De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Berichten over wat in het dagelijkse leven ons geloof raakt
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door Levi »

@Tjerk,

Het gedrag en de uitspraken van JLS doen mij denken aan dat van de moordenaar aan het kruis die Jezus vroeg hem te willen gedenken als "Hij in Zijn rijk zou aankomen".
De realiteit is echter dat JLS de mentaliteit heeft van de andere moordenaar!
Het commando, vooral naar het 'vooruit gestoken wit' te kijken, is een misselijke afleidingsmanoeuvre en het wegkijken van de werkelijke problemen: de apostelschaar!
Als klap op de vuurpijl wordt de verstotenen gevraagd een 'sorry' te accepteren voor alle fouten en commotie in het verleden!
Het feitelijke moorden gaat dus nu door met woorden!

Wat een afschuwelijke leider van een sekte in verval!

Groet,
Levi
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

@all

Zojuist nam ik in mijn reactie aan Chi op "Za 27 Aug 2016, 08:08" nog de verwijzing op naar een tweetal berichten in april 2014. Hieronder volgt de inhoud ervan...

Groet,
TjerkB


N.B.
TjerkB schreef:(...)
Voor wie het aangaat: geef uw kinderen die voor de confirmatie staan maar niet mee dat zij ingeval van nood op zielzorg kunnen rekenen.

(...)


Uit: Mijn bericht op "za 12 apr 2014, 21:05
@all

Over de hersenspoelactiviteiten in de Nieuw-Apostolische Kerk moet beslist niet te lichtvaardig worden gedacht:
  • [13] Schijnapostelen zijn het, die zich door oneerlijk te werk te gaan voordoen als apostelen van Christus. [14] Dat is ook geen wonder, want niemand minder dan Satan vermomt zich als een engel van het licht.

    Uit: 2 Korintiërs 11 (NBV)
Hoezo hersenspoelactiviteiten? Welnu, dat laat zich onderhand vrij eenvoudig verklaren! Wie in een vertrouwelijk gesprek met een "zegenaar" te kennen geeft in de "arbeid vanaf het altaar" te weinig zegen te ervaren, zal in negen van de tien gevallen meemaken dat betrokkene een aangeleerd verhaal afsteekt en hij (!) als het ware een bandje laat afdraaien. Zegenaars in de gemeenschap van nieuw-apostolische kinderen van God zijn namelijk per definitie mannen, en nogmaals: naarmate ze "nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" hoge(re) dienaren zijn, beschikken zij vanwege de aan hen toevertrouwde magische goddelijke ponden over méér zegenende kwaliteiten. Om deze reden moeten de goedgelovigen er alles aan doen om voor hun eigen bestwil met een "zegenskanaal" in verbinding te staan.

Wat gebeurt er vervolgens? Eerst zal de "Godsgezant" voorzichtig aftasten of er niet een ál te voor de hand liggende oorzaak aan te wijzen valt van de kennelijk onopgemerkt gebleven zegen. Dus: hoe is het gesteld met een "fijne aanbieding" van deze minder bedeelde gelovige in de "gemeenschap", en worden wel keurig de verschuldigde tienden voldaan? Immers, als het al daaraan schort, hoeft niemand zich langer af te vragen waardoor zegen uitblijft. De kosten gaan voor de baten uit. Verder is het zo, dat de nieuw-apostolische god pas zegent wanneer je voor jezelf bent afgestapt van het idee: voor wat, hoort wat. Verwacht dus helemaal niks. Je weet toch wel dat het zaliger is om te geven dan om te ontvangen? Hierna zullen er doorgaans voldoende schuldgevoelens opkomen om geen vragen meer te stellen.

Waar het op deze manier bij "zielzorg" naartoe gaat? De toenmalige districtsapostel Klaus Saur deed uit de doeken wat de gelovigen onder de knie moeten krijgen:
Gedanken aus dem Gottesdienst
Gottesdienst vom 18.05.2005 in der Kirche in Heilbronn-Pfühl durch unseren Bezirksapostel Klaus Saur

Eingangslied: Buch Nr. 421: „Es geht heimwärts ihr Pilger im Fremdlingsland...“
Wort: (Grußwort von Pfingsten) Matthäus 24, Vers 44: „ Darum seid ihr auch bereit; denn des Menschen Sohn wird kommen zu einer Stunde, da ihr´s nicht meinet.“
Chorlied: Mappe 86, Seite 2: „Eins, ach nur eines bitt´ ich vom Herrn...“

Bezirksapostel Saur:
Zuerst begrüßte uns unser Bezirksapostel im Hause Gottes und beglückwünschte uns, dass wir das Wirken des hl.Geistes an Pfingsten verstanden haben.
Er erinnerte an den Gottesdienst vom Pfingstmorgen und zeigte uns, dass eines der wichtigsten Worte der Endzeit, das Wort „bleiben“ ist. ...treu bleiben bis zuletzt.
Den Pfingst-Gottesdienst nannte er einen Vorbereitungsgottesdienst, ...und zwar auf das Kommen Jesu.
Wir haben Ehrfurcht vor dem was unser Herr in der Vergangenheit getan hat, die Schöpfung und den Lauf der Dinge, aber wir wollen in die Zukunft schauen, auf die Herrlichkeit nach dem Tag des Herrn.
Denn das besondere ist nicht nur die Vollendung des Ganzen, sondern die Vollendung jeder einzelnen Seele.
Dann stellte uns der Bezirksapostel die Frage: „Was heißt bereit sein?“
Bereit zu sein müssen wir uns jetzt in der Gnadenzeit erarbeiten. Und bereit sein bedeutet:
  • abwehrbereit sein: gegenüber den Geistern der Zeit, dazu müssen wir die Waffen des Glaubens anlegen, den Helm des Heils und das Schwert des Geistes.
  • aufnahmebereit sein: wir müssen offene Herzen und Seelen haben, für das Wort vom Altar und in der Gnade, denn daraus resultiert Friede, Freude und der Balsam des Trostes.
  • dienstbereit: wir sollen mit Eifer im Werk des Herrn arbeiten.
  • einsatzbereit: dass wir die Gaben, die uns Gott gegeben hat auch einsetzen. Unser Stammapostel hat 17 Jahre lang seine Gabe eingesetzt und das Volk des Herrn musste nie Mangel leiden. Und beim neuen Stammapostel ist es genauso: „Ich hab euch alle lieb, und diene euch mit Freuden.“
  • hilfsbereit: wir sollen Geschwister in Leid, Trübsal und Not helfen. Mit Worten und mit betenden Händen,, so wie es der Samariter getan hat. Es gibt genug Geschwister denen wir helfen können.
  • lernbereit: auch im Werk des Herrn können wir nie auslernen, und dazu wollen wir die Zeit nützen.
  • opferbereit: „Hier ist mein Herz...“, dann werden wir mit Segen überschüttet.
  • sterbebereit: nicht lebensmüde, aber wir wollen den alten Menschen (den alten Adam) sterben lassen, dass das Leben aus Gott wachsen kann.
  • überwindungsbereit: denn dem Überwinder ist so viel verheißen -> Offenbarung.
  • vergebungs- und versöhnungsbereit: damit wir mit Gott im Himmel vereint sein können, müssen wir unseren Brüdern und Schwestern vergeben, so wie wir es in jedem „Unser Vater“ beten: “...und vergib uns unsere Schuld wie wir vergeben...“ Und wer wird dabei sein am Tag des Herrn? Die, die
  • wachbereit sind: die den Schlaf des Geistes erfolgreich bekämpfen
Nutzen wir die Zeit um die Bereitschaft zu erarbeiten, denn nachfolgebereit sein heißt das Ziel zu erreichen und in den Hochzeitssaal des Lammes einzugehen.

