Forum voor beweging in het apostolische werk

@allen,

Met aplomb werd de Inspiratiedag op zaterdag 1 oktober jongstleden aangekondigd.

https://www.nak-nl.org/db/7944618/Eerde ... tober-2022

Op de website van de NAK NL (rubriek Toekomstbeweging) werd er nadien (er verstreken bijna drie weken!) verslag gedaan (inclusief een zogeheten Compilatievideo).

https://www.nak-nl.org/db/7960266/Toeko ... te-Utrecht

De vraag rijst: wat resoneert er na deze Inspiratiedag?

De brute existentievraag blijft! Totdat het licht uitgaat.

[Bijgewerkt: 11:00 uur]

zefyr schreef: ↑do 17 nov 2022, 23:21(...)
Met aplomb werd de Inspiratiedag op zaterdag 1 oktober jongstleden aangekondigd.

(...)
https://www.nak-nl.org/db/7960266/Toeko ... te-Utrecht

De vraag rijst: wat resoneert er na deze Inspiratiedag?

(...)

@zefyr

Nog méér verwarring dan er al was, lijkt mij. Door de wijze waarop in de Nieuw-Apostolische Kerk "dienen en leiding geven" vorm en inhoud kreeg, is menigeen ver van huis geraakt. Dienen hield in "bediend willen worden" en terwijl er vragen werden gesteld, bleven antwoorden uit.

Niettemin:

• Een mens vindt vreugde in een goedgekozen antwoord,
  de juiste woorden op de juiste tijd – hoe voortreffelijk is dat.
  
  Uit: Spreuken 15: 23 (NBV21)

Een rare vergelijking wellicht, maar als polisvoorwaarden worden gewijzigd, is dit meestal een rechtsgrond om een verzekering op te zeggen. Hierover nadenkend vroeg ik mij op een gegeven moment af hoe het zit met het volgende. Als confirmant ondertekende ik op veertienjarige leeftijd een ledenkaart, maar daarna bleek de nieuw-apostolische geloofsleer geregeld aan veranderingen onderhevig te zijn. Ook golden er in mijn kerk steeds meer (ongeschreven) regels en voorschriften. Dat benauwde mij in toenemende mate, zodat ik hierover vragen stelde. Alleen, dit werd uitgelegd als kritiek en dan mankeert er "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" iets aan je geloof en aan je vertrouwen. Er bleven zelfs zó veel antwoorden uit dat internationaal internetfora bol kwamen te staan van berichten, vooral over emotionele verwaarlozing!

Over kritiek gesproken; het onderstaande lijkt mij illustratief voor het geestelijke klimaat waarmee ik het steeds uitdrukkelijker te stellen kreeg:

BakEenEi schreef: ↑ma 01 jul 2013, 17:41(...)

BakEenEi schreef:(...)

Gottesdienst vom 17.3.1991 in Aarau, Aussagen des Stammapostels R. Fehr:
"Das Wort "Kritik" steht nirgends in der Bibel. Also hat es bei uns im Werk
Gottes auch nichts zu suchen (siehe Unsere Familie Nr. 12, 20.6.1991, Seite 7).

Bron: http://waechterstimme.orgfree.com/thema10.html

Dazu schreibt Fehr u.a. auf S. 40/41:

"Ein Bezirksapostel meinte mal: Eigentlich müssen wir manchen Kritikern auch dankbar sein. Sie haben gewisse Prozesse in der inner- und ausserkirchlichen Entwicklung bei uns beschleunigt! Früher wäre ein solches Statement unmöglich gewesen. Aber vieles andere an vielen anderen Orten auch nicht.
Ich sagte deshalb in einem Gottesdienst [op 18 mei 1997; BEE] ganz offiziell: Konstruktive Kritik nehmen wir zu Herzen, unberechtigte Kritik nehmen wir zur Kenntnis!
Aber das war für uns alle ein Lernprozess. Und wenn dann manchmal etwas "unter die Gürtellinie" ging, konnte ich auch mal emotional reagieren. So äusserte ich einmal in einem Gottesdienst [op 17 maart 1991; BEE] etwas unglücklich, dass das Wort Kritik in der Bibel nicht vorkommt und bei uns keinen Platz hat. Welche Aufregung aber entstand da in vielen Foren über alles, was auch nicht in der Bibel gefunden wird und doch bei uns Platz habe."

Bron: http://20402.dynamicboard.de/t963f17-R- ... ers-3.html

Een andere uitspraak van stamapostel Fehr die tot verontwaardiging heeft geleid, was: "Wir lassen uns nicht auf die Anklagebank setzen". Zie onder:

Nun zu Dir selber: Im Gottesdienst vom 10. Dezember 1995 in Nuertingen hast Du an-
laesslich Deiner Stellungnahme zur Kritik an der Neuapostolischen Kirche den Satz ge-
praegt: "Wir lassen uns nicht auf die Anklagebank setzen". Du hast mit Deiner Aus-
sage sehr treffend die stammapostolische Haltung der letzten 100 Jahre widergegeben.
Aber leider entspricht sie mit Sicherheit nicht der Jesulehre, und dieser Satz entstammt
auch nicht dem Heiligen Geist. Du hast Dir in den vergangenen Jahren am Altar einige
Unzulaenglichkeiten zuschulden kommen lassen, (obwohl Du die Inhalte Deiner Predigt
leider vorbereitest), die nicht laenger uebersehen werden duerfen.

Bron: http://www.apostolischekritiek.nl/BRIEV ... 20FEHR.htm

(...)


Uit: Mijn bericht op "Wo 21 Sep 2011, 12:25" in de thread "Andere kerken, anders dan de NAK, schieten tekort"

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "01 jul 2013, 17:41", in de thread "Stamapostel Richard Fehr overleden"

Initiatieven als de "Toekomstverkenning 2030" en de Inspiratiemiddag op zaterdag 1 oktober jl. ten spijt, is het volgende i.c. staande praktijk:

TjerkB schreef: ↑di 21 jun 2022, 18:04(...)
Vorig jaar dacht ik werkelijk even dat het kerkbestuur oprecht een handreiking deed toen men zelf "de leiderschapscultuur" ter sprake bracht...

Bron: https://www.nak-nl.org/db/7883895/Eerde ... -Nederland

Spontaan nam ik contact op maar dat werd duidelijk níet op prijs gesteld. Ik zal er verder niet op ingaan, maar ik schreef o.a. het volgende...

Kennelijk lukte het opnieuw niet om aan mooie woorden ook mooie daden te verbinden. Spijtig genoeg heb ik het zelden anders meegemaakt. Zie ook het bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "23 apr 2011, 21:01", in de thread "Der Bezirksapostel wird entscheiden, wie verfahren wird..."

(...)

Dus: hebben wij nu van doen met een "veilig sociaal klimaat", óf speelt hier nog altijd de treurigheid die ik in 2015 al eens als volgt beschreef?

TjerkB schreef: ↑vr 19 jun 2015, 09:20(...)
Als ik kijk naar de geschiedenis van de laatste tientallen jaren van de internationale Nieuw-Apostolische Kerk, geldt er maar één absolute topprioriteit, namelijk het behoud van de macht en het aanzien van de stamapostel en de districtsapostelen. Altijd moeten alles en iedereen tot elke prijs daarvoor wijken. Eén "gewone" apostel meer of minder, daar valt kennelijk nog wel overheen te komen, maar een stamapostel (in ruste) of districtsapostelen (in ruste) - zij zijn "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" de enige echte gevolmachtigde zaakgelastigden van God op aarde. Hun vermeende alomvattende autoriteit legitimeert het ook, zo vindt men zelf, dat men zich van niets of niemand wat hoeft aan te trekken. Ikzelf heb "in de keuken van de kerk" er jarenlang met mijn neus bovenop gestaan hoe dat in de praktijk in zijn werk gaat. Met minder dan 100% loyaliteit wordt hoe dan ook géén genoegen genomen. Later kwam ik erachter dat ook bij de internationale kerkleiding de verdorvenheid immens is.

(...)

Vraag:
Hoe staat de kerk en dan écht voor, bij een Inspiratiemiddag terwijl er wordt gewaarschuwd "Wees er snel bij. Het aantal plaatsen is beperkt!" ?


