Luister naar stem van kerkverlater

[zefyr]

@allen,

https://www.rd.nl/artikel/1083145-luist ... rkverlater

[TjerkB]

@all

Op déze webpagina vertelde de schrijfster een poos geleden alvast meer over zichzelf: https://dogmavrij.nl/mijn-leven-met-rel ... -syndroom/.

Groet,
TjerkB

[TjerkB]

(...)
Als sommigen gezondheidsklachten ontwikkelen onder een bepaald geestelijk klimaat en vele anderen niet; zijn die enkelingen dan simulanten?

(...)
... op een dag denk je bijvoorbeeld: wat gebeurt hier feitelijk? Ikzelf kwam er destijds, bij de Nieuw-Apostolische Kerk, niet goed uit. Ergens klopte het daar niet. Ik had mij voor een karretje laten spannen.

In de afgelopen dagen las ik nog het een en ander over het leven van Vincent van Gogh, maar ook over het leven van Friedrich Nietzsche. Het geloof fascineerde ze, ze kwamen erdoor in de knoop te zitten en de samenleving had er geen antwoord op.

(...)


Uit: Bericht op "za 13 apr 2024, 13:14", in de thread "Aantal leden per gemeente van het Apostolisch Genootschap 2021 en 2024"

@all

Onverhoopt kregen anderen en ook ikzelf "koppijn" van de kerk. Ziekmakend zelfs. "Kan ik daar wat aan doen?" gonsde het toen vanuit die kerk.

Als op zo'n manier de kerk onuitstaanbaar wordt, "wat héb je dan nog aan die hele bliksemse boel?", zo heb ik mij on-tel-baar vaak afgevraagd.

Ik had níets meer met per saldo de holle retoriek, waarmee wij dodelijk werden vermoeid:

• Zo is het ook met geloof: als het zich niet daadwerkelijk bewijst, is het dood.
  
  Uit: Jakobus 2: 17 (NBV21)

De oproep "Luister naar stem van kerkverlater" is ook volgens mij zéker niet uit de lucht gegrepen, maar verwacht ik er zélf nog wel wat van? Eerder merkte ik al eens op:

(...)
... op wiens gezag werd voor het apostolische werk het onverbiddelijke top-down management verkozen, waardoor sindsdien tallozen emotioneel onder de voet zijn gelopen? Men kan wel in een zondags pak en met het gezicht in de plooi aanbellen bij een notaris en zichzelf introduceren als een Godsgezant teneinde zulke gezagsverhoudingen voor de aangesloten leden bij een religieuze organisatie in beton te laten gieten, maar hoe verstandig is het bij nader inzien om aan zo'n machtsspel mee te doen?

(...)


Uit: Bericht op "za 14 nov 2020, 23:26", in de thread "Renske Doorenspleet: Apostelkind (2020 Uitgeverij Balans)"

(...)


Uit: Bericht op "za 04 mar 2023, 21:29", in de thread "scheuring in de Hersteld Apostolische Zendingkerk (groep Schaap-Rijnders-Straetemans versus groep Kuipers)"

Ook schreef ik een keer dít - en herhaaldelijk heb ik het later nog weer aangehaald:

(...)
Want: missen wij nooit eens iemand, in de gemeenschap? Valt ons nooit iets op? Hoe zou het wellicht gekomen zijn dat zielen verstillen? Waarom, waarom exact verliezen wij elkaar soms emotioneel uit het oog? (...) Omdat ik serieus wéét wat er hier aan de orde kan zijn, begin ik erover. Opnieuw trouwens. Onderschat u allen alstublieft niet wat er met mensen van vlees en bloed gebeurt indien het er voor de dienaren, in wie men graag Godsgezanten wilde zien, amper toe doet wie een naaste persoonlijk feitelijk is; indien pijnlijk blijkt dat het er voornamelijk om draait "dat de tent gerund kan worden", zodat de (districts)apostel trots kan zijn op de "zegenaars" die dat allemaal keurig netjes voor elkaar hebben gekregen. Dan, ja dán krijgen kinderen Gods (!) het in hun geloof écht moeilijk. Je was immers hooguit een decorstuk dat men goed kon gebruiken. Hoe ondertussen het klimaat was waarin goddelijk leven in de gemeenschap zou mogen gedijen, was voor de kerkelijke ambtsdragers klaarblijkelijk van ondergeschikt belang! Wie met zo'n ontluisterende ervaring wordt geconfronteerd, verandert! Een deceptie van dit kaliber geeft je namelijk een ongelofelijke geestelijke dreun. Terwijl niemand schijnbaar doorkrijgt wat er met je is, loop jíj -als onwillig decorstuk- met je ziel onder de arm. Men heeft medelijden met je, en dat is absoluut héél wat anders dan mededogen. Medelijden omdat jij "de vreugde" zeker kwijt bent. "Nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" kun je dan het best zo snel mogelijk inzien dat je jezelf moet overwinnen. Het ligt dus aan jou! (...) Om precies te zijn: in de Nieuw-Apostolische Kerk ligt áltijd álles alléén aan jóu. (...) En dat komt omdat "ze" in deze kerk niet meer willen weten wat zielzorg écht is.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "vr 23 dec 2011, 23:05", in de thread "Recente intimidatiepraktijken bij de Nieuw-Apostolische Kerk"
Zie aldaar ook het bericht op "Za 16 Jan 2016, 14:35", in de thread "Marcel Dagenbach houdt de Neuapostolische Kirche voor gezien"