Apostel Schneider:
Unser Apostel unterstrich nochmals das Dienen des Bezirksapostel und verglich die Bereitschaft mit dem Bild einer Digitalkamera. Die vom Bezirksapostel genannten Punkte sind keine Einzelpunkte, sondern gehören zusammen und ergeben im Ganzen das Bild der Bereitschaft.
Der Apostel nannte noch einen weiteren Punkt: schlußsiegbereit sein.
Denn nur dann hat sich der Glaube gelohnt, der zum Schauen kommt. Und die Bereitschaft beginnt im Willen. Da gibt es keine Ausreden, „ich muss noch dies oder jenes tun“. Dazu werden wir immer wieder gestärkt durch das Wort Gottes, in den Gottesdiensten und durch den Heiligen Geist.
Denn der Herr wird kommen um die heim zu holen, die bereit sind zum ewigen Leben.
Und wir müssen auch bereit sein die Verantwortung des eigenen Lebens vor Gott zu übernehmen, gegenüber den anderen und vor allem vor sich selbst.
Auch ein Schiff, das in Sturm und Wellen gerät, muss von Zeit zu Zeit die Richtung ändern um auf Kurs zu bleiben.
Die Zeitlichkeit vergeht, aber die Ewigkeit bleibt.

Bezirksältester Wolf:
Beseligend und erlebend...die Vollendungszeit geht kontinuierlich weiter.
Die Impulse aus dem heiligen Geist muss man umsetzen, danach müssen wir unser Leben umstellen. Wir müssen bereit sein in der Würdigkeit.
Wie in dem Gleichnis mit dem Vater und den zwei Söhnen, die bereit waren, aber nicht würdig.
(Ein Vater wollten mit seinen zwei Söhnen weg fahren und hat diese gerichtet, als sie fertig waren sagte er zu ihnen sie sollen nun warten bis er sich auch gerichtet hat, aber sie sollten darauf achten die sauberen Kleider nicht zu beschmutzen in dieser Zeit, in der sie auf ihn warten sollten. Als der Vater nun auch fertig war, schaute er nach den Söhnen und diese hatten sich trotz der Ermahnung des Vaters dreckig gemacht, da sprach der Vater: „Ihr seid zwar bereit zu fahren, ihr seid aber nicht würdig“) Und wie können wir würdig sein? Wenn wir bleiben in der Stadt, in der Gemeinschaft, wo die Kraft aus der Höhe kommt (immer wieder). Dann sind wir fähig Himmelfahrt zu feiern.

Bischof Ludwig:
Unser Bischof erinnerte sich an seinen früheren Beruf, wo er des öfteren Bereitschaftsdienst hatte: Man kann in dieser Zeit zwar andere Dinge tun, aber in dem Moment wo ein bestimmter Signalton ertönt, dann müssen wir bereit sein alles andere stehen und liegen zu lassen.
Eingehend auf das zuvor gesungene Lied der Sänger:
„...lass mich werden so wie du...“. Das heißt, Jesus konnte vergeben und das wollen wir auch können.
In uns muss stehen „Ich will!“, und den Rest gibt der liebe Gott dazu.

Bezirksapostel Saur:
Wenn wir uns die Frage stellen: „Kann ich es schaffen?“ Ja, wir können es schaffen, aber wir müssen wollen und es uns selbst nicht so schwer machen mit Fragen und Grübeln. -> Dem Aufrichtigen lässt´s der liebe Gott gelingen.


Diese „Gedanken aus dem Gottesdienst“ sind ein subjektiver Eindruck des Gottesdienstes und stellen keinen dar. – Redaktion HN-Pfühl

Oorspronkelijke bron: http://nak-ja.nak-sued.de/bezirke/pfueh ... dienst.pdf
Zolang je je er niet dag-in dag-uit volledig voor inzet om in geestelijk opzicht op de hier geformuleerde hemelse hoogten te komen, zal zegen mondjesmaat zijn.

Wat deze "districtsapostel" hier ten beste gaf, is in het "verlossingswerk" qua zielzorg de hogeschool (!) op het vlak van de "toebereiding van de bruidsgemeente". "Dienaren" die zich geconfronteerd zien met zielen die zich in het "werk Gods" onvoldoende gezegend voelen, hebben met zo'n idiote ideologie een vrijbrief gekregen om hun prooi (!) compleet te ontdoen van elk stukje menselijke waardigheid. Zelfs fascisme valt hierbij zowat in het niet. Word toch eindelijk wakker!

Om dit venijn in cadeauverpakking aan te reiken heb je dus een onschuldig ogende catechismus nodig met de omvang van minstens enkele honderden bladzijden. Omdat er weinig verontrustends in staat, kunnen lezers na bestudering ervan denken dat er geen reden (meer) is om de nieuw-apostolische geloofsleer kritisch te (blijven) bekijken. Dit is volgens mij precies wat de samenstellers voor ogen moet hebben gestaan. Wat echt verontrustend is, is namelijk wat er juist níet in staat.