Echter, ikzelf wilde nog ingaan op een andere vraag, namelijk: wat resoneert er nu (desondanks), na de bewuste Inspiratiemiddag? Ik kan alleen iets zeggen over de via YouTube gedeelde impressie. Wat mij opviel was met name dat één van de gastsprekers opmerkte dat, wanneer je (vanuit de kerkelijke organisatie) -evangeliserend- naar buiten wilt treden, je eerst naar binnen moet gaan. Want: hoe -uitnodigend- is (bij ons) het klimaat! Anders gezegd: als je gasten uitnodigt, zou je dan thuis niet eerst even willen opruimen, of zo? (...) Ik zou denken: dát inspireert!

Groet,
TjerkB


P.S.

• 't Is, Heer, Uw werk, van U alleen,
  het werk waarin wij staan.
  Daar, Heer Gij zelf de bouwer zijt
  kan 't nimmermeer vergaan.
  Wat Gij belooft hebt in Uw woord:
  een helper, die ons altijd hoort,
  dat zijt Gij heden in Uw Zoon.
  In Hem staat Uw genadetroon;
  door Hem Gij werkt,
  steeds weer Uw volk versterkt.
  
  Bron: Eerste couplet van lied 117, NAK-gezangboek

• O, zalig 't huis, waar allen, die daar dienen,
  doordrongen zijn van hun zo grootse taak.
  En al hun werk met liefd' en trouw verrichten,
  dit steeds beschouwend als een heil'ge zaak.
  Waar oud en jong elkaar als huisgenoten,
  als kind'ren Gods erkennend, achting bien;
  in wederzijdse liefde en waardering
  het wezen van de Vader wordt gezien.
  
  (...)
  
  Bron: Derde couplet van lied 345, NAK-gezangboek

N.B.

BakEenEi schreef: ↑di 20 aug 2013, 14:02(...)

BakEenEi schreef:

BakEenEi schreef:(...)

"Geloven doe je in het echt! Anders geloof je alleen maar in de geschiedenis van hen die geloofd hebben", schreef ik in een artikel voor de "indexpagina" in februari 2010. Ik had toen nog helemaal geen weet van een conflict op "de C.A." over zoiets als goed rentmeesterschap. Het enige wat ik wist is dat de Nieuw-Apostolische Kerk voor mijzelf onherbergzaam was geworden. Zó onherbergzaam zelfs, dat ik vastberaden vertrok.

(...)


Uit: Mijn bericht op "Vr 05 Apr 2013, 12:41" in de thread "Voor elkaar - met elkaar - gezamenlijk"

@all

Als er tegen iemand, die ergens mee worstelt, steeds alleen maar wordt gesproken in de trant van "na regen komt zonneschijn", of sterker nog "maak het niet erger dan het is", zal diegene -te midden van vrienden en bekenden- zich vast al snel "over en te veel" voelen. Je mag er wel zijn, maar hooguit voor zover jij je pijn verbijt, je verdriet weglacht, je zorgen verbergt, enzovoort. Kortom, je bent "een halve". Beter gezegd: je mag niet héél zijn. Door zulke relaties te blijven onderhouden (lees: Door de parasieten in je omgeving nog langer te laten profiteren van hun prooi... ), raak je nog méér uit je kracht. Uiteindelijk val je erbij neer en vervolgens kijkt er niemand naar je om. (...) Helaas is dit, wat in de Nieuw-Apostolische Kerk honderden, duizenden moest overkomen. Nee, juister is het hier om te schrijven "wat ze werd aangedaan". Aangedaan!!

Geloven doe je in het echt... Dan handel je er namelijk ook naar...

Groet,
BakEenEi


Bron: Mijn bericht in deze thread op "Zo 30 Jun 2013, 22:23"

"Geloven doe je in het echt! Anders geloof je alleen maar in de geschiedenis van hen die geloofd hebben." Ik ben maar zo vrij dit nu te herhalen. Het gebeurt namelijk niet allemaal vanzelf, en ook beslist niet als het initiatief hier zou blijven liggen bij de nieuw-apostolische kerkleiding. Doordat men zich in die kringen door de jaren heen spijtig genoeg is gaan verbeelden dat er een machtsimperium moest worden opgebouwd en verdedigd, dient men er nu veeleer geheel andere belangen dan die, welke ten dienste staan van goddelijk leven. Niet alleen voor mijzelf, doch ook voor talloze anderen is het hoogst bedroevend geweest om dit te moeten constateren.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "20 aug 2013, 14:02", in de thread “Versöhnung jetzt!”

• Binnenkort is er meer beeldmateriaal en een compilatie van deze middag te vinden op deze website en het YouTube-kanaal van de kerk en het Jong NAK Instagram account. Stay tuned!

Bron: https://www.nak-nl.org/db/7960266/Toeko ... te-Utrecht

TjerkB schreef: ↑vr 25 nov 2022, 09:17(...)
... wat resoneert er nu (desondanks), na de bewuste Inspiratiemiddag? Ik kan alleen iets zeggen over de via YouTube gedeelde impressie. Wat mij opviel was met name dat één van de gastsprekers opmerkte dat, wanneer je (vanuit de kerkelijke organisatie) -evangeliserend- naar buiten wilt treden, je eerst naar binnen moet gaan. Want: hoe -uitnodigend- is (bij ons) het klimaat! Anders gezegd: als je gasten uitnodigt, zou je dan thuis niet eerst even willen opruimen, of zo? (...) Ik zou denken: dát inspireert!

(...)

@all

Geestelijk misbruik kenmerkt zich er óók wel door dat wie een harde noot heeft om te kraken, te horen krijgt een gezagsprobleem te hebben. Of, zoals wellicht in het gegeven geval in de Nieuw-Apostolische Kerk, dat er alzo wel OVER iemand wordt gesproken maar niet MET diegene. In de Nieuw-Apostolische Kerk zijn vraagstellers helaas rechteloos. Sterker nog; wie zich onheus bejegend weet, is aan de heidenen overgeleverd. Daar wilde vanzelf niemand aan denken, namelijk om "in de wereld om ons heen" te zullen zijn aangewezen op begrip en hulp van samaritanen!

Onze onvergetelijke broeder Frits Deubel wist aan het hier bedoelde -middenin "de gemeenschap" gevoelde- eenzame lijden woorden te geven:

TjerkB schreef: ↑do 10 jun 2021, 10:37(...)
Inmiddels hebben meerderen onder ons dat voor zichzelf weten uit te pluizen. Mensen die hoog ergens van opgeven, doch alleen dat. Die niet instaan voor woorden, noch voor hun daden. Hoe zou dat voelen, in een diepe put, wanneer ze jou daar eenzaam achterlieten? Mijn ervaring op dit punt is helaas: het scheelt ze NIETS. Ze blijven doen wat ze altijd al deden: zo hoog mogelijk van de toren blazen, geld bij el­kaar schra­pen, enzovoort. Het enige wat telt is aanzien en vermeende integriteit, wat hun bedienden dus moeten organiseren.

Ze gaven je een duwtje mee en op zekere dag zit je dus, gepijnigd en bebloed, moederziel alleen op de bodem van zo'n donkere put. Je ontdekt wat eenzaamheid is...

• Eenzaamheid
  
  Ze zeggen dat je flink bent
  en alles goed verwerkt.
  Ze hebben zelfs al tijden
  niets van je zorg bemerkt.
  Er zijn er die beweren
  dat het je niets meer doet,
  maar niemand weet je angsten,
  de storm die in je woedt.
  
  Zo ga je moegestreden,
  geen mens die je echt kent.
  Ze zien niet dat je eenzaam
  en ongelukkig bent.
  Zo dwaal je door het leven,
  gepijnigd en bebloed
  en niemand weet je angsten,
  de storm die in je woedt.
  
  Toch zal het niet zo blijven.
  Er komt een and’re dag,
  waarop je Gods erbarmen
  en hulp ontvangen mag,
  want ook nog op jouw paden
  Samaritanen gaan,
  die helpen zonder praten
  en troostend naast je staan!
  
  Frits Deubel

(...)

Juist dát gedicht van hem vind ik weergaloos veelzeggend - net als het onderstaande...

TjerkB schreef: ↑wo 02 jun 2021, 13:59(...)

Samen!

Ik heb gehuild omdat jij pijn hebt,
de smart van jou is ook mijn smart
en alles waar jij over piekert
leeft elke dag ook in mijn hart.
Ik draag jouw leed of het van mij is
en twijfel als jij twijf’len zult.
De nood die jij hebt mee te dragen,
is ook de nood die mij vervult.

