TjerkB schreef:(...)
Ja, ik heb er veel van geleerd; nee, niet hoe het móet maar juist hoe het beter anders kan...
(...)
Uit: Bericht op "
Za 07 Nov 2015, 19:13"
@all
En dat bij een kerkgenootschap met hoog in het vaandel het Evangelie van Jezus Christus? In de
statuten wordt er al meteen met goede voornemens flink uitgepakt:
(...)
Artikel 2 Doelstelling
1. De Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland heeft tot doel het woord en
de ordeningen van God aan alle mensen te verkondigen, de sacramenten toe te dienen en de zegenhandelingen uit te voeren die zij noodzakelijk acht.
De kerk verzorgt haar gelovigen en bevordert het nieuw-apostolische geloofsleven overeenkomstig haar geloofsbelijdenis. Dit geschiedt in het bijzonder in de vorm van regelmatig gehouden kerkdiensten,
gewetensvolle zielszorg en een door de geest van naastenliefde gedragen maatschappelijke zorg.
Uit: Bericht door Redactie op "
Ma 15 Nov 2010, 22:11" in de thread "Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers".
Zie ook het bericht op "
Do 05 Nov 2015, 15:58" in de thread "De nieuw-apostolische 'Gouden Kooi' "
"Be true to what you're saying on paper!", denk ik nu; naar de bekende uitspraak van de Amerikaanse baptistendominee Martin Luther King, in zijn laatste speech...
(...)
Voordat het echter komt tot zo'n gloedvol betoog, kan het niet anders zijn dan dat mensen langdurig pijn hebben geleden. Martin Luther King wist daardoor: hier helpt geen kermen en schreien, er moet gehandeld worden. Tegenwoordig spreekt men van een War on Terror (WoT), maar psychische terreur, door stelselmatige onderdrukking, wanneer dan ook en waar dan ook, al is het middenin "de gemeenschap", in de Nieuw-Apostolische Kerk; dat is... vreselijk. Terreur! Weg ermee...
Maar om daarvoor aandacht te vragen moet je niet zijn bij "dienaren" van de Nieuw-Apostolische Kerk. Die willen alleen... prediken. Droogzwemmen dus. Maar de consequenties van hun handelen, ook als dat neerkomt op verwijtbaar nalaten, wensen ze niet te overzien. Prediken, prediken en nóg eens prediken, dat is hun metier. De mooiste vergezichten schilderen ze de gelovigen voor. Eerst moeten die meedoen aan hun
piramidespel. Pas dan maken ze kans op de gouden bergen.
Hoe vanuit de Nieuw-Apostolische Kerk dat piramidespel wordt gespeeld, en hoe menigeen daaronder te lijden heeft, valt nu al jarenlang na te lezen op het Internet. De berichtgeving op dat punt is niet mals. Kwam in de jaren '90 voornamelijk eerst nog kritiek op gang; inmiddels ook de leegloop want het ontij werd niet gekeerd. Dat laatste had trouwens prima gekund als de "hoogste" "dienaren" hun aanspraken op aanzien en macht hadden laten varen! Helaas hield men juist daaraan vast.
Een "keuringsdienst van waarde
n" zou bij de Nieuw-Apostolische Kerk volgens mij, mede op grond van al die verontrustende geluiden uit de samenleving, snel tot het inzicht komen dat hier wellicht de verkeerde zaken het verkeerde gewicht in de verkeerde weegschaal leggen. Niet het Evangelie van Jezus Christus staat namelijk in deze kerk centraal maar de zelfvoldane eigenzinnigheid van "
hogere verantwoordelijke leidinggevenden" die er hooghartig (...) de scepter zwaaien, wat vaak pas echt duidelijk wordt indien men achter de schermen heeft gekeken. Dan doe je met een "districtsapostel" bijvoorbeeld ervaringen op zoals ik die beschreef in mijn bericht op "
Za 07 Nov 2015, 19:13". Echter, geen standbeeld gaat uit eigen beweging op een sokkel staan. Nee, die wordt er op getakeld. Hetzelfde gebeurt in de Nieuw-Apostolische Kerk. Was God het maar geweest die daar Zijn dienaren had bekleed met Zijn macht en Zijn aanzien. Doch helaas, Hij was het hier niet.
