheid de ene misvatting over christelijk leiderschap (!) opwerpt na de andere, gaat namelijk stellig op wat beschreven staat in Handelingen 15 vers 10:

  • Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen?

    Bron: NBV. Zie tevens het redactionele bericht "Vragen en Antwoorden (7)" op "Wo 13 Jun 2012, 10:41", in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
Men maakt zich schuldig aan "bulldozergedrag" terwijl het in de Nieuw-Apostolische Kerk al sinds jaar en dag geheel en al schijnt te ontbreken aan enig zelfreinigend vermogen. Zo wijst de praktijk uit, hoewel alleen de districtsvoorgangers blijkens de statuten nog een eigen verantwoordelijkheid hebben waar te maken, dat wangedrag van kerkelijke ambtsdragers en van bestuursleden onder dezen in het bijzonder, vrijwel niet ter discussie mag staan, zulks op straffe van nota bene geestelijk geweld. Nieuw-apostolische gelovigen dienen machtsmisbruik (!) zich te laten welgevallen. Hoe dat plaatsgrijpt, wordt op dit Forum uitvoerig beschreven.
Redactie schreef:(...)
Bij publicaties van de Nieuw-Apostolische Kerk zelf valt het op dat men steeds -door veel vertoon te maken- tracht te imponeren. En-passant betreft het een eigenzinnige geloofsleer die nogal wat "toevoegt" aan het evangelie van Jezus Christus. Een belangrijk voorbeeld hiervan is hoe men omgaat met wat er staat Efeziërs 1 vers 13. Het "tijdovereenkomstige apostelwoord" wordt toegevoegd aan de Bijbel, het "apostelambt" aan Christus en de "verzegeling door een levende apostel die geordineerd is door en verbonden is met de stamapostel" aan het geloof. Daarnaast is er geen Bijbelse grond voor dat men tot in het dodenrijk bevoegdheden heeft om heil aan te brengen.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Di 05 Jun 2012, 20:02" in de thread "Marktwerking levert vijf soorten van 'apostelen' op".
BakEenEi schreef:(...)
De kritiek vanuit andere christelijke kerken komt er dus op neer dat de nieuw-apostolische apostelen en stamapostel zich eigenmachtig, onterecht en brutaal op het standpunt stellen dat 1) alleen zij de Bijbel goed kunnen uitleggen; 2) dat buiten de bij de Nieuw-Apostolische Kerk ingeschreven leden om overige christenen zich geen kind van God mogen noemen; 3) geestelijken van andere christelijke kerken niet door God in hun ambt geroepen kunnen zijn, waaruit o.a. voortvloeit dat 4) in andere christelijke kerken het Heilig Avondmaal ongeldig wordt toegediend.

Kortom, wie dan zegt "Zo zijn wij als apostolische kerk één van de wegen die naar dat doel leiden", of hetzelfde maar dan in andere woorden van gelijke strekking, zoals in dit geval kennelijk apostel Peter Klene onlangs heeft gedaan in Groningen, misleidt in diens hoedanigheid van ambtsdrager in de Nieuw-Apostolische Kerk werkelijk allen die zich op dat moment onder zijn gehoor bevonden!!

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Zo 09 Jan 2011, 17:40" in de thread "Sektetest".
BakEenEi schreef:(...)
Het eerste misverstand bij de nieuw-apostolische kerkleiding is dat men ervan uitgaat door God beroepen te zijn in de bestuursfuncties die men bekleedt. Dat is namelijk niet het geval. Het tweede misverstand bestaat erin dat men in het "werk Gods" exclusief dienaar heeft willen zijn, en zegenaar, of Godsgezant. Het derde misverstand is gelegen in de omstandigheid dat men kinderen Gods een juk oplegt dat men zelf niet eens kan dragen. Het vierde misverstand houdt ermee verband dat men het wil laten doen geloven dat sommigen in Zijn werk belangrijker zijn dan anderen.

Door de zaken aldus misleidend voor te spiegelen, door verantwoordelijkheden te ontlopen, door geen oog te hebben voor "het gebrokene", door naasten niet voor vol aan te zien; dáárdoor is er in deze kerk stilaan géén leven meer mogelijk. Wie het gezag van God verwisselt met het gezag van een kerkbestuur, heeft van de kerk een afgod gemaakt.
  • [34] Daarop nam Petrus het woord en zei: ‘Nu begrijp ik pas goed dat God geen onderscheid maakt tussen mensen, [35] maar dat Hij zich het lot aantrekt van iedereen, uit welk volk dan ook, die ontzag voor Hem heeft en rechtvaardig handelt.

    Uit: Handelingen 10 (NBV)
(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 11 Jan 2011, 21:00" in de thread "Levend geloof".
Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

[Bijgewerkt: 17.00 uur]


@all

Onder het mom van "te worden voor- en toebereid op het heerlijke einddoel dat voor ons als kinderen Gods is weggelegd" dienen nieuw-apostolische gelovigen zich vertrouwd te maken met datgene "wat de mond Gods uitgaat" oftewel met "al hetgeen de Geest Gods tot de gemeenten zegt", zij het "langs de geordende weg". Onder dit laatste -in apostolisch idioom- te verstaan: "krachtens het fundament in de Boden van Jezus Christus van de eindtijd waarin wij leven", en wel naar "de nieuwe ordening" (vanaf 1863). In rond Hollands: "Beste aardbewoners, ga er maar gewoon vanuit dat het klopt, dat sinds ongeveer 1897 het goddelijke heil uitsluitend wordt verkregen via het ambt van stamapostel, welk ambt inmiddels exclusief toebehoort aan de internationale Nieuw-Apostolische Kerk, al begon het in 1862 allemaal wat krakkemikkig met een profeet die eerst nog moest oefenen voordat hij in 1863 iemand tot apostel benoemde, die dat naderhand ook wel wilde blijven. Volg de instructies op van de stamapostel en draag 10% van uw inkomen over aan zijn helpers."

Met de aldus gecodeerde logica banjert stamapostel Dr. Wilhelm Leber vandaag de dag als een olifant door Gods porseleinkast. Van momenteel 10 miljoen volgelingen wordt verlangd dat men diens opvattingen deelt.