Ik vrees wanneer jouw hart vol vrees is.
Ik ben niet moediger dan jij,
dus je behoeft nooit ”ik” te zeggen,
zeg maar bij al je zorgen ”wij”
en wil je op mijn schouder leunen,
dan houden we elkaar wel vast,
want als we alles samen dragen,
wordt elke last een halve last.

Ik heb gebeden toen jouw bidden
niet meer zo’n innigheid bezat.
Ik zong een lied toen jij liet weten
dat jij daarvoor geen kracht meer had,
Wees nu maar stil, ik zal ook stil zijn,
gelijk de uitgetrilde snaar.
Zo wordt de klank der hoop geboren
en daarin vinden wij elkaar.

Frits Deubel

Zojuist kwam de herinnering bij mij op aan dit gedicht. Niet zomaar een herinnering want op zekere dag -ik was toen nog werkzaam op het landelijke bureau van mijn kerk- kwam Frits Deubel langs om iets af te geven. Hij vroeg: "Heb je even tijd om met mij mee te gaan naar de kerkzaal want ik heb een lied gemaakt, waarvan ik mij afvraag hoe dat gaat klinken als jij orgel speelt en ik het zing." Het was vroeg in de ochtend; ik was nog maar net op kantoor en voelde mij juist op dat moment diep ongelukkig, wat samenhing met de werksfeer. Ik vertelde er níets over aan Frits, maar door het bewuste lied gebeurde er precies wat er in het bovenstaande gedicht staat.

Hij schreef dus niet alleen mooie gedichten, maar hij handelde er ook naar - en dat laatste niet eens met voorkennis. Dankjewel, Frits!

(...)

De onverkwikkelijke strijd voor zielen die worstelden met soms brandende geloofsvragen, kwam er in de nieuw-apostolische geloofspraktijk niet zelden op neer dat de betrokkenen door "dienaren", in wie men alleen maar graag "helpers aan Christus' plaats" wilde zien, bulldozerend emotioneel onder de voet werden gelopen! Het heeft "eeuwen" geduurd alvorens ik het mijzelf toestond deze wantoestand onder ogen te zien:

BakEenEi schreef: ↑vr 18 feb 2011, 13:15(...)
Er is hier simpelweg sprake van machtsmisbruik en van indoctrinatie. De oplossing voor het hele probleem ligt bij het "eerste en grootste gebod". Aangezien de kerkleiding vragenstellers minacht (!), ligt mijn bijgeloof in ieders voornaamheid al gedurende een aantal jaren voorgoed in gruzelementen. Het heeft geen enkele zin om te spreken over een zelfbeeld, over geloofsartikelen, laat staan over een catechismus, als men niet in de allereerste plaats elke naaste in zijn of haar waarde kan laten. Er bestaan in het "werk Gods" géén "hogere dienaren"!! Geen één!! Wel misschien in een kerk, of zo, maar níet in Zijn werk.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "18 feb 2011, 13:15", in de thread "Nieuw-apostolische bedrijfsvoering"

TjerkB schreef: ↑wo 10 feb 2016, 16:38(...)
Sta er nú alsjeblieft even bij stil van Wie wij ons verstand kregen en van Wie onze diepste gevoelens. Wie schiep ons naar Zijn beeld en gelijkenis en Wie vond daarna dat het goed (!!) was dat wij, naargelang de omstandigheden, blij kunnen zijn, bang, bedroefd of boos - en op ieders palet alle gemoedsstemmingen daartussenin? En: Wie rustte ons toe met de voortreffelijke gave om onraad te kunnen bespeuren; om te kunnen twijfelen?!

TjerkB schreef:(...)
Twijfel ís helemaal geen gevaarlijke ziekte zoals inmiddels twee zogenaamde stamapostelen het laten voorkomen! Wie niet kan twijfelen, handelt roekeloos en mogelijk zelfs gewetenloos! Denk aan de ANWB-slogan "Bij twijfel niet inhalen!"

(...)


Uit: Bericht op "Di 21 Jan 2014, 15:44" in de thread "Transparantie of zelfbevlekking?"

TjerkB schreef:(...)
Overigens, het kunnen twijfelen is een goddelijke gave!! Wie nergens meer een gevaar in ziet, wie geen enkel risico meer fatsoenlijk inschat; die is er snel geweest.

(...)


Uit: Bericht op "Za 14 Nov 2015, 20:08" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "

Nu echter tot the point: als het in de Nieuw-Apostolische Kerk aan "dienaren" ligt, mogen anderen wel nu en dan twijfelen doch per se níet aan hen of in hun kerk!

(...)

(...) Valt het dan nog steeds niet te overwegen, zo zou ik willen vragen aan degenen die de verantwoordelijke ambten bekleden, om de zelf gecreëerde machtsposities binnen de concernleiding van de kerkelijke organisatie "om der uitverkorenen wille" alsnog dienstbaar te relativeren?

Groet,
TjerkB

TjerkB schreef: ↑vr 25 nov 2022, 13:16(...)
De onverkwikkelijke strijd voor zielen die worstelden met soms brandende geloofsvragen, kwam er in de nieuw-apostolische geloofspraktijk niet zelden op neer dat de betrokkenen door "dienaren", in wie men alleen maar graag "helpers aan Christus' plaats" wilde zien, bulldozerend emotioneel onder de voet werden gelopen! Het heeft "eeuwen" geduurd alvorens ik het mijzelf toestond deze wantoestand onder ogen te zien:

(...)
(...) Valt het dan nog steeds niet te overwegen, zo zou ik willen vragen aan degenen die de verantwoordelijke ambten bekleden, om de zelf gecreëerde machtsposities binnen de concernleiding van de kerkelijke organisatie "om der uitverkorenen wille" alsnog dienstbaar te relativeren?

(...)

@all

Mijn punt is eenvoudig dat kerkelijke autoriteiten met het vele wat ze eigenmachtig ver­or­don­neerden zich aan de gelovigen hebben vergrepen. Terwijl in Zijn werk (!!) de grondslag is...

• [28] Een van de schriftgeleerden die naar hen geluisterd had terwijl ze discussieerden, en gemerkt had dat Hij hun correct had geantwoord, kwam dichterbij en vroeg: ‘Wat is van alle geboden het belangrijkste gebod?’ [29] Jezus antwoordde: ‘Het voornaamste is: “Luister, Israël! De Heer, onze God, is de enige Heer; [30] heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht.” [31] En daarna komt dit: “Heb uw naaste lief als uzelf.” Er zijn geen geboden belangrijker dan deze.’
  
  Uit: Marcus 12 (NBV21)

... werden er vanuit hun religieuze organisaties ontelbaar veel afstotelijke bevelen, besluiten, verboden, voorschriften en wetten uitgevaardigd.

Door het eenrichtingverkeer in de nieuw-apostolische communicatie werd deze ballast voor mij gaandeweg ondraaglijk. Ik ben die heerschappij dan ook ontvlucht. Willens en wetens echter zijn kerkvorsten ermee doorgegaan om kostbaar menselijk kapitaal op hun kerkvloer te vernietigen:

zefyr schreef: ↑zo 25 jul 2021, 16:13(...)
Het is een treurige en verdrietige constatering, dat (nieuw-)apostolischen werden geknecht (ook in onze dagen!) én dat ze zich lieten knechten. Dit is geheel in strijd met de woorden uit 2 Korinthiërs 3: '(...) waar de geest van de Heer is, daar is vrijheid.'. Districtsapostel G. Pos proefde mij ooit eens de nieren door de vraag te stellen welk lied mijn voorkeur had. Ik antwoordde: 'Zijn heerschappij maakt waarlijk vrij.'. Ik benadrukte, dat deze heerschappij van geheel andere aard is dan doorgaans het geval is in het ondermaanse tranendal, zoals in het leger, het bedrijfsleven én sekten, waaronder ik (ook destijds) de Nieuw-Apostolische Kerk schaarde. De machtigen, ook kerkpresidenten van de NAK, gedroegen/gedragen zich als supersterren, die willen schitteren ten koste van anderen.

(...)
https://youtu.be/TstS3DhMNo8?t=2420

Groet,
TjerkB


N.B.