Wanbeleid bestaat bij de gratie van degenen die het met vereende krachten in stand houden, maar daar kun je al heel snel medeplichtig aan zijn, zelfs in een kerk! Ik heb er met mijn neus bovenop gestaan. Toen ik zag hoe er met mensen wordt gesold en ik doorkreeg met wat voor een verdeel- en heerspolitiek er vanuit de ivoren torens wordt geregeerd, walgde ik ervan. Als collega's op het bureau van de Centrale Administratie werden wij door de districtsapostel Gijsbert Pos op slinkse wijze tegen elkaar uitgespeeld. Dat verpest sowieso de sfeer. Toen ik wegging, waren de verhoudingen na jarenlange praktijken van manipulatie en intimidatie grondig verziekt. Een jaar eerder was Theo de Bruijn als ambtsopvolger van Gijsbert Pos kwalijk onvoorbereid in een bestuurlijk wespennest terechtgekomen, ook als jongste bediende binnen het internationale kerkbestuur, een "old boy network" waar de nagedachtenis aan Gijsbert Pos pertinent "nicht im Frage" kon zijn. Wie echter geen zwaargewicht is en tot overmaat van ramp aan de start verschijnt met een integrale kennisachterstand, is aangewezen op professionele support en zal doortastend moeten gaan reorganiseren om de wanorde de baas te worden. Gezien bij het internationale kerkbestuur de verrechtsing in de laatste vijftien jaar, was dit ook voor apostel Gerrit Sepers uitgelopen op een "mission impossible". Theo de Bruijn besloot om er op zijn manier het beste van te maken. Dat werd dus een mislukking.
Wie hadden zo'n volslagen mislukking kunnen voorkomen?
Volgens artikel 4 van de
statuten wordt "het bestuur", inclusief van december 1998 tot mei 2011 Theo de Bruijn als voorzitter, geflankeerd door de stamapostel en door de landelijke vergadering:
BakEenEi schreef:(...)
Artikel 4 Organen
De Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland heeft de volgende organen:
1. De Stamapostel
2. Het bestuur
3. De landelijke vergadering
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "
Ma 15 Nov 2010, 22:11", in de thread "Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers"
Zie ook het bericht op "
Ma 18 Mei 2015, 09:24"
Men heeft dus in commissie gefaald. Toen dat in de denkhoofden van de betrokkenen begon door te dringen, stond het heel snel vast: laat iedereen afblijven van onze macht en van ons aanzien. Géén hand in eigen boezem derhalve. Alle pijlen werden daarentegen gericht op Ronald Rohn. Men greep daarom in de Kas, waarna huurlingen het vuile werk mochten opknappen. In blinde woede lette niemand er ondertussen nog op dat het kerkgenootschap voldeed aan de ANBI-verplichtingen.
Van
het in januari 2008 gepropageerde rentmeesterschap-nieuwe-stijl was al geen spaan meer heel gebleven. Geen kip in de kerk die ernaar kraaide. Des te meer natuurlijk door de goddelozen via het Internet... die zich hardop afvragen hoe bij dit kerkgenootschap desondanks voornamelijk het algemeen nut wordt gediend.
Is het algemeen nut ermee gebaat als de belanghebbende belastingplichtigen, die de fiscale giftenaftrek voor deze Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) financieren, door een
gebrek aan governance bij dit kerkgenootschap verstoken blijven van relevante tijdige, juiste en volledige informatie die ze gewoon toekomt?
