Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Speakerscorner. Kopij via admin@samenapostolisch.nl
Plaats reactie
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 17:30 uur]


@all

Ter kennisneming - in aansluiting aan het bericht op "Ma 09 Jan 2017, 18:06" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
Zie tevens:

* Vision »Kirchengemeinden 2014«
27. November 2008 - Hannover

In dem Bemühen, das Leitbild »Dienen und Führen in der Neuapostolischen Kirche« in den Gemeinden umzusetzen, hatte die Gebietskirche Niedersachsen 2004 die Vision »Unsere Gemeinden im Jahre 2010« erarbeitet. Während das Konzept in Niedersachsen bis 2010 verwirklicht sein soll, ist es mit diesem Jahr 2008 den Gebietskirchen Sachsen-Anhalt und Sachsen/Thüringen unter dem Titel »Unsere Gemeinden im Jahre 2014« vorgelegt worden. Es soll hier also bis 2014 neuapostolische Wirklichkeit werden.

Im Zuge der Umsetzung dieser Vision ist geplant, in den Gebietskirchen Sachsen-Anhalt und Sachsen/Thüringen vier »Resonanzgruppen« einzurichten. Eine davon ist die Resonanzgruppe Jugend. Bezirksapostel Wilfried Klingler will wissen, wie Jugendliche die Kirche und ihre Gemeinden heute erleben und wie sie diese morgen erleben wollen. Jugendliche, die in der Resonanzgruppe mitarbeiten möchten, können sich über ein Online-Formular bis zu m 15. Dezember 2008 bewerben. Die Tagungen finden an zwei Wochenenden statt, vom 13. bis 15. Februar und vom 26. bis 28. Juni 2009.
Auf die Frage, was man im Jahr 2014 erlebe, wenn man in eine neuapostolische Kirchengemeinde komme, antwortet das Konzept mit zehn Zielen:
  1. Die Gemeinde als Mittelpunkt, Anker und Motor ihrer Gemeindemitglieder
  2. Christusnahe und erfahrungsreiche Gottesdienste
  3. Wahre Christen mit einem lebendigen Glauben
  4. Eine offene und missionierende Gemeinde
  5. Eine individuelle und an den Bedürfnissen der Gemeindemitglieder orientierte Seelsorge
  6. Eine Gemeinschaft, in der die von Gott gegebenen Gaben erkannt und anerkannt werden
  7. Aufrichtiger und gütiger Umgang mit Schwächen und Konflikten
  8. Christen, die sich der Gnade Gottes bewusst sind
  9. Kompetente, christliche Führung aus innerer Autorität
  10. Amtsträger, die um die eigene Weiterentwicklung ringen

** »Ich bin O. K., du bist O. K.«
16. Februar 2009 - Hannover

Im Gespräch mit der Redaktion von »Unsere Familie« erläutert Bezirksapostel Wilfried Klingler exklusiv sein aktuelles Konzept zur Umsetzung des Leitbilds »Dienen und Führen in der Neuapostolischen Kirche«. Es gehe hier einfach ausgedrückt um die Grundhaltung: "Ich bin okay, du bist okay. – Ist mein Nächster für mich auf Augenhöhe? Hat er den gleichen Wert wie ich?"

Seine Erfolgsformel zur Umsetzung seiner Vision von der Gemeinde 2010/2014 (wir berichteten) lautet: "Miteinander reden! Und das immer wieder." Denn: Hören sei noch nicht Wissen, Wissen noch nicht Verstehen und Verstehen noch nicht Durchdringen. "Aber erst wenn der Einzelne es durchdrungen hat, dann haben wir uns wirklich im Sinn Christi verändert."

Angesprochen auf die persönlichen Konsequenzen führt er aus: "Ich bemühe mich, das Wort Gottes freudig und geprägt von der Liebe zu Gott und zum Nächsten zu verkündigen und jeden Gläubigen mit Verständnis zu begleiten, immer aus der inneren Haltung: Vor mir sitzen Kinder Gottes, die ihren Glauben aus eigener Verantwortung leben können."

Und zur Rückkopplung mit den Gottesdienstbesuchern: "Die wertschätzende Rückmeldung ist für mich ein wichtiges Element in der Kirche. Darunter verstehe ich auch, wenn jemand sagt: Diese Aussage im heutigen Gottesdienst habe ich nicht verstanden. Der Rückmeldende sollte ja möglichst nicht sagen: Die Predigt war klasse! – das hilft dem Predigenden nicht wirklich weiter."

Zeitgemäße Seelsorge sieht der Bezirksapostel in einer schnellen Reaktion, auch per E-Mail, Telefon oder SMS. Man müsse spüren, dass der Seelsorger innerlich nahe sei. "Ich plädiere für eine Seelsorge, die situationsbezogen ist; dafür muss jemand Kapazität haben."