TjerkB schreef: ↑wo 13 jul 2022, 09:14(...)
In 2001 verscheen in de Nieuw-Apostolische Kerk de zogeheten "Leidraad dienen en leiding geven", in het Duits "Leitbild Dienen und Führen". Bij de aankondiging ervan luisterde ik aandachtig naar wat de toenmalige opziener Peter Klene hierover voorlas uit een circulaire. Dit gaat niet om zielzorg, besefte ik direct, maar de kerkleiding wenst zich te vrijwaren tegen de aansprakelijkheid voor wat er onder haar leiding misgaat! Als een soort van veenbrand kwam er namelijk telkens veel onvrede op omdat niemand in de kerk verantwoordelijkheid toonde voor fouten in het verleden. Bij het internationale kerkbestuur moet men gedacht hebben: hoe wordt het vertrouwen hersteld en blijven klagers op afstand? Ikzelf was bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland ruim veertien jaar werkzaam geweest op het bureau van de Centrale Administratie. Daardoor wist ik dat men bepaald niet gediend was van wat voor kritiek dan ook. De aandacht ging niet uit naar de "schapen Zijner weide" doch dezen werden geacht hun "zegenaars" op handen te dragen. In mijn kerk eisten de "hoogste" dienaren juist voor zichzelf alle aandacht op. Voor hen bestond dienen eerst en vooral uit: leiding geven. En nu vaardigden ze hun daartoe strekkende leidraad uit, waarbij een goed verstaander werkelijk maar een half woord nodig had om de ware intentie ervan te doorzien: de introductie van een wáár ontmoedigingsbeleid voor klagers. Ik beschreef dit in 2016 als volgt:

TjerkB schreef: ↑di 02 feb 2016, 19:46(...)
Vrij vertaald: als je je bij deze kerk zou kunnen melden bij het loket van een ruimte waar alle verantwoordelijken in opklimmende volgorde van hun belangrijkheid in een schier onafzienbaar lange rij met steeds chiquere bureaus achter elkaar te vinden zouden zijn, en je zou dan vragen naar degene die je als verantwoordelijke echt moet hebben om een gevoelige kwestie definitief tot een oplossing te brengen, zouden achter de dienstdoende loketbeambte werkelijk álle bazige bazen en bovenbazen inclusief de allerlaatste naar achteren doorverwijzen zodat uiteindelijk helemaal niemand zich daadwerkelijk verantwoordelijk toont. De loketbeambte zou je als vragensteller zonder rang of stand eerst hebben verwezen naar de laagste "hogere verantwoordelijke leidinggevende" in de rij. Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Hierna kom je bij de eerstvolgende "hogere verantwoordelijke leidinggevende", die graag uit de eerste hand, dus van jouzelf, in alle rust verneemt wat je bezwaart of zorgen baart en waardoor niet God de eerstaangeweze zou zijn om jouw smeekbede te verhoren. Aansluitend zou hij antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Enzovoort tot de macht zeven. Wat je echter te melden had, was eenvoudig: "Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen." Belast en beladen beland je bij de dienstdoende stamapostel en die verwijst door naar "the Gospel".

Ziedaar het zinloos geestelijke geweld waarmee in de Nieuw-Apostolische Kerk ontluikend goddelijk leven in de knop wordt gebroken; ten dode is opgeschreven.

(...)


Uit: Bericht op "Di 02 Feb 2016, 20:46", in de thread "Elfje"

Wat er in deze samenhang bij nader inzien vrijwel altijd al gaande was en nu nog steeds ís, is, dat bij de kerkleiding zelfzorg zielzorg vervangt.

(...)

zefyr schreef: ↑zo 25 jul 2021, 16:13(...)
Het is een treurige en verdrietige constatering, dat (nieuw-)apostolischen werden geknecht (ook in onze dagen!) én dat ze zich lieten knechten.

(…)
De machtigen, ook kerkpresidenten van de NAK, gedroegen/gedragen zich als supersterren, die willen schitteren ten koste van anderen.

(...)

TjerkB schreef: ↑wo 13 jul 2022, 09:14(...)
In 2001 verscheen in de Nieuw-Apostolische Kerk de zogeheten "Leidraad dienen en leiding geven", in het Duits "Leitbild Dienen und Führen".

(…)
Wat er in deze samenhang bij nader inzien vrijwel altijd al gaande was en nu nog steeds ís, is, dat bij de kerkleiding zelfzorg zielzorg vervangt.

(...)

@all

Schitteren leidinggevenden in de Nieuw-Apostolische Kerk ten koste van anderen en uit eigenbelang laat men zielzorg vervangen door zelfzorg? En: hoezo afstotelijke bevelen uitgevaardigd?

Deze week trokken getergde hulpverleners naar "politiek Den Haag" vanwege systeemfouten in de jeugdzorg. Eerder was in datzelfde Den Haag besloten om die zorg maar over te laten aan de marktwerking, waarmee cruciale expertise verloren ging; met weerloze kinderen als slachtoffer.

Zo werden in de Nieuw-Apostolische Kerk kinderen van God (!) zomaar overgelaten aan enkelingen die vanuit ivoren torens de scepter zwaaien. Niet de liefde van God (!) is leidend, maar het nieuw-apostolische denksysteem. Men leeft langs elkaar heen terwijl zielen eenzaam wegkwijnen.

"Dienaren" zijn zich er amper van bewust dat een minzaam knikje van een meerdere méér voor ze betekent dan het lenigen van geestesnood, veroorzaakt door bazig leiderschap van hooggeplaatsten. Men focust op gezelligheid; op "Kaffee mit Kuchen". "Voorwaarts, op de hemel aan."

Meer dan eens probeerde ik dat onheil te verduidelijken:

BakEenEi schreef: ↑wo 16 feb 2011, 20:36(...)
Door de hiërarchische organisatiestructuur in de Nieuw-Apostolische Kerk onttrok de besluitvorming onder hogere dienaren zich aan de waarneming van individuele gemeenteleden. Als "zegenaars" eenheid demonstreerden, nam men eenvoudig aan dat dezen in de "broederkring" ook daadwerkelijk op koninklijke wijze met elkaar omgingen.

Weinigen vroegen zich af hoe de kerkleiding op verantwoorde wijze omgaat met de ingezamelde offerontvangsten want men wil geloven dat de aan God toevertrouwde financiële middelen bij Hem in de best mogelijke goede handen zijn.

Ondertussen beraadslaagden de hoge(re) dienaren over de meest uiteenlopende zaken. Over onroerend goed-beheer, over de inhoud van bladen en tijdschriften, over grote evenementen, verre reizen, personeelszaken, enzovoort.

Toen is er níet (!) op enig moment het duidelijke onderscheid aangebracht tussen verantwoordelijkheden over zaken op het geestelijke vlak en verantwoordelijkheden over de overige zaken.

Het plaatselijke gemeenteleven leed daar niet onmiddellijk onder, onder deze bestuurlijke situatie. Nog steeds zijn het de (districts)apostelen die aan het hoofd staan van alle "bedrijfsonderdelen" binnen een gebiedskerk. Ieder vervult dus de gecombineerde functie van zakelijk leider én geestelijk leider. Het mag echter duidelijk zijn dat de districtsapostelen hierdoor machtige managers werden.

Naarmate de kerk door de aanwas van leden groter werd, kwam er meer op de districtsapostelen af; ook méér conflicten. Financieel management drong zich op, planmatig onderhoud van kerkgebouwen, vergadertechnieken, media, níeuwe media, maatschappijvraagstukken, aansprakelijkheidskwesties en ontelbare geloofsvragen vanuit de periferie.

De hoogste "dienaren" wilden niets prijsgeven van het gerezen aanzien van hun "ambtelijke status" binnen de organisatie en men koesterde de bepleite aanname dat het "werk Gods" wordt belichaamd door de Nieuw-Apostolische Kerk.

Er moest een catechismus komen waarmee de kerk haar unieke bestaansrecht in de Bijbel zou verankeren; die indruk zou maken op de jeugd en waarmee de kapitaalkrachtige conservatieve vleugel in de kerk op haar wenken bediend zou zijn.

(...)

Zo ongeveer kom ik met een hink-stap-sprong aan in het "hier en nu". Het is 2011.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "16 feb 2011, 20:36", in de thread "Levend geloof"

TjerkB schreef: ↑za 18 aug 2018, 16:05(...)

TjerkB schreef:(...)
Met name een gebrek aan historisch besef kan er de reden van zijn dat vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk menigeen in het beloop van de gebeurtenissen alleen maar stil lijkt te berusten.

(...)


Uit: Bericht op "Za 13 Feb 2016, 15:42", in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder..."

(...)

N.B.