Wat kun je dán nog doen, óf: kun je -na zeventig maal zevenmaal er aandacht voor gevraagd te hebben- het het best maar voor gezien houden?

De kerkbezoekers blijven er ijzig onder! Schouderophalend willen sommigen er wel over kwijt dat het vanzelf nogal dom is een kerk te verlaten.

Bij naasten zie ik hoe men lijdt onder die ijzigheid; en het kil­le, tl-buisachtige licht dat er nog schemert vanuit "hun kerk", brengt ze géén hoop.

Verwacht ik er zélf nog wel wat van?, zo vroeg ik mij hardop af... Echter, treft niet feitelijk allereerst het onderstaande hier een gevoelige snaar?

• Maar dit heb Ik tegen u: u hebt de liefde van weleer opgegeven.
  
  Uit: Openbaring 2: 4 (NBV21)

Mag ik dit als volgt verduidelijken?

1. (...)
   Het ging om het afgebeden en vanuit Zijn Geest aangereikte "levende Woord". Kwamen enkel "wijsgerige overdenkingen" hiervoor in de plaats?
   Vgl. 1 Korintiërs 1: 17 (NBV21):
   

   • Christus heeft mij immers niet gezonden om te dopen, maar om te verkondigen – en niet door middel van diepzinnige welsprekendheid, want dan zou het kruis van Christus van zijn kracht worden beroofd.

   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "zo 03 nov 2024, 04:48", in de thread "wekelijkse eredienst in gemeenten/locaties van het Apostolisch Genootschap staat op losse schroeven"

2. (...)
   Werkelijk, ook doordat ik alleen maar een functie had bij de boekhouding van de kerk; niet in het minst had ik enig besef van "verwikkelingen", laat staan van "machtspolitiek".
   
   Veeleer was mijn werkelijkheid eenvoudig déze:
   

   • Laat het vuur van Uwe liefde
     toch ontvlammen in ons hart.
     Dat wij immer meer ons hechten
     aan U, Heer, in vreugd' en smart!
     Onder 't kruis, dat opgelegd is,
     leren stil zijn, altijd weer
     en met alles te gaan breken,
     wat van U ons afvoert, Heer,
     en met alles te gaan breken,
     wat van U ons afvoert, Heer.
     
     Bron: Derde couplet van lied 200, NAK-gezangboek

   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht op "wo 06 nov 2024, 11:44", in de thread "Is er nog een toekomst voor de kerk?"

Groet,
TjerkB


P.S.

(...)
Door ten langen leste naar buiten toe maar informatie prijs te geven en zaken op te helderen, in de hoop voor velen om wie ik geef nog ergens het tij te kunnen doen keren, heb ik het in de kerk opgelegde fnuikende stilzwijgen maar doelbewust verbroken. Wie zich dat wenst te permitteren, wordt vanzelf per direct het enfant terrible van "de dienaren die ons voorgaan". Door de bestuursverklaring van 20 augustus 2021 sloot ik niet uit dat het ging om een oprechte handreiking, maar spijtig genoeg bleek daarna al snel het tegendeel. Kortom, het is niets voor mij om door een kerkbestuur als een voetveeg te worden gebruikt en behandeld.

Ten slotte; ik schrijf dit nu liever in alle rust op dan dat ik nieuw-apostolische vrienden of bekenden in gesprekken met mijn zorgen lastig val.

(...)


Uit: Bericht op "do 22 dec 2022, 17:59", in de thread "Geen woorden maar daden"