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

  • Eikema zelf is kerkloos omdat hij denkt dat het huidige kerkmodel niet door Jezus is beoogd. ‘Het is een corrupte, Romeinse uitvinding. Mensen zijn te veel afhankelijk van de kerk, alsof je alleen daar je geestelijk voedsel kunt krijgen. In de eerste 350 jaar van het christendom lukte het om zonder kerk een levende beweging te hebben en om het geloof op nieuwe generaties over te dragen.
Bron: Facebook-pagina van "De Kerklozen"
Zie ook het bericht op "Di 10 Jan 2017, 16:45" in de thread "Kerkloos uit overtuiging"
@all

In "het vorige bericht" was zo ongeveer het tegenovergestelde aan de hand want in november 2008 betoogde districtsapostel Klingler:
TjerkB schreef:(...)
  • Die Gemeinde als Mittelpunkt, Anker und Motor ihrer Gemeindemitglieder
    • Die Gemeinde ist mit allen Gaben und Ressourcen ausgestattet und damit auf Dauer lebensfähig.
    • Die Gemeinde gibt den Gläubigen Raum für innere Einkehr, Gespräch, Gemeinschaftserleben und Weiterentwicklung durch geeignete Angebote wie z. B. Möglichkeiten zu Andachten, Gesprächskreisen, Kleingruppenarbeit, Bibellesungen, gemeinsame Gottesdienstvor- und nachbereitungen, die kompetent begleitet werden.
(...)


Uit: Bericht op "Di 10 Jan 2017, 13:55"
"Vrijheid, blijheid" (om te beginnen) versus "big brother" light c.q. "de rust van de orde" (vrede - naar de H. Augustinus; Joh. 14: 27) ...

Echter, begin 2011 leek het opeens wel alsof Wilfried Klingler aan de ketting was gelegd. In elk geval heeft hij rond die tijd zijn ambities stilletjes aan de wilgen gehangen. Er begon een heel andere wind te waaien:
BakEenEi schreef:(...)
Om straks tot een afronding te komen - het handelde erover wat de nieuw-apostolische kerkleiding zich geloofsinhoudelijk feitelijk ten doel stelt en "welk geheel van maatregelen zij aanwendt om haar doelstellingen gerealiseerd te krijgen". (Terwijl ik dit laatste zo opschrijf, lijkt het wel allemaal bedrijfspolitiek.) In elk geval tekent zich hier een meersporenbeleid af met o.a. de volgende ingrediënten:
  • - men wil jonge mensen voor de organisatie behouden
    - daartoe moeten zij zich met de kerk kunnen vereenzelvigen
    - de Europese Jeugddag 2009 moet voor hen "het keerpunt" worden
    - men wil af van het imago van een sekte
    - daartoe moet de kerk in Duitsland lid worden van de ACK
    - daartoe moet de kerk een oecumenisch profiel ontwikkelen
    - men wil af de controversiële kerkgeschiedenis
    - dat moet gebeuren met zo weinig mogelijk gezichtsverlies
    - men wil fouten wel erkennen maar er niet aansprakelijk voor zijn
    - daartoe moeten misstanden worden vertaald naar algemeenheden
    - men wil de ouderen voor de organisatie behouden
    - toch moet de nieuw-apostolische identiteit worden geherformuleerd
    - want anders lukt het niet met de catechismus
    - deze catechismus moet zowel intern bruikbaar zijn als voor de ACK
    - om de kerk te laten overleven moet zij het "werk Gods" belichamen
    - dat moet andersgezinde christenen zo min mogelijk aanstoot geven
    - hun scepsis kan worden weggenomen door sympathieke goede werken
    - "critici" die dit allemaal wel doorhebben zijn niet tevreden te stellen
    - kritiek kun je het best pareren door er zo mogelijk niet op in te gaan
    - ergens verantwoording voor afleggen is een taak van de kerkleiding
    - slimme woordvoerders houden de boot dan eerst nog wel een poos af
Richtinggevend voor een ieder in de organisatie moest dus zijn: "Het is God die tot alles besluit zoals wij, de leden van het internationale kerkbestuur, Godsgezanten, het door Zijn indachtig makende Heilige Geest regelen en afkondigen."

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Vr 04 Feb 2011, 08:36", in de thread "Elders gelezen ..."
De gevolgen bleven niet uit:
Redactie schreef:(...)
Op een forum dat in het vorige bericht nog niet werd genoemd, namelijk "glaubensforum24" (Das Forum für christlichen Dialog und Austausch) werd gisteravond het volgende bericht geplaatst:

Afbeelding
Bron: http://forum.glaubensforum24.de/viewtop ... 363#p36363

Degene die hier vertelt afscheid te nemen van de Nieuw-Apostolische Kerk, verwijst naar de aanvankelijk veelbelovende "Leitsätze" (Was erlebe ich im Jahre 2010/14, wenn ich in eine Gemeinde komme?) waaraan met name velen in de "Neuapostolischen Kirche in Mitteldeutschland" -die onder leiding staat van districtsapostel Klingler- al jarenlang hun hoop ontleenden. Misschien is juist voor deze broeders en zusters de in feite tweedracht zaaiende inhoud van de geloofsbelijdenis hard aangekomen.