TjerkB schreef:(...)
Of eenieder die het rechtstreeks aangaat het zich nu wenst te realiseren of niet; bij de Nieuw-Apostolische Kerk kunnen leidinggevenden wel imponeren met termen als secularisatie en "demographische Verwerfungen", maar er is bij dit kerkgenootschap absoluut méér aan de hand. Niet pas sinds kort, maar al vele decennia lang. Het heeft in feite alles van doen met "macht in de gemeente". Voor gelovigen die daarmee worstelen, zal immers geen zogenaamde zegenaar een stap opzij zetten.

Onverbiddelijk "gilt, das zu tun was unser Stammapostel geraten hat", namelijk om, op welk arbeidsterrein ook, geen van diens "helpers" een strobreed in de weg te leggen en aldus waar te maken wat er staat in Romeinen 12 vers 12: "Verblijdt u in de hoop. Zijt geduldig in de verdrukking. Volhardt in het gebed." Simpel toch? Néé, dat is om de dooie dood NIET simpel! Sterker nog: zó word je bij dit kerkgenootschap onder de voet gelopen door dienaren die in werkelijkheid heersers zijn. Wie daar in de praktijk niets van merkt, doet er verstandig aan een slag om de arm te houden want het dilemma komt pas op als er een gewetensconflict ontstaat. Een verschil van inzicht om iets principieels. Om wat je tegen de borst stuit; wat indruist tegen je diepste gevoelens. Juist dan veranderen "dienaren" mechanisch in machtsfiguren, ontdaan van hun persoonlijkheid en hun soevereiniteit, op afstand in de organisatie bestuurbaar door "meerderen". Vind je dat niet minderwaardig?

(...)


Uit: Bericht op "Di 21 Jun 2016, 15:58", in de thread De nieuw-apostolische "Gouden Kooi".

In feite werd het plaatselijke gemeenteleven op deze manier gemechaniseerd, binnen de "Rahmenbedingungen" van het internationale concern. Doch wiens werk is dat? Serieus: is dat wel écht "het werk" waarvan wij zongen "Daar Heer, Gij zelf de Bouwer zijt, kan't nimmermeer vergaan"?


Terugkomend nu op de op zaterdag 1 oktober jl. gehouden Inspiratiemiddag:

TjerkB schreef: ↑vr 25 nov 2022, 09:17(...)
Ik kan alleen iets zeggen over de via YouTube gedeelde impressie. Wat mij opviel was met name dat één van de gastsprekers opmerkte dat, wanneer je (vanuit de kerkelijke organisatie) -evangeliserend- naar buiten wilt treden, je eerst naar binnen moet gaan. Want: hoe -uitnodigend- is (bij ons) het klimaat! Anders gezegd: als je gasten uitnodigt, zou je dan thuis niet eerst even willen opruimen, of zo? (...) Ik zou denken: dát inspireert!

(...)

Groet,
TjerkB

[Bijgewerkt: 28-11-2022, 17:00 uur]

TjerkB schreef: ↑za 26 nov 2022, 10:28(...)
In feite werd het plaatselijke gemeenteleven op deze manier gemechaniseerd, binnen de "Rahmenbedingungen" van het internationale concern. Doch wiens werk is dat? Serieus: is dat wel écht "het werk" waarvan wij zongen "Daar Heer, Gij zelf de Bouwer zijt, kan't nimmermeer vergaan"?

(...)

@all

Wat zelfs zielsverwanten heel erg van elkaar kan doen vervreemden, is ook dat nieuw-apostolische gelovigen doorgaans niet beseffen dat men, helaas door conditionering, véél meer geloof hecht aan de prediking, naarmate degene die aan het woord is een hoger kerkelijk ambt bekleedt. Dit is echt heel tragisch want dat zou er immers op neerkomen dat de Heilige Geest zowel in een roestige metalen variant werkzaam kan zijn als, "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" vermoedelijk bij monde van de dienstdoende stamapostel, in de ultieme platina-versie. Het tweede misverstand hierbij is, dat sommige "dienaren" voornamer zouden zijn. Was Christus Jezus hier niet heel duidelijk over? Zie onder:

• [24] Toen ontstond er onder hen onenigheid over de vraag wie van hen de belangrijkste was. [25] Jezus zei tegen hen: ‘Vorsten oefenen heerschappij uit over de aan hen onderworpen volken, en wie macht heeft laat zich weldoener noemen. [26] Laat dat bij jullie niet zo zijn! De belangrijkste van jullie moet de minste worden en de leider de dienaar. [27] Want wie is belangrijker: degene die aanligt om te eten of degene die bedient? Is het niet degene die aanligt? Maar Ik ben in jullie midden als iemand die dient.
  
  Uit: Lukas 22 (NBV21)

Ik begrijp wel dat als zienswijzen maar vaak genoeg worden herhaald, menigeen geneigd zal zijn er minder kritisch naar te luisteren en zulke bespielingen voor wáár aan te nemen, maar wat verbindt ons als christenen nu feitelijk ten diepste? Dat mag toch hopelijk het woord van God zijn! Wij willen ons toch niet een rad voor ogen laten draaien, ons laten vastketenen aan een gouden kalf (!) in de vorm van een catechismus? Denk eens aan het onderstaande:

• Dit zei de HEER: [6] ‘Ik ben de HEER, uw God, die u uit Egypte, uit de slavernij, heeft bevrijd. [7] Vereer naast Mij geen andere goden. [8] Maak geen godenbeelden, geen enkele afbeelding van iets dat in de hemel hierboven is of van iets beneden op de aarde of in het water onder de aarde. [9] Kniel er niet voor neer en vereer ze niet, want Ik, de HEER, uw God, duld geen ontrouw.
  
  Uit: Deuteronomium 5 (NBV21)

Echter, in de Nieuw-Apostolische Kerk was de eerste uitgave van de catechismus nog niet verschenen, of er werd al gedreigd met sancties voor wie ten aanzien van de inhoud ervan zich zou uitspreken over een voorbehoud! Bijvoorbeeld te denken aan de n.b. weggepeste districtsoudste Thomas Feil. Intussen kan de kerkleiding wel aansluiting hebben gevonden bij instituties als de Raad van Kerken, maar zoals op zaterdag 22 oktober 2022, na de Schubert-uitvoering in Landgraaf, hamerde stamapostel Jean-Luc Scheider op het ook eerder al geclaimde exclusivisme:

TjerkB schreef: ↑do 13 jul 2017, 14:47(...)
In weerwil van al deze tegenstrijdigheden; als het aan stamapostel Jean-Luc Schneider ligt, is het evident wie er aanstonds als "eersten" aankomen in het hemelrijk:

Stammapostel thematisiert Dissonaz Erstlingsschaft vs. Nächstenliebe
Wuppertal (gk). Es ist dieses Weit-Zurückweisen von Auswüchsen neuapostolischer Lehre, die ehedem zur identitätsstiftenden Kultur der Neuapostolischen Kirche (NAK) gehörten, das nicht gerade zur Glaubwürdigkeit einer um ökumenische Anerkennung ringenden Glaubensgemeinschaft beiträgt, wenn auch die Absicht eine hehere sein könnte. Ein Beispiel für diese Unart stellte Stammapostel Jean-Luc Schneider vor wenigen Monaten dar, glaubt man einer Predigtwiedergabe der Zeitschrift „Unsere Familie“ Nr 7/2014.

Schneider predigte demnach am 9. Februar 2014 in Miami/USA zum Erstaunen geschichtskundiger Kenner der NAK: „Wenn wir von der ersten Auferstehung und der Braut Christi sprechen, sagen manche Menschen: ’Ihr sprecht von der Nächstenliebe und sagt gleichzeitig, dass nur ihr erlöst werdet ihr Neuapostolischen mit euren Aposteln. Was ist mit allen anderen, wo ist denn da eure Nächstenliebe?’ - Wir haben nie gesagt, dass andere nicht erlöst werden können.“

Der Stammapostel versuchte im folgenden die Dissonanz zwischen der Glaubenslehre seiner Kirche und seiner zitierten Frage durch eine Verschiebung des Akzentes aufzulösen: „Erlösung ist das Eingehen in die ewige Gemeinschaft mit Gott. Das ist gewissermaßen das Ende der Geschichte. Alle, die an Jesus Christus glauben, können in die ewige Gemeinschaft mit Gott kommen. Wir sind nur die Erstlinge, die Ersten, die aus Gnaden in diese Gemeinschaft eingehen dürfen. Das ist die Braut.“

(...)