Groet,
TjerkB :shock:
@all

Stel, dacht ik zojuist, dat vanwege de van mijn kant hier afgegeven kritische geluiden ik één proteststem mag uitbrengen en dat mij wordt gevraagd waartegen mijn protest zich specifiek richt, dan is dat tegen het afbeulen van medemensen door ze voor te spiegelen het hemelrijk niet te bereiken als ze niet eerst buigen voor de nieuw-apostolische geloofsleer c.a.. Ik kan niet goedvinden dat er op deze manier aan mijn naasten geestelijk letsel wordt toegebracht en al helemaal niet dat men daarna geen boodschap heeft aan wat bij deze slachtoffers de gevolgen zijn van de emotionele verwaarlozing die voortkomt uit een waanvoorstelling van zielzorg.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 28-08-2016, 13:00 uur]
Redactie schreef:(...)
Wie het van jongs af aan werd bijgebracht en ingeprent, dat we "naar de dienst" gaan in het "Vaderhuis", waar de "Godsgezanten" onze "zegenaars" zijn, aangezien "wíj" voor het "werk des Heren" Zijn "uitverkorenen" waren, enzovoort; die heeft nogal wat los te laten indien ernstige psychische klachten dit wenselijk maken. Maar ja, waar zit feitelijk de "loslaat-knop" waarmee we ons gemanipuleerde brein dan kunnen "resetten"?

Traumatiserend is met name dat slachtoffers, die hier ten prooi vallen aan machtsmisbruik en manipulatie, juist in een geloofsgemeenschap welke pretendeert het "werk Gods" (!) te belichamen, het gevoel van veiligheid wordt ontnomen. Daar raak je niet alleen maar een beetje van ontdaan. Om de dooie dood niet: je raakt erdoor ontredderd en het zet je leven op de kop! Je voelt je misbruikt, verraden, geminacht en noem het maar op. Je bent belazerd door minkukels die zich uitgaven voor Godsgezanten!! Tien, twintig, dertig jaar, of zelfs nóg langer! Kan het nóg erger?! En als je ze er op aanspreekt, willen ze ook nog van niets weten! Net als je "liefhebbende" broeders en zusters die zich bij wijze van spreken half in coma bevinden omdat ze door diezelfde minkukels succesvol werden gebrainwasht. Men staat hoogst verbaasd te kijken, nu er van jouw nieuw-apostolische (bij)geloof opeens niets meer over schijnt te zijn. Je bent zielig in hun ogen. (...) Hierna wordt het stil. Héél stil. Misschien heb je je laten uitschrijven. In de "familie" van nieuw-apostolische kinderen Gods ben je in elk geval afgeschreven. Een "hopeloos geval". Men toont geen empathie, geen schuldgevoel en geen spijt. "Dienaren" gedragen zich rationeel en onverantwoordelijk. Slangen in pakken! Alleen het eigenbelang telt. Immuun voor de echt pijnlijke kanten van het leven. Gewetenloos! Op "een ander spoor" zitten ze. Men begrijpt niet wat er in je omgaat. Hier ben je he-le-maal kláár mee. Dit wil je nóóit meer meemaken!! Hoe hebben ze je zo gek gekregen?! Waarom had je niet véél eerder in de gaten dat het geen zuivere koffie was? Wat híer heeft kunnen gebeuren, is straalbezopen! Nazorg?! Welnéé; ze kunnen je missen als kiespijn. Als je maar altijd overal aan meedeed, "de tienden" offerde, gedurig allerhande kosten voor eigen rekening nam, nog een "dankoffer" bracht, en je maar "met je vlaggetje zwaaide" wanneer de apostel kwam. Je was enkel een decorstuk, en nu, nu je er doorheen zit, nu mag je barsten van "ze". Ze mogen zelf barsten! Het was allemaal niet écht. Gebakken lucht! Een piramide-spel. (...) De goeden niet te na gesproken.

(...)

Herkenbaar?!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 21 Jun 2012, 12:00", in de thread "Moat ik soms op myn broer passe?"
Zie ook het bericht op "Zo 29 Mrt 2015, 14:27" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
@Levi
@all

En dan te bedenken wat stamapostel Jean-Luc Schneider onlangs in het voorbijgaan nog wel even kwijt wilde over de zielen "die eine Zeitlang mit uns auf dem Erlösungsweg gingen und es aus irgendeinem Grund nicht geschafft haben. Sie haben es nicht geschafft, haben ihren Glauben verloren, haben ihr Vertrauen verloren und gingen den Weg nicht mehr weiter". Alsof het "auf dem Erlösungsweg" niet om vele duizenden zielen gaat die door toedoen van "zegenaars" het slachtoffer zijn geworden van ellebogenwerk, misleiding, van intimidatiepraktijken en manipulatie, machtsmisbruik of van doodgezwegen pesterijen. De god van de stamapostel moet een zeer veranderlijke god zijn. Toen ik een kind was, was één ziel nog "waardevoller dan alle schatten op aarde", maar de god van de thans dienstdoende stamapostel denkt daar zeker anders over. Als je "auf dem Erlösungsweg" geestelijk wordt mishandeld (!), hebben ze medelijden met je - in plaats van mededogen.

Und erlöse mich von dem Übel...

De rauwe hardheid van de nieuw-apostolische geloofspraktijk brengt het spijtig genoeg nu al jarenlang mee, dat je voortdurend op je hoede moet zijn om niet op het verkeerde been te worden gezet door allerhande kromme redeneringen van machtsfiguren. Machtsfiguren die lijden (!) geven - in plaats van zegenrijk dienen.
Levi schreef:(...)
Het commando, vooral naar het 'vooruit gestoken wit' te kijken, is een misselijke afleidingsmanoeuvre en het wegkijken van de werkelijke problemen: de apostelschaar!
Als klap op de vuurpijl wordt de verstotenen gevraagd een 'sorry' te accepteren voor alle fouten en commotie in het verleden!

(...)


Uit: Bericht op "Za 27 Aug 2016, 08:16"
Doordat de nieuw-apostolische apostelen het lieten gebeuren dat hun vermeende heiligheid mythische proporties aannam, is men de "Erlösungsweg" kwijtgeraakt. Het is dus net andersom: niet de zielen, voor wie "het gaan en staan" op de nieuw-apostolische geloofsweg te zwaar werd, zijn het spoor bijster geraakt doch juist degenen die daar "het levenslicht" (vgl. lied 408, NAK-gezangboek) wegfilterden. Onder een kunsthemel met kunstlicht evenwel kan goddelijk leven niet gedijen.
  • Leg uw last op de HEER
    en hij zal u steunen,
    nooit zal hij dulden
    dat een rechtvaardige ten val komt
    .