Iemand anders belichtte bij Glaubenskultur de ontstane situatie aldus:
Peter Barkowski aus Unna, 18-02-2011:
  • Wenn eine Kirche auf eine andere blickt, schaut sie denselben Leib Christi, deren Teil sie selbst ist; sie blickt auf sich selbst.
    -Apostel William Dow-
Der Ausspruch eines Apostels der KAG fasziniert mich immer wieder. Wann endlich erheben sich unsere kirchenleitenden Ämter nicht mehr über die Souveränität Gottes und erkennen sie an.

Lieber Thomas, ich danke dir.

Bron: http://www.glaubenskultur.de/leserbrief ... =1407#5390
Verder zijn er in Duitsland bijvoorbeeld nog het Forum "Glaube & Kirche" (Eine Plattform zum religiös orientierten Gedankenaustausch), het NAK Elternforum, alsook het -meer bekende- forum bij NAKtuell.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Za 19 Feb 2011, 01:12", in de thread Deining in Duitsland over "Kirchenverständnis"
In 2005 had ex-apostel Gerrit Sepers (NAK-NL) het al voorzien...
BakEenEi schreef:(...)
Zoals bij de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland, een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI) nog wel, de zaken uit de hand hebben kunnen lopen, dat is werkelijk bizar! Het lijkt wel alsof intussen bij alle aangesloten leden het gezonde verstand is uitgevallen. De woorden van Gerrit Sepers (in de paragraaf "Wie kleine Jungen oder kindliche Menschen" van het op 4 januari 2005 bij NAKtuell verschenen interview met hem) worden voor de zoveelste keer bewaarheid:
Het staat er écht en ook nog heel duidelijk: "Es ist erstaunlich, dass große Männer in unserer Gesellschaft – ich habe das öfter erlebt – Professoren, Direktoren, Präsidenten von großen Unternehmen usw., innerhalb unserer Kirche sich wie kleine Jungen oder kindliche Menschen verhalten." Zie ook het redactionele bericht op "Di 15 Mrt 2011, 13:02" in de thread "Deining in Duitsland over 'Kirchenverständnis' ". Ook op dit Forum is er aan de lopende band gewaarschuwd voor de ellende die zich nu in volle omvang begint af te tekenen. Laat daarom straks niemand willen zeggen "Wir haben es nicht gewußt". Het is treurig.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Do 23 Mei 2013, 10:47", in de thread "Hooguit weten wij wat wij kunnen weten!"
... maar vrijwel niemand zag toen van de situatie de ernst in. Toch speelden er conservatieve krachten op - waar uiteindelijk niemand meer omheen kon. Zie -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- het bericht op "Za 27 Okt 2012, 13:33", in de thread "Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode".

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

@all

Districtsapostel Klingler was dus, een jaar of vijf voordat hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikte, bij zijn hervormingen als het ware van rechts ingehaald. In feite klinkt dit ook door in de onderstaande quote:
detlef.streich schreef:(...)
Das erinnert mich an ein anderes Interview zwischen BezAp Klingler und Kirchensprecher Peter Johanning (http://nac.today/de/home/341147) anlässlich seines bevorstehenden Ruhestandes am 19.6.2016, in dem er im Hinblick auf seinen Ruhestand zu Beginn sagte:
„Ich gehe natürlich mit einer gewissen Wehmut. Das ist eine persönliche Empfindung. Man hat sich aneinander nicht nur gewöhnt, sondern wir sind zum Teil Freunde in diesem Kreis und den werde ich natürlich vermissen.“
Mit „Kreis“ sind allerdings nicht etwa die Amtsträger und Mitglieder des betreuten Bezirkes gemeint, sondern die Teilnehmer der Bezirksapostelversammlung. Interessant ist daran erstens, dass sich die Herren Bezirksapostel „aneinander gewöhnen“ mussten, und dass zweitens nur einige von ihnen „zum Teil Freunde“ wurden. Normalerweise wird nachdrücklich verbreitet, dass sie brüderlich alle eins sind im Geiste ihres Herrn und Meisters.

Auf die Frage, ob ihm die Bezirksapostelversammlung fehlen wird, weil er dadurch immer sehr nahe an den Themen dran war, antwortet Klingler:
„Bislang war ich immer bei der Erarbeitung der Themen mit beteiligt. Ich werde vielleicht auch manche Dinge nicht verstehen, die ich heute sehr gut verstehe.“Ja natürlich. Wenn mir dann Ergebnisse präsentiert werden, sehe ich die von der Warte unserer Geschwister jetzt."

(...)


Uit: Bericht bij Glaubensforum24 op "09.01.2017, 18:29" in de thread "Amtsenthebung nach Besuch einer ökumenischen Veranstaltung".
Zie ook het bericht op "Ma 09 Jan 2017, 22:00" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
In 2012 beschreef een gewaardeerde forumdeelnemer het politieke klimaat in de (internationale) Nieuw-Apostolische Kerk als volgt...
Diderot schreef:(...)
Een aantal jaren geleden waren degenen die de NAK gaarne een minder exclusivistische koers zouden zien varen, ook heel erg blij dat na Fehr de open, christusgeoriënteerde, (relatief) jonge, vriendelijke, glimlachende, districtsapostel van Noordrijn-Westfalen, een zekere Wilhelm Leber, de nieuwe stamapostel zou worden. Naar mijn inschatting is van die blijheid en hoop op verandering niet veel meer overgebleven.