Als de bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland aangesloten 10.000 leden nog steeds vinden dat hun kerkgenootschap een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) moet zijn, zullen ook zij hun verantwoordelijkheid moeten nemen. Wie bij
miljoenenverliezen, roekeloos veroorzaakt door een verwaand kerkbestuur, laconiek wegkijkt, maakt zichzelf als christen volstrekt ongeloofwaardig. Dan ga je repeteren voor De Eerste Opstanding door eerst op te staan uit de kerkbanken.
BakEenEi schreef:@all
In de "particuliere modus" wil ik nog graag wat zeggen over het "rentmeesterschap", ten aanzien waarvan het blijkt hoezeer er verschillend over kan worden gedacht. De opvattingen hieromtrent staan soms diametraal tegenover elkaar! Dat voelt níet goed. Toen ik de ontstane verwarring op het spoor kwam, heb ik mij direct afgevraagd wat ik eraan kon doen om een oplossing naderbij te brengen. Daarom schreef ik een "Open brief aan alle kerkelijke ambtsdragers". Zie in de desbetreffende thread mijn bericht op "
Ma 15 Nov 2010, 22:11". Eerder al had ik de districtsoudste Weening in Sittard benaderd, doch hij wilde mij verder niet te woord staan. Na de "Open brief" werd het stil, en het blééf stil. Ondertussen probeerde ik beter te begrijpen wat er toch aan de hand kon zijn waardoor zowat iedereen een afwachtende houding aannam alsof men
resistent (!) is tegen noden van naasten... Op een gegeven ogenblik sprak ik maar van de "vereniging van vrinden van de gestolde bezieling". Alle leden waren zeker bevangen door de kou! Ook de "zegenaars" bleven er ijzig onder.
Vandaag handelde het bij ons in de gemeenschap over Johannes 12, de verzen 23 en 24:
- [23] Jezus zei: ‘De tijd is gekomen dat de Mensenzoon tot majesteit wordt verheven.
[24] Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.
Ik vond het een bijzonder aansprekende geschiedenis want ga eens na: van Wie hebben wij het leven ontvangen, en de liefde én het geloof?! (...) Maar wat gebeurt er dan verder mee? Jezus ging er uitgebreid op in:
- [13] Hij zei tegen hen: ‘Begrijpen jullie deze gelijkenis niet? Hoe zullen jullie alle andere gelijkenissen dan begrijpen? [14] De zaaier zaait het woord. [15] Sommigen zijn als het zaad dat op de weg valt: het woord wordt wel gezaaid, maar wanneer ze het gehoord hebben, komt meteen Satan om het woord weg te graaien dat in hen gezaaid is. [16] Anderen zijn als het zaad dat op rotsgrond is gezaaid: wanneer zij het woord hebben gehoord, nemen ze het meteen met vreugde in zich op, [17] maar in hen schiet het geen wortel, ze zijn te oppervlakkig, en als ze vanwege het woord worden beproefd of vervolgd, houden ze geen ogenblik stand. [18] Weer anderen zijn als het zaad dat tussen de distels is gezaaid: ze hebben het woord wel gehoord, [19] maar de zorgen om het dagelijks bestaan en de verleiding van de rijkdom en hun verlangens naar allerlei andere dingen komen ertussen en verstikken het woord, zodat het zonder vrucht blijft. [20] Maar er zijn ook mensen die zijn als het zaad dat op goede grond is gezaaid: zij horen het woord en aanvaarden het en dragen vrucht, sommigen dertigvoudig, anderen zestigvoudig en weer anderen honderdvoudig.’
Uit: Marcus 4 (NBV)
Hier begint al het Bijbelse rentmeesterschap! Zonder een goed begrip van deze goddelijke verhoudingen komen wij in Zijn werk niet ver met onze inspanningen. Zegen blijft uit en Siberische temperaturen heersen.
Laten wij liever verstandiger te werk gaan. In een heel bekend lied zingen wij niet
't Is Heer, óns werk, waarin Gij staat, doch
't Is Heer, Uw werk, van U alleen. Het werk waarin wij staan. Dat maakt nogal een verschil.