    Uit: Psalm 55: 23 (NBV)
  • [23] Jezus liep in de tempel, in de zuilengang van Salomo. [24] Daar kwamen de Joden om hem heen staan, en ze vroegen hem: ‘Hoe lang houdt u ons nog in het onzekere? Als u de messias bent, zeg het ons dan ronduit.’ [25] Jezus antwoordde: ‘Dat heb ik u al gezegd, maar u gelooft het niet. Wat ik namens mijn Vader doe getuigt over mij, [26] maar u wilt me niet geloven, omdat u niet bij mijn schapen hoort. [27] Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken ze en zij volgen mij. [28] Ik geef ze eeuwig leven: ze zullen nooit verloren gaan en niemand zal ze uit mijn hand roven. [29] Wat mijn Vader mij gegeven heeft gaat alles te boven, niemand kan het uit de hand van mijn Vader roven, 30 en de Vader en ik zijn één.’

    Uit Johannes 10 (NBV)
Zie verder mijn bericht op "Do 25 Aug 2016, 11:13" in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"

Groet,
TjerkB :shock:


N.B.
BakEenEi schreef:(...)
Hoewel ik er niet bewust rekening mee hield, was ik er -achteraf bezien- tóch op voorbereid dat, wat mijn voorganger en mij betreft, onze wegen zouden scheiden. En dat terwijl wij gedurende een periode van meer dan 30 jaar veel waardering en respect voor elkaar hadden gevoeld. Wat vrijwel onbestaanbaar leek, voltrok zich in enkele ogenblikken. Ikzelf kon en wilde níet anders dan wat ik aan de kerkleiding al kenbaar had gemaakt: geen enkele medeverantwoordelijkheid meer voor het laconieke bestuurlijke gezwalk bij "de heren-Godsgezanten". Ik wilde er nóóit, nóóit meer "als decorstuk" iets mee van doen hebben. Hier wordt met mensen gesold. Met uitgestreken smoelwerken wordt er hier met verantwoordelijkheden én met geld én met zielzorg en met van alles en nog wat alleen maar wat aangerommeld - óm maar dag-in dag-uit ieders zogenaamde directe zegenaar tevredengesteld te houden. Wat een godgeklaagde dwaasheid! Wat een geestelijke armoede ook. Hoe heeft het hier toch zó gigantisch uit de hand kunnen lopen? Is iedereen blind?!

Inderdaad zijn velen "gemankeerd" geraakt, gedesoriënteerd, en niet zelden ook desolaat want wat kun je überhaupt nog doen? Je hoort niet te klagen, geen vragen te stellen en zeker ook niet te twijfelen! In zo'n toestand kun je je "zegenaar" immers niet tot steun zijn. (...) Dat dit in Zijn werk de omgekeerde wereld is en ook altijd al was, waag je je niet te realiseren. Kortom, je bezit je ziel in lijdzaamheid. Je wacht af, hoopt op betere tijden, al wéét je dat die niet aanbreken. Bij menigeen verstrijkt zó de tijd: "Menig hart versaagt in 't heden en de tijden vlieden heen" (lied 341, NAK-gezangboek). Ook in andere kerken lopen de ledenaantallen terug; daar doe je gewoon niks aan. Wat ze ook proberen, "de dienaren"; onze jeugd groeit op in zó'n andere tijd dan toen wijzelf jong waren - ze hebben tegenwoordig andere interesses. Maar wacht eens even! Sinds wanneer komen kinderen niet meer graag thuis, "waar liefde woont en de Heer Zijn zegen gebiedt"?! (...) "Waar allen die daar dienen doordrongen zijn van hun zo grootse taak!" (3e couplet lied 345, NAK-gezangboek).

Heus, er werd ons zand in de ogen gestrooid! Niet een schep of een kuub, doch complete vrachtladingen. O, wat kwam het toch allemaal aan op "de navolging". In het noordoosten van ons land moest je zelfs met inachtneming van de geordende weg "naadloos verbonden" zijn met al je "zegenaars". Zoals het bij hen thuis voorbeeldig gesteld was met alles, voor zover je je dat vast wel kon indenken, behoorde het ook bij jou thuis te zijn. Hoe feestelijker de ontvangst was van de (districts)apostel wanneer diens komst was aangekondigd, des te groter moest in deze kerkgemeente ook wel "de erkenning" zijn. Wie de bijbehorende waardering in ontvangst mocht nemen, was een top-voorganger. Waren tevens de offerontvangsten "op niveau", dan mocht je bij wijze van spreken een wens doen. Dán kreeg je het voor elkaar want zó werkte het. Wie het níet voor elkaar kreeg, werd vroeg of laat op een zijspoor (af)gerangeerd. Daar kon je gif op innemen. "Voorwaarts, op de hemel aan" (lied 409, NAK-gezangboek), zo diende het bij de zegehelden in het banier te staan.

Zó holde bij ons de gestage drop de steen uit; althans, zo zou er op ons sterfbed afscheid van ons genomen hebben moeten kunnen worden. Dan was je, zij het postuum, voluit geprezen voor alles wat je in feite had nagelaten om te doen, namelijk opstaan! Opstaan tegen de hypocrisie, tegen de rangen en standen; tegen de kaalslag! Het nieuw-apostolische idioom in de openbare erediensten, wat je wel kunt dromen, verhulde de "mantra's" waarmee zowat iedereen zich in slaap liet sussen. De "good guys" - dat waren wij! Wij liepen over van de standaardantwoorden op de vragen waarvan wij vonden dat anderen die ten onrechte niet stelden. Ten faveure in feite van een "policy van matchfixing", waarbij alles in deze kerk draait om het aanzien en de macht van "hoge(re) dienaren", dienden wij ons gedachteloos te verootmoedigen (lees: te laten vermurwen). Resultaat: een wanorde, getuige "dienaren" die "zegenaars" hoog- en overige stervelingen minachten. Getuige het saboteren, wat ze dóen (!), van alle controlemiddelen die bedoeld zijn om zulke ellende te vermijden.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Wo 08 Mei 2013, 23:14", in de thread "Het is niet ver naar Bethlehem"
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