Datzelfde zal mijns inziens nu ook weer gebeuren. Het is namelijk onmogelijk dat iemand die 'grundsätzliche' veranderingen in de NAK nastreeft, kan 'opklimmen' tot een ambt van districtsapostel of stamapostel. Het NAK-systeem c.q. het bevorderingsselectiesysteem van haar ambtsdragers baseert op systeembehoud. Dat zorgt ervoor dat veranderingsgezinden vroeg of laat (dus 'laag' of 'hoog' in de hiërarchie) tegen een plafond aanbotsen. Ook hierin geldt een soort piramidestructuur: Waar het misschien nog met enige regelmaat voorkomt dat men onder de diakenen veranderingsgezinden aantreft, zo zal dit met de lagere priesterlijke rangen (priester, evangelist, herder) al aanzienlijk minder vaak voorkomen. Het is al een grote uitzondering als men onder de districtsdienaren veranderingsgezinden aantreft. Bij nog hogere rangen (opziener, apostel) zal dit gewoonlijk niet meer voorkomen. Uitzondering op de regel is Gerrit Sepers, die ook na zijn bevordering tot apostel is blijven nadenken en lezen en op een gegeven moment niets anders kon dan de conclusie trekken. Dit illustreert mijns inziens ook mooi een andere causale samenhang, namelijk: als je veranderingsgezind bent, dan geldt: hoe hoger in de NAK-hiërarchie, des te groter is de spagaat waarin men terechtkomt, des te groter is dus de kans op ambtsteruggave/ontheffing/dispensatie('Beurlaubung')/vervroegd 'in de rust'.

Terug naar het thema: ik persoonlijk heb dus geen enkele illusie dat er wezenlijke zaken in de NAK onder de leiding van de toekomstige stamapostel Schneider zullen veranderen. Ten eerste vanwege 'zie hierboven', ten tweede omdat binnen de NAKI (de club van NAK-apostelen) de stamapostel alles behalve een dictatoriale positie inneemt. Hierin gelden primair meerderheden, en die meerderheden zullen voor wat betreft het thema '(leer)veranderingen' niet gerealiseerd kunnen worden zolang 90% van de NAK-leden (en een vergelijkbaar percentage van de (districts)apostelen) van buiten Europa komt. Zelfs binnen de NAK-Europa is mijns inziens he-le-maal geen meerderheid (noch aan leden, noch aan ambtsdragers, noch aan (districts)apostelen) voor wezenlijke veranderingen te vinden:
- Als ik naar Zuidduitsland kijk, dan zie ik een districsapostel Ehrich... veranderingsgezind? Grapje zeker.
- Kijk ik naar het oosten van Duitsland, dan zie ik een districtsapostel Klingler. Hij was eens de hoop van velen, maar heeft bijvoorbeeld in de 'zaak-Blankenese' de brs/zrs aldaar ernstig in de kou laten staan. Bovendien zit de goede man inmiddels kort voor zijn pensioen.
- Kijk ik naar Noordduitsland (districtsapostel Krause), dan hoor ik daarvandaan alleen maar conservatieve geluiden.
- En ook onze Nederlandse Grote Nieuwe Roerganger (districtsapostel Brinkmann) is, hoewel vrij eenvoudig aanspreekbaar en zeker niet onvriendelijk in de omgang, voor 100% overtuigd van de huidige NAK-leer en zal geen millimeter buiten de door de stamapostel gegeven grenzen treden.

Kortom: als men écht veranderingen wil, als men geen niche binnen de NAK wil/kan/mag zoeken waarin men kan 'overleven', dan is slechts één conclusie mogelijk: Verander zélf en verlaat de NAK.

(...)


Uit: Forumbijdrage op "Ma 16 Apr 2012, 10:42", in de thread "stamapostelhelper J.-L. Schneider" (op het voormalige Forum van Bauke Moesker)
Scherp waargenomen, vind ik. In die periode was nog altijd de catechismus niet verschenen. Wel alvast in 2010 de herziene geloofsbelijdenis natuurlijk, waarbij er op het toen nader geformuleerde achtste NAK-geloofsartikel al in 2005 was gezinspeeld door apostel Volker Kühnle:
  • Het 8e geloofsartikel:
    Ik geloof dat de met water gedoopte zielen door een Apostel de gave van de Heilige Geest moeten ontvangen om het kindschap Gods en de voorwaarden voor
    het eerstelingschap te verkrijgen.