In de praktijk betekent dit bijvoorbeeld dat nieuw-apostolische gelovigen zich tot in het diepst van hun ziel aangesproken moeten voelen indien hun geestelijk leider "dient" en hij dan het volgende ter sprake brengt:
„Denken wir bei allem, was wir tun, das Himmelreich ist nahe herbeigekommen! Es erinnert mich an eine Frage, die mir kürzlich mal vorgelegt wurde. Ich will es einfach noch einmal wiederholen und dazu sagen, es fragte jemand: Wie stellen Sie sich das eigentlich vor so am Tag des Herrn? Da sind dann plötzlich zehn Millionen nicht mehr da, auf einen Schlag weg, das gibt doch einen Super-GAU. Gut, das ist eigentlich gar nicht so verkehrt, sich darüber Gedanken zu machen, das ist auch gar nicht so fremd. Aber eines lasst mich sagen: Wie das nachher abläuft, das weiß ich genauso wenig wie ihr alle. Aber es ist auch eine Sache eben des Glaubens, des Vertrauens in den Herrn. Ich vertraue sogar darauf, dass daraus kein Schaden entsteht. Es könnte ja sein, wenn gerade jemand unterwegs ist im Auto, das gibt eine Katastrophe! Ich vertraue darauf, der liebe Gott hat das so in seiner Hand, das wird so ablaufen, dass die Menschen zwar sicherlich schon ein bisschen gucken und ins Staunen geraten, aber dass da nicht eine Katastrophe daraus resultiert. Es ist schon so: Wir können uns das schlecht vorstellen. Ich will auch zugestehen, wenn ich an das tausendjährige Friedensreich denke, ich kann mir das auch nicht so genau vorstellen. Es bleibt gar nichts anders übrig als zu vertrauen, der liebe Gott macht das schon.“

Bron: Abonnee-artikel „Große Trübsal“ für 99,6 Prozent der Christen - Kommentar: Zehn Millionen sollen „entrückt“ werden, d.d. 02-10-2012 bij RELIGIONSREPORT
Wow, behoor je dan "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" te denken: welk een voorrecht en wat een genade, dat ook ik daar dan bij ben; bij die 10 miljoen...
Redactie schreef:(...)
Zoals het in de Nieuw-Apostolische Kerk toegaat, zo heeft God het gewild en zo moet het dus gaan. Wie opstaat tegen één van Zijn dienaren, staat tegen Hem op. Kinderen, vrouwen, zieken en bejaarden zijn dus in voorkomende gevallen kansloos. Omdat "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" zo veel te zeggen hebben, heeft men zichzelf ook maar een verdienniveau toegeëigend dat ten minste gelijk is aan dat van hoogleraren aan hogescholen en universiteiten, exclusief bijkomende emolumenten. Het is dus niet te veel gezegd dat betrokkenen zichzelf in elk geval voor vol aanzien. Nu echter nog alle naasten, veraf en nabij! Om redenen van het voorgaande mag het duidelijk zijn dat men doorgaans geen hoge pet op heeft van "ondergeschikten". Alleen al daarom ware het te wensen dat het machtsmisbruik, waaraan men zich impliciet schuldig maakt, bloot wordt gelegd.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Vr 17 Dec 2010, 16:53" in de thread "5) Een belangenverstrengeling valt tóch niemand op!"
Uit het bericht door BakEenEi op "Di 11 Jan 2011, 10:20" in de thread "Levend geloof":
BakEenEi schreef:(...)

P.S. Zojuist kwam ik nog een oud forumbericht tegen. Ik schreef het o.a. op 11 mei 2007 bij NAK-Observer:
@all

Op 2 mei jl. ben ik uitgetreden als lid van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Ik geef er de voorkeur aan hierover -uit de eerste hand- nog wat te zeggen.

Waar ik al jarenlang moeite mee heb, is de vermenging van bedrijfsmatige en geestelijke zaken. Dienaren kunnen hun energie en tijd immers maar één keer uitgeven. En staat dan zielzorg wel het meest centraal? Ook heb ik nooit kunnen begrijpen dat elk opvolgend ambt extra gewicht in de schaal zou leggen doordat aan dienaren dan meer en meer zgn. ponden waren toevertrouwd. Alsof God, wanneer het er op aankwam, méér had aan bijv. een priester dan aan een diaken. Als priester is iemand in de organisatie voornamer dan als diaken. In elk geval had het daar gedurig alle schijn van, want iedere hogere dienaar kan de initiatieven van een lagere dienaar altijd met een hiërarchische overmacht verslaan. Dankbaar hoorden we op te blikken naar onze zegenaars, de ambtsdragers. Hierbij is het de bedoeling dat ambtsdragers op hun beurt opzien naar degenen die een voornamer ambt (en dus een groter ambtsvermogen) hebben dan zijzelf. Altijd heb ik mij ongemakkelijk gevoeld bij de gedachte dat wie "lager" was, kennelijk minder goed tot zegen kan zijn, en ook bij de gedachte dat onder dienaren alleen de broeders worden verstaan die in de kerk een ambt hebben. Ik vind dit een akelige hooghartige benadering.

In mijn geloofsbeleving zijn deze "subcultuurverschijnselen" altijd verontrustende dissonanten geweest. Ik kon het moeilijk rijmen met de kerngedachte dat onze hemelse Vader één en al liefde is. Het leek wel alsof Hij lievelingskinderen had, onder wie met name "de zegenaars", en dat Hij het verder aan de Stamapostel en de Districtsapostelen overliet hoe in een ieder het geloof eventueel kon worden voleindigd. De Nieuw-Apostolische Kerk had het patent gekregen op de exploitatie van het werk des Heren. Echter, het is naar mijn stellige overtuiging een misvatting om te denken dat de Heilige Geest deze kerk regeert en dat een gevolmachtigd internationaal kerkbestuur het voor het kiezen heeft welke leidslieden God (!) moet zenden. Wat een hoogmoed om zoiets statutair te willen bepalen! In één van de gemeenten in Hamburg hebben we onlangs gezien dat er een voorbeeld is gesteld voor wie er (ná Uster**) nog aan twijfelde dat dienende broeders zich volledig akkoord dienen te verklaren met alle bevelen en voorschriften die er op gezag van de Stamapostel worden uitgevaardigd, zulks op straffe van uitsluiting. Werkelijk, dit is geen zuivere koffie. Het valt mij zwaar om deze en dergelijke ongerijmdheden te verdragen.