@all

Toen ik tot mijn verbazing bij Glaubensforum24 las dat stamapostel Jean-Luc Schneider op 3 juli jl. tijdens de in Canada gehouden ontslapenendienst onomwonden had opgemerkt...
  • "Auch als Kirche wissen wir, dass in der Vergangenheit Fehler gemacht wurden. Manchmal wurde der Mensch wichtiger als Jesus Christus. Eigene Meinung und Regeln wurden wichtiger als das Evangelium und manche haben deswegen ihren Glauben verloren.",
... was ik natuurlijk erg benieuwd wat hij daarmee verder wilde zeggen. Hij voegde er zelfs nog aan toe...
  • "Wir können nicht einfach sagen, dass wir das Gleiche erlebt haben. Als Kirche müssen wir uns dessen bewusst sein. Wir müssen uns bewusst sein, dass manchmal in den Gemeinden zu viel Härte und Beurteilung vorherrscht, anstelle von Liebe und Güte.",
én
  • "Für manche wurde es zu viel, zwischen dem was gepredigt wurde und dem was sie gesehen haben."
Nú komt het dacht ik, namelijk troost en bemoediging voor eenieder die het op die manier -middenin de gemeenschap (!)- door zinloos geestelijk geweld heeft moeten ontgelden. Echter, hij reikte geen balsem aan voor wie dat leed nog altijd met zich mee moet dragen. Daarentegen wendde hij zich tot alle anderen, onder wie in dit verband uiteraard ook "daders en medeplichtigen", en sprak juist dezen moed in:
  • "Ich möchte nicht, dass wir uns schuldig fühlen und unglücklich: 'Oh, es ist unsere Schuld, wir sind so unglücklich.' Das ist nicht der Wille Gottes. Der Wille Gottes ist eine demütige Kirche zu haben, eine demütige Gemeinde, ein demütiges Gotteskind. Wie verstehen, dass wir Fehler gemacht haben. Bitte vergib uns, wir möchten uns bessern. Wir möchten, dass Jesus mehr und mehr wichtig wird. Wir möchten das Evangelium immer besser verstehen."
Ik kom hier zo dadelijk op terug want ik herinner mij daaromtrent een eerdere evenzeer verbijsterende uitspraak. Het enige wat Jean-Luc Schneider indirect toch nog wel tegen slachtoffers (levenden dan wel ontslapenen), die volgens hem allen de weg kwijt zijn en naar de geest waarschijnlijk dood (!), wilde zeggen, was dit:
  • "Wir flehen Jesus an: 'Bitte schenke ihnen Gnade. Lass sie den Weg zurück zu deinem Altar finden, zu deiner Gnade und deinem Heil. Wir geben nicht auf.' Jemand könnte sagen, dass das keine Hoffnung ist, weil man denjenigen genau kennt. Der Sohn der Witwe von Nain war tot, absolut tot. Da war keine Hoffnung mehr auf Änderung. Der Herr stoppte die Prozession und sagte zu dem jungen Mann, steh auf! Er hörte die Stimme vom Herrn und stand auf. Die Witwe hatte damit nichts zu tun. Sie hatte lediglich ein betrübtes, zerschlagenes Herz. Wir können niemand auferstehen lassen, der geistig gestorben ist, aber wir können für sie beten. Wir geben nicht auf, wir vertrauen Jesus. Es ist nicht zu spät, er kann sie noch erretten, hier und im Jenseits. Unser Wunsch ist, dass sie die Stimme des Herrn hören und ihm folgen."

Met andere woorden:
hoewel wij sommigen het leven zuur hebben gemaakt, wat wij heus wel willen betreuren, was het fout van ze dat ze het daarna in ons midden niet meer uithielden. Dus: God is met óns - en wie weet aanstonds ook weer met hen.

Onder het lezen rezen de ha­ren mij te ber­ge - en, zoals ik het hierboven al aangaf, zulks niet voor het eerst want deze stamapostel kan mensen echt ongelofelijk krenken. Immers, ga eens na wat het voor slachtoffers (!) betekent als hij nota bene tijdens een gebed het volgende uitkraamt:
TjerkB schreef:(...)
  • Eingangsgebet – Stammapostel Jean-Luc Schneider:
    „Lieber himmlischer Vater, in diesem besonderen Kreis kommen wir zu Dir und danken Dir aus der Tiefe unseres Herzens. Wir danken Dir für Deine Gnade, Deine Bewahrung und Deine Hilfe. In diesem Kreis haben wir Dich schon oft in besonderer Weise erlebt. Wir danken Dir für die vielen Gebete, die Du schon erhört hast, wir danken Dir, dass wir schon so oft Deine Hilfe und Deinen Beistand erleben durften. Wir danken Dir, dass Du uns Deine Gnade schenkst, damit Deine Kinder unter unseren Unzulänglichkeiten und Schwachheiten nicht leiden müssen.

    (...)
    ... und gib uns über Bitten und Verstehen, erhöre uns um Jesu Willen. - Amen.“

    (...)


    Bron: "Stärkungsstunde für Amtsträger", CANITIES-news.de (n.a.v. bijeenkomst ambtsdragers Innsbruck, o.l.v. stamapostel Jean-Luc Schneider d.d. 15-02-2014)
(...)


Uit: Mijn bericht op "27 jun 2014, 22:41" in de thread "Redevoering van het brein achter de NAK-catechismus... "
Zie ook het bericht op "Zo 29 Jun 2014, 15:07" in de thread "Kan het niet eens ophouden met die eeuwigdurende kritiek?"
alsmede het bericht op "Wo 03 Aug 2016, 22:28" in de thread "Ontslapenendiensten"
Slachtoffers krijgen domweg een trap na!! Sterker nog: de voorzitter van het internationale kerkbestuur van deze sekte (!) verdenkt ze ervan geestelijk dood te zijn.

Ontstellend. Tot overmaat van ramp verheft menigeen na zo'n inhoudsloze prediking de stem met een pijnlijk hoorbaar "Amen". Nogmaals, wat is dit toch vreselijk. Wat daar trouwens nog bij komt, is, dat wie zich met dergelijke verzuchtingen conform de Leidraad dienen en leiding geven "vol vertrouwen", zoals het daarin woordelijk wordt aanbevolen, wendt tot een "hogere verantwoordelijke leidinggevende", steevast nul op het rekest krijgt. Alles was goed bedoeld en daarmee basta.
TjerkB schreef:(...)
Het eerste wat ik vrijwel altijd meemaak als ik sporadisch in gesprek kom met broeders en zusters, die ik nog ken vanuit de tijd dat ikzelf ook lid was van de Nieuw-Apostolische Kerk, en als het dan gaat om "cultuurverschijnselen" zoals ik die schetste in mijn vorige bericht, is, dat men dan bijna haastig aangeeft dat er sindsdien heus al heel veel in de kerk is veranderd. Welke krant leest u, denk ik dan in de regel, en: achter welke pilaar bevindt zich tijdens de voorstelling uw zitplaats?!

(...)


Uit: Bericht op "Di 24 Feb 2015, 10:38" in de thread "Der Fall Rohn"
Het lijkt helemaal nergens naar, het eenrichtingverkeer in de communicatie ten gunste van hooggeplaatsten onder de "dienaren" in deze "Nieuw-Apostolische Kerk".