Bron: Premium-Artikel „Wir zuerst“ d.d. 03-06-2014, verschenen bij Glaubenskultur-Magazine
Zie ook het bericht op "Wo 11 Jan 2017, 12:11" in de thread "Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«"

(...)
Cynische commentaren wil ik liefst achterwege laten, maar in gemoede vraag ik mij af wie straks (vanuit het gedrang) als aller-, allereersten gearriveerd zullen zijn...

stamapostel
districtsapostel districtsapostel
apostel apostel apostel apostel apostel
opziener opziener opziener opziener opziener
districtsoudste districtsoudste districtsoudste districtsoudste
districtsevangelist districtsevangelist districtsevangelist districtsevangelist
herder herder herder herder herder herder herder herder herder herder herder
gemeente-evangelist gemeente-evangelist gemeente-evangelist gemeente-evangelist
priester priester priester priester priester priester priester priester priester priester priester priester
diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken diaken

dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste dienaren-in-ruste
taakdragers · partners en familieleden van dienaren · hoge vertegenwoordigers van regeringen, raden van kerken en maatschappelijke instellingen
gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden gemeenteleden

... en wat daarvan het voordeel is. Ik vrees namelijk dat de genomineerden, voordat eerst de laatsten aan het feestmaal mogen aanschuiven, moeten tafeldekken.

(...)

Nogmaals, al kan er een zekere gewenning optreden als andersdenkende christenen op zo'n manier (lees: met dergelijke verzinsels) op afstand worden geplaatst; níet de Heilige Geest is inwendig verdeeld...

• Maar Hij kende hun gedachten en zei tegen hen: ‘Elk koninkrijk dat innerlijk verdeeld is gaat te gronde, en huis na huis stort in.
  
  Uit: Lukas 11: 17 (NBV21)

Groet,
TjerkB


N.B.

1. Redactie schreef: ↑zo 08 jan 2012, 17:12(...)
   Helaas is het in de Nieuw-Apostolische Kerk belangrijker wát je bent (als ambtsdrager: een priester, een herder, een opziener) dan wíe je bent. Juist daarvan heb ik persoonlijk nooit iets kunnen begrijpen. Was Zijn woord minder waard indien ik mocht luisteren naar een "lagere" dienaar?! En: worden in Zijn werk (!) wel alle dienaren en worden daar wel alle zegenaars meegeteld?!
   
   Dit soort van bijverschijnselen -laat ik het zo maar noemen- namen voor mij niet zelden nogal wat daglicht weg. Maar ja, wie was ik eigenlijk? Ook ik was natuurlijk alleen maar gewoon iemand, die "te doen stond wat er in mijn kerk gezegd werd". Graag of niet. Mijn Vader was rijk, maar dat moesten wijzelf nog maar zien te worden. Het zou er in niet onbelangrijke mate van afhangen hoe mijn "aanbieding" was in "de gemeenschap". Of mijn gedrag in lijn was "mit dem neuapostolischen Glaubensverständnis". En of ik "trouw" zou blijven. Al snel kreeg ik door dat je beter geen vragen kunt stellen waar de "dienaren" het antwoord niet op weten. Ik hoefde alleen te willen weten wat ons "zeitgemäß" werd voorgehouden. En voor het overige ging het erom dat je altijd overal aanwezig was, waar de "dienaren" je verwachtten. Dat liet toch niet aan "liefdevolle duidelijkheid" te wensen over? Nu de catechismus eraan zit te komen, valt er opeens weer een hoop te studeren... "Dat is toch wat jij wilde?!", hoor ik een commentaarstem mij al influisteren. Nee, toen ik hoorde van de onzalige plannen om daarmee aan te komen, heb ik geantwoord: "Gelieve mij te informeren zodra de laatste definitief herziene druk voorhanden is! Op wiens gezag worden 'de exameneisen' na 2.000 jaar opeens aangescherpt?" Dan is een "hogere verantwoordelijke leidinggevende" echter "not amused". Gelukkig was ik op dat moment al zover, dat het voor mij vaststond: dit is niet míjn probleem doch het zijne.
   
   (...)
   
   Steeds nadrukkelijker moesten alle muizen grijs worden, en alle bloemen rood. Met lede ogen zag men aan hoe sommigen ongegeneerd hun gezonde verstand gebruikten, alsof God het ze niet "for some reasons" had toevertrouwd. In plaats van mededogen werden "the good guys" geacht medelijden te hebben met "the bad guys". "Wat hebben ze zich toch afgewend van het levende altaar; waar is hun kinderlijke geloof toch gebleven, en wat is hun hoogachting voor de ons gegeven hand van leiding in onze dierbare stamapostel toch omgeslagen in onverschilligheid!" Dan had hij de tent maar niet onherstelbaar moeten verbouwen, heb ik daarop vaak gedacht.
   
   (...)
   
   
   Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "08 jan 2012, 17:12", in de thread "Hoe moet het verder met de Nieuw-Apostolische Kerk in Ned.?"

2. BakEenEi schreef: ↑ma 06 mei 2013, 13:56

   Lmg schreef:(...)
   De Stamapostelapostolische theologie gaat voor alles, niet het evangelie van Jezus Christus.
   
   (...)

   
   (...)
   Dat blijkt met name ook uit een stelregel in de catechimus als "Es obliegt dem Stammapostel aufgrund seiner lehramtlichen Vollmacht, derartige Aufschlüsse aus dem Heiligen Geist zu verkündigen und zur verbindlichen Lehre der Neuapostolischen Kirche zu erklären". Wie zich aldus op het standpunt stelt in de positie te zijn tussen God en Zíjn schepping te staan, kan intussen onmogelijk nog Wilhelm Leber heten... want dan waren liefde en waarheid voor betrokkene vanaf 15 mei 2005 daadwerkelijk het hoogste goed geweest. De Wilhelm Leber die wij hebben leren kennen heeft hooguit aangetoond dat zijn woorden holle frasen zijn.
   

   • [4] De liefde is geduldig en vol goedheid. De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. [5] Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, [6] ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.
     
     Uit: 1 Korintiërs 13 (NBV)

   (...)
   
   
   Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op 06 mei 2013, 13:56", in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem"

BakEenEi schreef: ↑vr 12 apr 2013, 21:34

BakEenEi schreef:(...)
Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen.

(...)


Uit: Bericht door BakEenEi op "Wo 10 Apr 2013, 19:24" in de thread ""Leugens, Leugens, en nog eens leugens!

(...)
Indien liefde en waarheid inwisselbaar blijken te zijn voor macht en aanzien, zal het evangelie van Jezus Christus voor velen ongemerkt veranderen in een boodschap zonder blijdschap en voeding zonder vitaminen...

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "12 apr 2013, 21:34", in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem"

@all

Terwijl hierboven het onderwerp spreekt van "Answering a question not being asked", begint dit bericht juist met een niet-beantwoorde vraag!

Denkend aan opensourcesoftware stel ik voor over die tegenstrijdigheid -als variant op een openluchtdienst- een opensourcedienst te houden; in aansluiting aan de vele eerdere forumbijdragen m.b.t. "NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"

Mijn gedachtegang hierbij zijn de woorden in Openbaring 22 vers 17 zoals ik mij die vanaf mijn jeugd herinner uit de NBG-vertaling van 1951:

Hoe kwam ik nu echter op "Answering a question not being asked"? Dat zit zó... Zo'n 40 jaar geleden ging ik samen met een vriend een maand naar Engeland om daar beter de taal te leren. Dat zal ons vooruithelpen op Malta, dachten wij, als wij daar zouden komen om te evangeliseren! Het verraste ons dat de directeur van het taleninstituut In Londen waar wij les kregen, "the principal", een priester was van de Anglicaanse kerk. Wij hadden namelijk een oproepje gelezen voor christen-studenten en -docenten om op een vaste dag in de week tijdens de lunch even samen te komen in één van de klaslokalen. De uitnodiging bleek verrassend afkomstig te zijn van onze principal die nu opeens een witte boord droeg. Hij legde uit waarom! De laatste keer was het thema van de meeting de bewuste vraag: "How can we answer a question that's nog being asked?"

Doordat mijn vader ooit, voordat ik ergens naartoe ging op vakantie, in een gebed had gevraagd "dat ik mij over het verloop van mijn reis zou mogen verwonderen" (terwijl ik dacht: wat zou hij dáár nu mee bedoelen?), had ik datzelfde (want: juist daardoor een geloofservaring rijker), nu ik naar Engeland ging, zelf óók gebeden, maar ik had er geen idee van wat mij als pelgrim op de toeristische route misschien te wachten stond. In het kort: véél. Vanochtend vroeg dacht ik er ineens weer aan want: als niemand naar God vraagt, hoe kunnen wij dan tóch Zijn getuigen zijn?