Toen St.Ap. Fehr werd opgevolgd door St.Ap. Leber, gaf deze te kennen: "Laten we het elkaar licht maken". Intussen kan ik er niets anders meer van maken dan dat hijzelf het heeft aangestuurd op het absolute tegendeel daarvan. In het woord van de maand van februari 2006 riep hij op tot een onbegrensd vertrouwen in ambtsdragers en onlangs, in het woord van de maand van januari 2007, om vooral geen ongenoegen en ontevredenheid te laten opkomen. Welnu, dan ben je dus uitgepraat. In de gauwigheid verschijnen er in de Onze Familie nog een aantal mededelingen en interviews, waarin ons onder andere te verstaan wordt gegeven dat aan homoseksuele broeders en zusters geen taak of ambt moet worden gegeven, en dat de zgn. Boodschap van St.Ap. Bischoff van hetzelfde zuivere gehalte was als de Openbaring van Johannes zal zijn. "Laten we het elkaar licht maken". (...) Voor mij zijn dat soort van uitlatingen door het "geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen", in welke hoedanigheid St.Ap. Leber recentelijk namens alle ingeschreven leden de Paus gelukwenste bij diens 80e verjaardag, klinkklare onzin. Zo'n warhoofd heb ik niet nodig en ik wens niemand toe van hem het slachtoffer te worden.

Hoe nu verder? Ik blijf gewoon die ik ben, en ik kies voor het evangelie van Christus zonder nog langer de filterwerking van de dogmatiek in een kerk. Ik zal er op dit forum geen discussie over aangaan. Maar ik vertelde dit nu liever even zelf dan dat er straks indianenverhalen de ronde gaan en ik die later moet ontzenuwen. Ik ervaar het als een ongelofelijk trieste zaak dat het allemaal zo is gelopen. Mijn devies: leef gezond met uitgebalanceerde geestelijke kost. God ziet bij ons het hart aan.
** "Natürlich möchten wir jeden Amtsträger behalten. Ich habe allerdings an dem Uster-Abend deutlich gemacht, dass ich erwarte, dass sich die Amtsträger ganz hinter die Lehraussagen der Kirche stellen."
Bron: Antwortbrief von Stammapostel Leber vom 04. Dezember 2006 auf das Schreiben der Gemeinde Hamburg-Blankenese vom 12. November 2006
De nieuw-apostolische gedragscode houdt dus tevens in dat kerkelijke ambtsdragers heel goed moeten begrijpen dat het menens is wanneer stamapostel Leber -zoals het hierboven werd aangehaald- antwoordt:
"Natürlich möchten wir jeden Amtsträger behalten. Ich habe allerdings an dem Uster-Abend deutlich gemacht, dass ich erwarte, dass sich die Amtsträger ganz hinter die Lehraussagen der Kirche stellen."
Waarom menens?! Omdat er in de Nieuw-Apostolische Kerk conform diezelfde nieuw-apostolische gedragscode (!) altijd en overal telkens weer systeemagenten (!) zullen opstaan die met zulke boute uitspraken lelijk aan de haal gaan, zoals de districtsapostelen Karlheiz Schumacher en Armin Brinkmann:
BakEenEi schreef:(...)
Zonder zich er rekenschap van te geven een kritische grens te kunnen passeren (bij de notaris of op een ander beslissend moment), hebben kerkleiders hun instituut soms als een kerstboom willen optuigen. Maar met zulke kunstgrepen vestigden de hoogmogende heren hooguit het gezag dat men -toevallig (?)- aan zichzelf had toebedeeld. Wie er gedachteloos in meeging, staat het vanzelf vrij nu op andere gedachten te komen!

Wie er serieus op zou inzoomen, komt volgens mij vroeg of laat tot de slotsom dat, indien mensen druk in de weer zijn om een denksysteem dicht te timmeren met allerhande spelregels (zoals "Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch kann nicht hingenommen werden" ), hun inspanningen in feite voortkomen uit de angst om invloed te verliezen. Echter:
  • De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.

    Uit: 1 Johannes 4: 18 (NBV)
Dit geldt dus m.n. ook voor hen, die zich door de gebezigde dreigementen (van in dit geval de districtsapostelen Karlheinz Schumacher en Armin Brinkmann) misschien in eerste instantie angst lieten inboezemen.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Ma 17 Sep 2012, 19:47" in de thread "Neergang van de RKK en de NAK NL"
Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

@all

De geloofsdwang (!) waaronder in de Nieuw-Apostolische Kerk een ieder wordt geacht zowel ongeschreven codes en voorschriften als leerstellingen na te leven, uit naam van machtsfiguren (!) die willen doen geloven dat zij Godsgezanten zijn, heeft velen ernstig beschadigd. Diep grepen de gevolgen van intimidatie en manipulatie (!) in op relaties, op het gezinsleven en zelfs in arbeidsverhoudingen. Familiebetrekkingen raakten er soms blijvend door verstoord. Alles omwille van het "werk Gods". In werkelijkheid echter had men zich laten meeslepen door een ordinair machtsspel van mensen. (...) Uiteraard was dat in de geschiedenis al veel vaker vertoond, maar voor "kinderen Gods" telt vooral de toekomst. Slechts een enkeling kwam erachter hoezeer "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" in de kerk, onder wie destijds de districtsapostel Karl Weinmann, de "geschiedenis van het rijk Gods" ondertussen willens en wetens naar hun hand zetten. Aan de geloofwaardigheid van "zegenaars", "grote Godsmannen" zoals ook hij, werd vanzelf niet getwijfeld: was het Vaderhuis niet gebouwd uit "onbehouwen stenen"? Ons "dagwerk voor de Heiland" bestaat er toch uit ons dáárvan éérst maar eens voldoende rekenschap te geven? Zagen wij de balk in ons eigen oog nog wel? Beseften wij wel dat ook wij "genadeproducten" zijn? Hoe staat het met ieders oprechte wil om schuldenaren te vergeven? Valt het ons zwaar om "ware verlosten in Christus" te zijn? Dezen past het toch om álles (!) met de mantel der liefde te bedekken?