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door Levi »

@Tjerk,

Met jouw argumenten ga ik volledig mee.
Die JLS is een walgelijk hautain mannetje.
Hoe krijg je het uit je bek om zo na te trappen.
Dat is de HG?

Wat doen die ouders waarvan hun kinderen niet meer volgen?
Hoe zit het met die alleenstaande zuster die nog wel volgt?
En wat te denken van de kinderen waarvan de ouders de weg hebben verlaten?

Even rust....

Ze doen niets en zeggen AMEN!

Groet,
Levi
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

detlef.streich schreef:(...)

Stammapostel Schneider im Ämtergottesdienst am 22.7.16 in Kampala/ Uganda:
  • Wir müssen den Menschen nahe sein, ihnen Christus näher bringen und sie werben für das Haus Gottes. Dieses müssen so wir tun, wie Jesus es getan hat. Er hat Menschen nicht gedroht, er hat sie nicht gezwungen, sondern warb mit Liebe. Er möchte, dass wir unsere Liebe unserem Nächsten zeigen. Natürlich müssen wir unseren Glauben erklären, aber die Menschen müssen verstehen, dass wir nicht möchten, dass sie einfach ein neues Mitglied einer anderen Kirche werden. Wir möchten, dass sie Jesus Christus näher kommen. Es geht nicht um die Neuapostolische Kirche, es geht nicht um die Apostel. Lasst uns über Jesus Christus reden. Lasst uns darüber reden, was Jesus Christus in seinem Erlösungswerk tut. Mitglieder sollten nicht wegen uns kommen. Wir möchten, dass sie wegen Jesus kommen und ihnen ermöglichen, Jesus auf besondere Weise zu erleben. (…)

    Es ist nicht unsere Gemeinde, selbst wenn wir sie eingeladen haben und sie durch unser Zeugnis neuapostolisch wurden. Selbst wenn wir die Gemeinde gegründet haben, ist es nicht unsere Gemeinde. Die Gemeinde gehört dem Herrn.
    (...) Der letzte Teil der Aufgabe ist, die Ernte nach Hause zu bringen. Der Arbeiter bindet die Ähren zusammen. Er bringt nicht jede Ähre einzeln nach Hause. Er bindet sie zusammen. Um ins Reich Gottes zu kommen, müssen die Kinder Gottes eins werden. Das ist auch eine große Aufgabe unseres Auftrages, die Einheit im Volk Gottes fördern. Um das zu tun, müssen wir eins sein.
(...)


Bron: Bericht bij Glaubensforum24 op "24.08.2016, 14:58" in de thread "Schneider entschuldigt sich für Fehler der Kirche"
Zie ook het bericht op "Vr 26 Aug 2016, 17:34"
@all

Onlangs (in deze thread) passeerde de bovenstaande quote al de revue. Het was (in eerste instantie bij Glaubensforum24) alsof ik van de ene verbazing in de andere viel. Immers, ik had net gelezen hoe stamapostel Jean-Luc Schneider op 3 juli jl. ogenschijnlijk het boetekleed aantrok tegenover zielen die, "vermoeid en onder lasten gebukt" (vgl. Mat 11: 28) de kerk hadden verlaten! En nu betrof het diens prediking op 22 juli jl., waarbij het erom ging zielen bij Christus Jezus te brengen...

Terwijl als het ware de talrijke gewonden, die het slachtoffer waren geworden van zinloos geestelijk geweld vanuit de kerk, nog van hulp verstoken moesten blijven, riep de stamapostel alvast ertoe op om anderen in de kerk uit te nodigen om daar met Christus Jezus in contact te komen: wees welkom maar let niet op de rommel.

Wie van zulke godgeklaagde ongerijmdheden geen knetterende kortsluiting in z'n kop krijgt, doet er verstandig aan te controleren of het geweten nog functioneert. Een korte kennismaking van Christus Jezus:
  1. [28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

    Uit: Matteüs 11 (NBV)
  2. [15] En zij kwamen in Jeruzalem; en toen Jezus de tempel binnengegaan was, begon Hij hen die in de tempel verkochten en kochten, naar buiten te drijven; en de tafels van de wisselaars en de stoelen van hen die de duiven verkochten, keerde Hij om,
    [16] en Hij liet niet toe dat iemand enig voorwerp door de tempel droeg.
    [17] En Hij gaf onderwijs en zei tegen hen: Staat er niet geschreven: Mijn huis zal een huis van gebed genoemd worden voor alle volken? Maar u hebt er een rovershol van gemaakt.


    Uit: Marcus 11 (NBV)
  3. [23] Wie niet met mij is, is tegen mij, en wie niet met mij samenbrengt, drijft uiteen.
    [24] Wanneer een onreine geest iemand verlaat, trekt hij door dorre oorden op zoek naar een rustplaats. Maar als hij die niet vindt, zegt hij: “Ik zal terugkeren naar mijn huis, dat ik verlaten heb.” [25] En wanneer hij terugkeert, merkt hij dat het schoongemaakt is en op orde gebracht. [26] Dan gaat hij weg en haalt er zeven andere demonen bij, slechter dan hijzelf, en ze nemen daar blijvend hun intrek. En zo is de mens bij wie de demon intrekt er ten slotte veel slechter aan toe dan voorheen.’


    Uit: Lucas 11 (NBV)
De verwarring tussen de hierboven aangeduide werelden van verschil welke de nieuw-apostolische kerkleiding kennelijk moeiteloos met elkaar weet te combineren, typeert naar mijn vaste overtuiging op de kerkvloer de wanorde die voor velen gaandeweg ondraaglijk werd. Ik begrijp NIET dat talloze anderen ermee kunnen leven.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Chi
Berichten: 65
Lid geworden op: za 11 jun 2016, 16:40

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door Chi »

TjerkB schreef:De verwarring tussen de hierboven aangeduide werelden van verschil welke de nieuw-apostolische kerkleiding kennelijk moeiteloos met elkaar weet te combineren, typeert naar mijn vaste overtuiging op de kerkvloer de wanorde die voor velen gaandeweg ondraaglijk werd. Ik begrijp NIET dat talloze anderen ermee kunnen leven.
Uit dezelfde post:
TjerkB schreef: [28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
Uit: Matteüs 11 (NBV)
De verwarring zit hem er volgens mij in dat het evangelie zichzelf lijkt tegen te spreken.
Levi
Berichten: 499
Lid geworden op: vr 28 mar 2014, 07:05

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door Levi »

@Tjerk,

De verwarring tussen de hierboven aangeduide werelden van verschil welke de nieuw-apostolische kerkleiding kennelijk moeiteloos met elkaar weet te combineren, typeert naar mijn vaste overtuiging op de kerkvloer de wanorde die voor velen gaandeweg ondraaglijk werd. Ik begrijp NIET dat talloze anderen ermee kunnen leven.
JLS bedient zich van prachtige volzinnen en retoriek.
De uitvoering op de werkvloer is kansloos.
Politiek, macht en ellebogenwerk kenmerken deze sekte.

