Citaat
Wij kunnen niet uitsluiten dat God in individuele gevallen ook buiten de door ons erkende orde werkt.

Tja, dan zat Ap. Klene er niet zo ver naast toen hij vertelde dat de Nak één van de vele wegen is die tot god leiden.
Groet
Bernard.
@bernardbernard schreef:@all BakEenEi
Citaat
Wij kunnen niet uitsluiten dat God in individuele gevallen ook buiten de door ons erkende orde werkt.![]()
Tja, dan zat Ap. Klene er niet zo ver naast toen hij vertelde dat de Nak één van de vele wegen is die tot god leiden.
Groet
Bernard.
De kritiek vanuit andere christelijke kerken komt er dus op neer dat de nieuw-apostolische apostelen en stamapostel zich eigenmachtig, onterecht en brutaal op het standpunt stellen dat 1) alleen zij de Bijbel goed kunnen uitleggen; 2) dat buiten de bij de Nieuw-Apostolische Kerk ingeschreven leden om overige christenen zich geen kind van God mogen noemen; 3) geestelijken van andere christelijke kerken niet door God in hun ambt geroepen kunnen zijn, waaruit o.a. voortvloeit dat 4) in andere christelijke kerken het Heilig Avondmaal ongeldig wordt toegediend.Thomas Gandow aus Berlin-Zehlendorf, 06-12-2010:
Ich habe versucht, die verschiedenen Positionen zu beschreiben - so neutral wie ich konnte.
[zitat] Am Ende der Tagung herrschte zwar allgemein die Meinung vor, die Gespräche mit der NAK sollten weitergehen, aber wie und wozu? [/zitat] Dann habe ich die verschiedenen Positionen, auch die "optimistischeren" angegeben.
Mein eigenes Fazit steht am Schluß.
Von einer Abkühlung kann so nicht die Rede sein, weil es vorher auch keine besondere Erwärmung gab, sieht man von unschuldigen lokalen Gremien einerseits, der ACK BaWü andererseits einmal ab. Wenn ich es richtig verstanden habe, wurde die dortige Stellungnahme als Ratschläge für den praktischen Umgang vor Ort interpretiert.
Es gab und gibt Gespräche.
Es wird Gespräche geben. Das ist nicht der Punkt.
Aber wozu? Wohin werden sie führen?
Das muß man wieder etwas nüchterner sehen:
"Es ist immer wichtig, miteinander zu reden. Das ist wichtig in den Gemeinden, in den Bezirken und das ist auch wichtig über den Rahmen der Kirche hinaus, um Missverständnisse abzubauen, um ein Vertrauensverhältnis zu gewinnen. Unsere Glaubensgrundlagen werden dadurch nicht berührt und auch gar nicht in Frage gestellt. Es geht um Gespräche, um Gedankenaustausch mit anderen." (StA Leber 23.10.05)
Bron: pagina http://www.glaubenskultur.de/premium-1366.html
... want blijkbaar ging het de NAK-vertegenwoordigers Johanning en Kiefer tijdens de jarenlang (!) gevoerde gesprekken over een wezenlijk oecumenische omgang met andersgezinden al die tijd eerst en vooral om het keurmerk van de ACK! Daarmee had de nieuw-apostolische kerkleiding het ongemakkelijk aanvoelende imago van een sekte dus "en passant" willen kwijtraken. Nu dit achteraf bezien het hoofddoel was, begrijpen velen intussen waardoor de in Duitsland en Zwitserland gevoerde dialoog in interkerkelijk verband recentelijk min of meer strandde. Bovendien was er in de zomer van 2010 met de herziene nieuw-apostolische geloofsbelijdenis een wig gedreven tussen nieuw-apostolische "kinderen van God" en naast hen "slechts" gelovigen die zich "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" weliswaar christenen mogen noemen doch die vooralsnog géén goddelijk erfdeel wacht...In persönlichen Gesprächen mit Herrn Johanning und Herrn Dr. Kiefer wurde mir allerdings nochmals deutlich und deutlich gemacht, dass es der NAK bei ihren ACK-Bemühungen offensichtlich weniger um ökumenische Annäherungen geht, als vielmehr vor allem anderen um den verständlichen Wunsch, durch das „Gütesiegel“ der ACK- Mitgliedschaft das Sektenimage loszuwerden.
@basisbasis schreef:(...)
Ik lijd aan deze kerk en heb met haar te doen en zou het graag anders zien, de basis echter is moe en ongeïnspireerd. De vele gortdroge predikingen zijn soms niet om aan te horen en zondag na zondag worden de kerken leger, het gaat zo snel dat ik vermoed dat men binnen het kader nauwelijks zicht heeft op hoe snel het gaat!
@all
Op 2 mei jl. ben ik uitgetreden als lid van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Ik geef er de voorkeur aan hierover -uit de eerste hand- nog wat te zeggen.