Eindeloos wordt er op zo'n manier in de Nieuw-Apostolische Kerk op de gelovigen ingepraat. Naarmate iemand lager of juist helemaal níet op "de ambtsladder" staat, moet hij of zij zich extra veel laten welgevallen. De hoogste "dienaren" staan boven de wet, denken zijzelf. Zie wijlen stamapostel J.G. Bischoff, of thans districtsapostel Brinkmann óf apostel Peter Klene c.s.. Doodgemoedereerd verklaren dezulken brutaal de oorlog aan naasten die hun almacht niet schijnen te respecteren.

Staande in de "geloofsgehoorzaamheid" leggen nieuw-apostolische kinderen Gods zich zonder vragen en zonder klagen neer bij het beloop van de gebeurtenissen, hoe absurd ook - zoals "God" het immers toelaat...

Dan ben je "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" om de dooie dood niet van de ratten besnuffeld of van de pot gerukt. Welnéé, dan ben je "een willig werktuig" in "Zijn" hand en zal "in het naschouwen" blijken "waarom alles zó moest zijn". Dan heb je medelijden met zielen die het "werk Gods" de rug hebben toegekeerd; die "onwetend in de dienst der geesten" staan. "Goddank" heb jíj oog voor de "tekenen des tijds".

Zo wordt bij deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) het denkvermogen van "de verlosten" (lees: de gevangenen) constant gemasseerd (lees: gebrainwasht). En blijkens "kartelafspraken" gebeurt dat wereldwijd.
Redactie schreef:(...)
  • Zijn wij nog bruikbaar?

    We zijn de stomme getuigen geweest van boze daden. We zijn door de wol geverfd. Geroutineerd hebben we de kunst van het veinzen en het spreken met dubbele tong geleerd. We zijn door ervaring wantrouwend tegenover mensen geworden. Daarbij moesten we hun de waarheid en ons vrije oordeel dikwijls schuldig blijven. We zijn door ondraaglijke conflicten murw, ja misschien zelfs cynisch geworden – zijn wij nog bruikbaar? Wat we nodig zullen hebben zijn geen genieën, cynici, haatdragende personen of geslepen tactici, maar ongekunstelde, eenvoudige en oprechte mensen. Zal onze innerlijke weerstand tegen wat ons opgelegd is sterk genoeg en de oprechtheid tegen onszelf radicaal genoeg zijn gebleven om de weg tot eenvoud en oprechtheid terug te vinden?


    Bron: Dietrich Bonhoeffer Werke (DBW) 8 (WE), 19-39

Zie tevens de op dit Forum geplaatste Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers d.d. 15-11-2010,
zomede het bericht door "BakEenEi" op "di 26 okt 2010, 17:00" in de thread Leegstand NAK Appartementen in Arnhem/Geloofwaardigheid van de nieuw-apostolische kerkleiding.

Klik >>HIER<< om terug te gaan.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Vr 17 Dec 2010, 16:48" in de thread "Onbehoorlijk bestuur NAK: Slotwoord".
Zie in dit verband m.n. het bericht door BakEenEi op "Di 26 Jun 2012, 18:45" in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?", waaruit de onderstaande quote:
BakEenEi schreef:(...)
Hopelijk dringt het nu bij onze broeders en zusters in de Nieuw-Apostolische Kerk door, dat er op schandelijke wijze door het (internationale) kerkbestuur misbruik wordt gemaakt van ieders vertrouwen. Het stadium van dat er onraad in de lucht hangt, is al ruimschoots gepasseerd. Er wordt aan zielen op voorhand zwaar letsel toegebracht door ze te manoeuvreren en emotioneel te isoleren in een rigide denksysteem, waaraan na verloop van tijd bijna niet meer te ontsnappen valt. Met name ambitieuze weldenkende personen raken hun kritische denkvermogen kwijt en zij lenen zich ervoor om anderen, wier vertrouwen zij nodig hebben om te worden aangezien voor eerbiedwaardigheidsbekleders, te manipuleren. Doordat er in de samenleving waardering wordt geoogst voor ogenschijnlijk menslievende goede werken, hebben slachtoffers niet in de gaten dat zij in feite ten prooi zijn gevallen aan gewetenloze types die ondertussen er een dubbele agenda op nahouden. Doordat de organisatie zich zo min mogelijk transparant toont, zien bestuurders zowel kans om financiële misslagen te verbergen als rijkelijk hun eigen zakken te vullen - én die van hun handlangers! Tegenspraak wordt niet geduld. Bij de Nieuw-Apostolische Kerk is er géén Raad van Toezicht, géén inzage in de boeken, géén klachtenregeling, géén vertrouwenspersoon, géén Nederlandse vertaling van de geloofsleer. Niks. Alles op goed vertrouwen want zó zou "de nieuw-apostolische god van alle mensen" het hebben gewild.

(...)
Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

@all

In de Nieuw-Apostolische Kerk wordt er voortdurend gezinspeeld op ieders ontoereikende schuldbewustzijn. Zo werd op een zondag door het bezoek van de districtsapostel in een kerkgemeente het "ambtslichaam" versterkt. Op de woensdagavond erna werd een voormalige diaken gevraagd voor een "medebetuiging" omdat hij nu in de priesterlijke bediening stond. Dit echter liep uit op een anticlimax want hij gaf te verstaan dat het nu van de gemeenschap zou afhangen of er zegen verbonden was aan de toevertrouwde nieuwe "ambtsgaven". Alleen als de broeders en zusters hem zouden ondersteunen, en zij God daarmee met daden wilden danken, verwachtte ook hij in staat te zijn om te kunnen "dienen". Dit laatste kwam er daarna meestal op neer dat betrokkene de gelovigen vanaf "het altaar Gods" de les las, zo in de trant van "Willen we waardig worden, dan zullen we (...); dus moeten we (...)". Geestdodend - en dat was dus, gelet op "de gewerkte arbeid" op die allereerste woensdagavond, schijnbaar ieders eigen schuld. Heeft iemand daar vervolgens moeite mee, dan is er vanzelf (?) bij "de broeders" alle begrip, maar nooit krijg je iemand te spreken die echt ergens over gaat. In de Nieuw-Apostolische Kerk gaat namelijk zowat niemand ergens over, behalve "de apostel". Zodra deze zich echter bevindt in het gezelschap van de districtsapostel, gaat hooguit de districtsapostel ergens over. In tegenwoordigheid evenwel van de stamapostel, heeft écht verder niemand meer wat te vinden, tenzij... Tenzij... de machtigsten onder de districtsapostelen op hun poot spelen. Dat wil namelijk nog wel eens schelen. Vijf tot zeven man in deze kerk maken op het ogenblik op die manier compleet de dienst uit.
  • Afbeelding
Proost!


Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

@all

Begint u al aan te voelen waar hier de schoen wringt? Al vinden sommigen onze berichtgeving wel eens oneerbiedig overkomen; wij gaan er wél vanuit dat wie "het apostolische werk een warm hart (zouden willen) toedragen" begrijpt, dat er naar het evangelie van Jezus Christus onderscheid valt te maken tussen hoofdzaken en bijzaken in het geloofsleven. Verwarring in dit opzicht is werkelijk niet uit God. Toch is er nu veel verwarring. Hoe wij voor deze problematiek bij de nieuw-apostolische kerkleiding ook om aandacht vroegen; steevast wilde men van niets weten. In de Nieuw-Apostolische Kerk worden de gelovigen meer en meer overvraagd omdat zij véél te veel moeten willen geloven! Dat gaat zó ver dat, als het kerkbestuur het abnormale voorstelt als normaal, ieder daarin heeft te berusten. Hierdoor worden de "aangesloten leden" in deze kerk echter door hun "zegenaars" niet voor vol aangezien. Uiteraard staat zo'n wantoestand -op zijn zachtst uitgedrukt- op gespannen voet met werk Gods!

Talrijke voorbeelden van ongerijmdheden werden op dit Forum uitvoerig beschreven. Bij de presentatie van de catechismus zult u binnenkort opnieuw kunnen vaststellen met welke vergezochte bijzaken een ieder wordt vermoeid want in Zíjn werk (!) is zo'n document, bezien "in het licht van de eeuwigheid", absoluut van nul en gener waarde. De inhoud zal alleen maar de uitwerking hebben als van een splijtzwam:
BakEenEi schreef:(...)
Nadat ik noodgedwongen (!) mijn lidmaatschap had opgezegd, schreef ik aan één van de bestuursleden die ik persoonlijk goed ken nog het volgende:
  • Ten afscheid

    (...)
    Ik ben ervan overtuigd geraakt dat de Stamapostel en de gezamenlijke Districtsapostelen handelen in strijd met het Tweede Gebod door in Vragen en Antwoorden te stellen dat de Nieuw-Apostolische Kerk dient te worden beschouwd als het opnieuw opgerichte verlossingswerk van de Heer, en dat diezelfde kerk wordt geregeerd door de Heilige Geest. Zie vraag 167 van de Nederlandse uitgave 1993.
    Met dit uitgangspunt is er boven Gods akkerwerk een kunsthemel met kunstlicht aangebracht.

    Op deze wijze is de nieuw-apostolische geloofsleer tot een nieuw “gouden kalf” gemaakt. Gelovigen wordt voorgehouden dat de Heilige Geest een religieuze organisatie zou kunnen bezielen, terwijl ambtsdragers worden geacht, zulks op straffe van uitsluiting, zich geheel en al aan zgn. Lehraussagen te conformeren. Hiermee worden schapen Zijner weide te grazen genomen. Bestuurders wijzen de verantwoordelijkheid af voor hun aandeel in de gestichte verwarring en zij laten slachtoffers met (blijvend) geestelijk letsel goeddeels aan hun lot over.

    (...)
    Het valt mij steeds meer op hoezeer er zich in onze kerk omstandigheden aftekenen van polarisatie, disharmonie en desintegratie. Anders gezegd, er ontstaat verdeeldheid doordat de overigens gedurig veranderende geloofsleer steeds meer dwingend wordt opgelegd; er ontstaat ongenoegen doordat er steeds minder ruimte is voor ieders spontane inbreng; en er ontstaat ontevredenheid doordat de kerkleiding zich het lot van “zwerfkinderen” niet aantrekt. Met zwerfkinderen bedoel ik kinderen Gods die het aldus aangemeten keurslijf niet paste...

    (...)
    Amersfoort, 4 mei 2007
Op het bovenstaande schrijven kreeg ik geen antwoord.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 25 Jan 2011, 16:33" in de thread "Een gezonde dosis respect voor wie God zendt... "
Van districtsdienaren wordt verwacht dat men het -door vijf tot zeven man in deze kerk- uitgestippelde beleid... implementeert. Hetzelfde wordt verwacht van gemeentevoorgangers. Zelfs van "apostelen". Wat de "ambtelijke top" heeft uitgedacht zou voor God namelijk kracht van wet hebben. Geloof er maar niks van!! Wij hebben in deze kerk van doen met een ambtelijke top onder leiding van een persoon met op het ogenblik minstens één kolossale blinde vlek, naar alle waarschijnlijkheid eenvoudig met name samenhangend met een autismespectrum-stoornis bij betrokkene. De gelijkwaardigheid van kinderen van één Vader ziet hij nota bene over het hoofd. Wie echter zo'n diagnose pijnlijk mist, is wellicht geneigd om zich aan (de waanideeën van) een (mis)leider te onderwerpen. Doe dat in dit geval dus niet!!

"Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" is het salonfähig als "kinderen Gods" onder alle omstandigheden overkomen als blij en dankbaar. Dankbaar vooral voor "de hand van leiding in onze dierbare stamapostel", enzovooort, enzovoort. We kunnen het hele rijtje dat daarop in de regel volgt wel dromen. En we moeten het maar normaal vinden als zielzorg in de eerste plaats bestaat uit zalvende woorden bij allerhande menselijke ongemakken in het leven. Net zo vanzelfsprekend zou het zijn dat er in Zijn werk enerzijds dienaren zouden zijn, en anderzijds "overigen". En dan heb je "nach dem neuapostolioschen Glaubensverständnis" onder de dienaren en hun families (!) ook nog allerlei rangen en standen. Nogmaals: geloof er maar niks van!! Geloof er óók maar niks van dat "vage gasten", die in Duitsland en omstreken als hobby theologie bedrijven, door God zijn uitgekozen om voor de Zijnen in Mauritanië en omstreken een catechismus samen te stellen. Weg met die godgeklaagde ballast!! Tien bladzijden met enkele bepalingen met het oog op de inrichting en het bestuur van dit kerkgenootschap volstaan. Wie zich in het keurslijf laat manoeuvreren, zoals dat op 4 december aanstaande zal worden gepropageerd, is niet goed wijs.


Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

@all

Zoals het de nieuw-apostolische priester Erwin Meier-Widmer overkwam en vele andere "Freunde der reinen Jesulehre", laat de internationale kerkleiding inkomende correspondentie met niet zelden (in)dringende hulpvragen op het vlak van zielzorg (!) stelselmatig inhoudelijk onbeantwoord. Zie hieromtrent tevens de EZW-TEXT 146 uit 1999 welke >> HIER << kan worden gedownload. Het lijkt wel alsof men niet doorheeft dat "kritische vragenstellers" vaak de meest betrokken gemeenteleden zijn! Hoeveel moeite getroosten dezen zich immers niet om hun ongerustheid uit te spreken en uiteen te zetten?! Doch helaas: kinderen (Gods) die vragen... worden (in de Nieuw-Apostolische Kerk) overgeslagen:
BakEenEi schreef:(...)
Op 13 februari 2008 werd het bestuur van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland o.a. in kennis gesteld van het navolgende:
  • Gelukkig is er nu ook in Duitsland intussen best wel een aantal mensen wakker geworden. Zie bijv. het bijgaande pdf-bestand van een artikel met commentaren dat ik tegenkwam bij MediasInres. Wij zijn bepaald niet de enigen die voor zichzelf de tirannie van Wilhelm Leber en consorten maar vast hebben verdreven. Nu keert hier de gemoedsrust pas echt wat terug...

    In elk geval worden in de Nieuw-Apostolische Kerk "kinderen die vragen" overgeslagen. Aan het persoonlijke welbevinden van individuele kinderen Gods heeft de huidige kerkleiding nagenoeg geen boodschap. Ikzelf zie in de NAK in feite twee werelden: de slechts voor genodigden toegankelijke schijnwerkelijkheid in hogere kringen (te denken valt hierbij bijv. aan het exclusieve verjaardagsfeest op 28 december jl. in Amersfoort voor een districtsapostel in ruste) en daarnaast het ongekunstelde praktische gemeenteleven. Dit gemeenteleven staat in toenemende mate onder druk door het beklemmende uitdijende reglementaire gelijk van bazen en bovenbazen in de kerk. Waar het in de kern ooit om was begonnen, 'Weid Mijn schapen, (...) hoed Mijn lammeren', beseft men al jaren niet meer. Er was in de Nieuw-Apostolische Kerk gaandeweg geen leven meer mogelijk. Ons afscheid, hoe zwaar het ook was, is als een goddelijke bevrijding van allerhande ballast. Er was geen gezonde wisselwerking. Het kwam neer op een aaneenschakeling van geharnaste monologen. Gedwee moesten wij ons gedragen als dankbare gedresseerde gemuilkorfde schaapjes Zijner weide.
Doch... "zij dronken een glas, zij pisten een plas en lieten de zaak zo als zij was".

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Vr 31 Dec 2010, 22:54" in de thread "Toespraak tot de hoofden van de NAK".
"Zó zijn (volgens de nieuw-apostolische gedragscode, wel te verstaan) onze manieren!" Liever houdt men zich -in de bedrijfsvoering- met geheel andere zaken bezig: “Unser Ziel war von Beginn an, dass wir etwas Tolles für und mit Sterkrade machen wollten ... Zie het redactionele bericht op "Za 15 Okt 2011, 12:58" in de thread "Langzaam krijgt de NAK-geschiedenis een gezicht!". Dode materie gaat boven de levende have.


Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

[Bijgewerkt: 27-10-2012, 00.00 uur]


@all

Welbeschouwd -gezien ook de publieke ophef die er al ontstond in de tweede helft van de jaren '90- maakt (in West-Europa) de Nieuw-Apostolische Kerk nu al zo'n 15 jaar lang een soort van identiteitscrisis door, en heeft de geloofsleer sindsdien in de steigers gestaan.
BakEenEi schreef:(...)
Volgens mijn moeder merkte ik als kind al eens op: "Dat is toch een kwestie van logisch nadenken!" Inmiddels was het 40 jaar later. Ik had me suf gepiekerd over wat er in de Nieuw-Apostolische Kerk achter de schermen gaande moest zijn. Niemand vertelde je daar ooit wat over. Niemand wist immers iets! En degenen die wél wat wisten, maakten anderen niet wijzer dan het wenselijk werd geoordeeld. Het zal rond 2002 zijn geweest dat ik in een gesprek bij ons thuis tegen een priester zei: "De hele Nieuw-Apostolische Kerk staat in de steigers. Zonder dat het is aangekondigd heeft er een enorme verbouwing plaats. Het verontrust mij." Betrokkene hoorde het "in Keulen donderen" en wist ook niet wat hij ervan moest zeggen. Echter, wat het geloof betrof, heb ik graag altijd alles willen weten en ik deed ook moeite om veel aan de weet te komen. Zodoende was mijn informatie toereikend om te weten wat ik toen vertelde. Mijn interesse had (heeft) maar één enkele reden, en die komt erop neer dat ik wil(de) zijn "in de dingen mijns Vaders". Antwoorden bleven dus uit. Mijn vragen namen alleen maar toe, tot ik in 2007 het eenrichtingverkeer in de communicatie niet langer kon verdragen. Het had zelfs niet uitgemaakt toen ik "die statische toestand" eens vergeleek met kinderen die opgroeien in een gezin, terwijl de ouders telkens alleen maar zeggen dat vragen die bij deze kinderen opkomen er (nog) niet toe doen.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Di 25 Jan 2011, 16:33" in de thread "Een gezonde dosis respect voor wie God zendt... "
Als "broeder- of zuster-in-de-bank" had ieder ondertussen maar genoegen te nemen met de summiere informatie die de kerkleiding her en der verspreidde en die dus overal en nergens terecht kwam. Je zocht zelf maar naar de antwoorden op de vragen die je had, welke vragen "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" uiteraard helemaal niet bij iemand op hoefden te komen. Wij bevonden ons toch "in de navolging"? Wij waren aan de ons gegeven hand van leiding toch op weg naar het heerlijke einddoel? Nou dan! (...)
Redactie schreef:(...)
Begin januari 2000 vertrok ik van de C.A. en in mei 2007 verliet ik zelfs de kerk. Vanwege het bulldozer-effect, zoals ik dit zelf meestal noem. Vergelijk het maar met het bekende beeld van die student op het Plein van de Hemelse Vrede tegenover het naderende pantservoertuig. Zelfs wanneer ik het op díe manier illustreerde tegenover "de dienaren", toonde men weliswaar... het volste begrip, doch... er veranderde niets. Toen ik vertrok, kon ik dus ook wel gaan. Niemand immers, die van zichzelf vond dat hem (!) wat te doen stond. In de Nieuw-Apostolische Kerk staat een ieder namelijk zegge en schrijve maar één ding te doen, en dat is: dóen wat er gezegd wordt. Punt. Gewoon (lees: domweg) dóen (lees: navolgen).
Het enige wat er tussendoor wel de hele tijd van hogerhand aan de orde was, is, dat de zaken werden "opgeleukt". Alle hens moesten immers aan dek blijven. Dus, "je verzint wat". Zie inmiddels nacworld; zie (...) .