    Bron: Geloofsbelijdenis Nieuw-Apostolische Kerk, http://www.nak.org/nl/geloof-en-kerk/geloofsbelijdenis/
    Zie het artikel "PG Oecumene: Nader tot elkaar komen is belangrijk!" d.d. 03-02-2005 op de website van de "Neuapostolische Kirche International" alsmede het bericht op "Do 24 Jan 2013, 17:48", in de thread "NAK-catechismus en info-avond 4 december 2012" (op het voormalige Forum van Bauke Moesker)
Een goed verstaander wist daarmee al bijna genoeg: de geclaimde -problematische- exclusiviteit bij de Nieuw-Apostolische Kerk was nog geenszins van de baan. Zie onder:
Stammapostel thematisiert Dissonaz Erstlingsschaft vs. Nächstenliebe
Wuppertal (gk). Es ist dieses Weit-Zurückweisen von Auswüchsen neuapostolischer Lehre, die ehedem zur identitätsstiftenden Kultur der Neuapostolischen Kirche (NAK) gehörten, das nicht gerade zur Glaubwürdigkeit einer um ökumenische Anerkennung ringenden Glaubensgemeinschaft beiträgt, wenn auch die Absicht eine hehere sein könnte. Ein Beispiel für diese Unart stellte Stammapostel Jean-Luc Schneider vor wenigen Monaten dar, glaubt man einer Predigtwiedergabe der Zeitschrift „Unsere Familie“ Nr 7/2014.

Schneider predigte demnach am 9. Februar 2014 in Miami/USA zum Erstaunen geschichtskundiger Kenner der NAK: „Wenn wir von der ersten Auferstehung und der Braut Christi sprechen, sagen manche Menschen: ’Ihr sprecht von der Nächstenliebe und sagt gleichzeitig, dass nur ihr erlöst werdet ihr Neuapostolischen mit euren Aposteln. Was ist mit allen anderen, wo ist denn da eure Nächstenliebe?’ - Wir haben nie gesagt, dass andere nicht erlöst werden können.“

Der Stammapostel versuchte im folgenden die Dissonanz zwischen der Glaubenslehre seiner Kirche und seiner zitierten Frage durch eine Verschiebung des Akzentes aufzulösen: „Erlösung ist das Eingehen in die ewige Gemeinschaft mit Gott. Das ist gewissermaßen das Ende der Geschichte. Alle, die an Jesus Christus glauben, können in die ewige Gemeinschaft mit Gott kommen. Wir sind nur die Erstlinge, die Ersten, die aus Gnaden in diese Gemeinschaft eingehen dürfen. Das ist die Braut.

(...)


Bron: Premium-Artikel „Wir zuerst“ d.d. 03-06-2014, verschenen bij Glaubenskultur-Magazine
Zie ook het bericht op "Zo 15 Jun 2014, 13:22", in de thread "Geen woorden maar daden",
alsmede het bericht op "Ma 15 Dec 2014, 15:18" in de thread "Wat is de Nieuw-Apostolische Kerk?"
Niemand moet dus denken dat de Nieuw-Apostolische Kerk enkel een geloofsgemeenschap is voor christenen; nee, alleen déze kerk bezit hét "gouden ei", namelijk het apostolaat. Bij elke hervorming zal speciaal dit ene uitgangspunt dus expliciet de leidende factor moeten zijn. Eenieder dient zich juist daarmee te identificeren! Ik denk dat Wilfried Klingler dit aspect in de beleving van "de rechtse rakkers" binnen het internationale kerkbestuur bij zijn hervormingen te veel in het midden liet.

Toen in 2011 de districtsoudste Thomas Feil (in Hannover) het daar moeilijk mee kreeg, moest Wilfried Klingler kleur bekennen. Zie de thread "Deining in Duitsland over 'Kirchenverständnis' " Hij liet hem... vallen! Op slag ook was het voorbij met zijn hervormingsplannen. Bij velen die tot dan toe daar nog licht in hadden gezien, zonk de moed in de schoenen. Hierna moest de hele goegemeente nog ruim anderhalf jaar wachten op het verschijnen van de catechismus. Toen dan eindelijk dat ei gelegd was, vond de internationale kerkleiding dat het tijd geworden was om eerst maar eens uitgebreid feest te vieren want in 2013 zou volgens hen de kerk op de een of ander manier 150 jaar bestaan. Zo'n jubeljaar heeft als bijkomend voordeel dat het dan vanzelf ongepast is om tussendoor nog ergens over te blijven zeuren.

Welnu, dat gaf lichtheid in de hoofden. Laten we die lichtheid maar prolongeren. Ondertussen houden we vast aan ons exclusieve "gouden ei", het apostolaat, én aan onze machtsposities want laat niemand menen dat apostelen in de eerste plaats dienaren zijn: wij zijn gevolmachtigde hoge vertegenwoordigers van het hemelrijk... Overal waar wij onze opwachting maken, mag de vlag uit, vanwege het hoge bezoek. Iedereen in feeststemming en in de zondagse kleren. Logisch als de kerkdeuren nog een likje verf kunnen hebben. En denk erom: zorg voor hooggespannen verwachtingen bij de kinderen. Laat het orkest aantreden. Hierna is het woord aan ons...

Zo is het gekomen, zo is het gegaan. De lichtheid, vooral die euforische lichtheid - wat een succes! "Een voorproefje van de eeuwigheid." Geprolongeerd derhalve:
Holytux schreef:Jahresmotto NAK:

2015: "Freude in Christus"
2016: "Mit Christus siegen"
2017: "Ehre sei Gott, unserm Vater!"