Groet,
BakEenEi
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "
Zo 17 Mrt 2013, 21:28", in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!"
Een zegenrijke zondag toegewenst...
Groet,
TjerkB
N.B.
BakEenEi schreef:(...)
Tot op heden heb ik het echter nog niet mogen meemaken dat iemand zich verontschuldigde voor wat er was voorgevallen. Dat schijnt in de Nieuw-Apostolische Kerk namelijk niet te hoeven, al wordt er "op het altaar" met overtuiging van gesproken dat in deze kerk de "wegwijzers" zelf op de geloofsweg voorgaan en aldus een ieder tot voorbeeld zijn. Reken er niet op! Integendeel zelfs, zoals bijvoorbeeld onze broeder Ronald Rohn het als geen ander moet ondervinden. Als een "zegenaar" zich tegen je keert, heb je in deze kerk meteen
10 miljoen potentiële vijanden! Zie in dit verband mijn bericht van "
Vr 27 Jul 2012, 08:56" in de thread "Dienen en lijden geven". Over
intimidatie gesproken!
Echt waar, al kaart je in de Nieuw-Apostolische Kerk zonder enige pretentie bij een (hogere) verantwoordelijke leidinggevende (conform de
Leidraad "dienen en leiding geven") aan dat je onheus wordt bejegend en dat je gezondheid eronder lijdt omdat er aan die toestand maar geen einde schijnt te komen, zelfs dan draait men
"op de automatische piloot" het bekende bandje af:
1) bid je er wel genoeg voor dat de zaken zich ten goede keren,
2) begrijp je wel dat alles ongetwijfeld met de beste bedoelingen gebeurt,
3) kun je wel de minste zijn,
4) besef je wel welke offers er door deze dienaren gedurig worden gebracht,
5) zou je er niet overheen stappen,
6) ligt het niet voor een deel ook aan jezelf,
7) waarom laat je het verleden niet gewoon rusten,
8) tel je niet liever al je zegeningen,
9) laten wij samen het in Gods hand leggen,
10) alles dient tot onze vorming, enzovoort. Dit verschijnsel heb ik voor mijzelf uiteindelijk maar een naam gegeven, te weten
"de ondoordringbare laag". Je komt er met je verhaal over de ellende die je wordt berokkend door collega-zegenaars bij de "dienaren" namelijk niet doorheen. Met geen mogelijkheid.
"Zinloos geestelijk geweld" derhalve. Al zeg je dat er extra bij, óók dan schieten de betrokkenen steevast in de
"nach dem neuapostolischen Glaubensverständnis" voorspelbare psychologische reflex: men maakt zich ervan af. Onder vrijwel geen enkele omstandigheid vinden slachtoffers in deze kerk gehoor. Over
manipulatie gesproken!
Om redenen van het bovenstaande heb ik er op dit Forum herhaaldelijk op gewezen hoe kwalijk het écht is als er van hogerhand instructies worden gegeven in de trant van "heb een onbegrensd vertrouwen in de (hogere) dienaren" (Woord van de maand,
februari 2006) of "laat geen ongenoegen en ontevredenheid bij u opkomen" (Woord van de maand,
januari 2007). Heus, hierdoor ontstaat er een akelig verstikkend klimaat. Wat daar trouwens mede de oorzaak van is, is in de Nieuw-Apostolische Kerk
het gecreëerde gekunstelde kastestelsel (!) in de "kring der dienaren". Broeders met een geestelijke bediening worden hierdoor geacht onvoorwaardelijk loyaal te zijn aan hun meerderen.
(...)
Uit: Bericht op het voormalige Forum van Bauke Moesker op "
Wo 29 Aug 2012, 20:16", in de thread "Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u".
Zie aldaar tevens het bericht op "
Di 02 Jul 2013, 13:57", in de thread "Profiel NAK-top: geraffineerd, onhebbelijk en meedogenloos"