Toen ik gistermiddag door een berichtje bij Glaubenskultur-Magazine dan ook nalas wat er in het radio-interview op 9 januari 1997 bij de Duitse Südwestrundfunk tóen al was gezegd door bijvoorbeeld de nieuw-apostolische ex-priester Dr. Olaf Stoffel, psychotherapeut in het dagelijkse leven, zoals...
  • Dr. Olaf Stoffel: Ja, ich bin vor allen Dingen aus der Neuapostolischen Kirche ausgestiegen, weil ich mich als Christ empfinde, und in der Neuapostolischen Kirche die Erfahrung gemacht habe, daß Menschen unterdrückt werden und daß dieses neuapostolische System repressiv mit Gläubigen umgeht, und ihnen keine inneren Freiheiten läßt. Und da war die letzte Konsequnz zu sagen, ich muß gehen und ich habe es bisher nicht bereut.
    (...)
  • Dr. Olaf Stoffel: Ich möchte ein paar Punkte nennen. Der erste Punkte ist, daß man uns die Kirchengeschichte verheimlicht hat. Weder der Verlag, ich weise auch explizit darauf hin, rückt einfach Informationen heraus noch kommt man sonst heran. Ich bin, und verweise auf das Buch von Herrn Obst, dankenswerterweise an diese Quellen herangekommen. Habe erst dann gemerkt, wie schwierig, wie problematisch die Geschichte der Neuapostolischen Kirche ist, wieviel verdrängt, verleugnet wird in meinen Augen. Das war der erste Aspekt. Ich habe versucht, diese Kirchengeschichte heranzubringen an die Geschwister, an die sogenannten Vorangänger; eisiges Schweigen hat mich getroffen. Man wollte nicht mit mir darüber reden, denken Sie an die Botschaft von Stammapostel Bischoff. Die zweite Schiene war, daß ich gemerkt hab', wie das System Menschen erniedrigt. Ihnen ihre Autonomie nimmt, wie Kinder behandelt und mißhandelt werden in meinen Augen, siehe Sonntagsschule und Sonntagsvorschule; auch da fühle ich mich als Täter. Ich war selbst einmal tätig gewesen in der Sonntagsschule, das war der zweite Strang. Ich konnte auch meine Gedanken nicht entwickeln. Am Schluß hat man mir vorgeworfen, ich hätte protestantisch gedient, nur weil ich es gewagt habe, die Sündenvergebung auszusprechen ohne die Namen der Apostel zu nennen und mich nur auf Christus bezogen habe. Ein dritter Punkt war, daß ich großen Druck bekam. Ein höherer Amträger hat mich besucht und hat mir gesagt ich hätte meine Frau nicht im Griff, weil sie einen kirchenkritischen Vortrag besucht hat. Er wurde fast ausfällig in seinen Formulierungen. Das ist meine persönliche Leiderfahrung, die ich mit vielen anderen teile. Und wenn ich die Chance gehabt hätte, mich zu artikulieren und wenn ein Reformbedarf dagewesen wäre in der Neuapostolischen Kirche, wäre ich möglicherweise geblieben. Aber so sehe ich für mich keine Möglichkeit und Ich kann mir nicht vorstellen, daß man von diesen Dogmen abgeht.


    Bron: Die Neuapostolische Kirche und ihre Kritiker/Diskussion in S2 - Kultur (Südwest 2) am 09. Januar 1997, 17.00 Uhr. Zie ook het bericht door BakEenEi op "wo 16 nov 2011, 17:43" in de thread "Sektetest".
... werd het voor mij eens te meer duidelijk hoezeer velen de Nieuw-Apostolische Kerk hebben verlaten, eenvoudig door het voor talloze anderen blijkbaar nog altijd onzichtbare verstikkende klimaat dat er heerst.

(...)


Uit: Bericht door Redactie op "Do 17 Nov 2011, 13:21" in de thread "De koopman wint het van de dominee - houd de dief!"
In 1997 werd er op de Duitse radio dus al verslag gedaan van het benauwende eenrichtingverkeer in de communicatie bij de Nieuw-Apostolische Kerk.

Terwijl menigeen op deze manier "schade aan de ziel" lijdt...
... trekken de "Godsgezanten" van Festhalle naar Festgottesdienst, en van vestibule naar het volgende festijn,
met overal camera's en zelf opgetrommelde media erbij,
maar "oog" voor de slachtoffers die men maakt - ho maar.
... schreven wij op "Wo 20 Jun 2012, 12:30" in de thread "Wie weet wie Marcel Dagenbach is?" Achter de schermen volvoerde de kerkleiding rücksichtslos haar eigen plannen, zoals het inmiddels wel duidelijk werd. Terwijl de voormalige apostel Gerrit Sepers nog sprak van een "arbeid" waarbij God de mensen insluit in plaats van ze uitsluit, moest hij als één van de eersten inzien hoezeer er destijds al werd gesleuteld aan een "Kirchenstrategie" welke zich met die uitgangsgedachte allerminst laat verenigen. Pas nú begrijpen wij beter waardoor het voor hem onbegonnen werk was om de ernst van die situatie zodanig aan de kaak te stellen, dat ieder er voldoende door gealarmeerd zou zijn. Hetzelfde dilemma ervaren ook wij, terwijl de ellende zelfs nog steeds toeneemt. Vrijwel niemand neemt de berichtgeving serieus genoeg, hoe extreem verontrustend deze ook geregeld is. Een belangrijke oorzaak hiervan is natuurlijk dat "dienaren" in de Nieuw-Apostolische Kerk met name worden geacht hogere "dienaren" te "ondersteunen". In het werk Gods is dat ontegenzeglijk voluit de omgekeerde wereld. Maar dat schijnt de "zegenaars" niet te boeien! Die dromen alleen maar van de statussymbolen die er in deze kerk onder de dienstwillige dienstknechten te verdelen zijn.