Jahreslosungen der Ökumenische Arbeitsgemeinschaft für Bibellesen (ÖAB) (KLICK

2015: "Nehmt einander an, wie Christus euch angenommen hat zu Gottes Lob."
2016: "Gott spricht: Ich will euch trösten, wie einen seine Mutter tröstet."
2017: "Gott spricht: Ich schenke euch ein neues Herz und lege einen neuen Geist in euch."
2018: "Gott spricht: Ich will dem Durstigen geben von der Quelle des lebendigen Wassers umsonst."
2019: "Suche Frieden und jage ihm nach!"

Spricht mich angesichts der Wirklichkeit mehr an...
KLICK
KLICK

:(


Bron: Bericht bij Forum "Glaube & Kirche" op "07.01.2017, 22:30", in de thread "Motto 2017: Ehre sei Gott unserem Vater"
Als het (entertainment) maar zo licht mogelijk aanvoelt, welke kniesoor klaagt er dan nog over exclusiviteit?! In 2019 gaan we voor de jeugd weer groots uitpakken.

(...) Zie in deze samenhang -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- (uit 2011) ook de thread "Kerkleiding dicteert vernieuwd totaalconcept".

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef:(...)
Niemand moet dus denken dat de Nieuw-Apostolische Kerk enkel een geloofsgemeenschap is voor christenen; nee, alleen déze kerk bezit hét "gouden ei", namelijk het apostolaat. Bij elke hervorming zal speciaal dit ene uitgangspunt dus expliciet de leidende factor moeten zijn. Eenieder dient zich juist daarmee te identificeren! Ik denk dat Wilfried Klingler dit aspect in de beleving van "de rechtse rakkers" binnen het internationale kerkbestuur bij zijn hervormingen te veel in het midden liet.

(...)


Uit: Bericht op "Wo 11 Jan 2017, 11:11"
@all

Nog even voor de duidelijkheid: eerst betrof het in 2005 de "Vision 2010", ontwikkeld voor het toenmalige "Bezirksapostelbereich" Niedersachsen, en pas later, na respectievelijk in 1997 de fusie met het voormalige "Bezirksapostelbereich" Sachsen-Anhalt (van districtsapostel Siegfried Karnick) en in 2002 de fusie met het voormalige "Bezirksapostelbereich" Sachsen/Thüringen (van districtsapostel Fritz Nehrkorn), kwam het in 2008 ook tot de "Vision 2014". In 2011 schreef ik er het volgende over:
BakEenEi schreef:(...)
Wat mij trouwens net te binnen schoot is het volgende. In het district Hannover van apostel Klingler (officieel moet ik natuurlijk zeggen: in de gebiedskerk "Mitteldeutschland, Polen, Slowakei, Weißrussland" van districtsapostel Klingler) kregen de gemeenteleden een jaar of zeven, acht geleden allemaal een brief voorgelegd waarin het er om ging dat men zich per gemeente wilde beraden op de situatie in de gemeente over een jaar of tien: "Hoe zal uw gemeente eruit zien over 10 jaar?" De bedoeling was dat allen zich erbij betrokken zouden voelen om als het ware met de tijd mee te gaan. Dit hield vanzelf ook in dat men gezamenlijk onder ogen zou zien dat een gemeente zou vergrijzen of dat er juist voor zondagsschoolactiviteiten een verbouwing nodig was; en zijn er tegen die tijd nog wel genoeg broeders en zusters die allerlei taken op zich willen nemen? Van een vriend hoorde ik dat een en ander flink wat deining had gegeven want tot dan toe was het gebruikelijk geweest dat gemeenteleden al dergelijke zaken overlieten aan "de dienaren". Velen vonden dan ook dat dit hele onderwerp zuiver een zaak was van "de dienaren". Maar apostel Klingler dacht hier anders over! Hoe het hiermee verder precies heeft uitgepakt, weet ik eerlijk gezegd niet. Wel vernam ik naderhand dat er in de kerkgemeenten een groot draagvlak ontstond voor veranderingen die werkelijk noodzakelijk bleken te zijn.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "Vr 11 Feb 2011, 14:36", in de thread "Actuele stand zaken mbt ledenaantallen NAK NL"
Zie ook het bericht op "Wo 21 Okt 2015, 17:00" in de thread "Opheffingsuitverkoop - alles moet weg!",
alsmede het bericht op "Ma 09 Jan 2017, 18:06" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "
Het komt er dus op neer dat men in de kerkgemeenten aanvankelijk weliswaar moest wennen aan de gedachte om op basis van gelijkwaardigheid gezamenlijk in de gemeenten de sterke en zwakke punten, alsmede de kansen en bedreigingen onder ogen te zien om vervolgens ook gezamenlijk toe te werken naar een solide draagvlak voor toekomstbestendige oplossingen, maar dat het ontluikende enthousiasme ook echt aanstekelijk bleek te werken. Zozeer zelfs dat de verongelijkte "Blankenesers" in 2007 vanuit Hamburg als het ware "politiek asiel" aanvroegen in Hannover:
  • (...)
    Am Sonntag, den 15.04.2007, wurde der Gemeinde durch den zuständigen Bezirksvorsteher, den Bezirksältesten Jörg Steinbrenner, mitgeteilt, dass die Diakone Thomas H., Harald V., Michael Röper und die Lehrbeauftragte Claudia J. von ihren Aufgaben entbunden sind.