Zo'n Vis liegt erop los en laat zich vertegenwoordigen door advocaten.
Als JLS echt het imago wil veranderen zal hij de kerk met bezemen moeten keren.
Dat is echter utopie, want de werkelijke macht (geld) ligt bij het gremium dat op de achtergrond
aan de touwtjes trekt.

De verwarring onstaat dus opzettelijk!
Een ideale voedingsbodem voor de NAK...

Groet,
Levi
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 18:00 uur]
Chi schreef:
TjerkB schreef:De verwarring tussen de hierboven aangeduide werelden van verschil welke de nieuw-apostolische kerkleiding kennelijk moeiteloos met elkaar weet te combineren, typeert naar mijn vaste overtuiging op de kerkvloer de wanorde die voor velen gaandeweg ondraaglijk werd. Ik begrijp NIET dat talloze anderen ermee kunnen leven.
Uit dezelfde post:
TjerkB schreef: [28] Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. [29] Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, [30] want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
Uit: Matteüs 11 (NBV)
De verwarring zit hem er volgens mij in dat het evangelie zichzelf lijkt tegen te spreken.


Bron: Bericht op "Zo 28 Aug 2016, 20:46"
@Chi

Aan de hand van met name twee liederen en twee teksten uit de Bijbel hoop ik te kunnen verduidelijken wat ik bedoeld heb te zeggen. Eerst nog even dit...

Het klopt dat ik bij de nieuw-apostolische geloofspraktijk intussen vele vraagtekens met uitroeptekens heb geplaatst, maar het klopt ook dat ik oprecht veel dank verschuldigd ben aan hen die vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk met een goudeerlijk verwarmend hart vol liefde hebben bijgedragen aan het fundament van het geloof, waardoor ik mij later heb kunnen realiseren welke bouwelementen bruikbaar zijn en welke niet. Mijn kritiek betreft zuiver de ondeugdelijke bouwelementen.
  • 1
    De rotsgrond "Geloof en Vertrouwen",
    die d’ invloed der tijden weerstaat,
    zij u ’t fundament om te bouwen
    een woning, die nimmer vergaat.
    Al mogen dan stormen en golven
    het beuken met hevig gedruis,
    de kracht van de branding zal breken
    op die rotsvaste grond van uw huis.


    2
    Geen schrik zal uw harte bevangen,
    noch vrees voor de komende vloed,
    als sterk in u staat de erkenning:
    mijn God m’ in gevaren behoedt.
    Bouw niet op het zand van miskennen,
    het zou u berouwen, o kind!
    Staat gij op de "rots van erkennen",
    ondermijnt u geen zee en geen wind.



    Bron: Lied 49, gezangboek GvAC (voorheen: lied 60, gezangboek H.A.G.E.A.)
  • 1
    Smal is ’t pad, waar, o eerst’ling, de Vader u leidt,
    de poort is zeer eng soms, waar Jezus u beidt.
    Die weg, vaak met doornen en dist’len omzoomd,
    Hij voert naar de hemel; Gods zone daar woont.


    2
    Op deez’ weg wacht de eerst’ling zo menige strijd,
    de vader der leugen hem twijfel bereidt,
    de stenen des aanstoots verwonden de voet,
    het gaan op die weg kost vaak tranen en bloed.


    Refrein:
    Mag die weg soms moeilijk gaan,
    op het einddoel komt het aan!
    Kom, het steile pad betreên,
    naar de heerlijkheid heen



    Bron: Lied 130, gezangboek GvAC (voorheen: lied 38, gezangboek H.A.G.E.A.)
  • Bijeenkomst van de apostelen
    [1] Er kwamen enkele leerlingen uit Judea, die betoogden dat de broeders zich moesten laten besnijden, overeenkomstig het door Mozes overgeleverde gebruik, omdat ze anders niet konden worden gered. [2] Dit leidde tot grote onenigheid met Paulus en Barnabas en mondde uit in een felle woordenstrijd. Besloten werd dat Paulus en Barnabas, samen met enkele andere leerlingen, naar Jeruzalem zouden gaan om deze kwestie voor te leggen aan de apostelen en de oudsten. [3] Nadat de gemeente hun uitgeleide had gedaan, gingen ze op weg en trokken ze door Fenicië en Samaria. Daar verhaalden ze uitvoerig over de bekering van de heidenen, iets dat bij alle gelovigen grote vreugde wekte. [4] Bij hun aankomst in Jeruzalem werden ze verwelkomd door de apostelen en de oudsten en door de rest van de gemeente. Ze brachten verslag uit van alles wat God door hen tot stand had gebracht. [5] Enkele gelovigen die tot de partij van de farizeeën behoorden, gaven echter te verstaan dat ook de niet-Joodse gelovigen dienden te worden besneden en opdracht moesten krijgen zich aan de wet van Mozes te houden.

    [6] De apostelen en de oudsten kwamen bijeen om nader op deze zaak in te gaan. [7] Toen het tot een hevige woordenstrijd kwam, stond Petrus op en zei: ‘Broeders, u weet dat God mij al in het begin uit uw midden heeft gekozen om de boodschap van het evangelie onder de heidenen te verspreiden en hen tot geloof te brengen. [8] God, die weet wat er in de mensen omgaat, heeft blijk gegeven van zijn vertrouwen in de heidenen door hun de heilige Geest te schenken, zoals hij die ook aan ons geschonken heeft. [9] Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. [10] Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen? [11] Nee, we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.’ [12] Daarop zwegen alle aanwezigen, en men luisterde naar Barnabas en Paulus, die vertelden welke grote tekenen en wonderen God door hen onder de heidenen had verricht. [13] Toen ze waren uitgesproken, nam Jakobus het woord. Hij zei: ‘Broeders, luister. [14] Simeon heeft uiteengezet hoe God zelf het plan heeft opgevat om uit de heidenen een volk te vormen dat zijn naam vereert. [15] Dat stemt overeen met de woorden van de profeten; er staat immers geschreven: [16] “Dan keer ik terug op mijn schreden. Ik zal het vervallen huis van David herbouwen, uit het puin zal ik het weer opbouwen. Ik zal dit huis doen herrijzen, [17-18] zodat de mensen die overgebleven zijn de Heer zullen zoeken, evenals alle heidenen over wie mijn naam is uitgeroepen. Zo spreekt de Heer, die dit van oudsher heeft aangekondigd.”


