@all
Over i.h.a. een teruglopend aantal bezoekers gesproken - gisteren las ik dít:
Zie tevens WikipediA inz. Christelijk Gereformeerde Kerk.
"Het spijt ons, broeders!" Tot ooit...
Ik heb er verder geen verstand van, maar valt er aanstonds iets te winnen met de meeste ideologische reservaten per vierkante kilometer, of zo?
Sinds het geloof ons werd gegéven en God nog kenbaar was aan de werkzaamheid van Zijn geest in ieders persoonlijke levensomstandigheden, kwamen er impresariaten op als paddestoelen. Naast als geestverruimend gepresenteerd onderdak en dito pelgrimages, is er geen nee te koop.
In werkelijkheid betrof het vrijheidsbeneming en woekerhandel. Stop gerust met die gijzelingsgekte (!) en trek de grens. Tot hier en níet verder!!
Groet,
TjerkB
N.B.
- TjerkB schreef: ↑wo 11 okt 2023, 14:15
(...)TjerkB schreef: ↑do 28 sep 2023, 10:33(...)
Vergist u zich niet: ik heb uitgebreid bij anderen gezien en zelf moeten ondervinden hoe "de hoogsten in rang" zielen emotioneel vermorzelden!
(...)
Men kan er wel -politiek correct- hoog van opgeven dat ook nieuw-apostolische gelovigen "uiteraard" hun eigen verantwoordelijkheid hebben, maar als die verantwoordelijkheid tegelijkertijd handig weg wordt gemasseerd door ze met hiërarchisch geweld murw te maken om het met het hart op de juiste plaats desnoods ook verantwoord te kunnen opnemen voor naasten, die in de kerk onheus worden bejegend, klopt er iets niet. Dan is je autonomie aangetast. Dan heb je je soevereiniteit ingeleverd. Dan gaf je je over aan handelingsverlegenheid. Dan heb je dé Liefde níet.
(...)
Uit: Bericht op "do 28 sep 2023, 10:33, in de thread "Uitgave van het niew-apostolische tijdschrift Onze Familie wordt met ingang van 1 januari 2024 beëindigd"
Het mag duidelijk zijn: waar geen wil is, is ook geen weg. De kerk die ik verliet, loopt niet leeg door secularisatie maar door gebrek aan Liefde.
(...)
Uit: Bericht op "wo 11 okt 2023, 14:15", in de thread "aankondiging benoeming van twee opzieners in de NAK NL en ambtsrust voor apostel Peter Klene in januari 2024" - TjerkB schreef: ↑do 23 jan 2025, 15:34(...)
Al heel lang feitelijk had ik het gevoel dat er iets níet goed zit. Het was dan ook gewoon écht in alle ernst en oprecht gemeend wat ik ruim 20 (!) jaar geleden, bij NAKtuell, hierover al schreef in een forumbijdrage, namelijk het volgende:
jojo schreef:TjekrB schrieb am 09.01.05 um 18:26 Uhr:
(...)
Juist aan de basis komt het er op aan dat wijzelf royaal plaats maken voor Gods liefde en voor de werkzaamheid van de Heilige Geest. Met een catechismus is misschien niks mis, maar ik betwijfel of er nu een tussentijdse uitverkiezing nodig is van geletterden die een soort hoger geweten zullen vormen. Eerder denk ik dat wijzelf nog veel méér terug moeten naar de basis. Als kind van God misstaat het niet een kinderlijk geloof te hebben. Dit is ook wat in de aangehaalde reactie wordt belicht.
Wat nog het onderwerp "dienen en leidinggeven" betreft: ik zie persoonlijk in de opbouw van onze kerk wel een piramide, maar dan net andersom; met de top naar beneden. Meer dan twaalf legioenen engelen zorgen er wel voor dat deze niet kantelt!
(...)
Bron: "jojo" - board.naktuell.de Interview mit Gerrit Sepers - Quo vadis NAK NL? » 10.01.2005 09:15 «
Ook toen al, zo viel het mij zojuist weer op, broeide er onraad - door vrees voor theologische disputen. Maar mag ik een serieuze vraag stellen? Dít is mijn onderwerp, uit Johannes 21 (NBV21):
- [15] Toen ze gegeten hadden, sprak Jezus Simon Petrus aan: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je Mij lief, meer dan de anderen hier?’ Petrus antwoordde: ‘Ja, Heer, U weet dat ik van U houd.’ Hij zei: ‘Weid mijn lammeren.’ [16] Nog eens vroeg Hij: ‘Simon, zoon van Johannes, heb je Me lief?’ Hij antwoordde: ‘Ja, Heer, U weet dat ik van U houd.’ Jezus zei: ‘Hoed mijn schapen,’ [17] en voor de derde maal vroeg Hij hem: ‘Simon, zoon van Johannes, houd je van Me?’ Petrus werd verdrietig omdat Hij voor de derde keer vroeg of hij van Hem hield. Hij zei: ‘Heer, U weet alles, U weet toch dat ik van U houd.’ Jezus zei: ‘Weid mijn schapen.
Nú de bedoelde vraag. Driemaal lezen wij hier dat Jezus spreekt van "mijn": mijn lammeren, mijn schapen en andermaal mijn schapen. Hoe kan het dan dat deze worden behandeld alsof het "boekhoudobjecten" zijn, die zomaar onheus kunnen worden bejegend c.q. in- en uitgeschreven?
Ikzelf zou menen: als er op dit punt nog te weinig werk van is gemaakt om ál onze naasten voor vol aan te zien, is er voorlopig genoeg te doen.
(...)
Uit: Bericht op "do 23 jan 2025, 15:34", in de thread "Herinnering aan een huisbezoek"