    Mit Schreiben vom 27.04.2007 wendete sich die Internet-Redaktion „wwb - wie weiter Blankenese“ mit einem offenen Brief an den Bezirksapostel Wilfried Klingler und bat ihn darum, sie als Exklave seines Bezirkes aufzunehmen oder um anderweitige Hilfe. Bezirksapostel Klingler lehnte dieses Ansinnen mit Schreiben vom 29.04.2007 ab.


    (...)
Bron: Artikel "Neuapostolische Kirche Hamburg-Blankenese" d.d. 19-06-2011 bij "APWiki - das Onlinelexikon" bij het Netzwerk Apostolische Geschichte
Zie ook het bericht op "Wo 11 Jan 2017, 21:14" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder..."
Dat zal districtsapostel Klingler toen best wel even in verlegenheid hebben gebracht, met name "im Apostelkreis". Binnen enkele dagen was het "asielverzoek" met voorrang afgewezen. Voor de "Blankenesers" was het echter de laatste strohalm. In Hamburg waren ze niet geëxcommuniceerd, maar wel akelig aan de kant gezet. Hiermee was de gestage uitstroom in hun kerkgemeente niet meer te stoppen.

Wilfried Klinger bleef in zijn visionaire aanpak geloven en rolde het concept na de genoemde fusies kamerbreed uit bij de totstandgekomen NAK-Mitteldeutschland. Tussen 2008 en 2011 moet de internationale kerkleiding tot het inzicht zijn gekomen dat de vernieuwingsbeweging bij de NAK-Mitteldeutschland te veel voor de muziek uitliep. Dit kwam pijnlijk aan het licht bij de diskwalificatie van de districtsoudste Thomas Feil in Hannover. Voortaan was weer alles eerst en vooral "een zaak voor de dienaren". Geen "oppositie" in de kerk, noch de schijn ervan. Het apostolaat, daar moeten al het geld en al het vertrouwen naartoe gaan en daar gaat ook alles vanuit. Als schaakgrootmeesters zitten de invloedrijke machtigen onder de districtsapostelen sindsdien gebeiteld - simultaan te spelen op al hun borden.

De NAK-Mitteldeutschland is niet meer want vorig jaar, na de pensionering van Wilfried Klingler, werd het "opgeslokt" door het behoudende NAK-Norddeutschland. De cultuurschok die dit teweegbracht, trilt nog na... Zie o.a. het bericht op "Zo 11 Dec 2016, 20:56" in de thread "Tussenbalans en hoe nu verder... "

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: do 12 jan 2017, 12:20(...)_
Het apostolaat, daar moeten al het geld en al het vertrouwen naartoe gaan en daar gaat ook alles vanuit.

(...)

@all

Onlangs gaf Kirchenpräsident Rüdiger Krause binnen de op 19 juni 2016 tot stand gekomen Gebietskirche Neuapostolischen Kirche Nord- und Ostdeutschland de aanzet tot een zogeheten Seelsorgebefragung, nadat eerder (voor ambtsdragers) al een Seelsorgehandbuch was uitgebracht. Het betreft onder de aangesloten leden een steekproefsgewijs onderzoek naar verwachtingen ten aanzien van zielzorg en ieders tevredenheid. Het viel mij op dat het in 2012 -via de catechismus- definitief verordonneerde nieuw-apostolische exclusivisme nu geen onderzoeksthema was.

De inmiddels gepresenteerde voorlopige onderzoeksresultaten lijken aan te geven dat zielzorg als een verwarrend rekbaar begrip wordt gezien:

Afbeelding

Afbeelding


Dit deed mij terugdenken aan een in het bericht op "di 10 jan 2017, 23:20" al genoemd krantenartikel, waaruit de hieronder geciteerde passage:
TjerkB schreef: di 10 jan 2017, 16:45(...)
Enkele zinsneden die mij opvielen...
  • (...)
  • Eikema zelf is kerkloos omdat hij denkt dat het huidige kerkmodel niet door Jezus is beoogd. ‘Het is een corrupte, Romeinse uitvinding. Mensen zijn te veel afhankelijk van de kerk, alsof je alleen daar je geestelijk voedsel kunt krijgen. In de eerste 350 jaar van het christendom lukte het om zonder kerk een levende beweging te hebben en om het geloof op nieuwe generaties over te dragen.’
(...)


Uit: Bericht op "di 10 jan 2017, 16:45", in de thread "Kerkloos uit overtuiging"

Anders gezegd: wanneer zou de Heer de Zijnen eindelijk kennen? Oftewel: wordt de relevantie van het instituut 'kerk' soms niet wat overdreven?


Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: do 26 okt 2023, 22:35(...)
Anders gezegd: wanneer zou de Heer de Zijnen eindelijk kennen? Oftewel: wordt de relevantie van het instituut 'kerk' soms niet wat overdreven?

(...)