    Uit: Handelingen 15 (NBV)
  • Verdeeldheid in de gemeente
    [10] Broeders en zusters, in de naam van onze Heer Jezus Christus roep ik u op om allen eensgezind te zijn, om scheuringen te vermijden, om in uw denken en uw overtuiging volkomen één te zijn. [11] Door Chloë’s huisgenoten is mij namelijk verteld, broeders en zusters, dat er verdeeldheid onder u heerst. [12] Ik bedoel dat de een zegt: ‘Ik ben van Paulus,’ een ander: ‘Ik van Apollos,’ een derde: ‘Ik van Kefas,’ en een vierde: ‘Ik van Christus.’ [13] Is Christus dan verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd? Of is het in de naam van Paulus dat u bent gedoopt? [14] Ik dank God dat ik niemand van u – behalve dan Crispus en Gajus – heb gedoopt; [15] niemand van u kan dus zeggen dat hij in mijn naam is gedoopt. [16] Ja, ik heb ook nog Stefanas en zijn huisgenoten gedoopt, maar ik kan mij niet herinneren dat ik nog iemand anders heb gedoopt. [17] Ik ben immers niet door Christus gezonden om te dopen, maar om te verkondigen – en niet door middel van diepzinnige welsprekendheid, want dan zou het kruis van Christus van zijn kracht worden beroofd.

    De ware wijsheid
    [18] De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God. [19] Er staat namelijk geschreven: ‘Ik zal de wijsheid van de wijzen vernietigen, het verstand van de verstandigen zal ik tenietdoen.’ [20] Waar is de wijze, waar de schriftgeleerde, waar de redenaar van deze wereld? Heeft God de wijsheid van de wereld niet in dwaasheid veranderd? [21] Want zoals God in zijn wijsheid bepaalde, heeft de wereld hem niet door haar wijsheid gekend, en hij heeft besloten hen die geloven te redden door de dwaasheid van onze verkondiging. [22] De Joden vragen om wonderen en de Grieken zoeken wijsheid, [23] maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor Joden aanstootgevend en voor heidenen dwaas. [24] Maar voor wie geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, is Christus Gods kracht en wijsheid, [25] want het dwaze van God is wijzer dan mensen, en het zwakke van God is sterker dan mensen.

    [26] Denk eens aan uw roeping, broeders en zusters. Onder u waren er niet veel die naar menselijke maatstaf wijs waren, niet veel die machtig waren, niet veel die van voorname afkomst waren. [27] Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de wijzen te beschamen; wat in de ogen van de wereld zwak is, heeft God uitgekozen om de sterken te beschamen; [28] wat in de ogen van de wereld onbeduidend is en wordt veracht, wat niets is, heeft God uitgekozen om wat wél iets is teniet te doen. [29] Zo kan geen mens zich tegenover God op iets beroemen. [30] Door hem bent u één met Christus Jezus, die dankzij God onze wijsheid is geworden. Door Christus worden wij rechtvaardig en heilig en door hem worden wij verlost, [31] opdat het zal zijn zoals geschreven staat: ‘Wil iemand zich op iets beroemen, laat hij zich op de Heer beroemen.’


    Uit: 1 Korintiërs 1 (NBV)

Zie ook het bericht op "Wo 11 Dec 2013, 14:13" in de thread "Welkom/Toelichting op de doorstart (3)". Waar het op neerkomt, is, dat in het werk van God de zegen uitblijft indien de goedheid van gelovigen wordt misbruikt door ijdele kortzichtige personen die zich met vereende krachten op een voetstuk hebben laten takelen.

Het evangelie van Christus Jezus spreekt zichzelf beslist niet tegen maar de praktijk van het nieuw-apostolische geloof conflicteert hevig met de fraaie theorie ervan. Vandaar dat onlangs veeleer het volgende mij enorm aansprak:
TjerkB schreef:(...)
Wat ik met dit laatste bedoelde is wat Inge Tempelmann antwoordde toen aan haar de vraag werd gesteld hoe volgens haar een gezonde kerkgemeente eruit zou zien. Vrij vertaald:
  • "In een gezonde kerkgemeente let men op elkaars grenzen en men respecteert die ook echt. Zo’n gemeente nodigt mensen ertoe uit om zowel met God, met anderen als met zichzelf intens verbonden te zijn. Ieder mag dus zijn eigen directe verbinding hebben met God en werkelijk niemand moet zich daartussenin willen wringen.

    Als wij onderweg zijn in het rijk van God of wij ons waar dan ook in zijn rijk bevinden, gaat het er in diepste wezen om dat wij elkaar ondersteunen zodat het makkelijker wordt om te leven, makkelijker om lief te hebben, om te geloven en het beslist ook makkelijker wordt om leed te verdragen."
(...)


Uit: Bericht op "Do 25 Aug 2016, 11:13" in de thread "Waar is de taal van het hart gebleven?"
Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: De nieuw-apostolische "Gouden Kooi"

Bericht door TjerkB »

Levi schreef:(...)
JLS bedient zich van prachtige volzinnen en retoriek.
De uitvoering op de werkvloer is kansloos.
Politiek, macht en ellebogenwerk kenmerken deze sekte.

(...)
Als JLS echt het imago wil veranderen zal hij de kerk met bezemen moeten keren.
Dat is echter utopie, want de werkelijke macht (geld) ligt bij het gremium dat op de achtergrond
aan de touwtjes trekt.


De verwarring onstaat dus opzettelijk!

(...)


Uit: Bericht op "Zo 28 Aug 2016, 23:01"
@Levi

Zo is het exact. Dit kerkgenootschap oogt van buiten nog wel enigszins open, maar het is van binnen hermetisch gesloten, hopeloos vergeven van machtspolitiek. Verdorven. Wie daar lichtvaardig over denkt, let niet goed op of wil het eenvoudig niet weten. Door zaken hardnekkig te verzwijgen en met kostbare propaganda weten tiranniek regerende bestuurders nog veel te camoufleren. Gelovigen die achter de fa­çaden hebben kunnen kijken, staan voor de keuze: veinzen of vertrekken.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Praktisch apostolisch-zijn”