Waar ik al jarenlang moeite mee heb, is de vermenging van bedrijfsmatige en geestelijke zaken. Dienaren kunnen hun energie en tijd immers maar één keer uitgeven. En staat dan zielzorg wel het meest centraal? Ook heb ik nooit kunnen begrijpen dat elk opvolgend ambt extra gewicht in de schaal zou leggen doordat aan dienaren dan meer en meer zgn. ponden waren toevertrouwd. Alsof God, wanneer het er op aankwam, méér had aan bijv. een priester dan aan een diaken. Als priester is iemand in de organisatie voornamer dan als diaken. In elk geval had het daar gedurig alle schijn van, want iedere hogere dienaar kan de initiatieven van een lagere dienaar altijd met een hiërarchische overmacht verslaan. Dankbaar hoorden we op te blikken naar onze zegenaars, de ambtsdragers. Hierbij is het de bedoeling dat ambtsdragers op hun beurt opzien naar degenen die een voornamer ambt (en dus een groter ambtsvermogen) hebben dan zijzelf. Altijd heb ik mij ongemakkelijk gevoeld bij de gedachte dat wie "lager" was, kennelijk minder goed tot zegen kan zijn, en ook bij de gedachte dat onder dienaren alleen de broeders worden verstaan die in de kerk een ambt hebben. Ik vind dit een akelige hooghartige benadering.
In mijn geloofsbeleving zijn deze "subcultuurverschijnselen" altijd verontrustende dissonanten geweest. Ik kon het moeilijk rijmen met de kerngedachte dat onze hemelse Vader één en al liefde is. Het leek wel alsof Hij lievelingskinderen had, onder wie met name "de zegenaars", en dat Hij het verder aan de Stamapostel en de Districtsapostelen overliet hoe in een ieder het geloof eventueel kon worden voleindigd. De Nieuw-Apostolische Kerk had het patent gekregen op de exploitatie van het werk des Heren. Echter, het is naar mijn stellige overtuiging een misvatting om te denken dat de Heilige Geest deze kerk regeert en dat een gevolmachtigd internationaal kerkbestuur het voor het kiezen heeft welke leidslieden God (!) moet zenden. Wat een hoogmoed om zoiets statutair te willen bepalen! In één van de gemeenten in Hamburg hebben we onlangs gezien dat er een voorbeeld is gesteld voor wie er (ná Uster**) nog aan twijfelde dat dienende broeders zich volledig akkoord dienen te verklaren met alle bevelen en voorschriften die er op gezag van de Stamapostel worden uitgevaardigd, zulks op straffe van uitsluiting. Werkelijk, dit is geen zuivere koffie. Het valt mij zwaar om deze en dergelijke ongerijmdheden te verdragen.
Toen St.Ap. Fehr werd opgevolgd door St.Ap. Leber, gaf deze te kennen: "Laten we het elkaar licht maken". Intussen kan ik er niets anders meer van maken dan dat hijzelf het heeft aangestuurd op het absolute tegendeel daarvan. In het woord van de maand van februari 2006 riep hij op tot een onbegrensd vertrouwen in ambtsdragers en onlangs, in het woord van de maand van januari 2007, om vooral geen ongenoegen en ontevredenheid te laten opkomen. Welnu, dan ben je dus uitgepraat. In de gauwigheid verschijnen er in de Onze Familie nog een aantal mededelingen en interviews, waarin ons onder andere te verstaan wordt gegeven dat aan homoseksuele broeders en zusters geen taak of ambt moet worden gegeven, en dat de zgn. Boodschap van St.Ap. Bischoff van hetzelfde zuivere gehalte was als de Openbaring van Johannes zal zijn. "Laten we het elkaar licht maken". (...) Voor mij zijn dat soort van uitlatingen door het "geistliches Oberhaupt aller neuapostolischen Christen", in welke hoedanigheid St.Ap. Leber recentelijk namens alle ingeschreven leden de Paus gelukwenste bij diens 80e verjaardag, klinkklare onzin. Zo'n warhoofd heb ik niet nodig en ik wens niemand toe van hem het slachtoffer te worden.
Hoe nu verder? Ik blijf gewoon die ik ben, en ik kies voor het evangelie van Christus zonder nog langer de filterwerking van de dogmatiek in een kerk. Ik zal er op dit forum geen discussie over aangaan. Maar ik vertelde dit nu liever even zelf dan dat er straks indianenverhalen de ronde gaan en ik die later moet ontzenuwen. Ik ervaar het als een ongelofelijk trieste zaak dat het allemaal zo is gelopen. Mijn devies: leef gezond met uitgebalanceerde geestelijke kost. God ziet bij ons het hart aan.
** "Natürlich möchten wir jeden Amtsträger behalten. Ich habe allerdings an dem Uster-Abend deutlich gemacht, dass ich erwarte, dass sich die Amtsträger ganz hinter die Lehraussagen der Kirche stellen."
Bron: Antwortbrief von Stammapostel Leber vom 04. Dezember 2006 auf das Schreiben der Gemeinde Hamburg-Blankenese vom 12. November 2006
@bernardbernard schreef:(...)
Wat mij opvalt is dat er geen woord gerept wordt over de salarissen die de apostelen ieder jaar ontvangen.
is daar iets over bekend ? ( en misschien ook nog iets van onkosten vergoedingen ? )
Ik heb wel eens opgevangen dat een opziener 60.000 verdient op jaarbasis,bernard schreef:BakEenEi
Zoals ik lees streeft de kerk ernaar om met een zo klein mogelijk bestuursapparaat te werken. Het verreweg grootste deel van de ontvangsten is bestemd voor de bouw en het onderhoud van de kerkgebouwen.
Wat mij opvalt is dat er geen woord gerept wordt over de salarissen die de apostelen ieder jaar ontvangen.
is daar iets over bekend ? ( en misschien ook nog iets van onkosten vergoedingen ? )
Groet
Bernard.