"Leer ons in alle heiligheid benutten onze vormingstijd", wordt er gezongen in één van de liederen (NAK-gezangboek, 128, vierde couplet). Ook dit lied kunnen de betreffenden al niet meer naar eer en geweten in hun hart sluiten. Windowdressing is wat ze daarentegen bezighoudt, op het oorlogspad (!); en merchandising van mokken en balpennen; aanzien en persoonlijk gewin. De slapende leden slapen er niet minder om.


Dit artikel wordt vervolgd. Klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
WebTeam
Berichten: 103
Lid geworden op: do 29 dec 2011, 13:13

Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode

Bericht door WebTeam »

{Bijgewerkt: 27-10-2012, 15.00 uur]


@all

De bedoeling van speciaal deze thread is aan te tonen hoe er -door de spreekwoordelijke gestage drop die de steen uitholt- gedragsveranderingen ontstaan bij gelovigen in de Nieuw-Apostolische Kerk, zonder dat betrokkenen zichzelf daarvan bewust zijn. Zeg op voorhand niet "Dat kan nooit kloppen!" want u bent pertinent abuis.

In de Nieuw-Apostolische Kerk raken gelovigen vertrouwd met een denksysteem rondom het evangelie van Jezus Christus, dat zowel hun gezonde verstand aantast -en zelfs ondermijnt- als hun vrije wil. Het gevolg daarvan is wat wij nu bijvoorbeeld zien in Nederland en in Nordrhein-Westfalen. Hoge "dienaren" die in de positie zijn om zakendoen en "zielzorg" met elkaar te combineren, gaan kwalijk over de schreef (zo ernstig, dat dit vast en zeker o.a. nog juridische consequenties voor ze zal hebben) - en onder de gelovigen staat er niemand op die snapt dat hun zegenaars (lees: kerkvorsten) allang fatsoenlijk tegen zichzelf beschermd hadden moeten worden. Iedereen wacht af en bidt nog een beetje, totdat alles misschien toch nog goed komt. Néé, het komt hier niet goed. Integendeel, het loopt fouter af dan fout. Wie de feiten en omstandigheden met aandacht volgt en even nadenkt, ziet dat met een half oog! In de kerk is het echter de bedoeling dat gelovigen hun aandacht hier niet op vestigen. Zij worden eerst en vooral geacht "te doen wat er gezegd wordt". En wat wordt er dan gezegd? Welnu, er wordt bijvoorbeeld bekendgemaakt dat het volgend jaar groot feest is in de kerk, en dat alle mensen dat mogen weten! Niet "De koning komt! Zo schalt de roep", doch de Neuapostolische Kirche is jarig en zij wordt al 150. Feest dus en tijd voor een nieuw servies thuis, online te bestellen bij Verlag Friedrich Bischoff GmbH. Bovendien gaat stamapostel Leber feestelijk met ambtsrust, op de geboortedag van de kerk met Pinksteren nog wel en in diens woonplaats Hamburg, uitgerekend waar het feest 150 jaar geleden begon. O, wat zijn wij heden blij. (...) P.S. Kijk niet verder dan uw neus lang is. (...) Wie dat namelijk wél doet, zou mogelijk hebben begrepen dat beter in 2012 feestelijk had kunnen worden herdacht hoe Jezus Christus als 12-jarige de tempel bezocht - en met welke zegenrijke gevolgen!

Met het gekunstelde jubileum in 2013 zet de nieuw-apostolische kerkleiding zich onnodig af tegen de Katholiek Apostolische Gemeenten. Polarisatie! Dat getuigt dus niet van wijsheid; eerder van eigen-wijsheid. Om maar iets te noemen. Bovendien wordt met dit zogenaamde jubileum gemaskeerd wat er officieel in de kleine lettertjes staat want de Neuapostolische Kirche bestaat helemaal niet 150 jaar. De apostolische gemeenten in Nederland wellicht, maar zeg dat er dan alsjeblieft eerlijk bij!!

Stel over al dergelijke aangelegenheden in de Nieuw-Apostolische Kerk natuurlijk geen vragen want daar geldt het onwrikbare basisprincipe: "Zoiets is een zaak voor de dienaren". Discussie gesloten en over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd.


Dit artikel wordt vervolgd. Klik >> HIER << of klik >>HIER<< om terug te gaan.

Het WebTeam
Bauke Moesker: wat belet "dienaren" in "het werk Gods" om vanuit Zijn liefde tegenover elke naaste eerlijk te willen zijn en oprecht? Dát is hier aan de orde!
ACE
Berichten: 474
Lid geworden op: wo 29 sep 2010, 22:05

Re: Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragsco

Bericht door ACE »

@WT

Ik vind de metafoor van de jubileum beker uitstekend! Deze gifbeker moet helemaal leeg.
Waarschijnlijk komt er ook nog een waskom met bijpassende handdoek om de handen in onschuld te kunnen wassen.

Uit de trouwe kudde is geen commentaar te verwachten inmmers:
de actieve leden slapen en de slapende leden zijn WAKENDE!

Hoe zouden onze Hemelse Vader en de Heer betrokken zijn bij het jubileum en festiviteiten?
Ik vermoed dat zij niet gevraagd zijn, niet eens als gast.

Hebben de broeders en zusters nu nog steeds niet door dat dit een cosmetisch vertoon is van
een namaak kerk en dito geestelijken?

Groet,
ACE
Plaats reactie