Groet,
TjerkB

@all

Om elkaar nu zo goed mogelijk te begrijpen, verwijs ik kortheidshalve eerst naar mijn forumbijdrage op "zo 13 nov 2022, 21:59", in de thread "De NAK is in de oecumene 'gearriveerd' - volgens dr. Andreas Fincke (EZW)"; al betreft het een pijnlijke constatering om te delen. Maar tóch. De onderstaande passage lijkt mij cruciaal:

• Voor de sterk directieve manier van leiding geven in de Nieuw-Apostolische Kerk wordt vaak als argument aangevoerd dat daarmee "de eenheid" binnen de kerk wordt nagestreefd. Onder dit voorwendsel ook heeft de kerkleiding nagenoeg elk initiatief en de totale zeggenschap over zowat alles langzaam maar zeker volledig naar zichzelf toegetrokken. Hierbij stelt men zich op het standpunt dat "Godsgezanten" aan de leden géén verantwoording verschuldigd zijn; alleen jegens God en voor zover nodig (lees: voor zover onontkoombaar) ten overstaan van overheden op grond van wet- en regelgeving. Slechts selectieve informatie komt naar buiten over allerhande besluitvorming. Voor het overige wordt ingevolge de nieuw-apostolische geloofsleer een ieder geacht zich te willen houden aan de langs de geordende weg namens God opgelegde instructies, en in het geheel niet te twijfelen over het nut en de juistheid daarvan. "Stel dus geen vragen, maar neem genoegen met de reeds gegeven antwoorden. Nadere instructies volgen op Zijn tijd."

Hóe ik dit ook kenbaar maakte, aan de dienaren (juister is wellicht: aan de autoriteiten); ik werd genegeerd. Sinds in 2012 de zgn. catechismus verscheen, geldt bij wijze van spreken extra: lees die eerst maar eens goed door want als daar niet alles al in staat, weten wij het ook niet meer. Denk eens in, heb ik vaak gedacht, dat je zó omgaat met je eigen kinderen. Zouden die, wanneer ze groot zijn, dan ooit nog graag thuiskomen?

In de nieuw-apostolische geloofspraktijk komt er langs allerlei kanalen informatie op de gelovigen af. Aan hen de taak dit alles te internaliseren. Ieder wordt hierbij voorgehouden dat de Heilige Geest "de werkende is" en het afgebeden woorden zijn. Kortom: zo spreekt God nu ook tot jou. Wie dan tóch een nietpluisgevoel voelt opkomen, heeft het bij het verkeerde eind. Als het koor in de gemeenschap dan een mooi lied zingt als...

• Op de pelgrimsreis door 't leven naar een heerlijk, beter oord
  worden wij door zorg omgeven en door leed soms overmand.
  
  Een weinig lijden nog, een weinig tranen nog,
  dan wacht de rust ons aan 't kristallen meer.
  Een weinig lijden nog, een weinig tranen nog,
  dan wacht de rust ons aan 't kristallen meer.
  
  
  Bron: Eerste couplet en refrein van lied 49, NAK-koorboek

... besluit je wellicht voor de zoveelste keer om er verder maar geen punt van te maken. "In stilheid en vertrouwen" ploeter je eenzaam door. Ondertussen zingt het koor alweer een volgend lied:

• De kroondragers
  
  Over de aarde wandelt
  thans een heilige schaar,
  onzichtbaar is haar krone daar.
  De voeten, zij treden
  door doornen en duister,
  in haar krone flonkert
  een eeuwige luister.
  Ze heft in dat licht
  't schild hier op aard',
  waar zij ondanks moeite
  geen mildheid spaart.
  Een feestdag dragen zij in hun hart,
  met tonen van vreugde.
  Zij treden door 't leven,
  zijn vol blijde moed,
  benaad'ren de mensen
  helpend en goed.
  Zij helpen verdwaalden
  liefhebbend voort.
  Zij schenken liefde naar Jezus' woord.
  Zij leiden de zielen
  naar 't rijk van hun Koning,
  Die weldra ontsluit
  hun Zijn eeuwige woning.
  Dat zijn de getrouwen
  van Koning Jezus.
  Dat is Zijn geliefde, geheiligde bruid,
  door Hem eens verkoren.
  O, dat zij gekroond
  Hem voor eeuwig behore!

Slechts een enkeling waagt zich echter te realiseren dat er op deze manier bij sommigen wel degelijk iets verschrikkelijk misgaat, namelijk: gezonde hele mensen kunnen na verloop van tijd niet meer samenhangend denken. Het begrip wat ze hebben van de dingen valt uit elkaar. Maar dat is een ernstig trauma! Wie dit wordt aangedaan, zal helaas merken dat "de getrouwen van Koning Jezus" na elk ongeval (!) doorrijden. Inmiddels zingt het koor vermoedelijk "Groter dan de Helper is de nood toch niet" (in "Blijf de Heer verbeiden"; lied 301, NAK-gezangboek).

Hierna kan het zomaar zijn dat je je in een afgehuurde gouden zaal bevindt en "de eerste knecht van God op aarde" diens opwachting maakt:



De boodschap lijkt (!) duidelijk: onherroepelijk breekt voor eenieder (zij het verkeerd begrepen in Matteüs 10 vers 15) de dag des oordeels aan. Mogelijk prijst de getergde zich nu ook nog gelukkig dat hij of zij "de tijd uitkoopt" en zich aldus laat voor- en toebereiden op de Wederkomst. Het laatste nieuws daaromtrent volgens één van de autoriteiten is overigens, dat hij op dit punt geen enkele zorg heeft. Ter afronding van de op 1 oktober jl. kennelijk nodeloos gehouden Inspiratiemiddag sprak hij laconiek: "Dat wij nu over 30 jaar in een hele grote kerk zitten met 3.000 man of we zitten in de huiskamer met 15 man en we hebben daar een goed gesprek; als het zo gaat, dan gaat het zo. Daar heb ik geen zorgen." Bij die 5% brak mijn klomp want eerder al hield kardinaal Eijk nog rekening met een benodigde restcapaciteit in de kerkbanken van krap aan 7%.

Graag breng ik daarom het volgende in herinnering:

• Het ware evangelie
  [6] Het verbaast me dat u zich zo snel hebt afgewend van Hem die u door de genade van Christus heeft geroepen en dat u zich tot een ander evangelie hebt gekeerd. [7] Er is geen ander evangelie. Er zijn alleen maar mensen die u in verwarring brengen en het evangelie van Christus willen verdraaien.
  
  Uit: Galaten 1 (NBV21)

• [1] Broeders en zusters, ik hoef u niet te schrijven over het moment waarop dit zal gebeuren, [2] want u weet zelf maar al te goed dat de dag van de Heer komt als een dief in de nacht.[3] Als de mensen zeggen dat er vrede en veiligheid is, worden ze plotseling getroffen door de ondergang, zoals een zwangere vrouw door barensweeën. Vluchten is dan onmogelijk.[4] Maar u, broeders en zusters, u leeft niet in de duisternis, zodat de dag van de Heer u zou kunnen overvallen als een dief, [5] want u bent allen kinderen van het licht en van de dag. Wij behoren niet toe aan de nacht en de duisternis, [6] dus laten we niet slapen, zoals anderen, maar waken en op onze hoede zijn.
  
  Uit: 1 Tessalonicensen 5 (NBV21)

Groet,
TjerkB

@TjerkB,

Je haalde een citaat aan van apostel Peter Klene op 1 oktober jongstleden tijdens de Inpiratiedag:

"Dat wij nu over 30 jaar in een hele grote kerk zitten met 3.000 man of we zitten in de huiskamer met 15 man en we hebben daar een goed gesprek; als het zo gaat, dan gaat het zo. Daar heb ik geen zorgen."

Ogenschijnlijk oogt het sympathiek (en/of laconiek). Deze uitspraak maakt op mij echter een calculerende indruk. Hoe het ook uitpakt, de NAK-leiding zit altijd goed. Hen treft geen blaam. Nooit. Dus is het begrijpelijk, dat hij zich geen zorgen maakt. Door een mistgordijn op te trekken onttrekt Klene zich van de verantwoordelijkheid een visie te ontvouwen. Z'n betoog vind ik overigens inspiratieloos. Kortom, geen visie en geen inspiratie. Ik vermoed, dat Klene, evenals vele andere kerkleiders in Nederland, met de handen in het haar zit. Ze hebben geen antwoord op de spirituele kaalslag en ontkerkelijking in ons land. Ten einde raad gooien sommigen, in casu vrijzinnigen, het roer radicaal om (zie onderstaande link).

https://www.trouw.nl/religie-filosofie/ ... ~bb74b0c5/

Klankschalen zijn in dit geval holle vaten!

• Zusätzlich seien Geistgetaufte zu einem besonderen Dienst erwählt: Im Friedensreich Christus als königliche Priesterschaft zu dienen. „Als dazu berufene Gotteskinder gilt es, sich heute auf diesen besonderen Dienst vorzubereiten“, so Stammapostel Schneider. Jesus Christus komme auch als Richter wieder. Denn: Irgendwann komme der Moment, wo jeder einzelne vor Gott Rechenschaft ablegen müsse.

Bron: Verslag van de dienst in Wuppertal (Duitsland) op zondag 20 maart 2017

TjerkB schreef: ↑di 29 nov 2022, 06:29(...)
Denkend aan opensourcesoftware stel ik voor over die tegenstrijdigheid -als variant op een openluchtdienst- een opensourcedienst te houden; in aansluiting aan de vele eerdere forumbijdragen m.b.t. "NAK NL hijst de stormbal en komt met een ambitieus plan - storm in een glas water?"

Mijn gedachtegang hierbij zijn de woorden in Openbaring 22 vers 17 zoals ik mij die vanaf mijn jeugd herinner uit de NBG-vertaling van 1951:

"En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En wie het hoort, zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome, en wie wil, neme het water des levens om niet."

(...)

@all

Voor mij roepen de beide quotes hierboven in hun onderlinge samenhang een ongemakkelijk gevoel van wrijving op want is God ja/nee Liefde?! Vraag: hoe verstandig is het nu écht, als je dit door de jaren heen al duizendvoudig hebt meegemaakt, om niet eindelijk je hart te laten spreken?

Er valt géén Bijbelse grondslag aan te wijzen voor het algemeen verbindend verklaren van een catechismus, zoals men het ons wil doen geloven. Waarom willen wij onderworpen (!) zijn aan kerkelijke autoriteiten die ons financieel uitkleden, emotioneel uithollen en ons angst inboezemen?

• [25] In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. [26] Ja, Vader, zo heeft het U behaagd. [27] Alles is Mij toevertrouwd door mijn Vader. Niemand kent de Zoon behalve de Vader, en niemand kent de Vader behalve de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.
  [28] Kom allen bij Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, Ik zal jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
  
  Uit: Matteüs 11 (NBV21)

• Wee de schriftgeleerden en de farizeeën
  [1] Daarna richtte Jezus zich tot de menigte en tot zijn leerlingen [2] en zei: ‘De schriftgeleerden en de farizeeën hebben plaatsgenomen op de stoel van Mozes. [3] Houd je dus aan alles wat ze jullie zeggen en handel daarnaar; maar handel niet naar hun daden, want ze doen zelf niet wat ze jullie voorhouden. [4] Ze bundelen alle voorschriften tot een zware last en leggen die de mensen op de schouders, terwijl ze zelf geen vinger uitsteken om die te verlichten. [5] Al hun daden zijn erop gericht om door de mensen gezien te worden. Ze verbreden immers hun gebedsriemen en maken de kwastjes aan hun kleren langer, [6] ze verlangen een ereplaats bij feestmaaltijden en in synagogen, [7]en hechten eraan op het marktplein eerbiedig begroet te worden en door de mensen rabbi genoemd te worden. [8] Jullie moeten je niet rabbi laten noemen, want jullie hebben maar één meester, en jullie zijn elkaars broeders en zusters. [9] En noem niemand op aarde vader, want jullie hebben maar één vader, de Vader in de hemel. [10] Laat je ook geen leraar noemen, want jullie hebben maar één leraar, de messias. [11] De belangrijkste onder jullie zal jullie dienaar zijn. [12] Wie zichzelf verhoogt zal worden vernederd, en wie zichzelf vernedert zal worden verhoogd.
  
  Uit: Matteüs 23 (NBV21)

Ondertussen wenden de machtsfiguren zich af wanneer zielen in geestesnood geraken, brandende vragen stellen of anderszins hulp inroepen:

• [14] Schrijf aan de engel van de gemeente in Laodicea:
  “Dit zegt Amen, de trouwe en betrouwbare getuige, het begin van Gods schepping: [15] Ik weet wat u doet, hoe u niet koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm! [16] Maar nu u lauw bent in plaats van warm of koud, zal Ik u uitspuwen. [17] U zegt dat u rijk bent, dat u alles hebt wat u wilt en niets meer nodig hebt. U beseft niet hoe ongelukkig u bent, hoe armzalig, berooid, blind en naakt. [18] Daarom raad Ik u aan: koop van Mij goud dat in het vuur gelouterd is, en u zult rijk zijn; witte kleren om u te kleden en uw naaktheid te bedekken, zodat u zich niet meer hoeft te schamen; zalf voor uw ogen, zodat u weer kunt zien. [19] Iedereen die Ik liefheb wijs Ik terecht en bestraf Ik. Zet u dus volledig in en kom tot inkeer. [20] Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik binnenkomen, en we zullen samen eten, Ik met hem en hij met Mij.
  [21] Wie overwint zal samen met Mij op mijn troon zitten, net zoals Ik zelf overwonnen heb en samen met mijn Vader op zijn troon zit. [22] Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt.”’
  
  Uit: Openbaring 3 (NBV21)

Uiteraard is daarmee voor hulpzoekenden de hemel geenszins van koper. Wel maken zij diepgaand kennis met de wet van oorzaak en gevolg. Onverhoopt genoodzaakt door de kennelijke ongerijmdheden die ik waarnam in de Nieuw-Apostolische Kerk, zocht ik uit of deze neerkomen op geestelijk misbruik want ik zag ook wat de impact ervan was in het leven van anderen. Aan slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag werd weinig of geen hulp geboden. "Hogere dienaren" keken ervan weg terwijl "lagere dienaren" het niet riskeerden bij hun "zegenaars" in ongenade te vallen. Anders gezegd: vrijwel alle kerkelijke ambtsdragers viel het zeker zwaar om "daders des woords" te zijn in plaats van alleen hoorders. Voor wie dit moet bezuren, wordt apostolisch-zijn in de regel een noodlottige beproeving. Het is in de praktijk voor de betrokkenen trouwens moeilijk om het misbruik te concretiseren want net als bij een sluipende kwaal, blijkt het ongekend lastig te zijn de vinger erachter te krijgen. Toch ben ik met het beschrijven van wat met name hogere verantwoordelijke leidinggevenden anderen aandeden ooit maar ergens begonnen. Het tergde mij namelijk om te moeten toekijken hoe gezonde mensen (nog altijd) ziek worden gemaakt. Mijn gevoel kwam daartegen in verzet.

Zie mijn gestamel dus maar als een aanklacht tegen hypocrisie, waarbij ik het heb willen opnemen voor naasten die zich niet wisten te verweren.

Goddank:

• De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is.’
  
  Uit: Johannes 3: 8 (NBV21)

• [11] Geliefde broeders en zusters, als God ons zo heeft liefgehad, moeten ook wij elkaar liefhebben. [12] Niemand heeft God ooit gezien. Maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons tot volmaaktheid gekomen. [13] Dat wij in Hem blijven en Hij in ons, weten we doordat Hij ons heeft laten delen in zijn Geest. [14] En we hebben zelf gezien waarvan we nu getuigen: dat de Vader zijn Zoon gezonden heeft als redder van de wereld. [15] Als iemand belijdt dat Jezus de Zoon van God is, blijft God in hem en blijft hij in God. [16] Wij hebben Gods liefde, die in ons is, leren kennen en vertrouwen daarop. God is liefde. Wie in de liefde blijft, blijft in God, en God blijft in hem.
  
  Uit: 1 Johannes 4 (NBV21)

Tot zover mijn antwoord op een bij menig slachtoffer levende vraag: waardoor werd ik in de Nieuw-Apostolische Kerk uit mijn kracht gehaald?


Groet,
TjerkB