@all

Mwah, mogelijk juist niet! Zie onder:
Samenvatting
Wie vandaag de dag de vraag stelt hoe de westerse beschaving ontstond, zal als antwoord krijgen dat het Westen is ontstaan uit Athene of Rome. Maar wat is de ultieme bron van de westerse beschaving? Bestsellerauteur en hoogleraar Thomas E. Woods geeft het lang genegeerde antwoord: de katholieke kerk. In dit alom geprezen boek en bestseller gaat Woods voorbij aan de bekende verhaaltjes over kopiërende monniken waarmee de wijsheid van de klassieke Oudheid bewaard werd. De moderne wetenschap, vrijemarkteconomie, kunst, muziek, tolerantie, en de idee van mensenrechten komen uit de katholieke kerk. In De bouwmeesters van Europa kom je te weten hoe de moderne wetenschap in de kerk is ontstaan, hoe katholieke priesters 500 jaar voor Adam Smith het vrijemarktdenken ontwikkelden, hoe de universiteit is ontstaan, wat er niet klopt over wat je van het Galileo-proces weet, hoe het westerse recht voortkwam uit het kerkelijke canoniek recht, hoe de kerk het Westen humaniseerde vanuit de heiligheid van al het menselijke leven. Geen instituut heeft meer gedaan in de vorming van het Westen dan de tweeduizend jaar oude katholieke kerk - en dat op een wijze die we hebben vergeten of nooit eerder hoorden. De bouwmeesters van Europa is een essentieel boek om de verloren waarheid te herontdekken. Thomas E. Woods is een bekende historicus, politiek commentator en bestseller auteur. Hij schreef 12 boeken en is veelvuldig in de Amerikaanse media aanwezig om zijn licht op vele onderwerpen te laten schijnen.

Bron: https://libris.nl/boek?authortitle=thom ... 492161352#

En nu jij weer, hoor ik een stem in mij zeggen terwijl mijn gedachten alweer verder afdwalen; naar "Luister naar de stem die zachtkens spreekt" want zo begint lied 622 in het NAK-koorboek - met in het refrein een terugkerend gebed:
  • Spreek, Heer, want ik hoor Uw roep.
    Spreek, Heer, spreek tot iedereen.
    Spreek tot oud en jong en tot groot en klein.
    Spreek, Heer, ik hoor!

Gisteren las ik trouwens dit:

"Iemand zei eens: de volmaakte kerk bestaat niet, en als je die toch vindt, word dan geen lid, want dan is die niet volmaakt meer."


Alles goed en wel, maar wie de stem van diens ge­we­ten (!) tot zwij­gen móet bren­gen, nota bene op last van kerkelijke functionarissen die zich erop laten voorstaan Godsgezanten te zijn; bezwaar je jezelf er dan niet mee dat je opeens bijvoorbeeld je eigen kinderen niet langer spontaan naar eer en geweten kunt opvoeden? Kom op, zo kunnen nieuw-apostolische medeweggebruikers nu antwoorden; daar hebben wij heus geen last van! Anderen daarentegen juist wél, maar exact hier wringt de schoen: wanbeleid treft niet per se eenieder, maar geef je nog om je naaste? Wat ik bedoel, is dus dat sommigen in de kerk ongegeneerd pijnlijk in verlegenheid worden gebracht terwijl anderen de schouders ophalen. En dat dan tot overmaat van ramp blijkt dat uitgerekend "hoog­waar­dig­heids­be­kle­ders" het daar op aanstuurden en de vermoorde onschuld spelen. Precies dit fenomeen is de splijtzwam waardoor de kerk niet alleen voor mij doch -door de jaren heen- ook voor talloze anderen te klein werd. Hoewel W.F. Hermans liet optekenen dat zwak­ken zich de luxe van een ge­we­ten niet kunnen per­mit­te­ren, zijn wíj in onze zwakheid toch sterk? Vgl. 2 Kor. 12: 10. Als je dóórkrijgt hoe het werkelijk komt dat je als naasten van elkaar vervreemd raakt, houdt het vroeg of laat een keer op. Maar ik kan het eenieder verzekeren: het is wrang om in te zien dat de kerk en daarmee bepaald niet "de wereld om ons heen" hier blaam treft.

Kortom; wat de "Neuapostolische Kirche" betreft, mag het dus helaas duidelijk zijn dat ik daarin nogal, welnee, totáál ontgoocheld ben geraakt. Telkens wanneer ik nog een verrassend lichtpuntje meende te ontdekken, stuitte ik onverhoopt op steeds dezelfde verraderlijke machtspolitiek die zich het best eenvoudig als volgt laat illustreren (want juist wanneer het echt aankomt op zielzorg, laten "verantwoordelijken" het afweten):

  1. TjerkB schreef: do 23 apr 2015, 16:06(...)
    Op dinsdag 15 september 2009 wendde ik mij tot een bestuurslid van de Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland. Ik schreef hem o.a. als volgt en hij reageerde NIET.
    • Onderwerp: Gouden kalf
      Datum: Tue, 15 Sep 2009 21:16:41 +0200
      Van: [...]
      Aan: [...]


      P.,

      (...)
      Apostelen in de Nieuw-Apostolische Kerk hebben om in hun geestelijke bediening te kunnen worden bevestigd eerst trouw moeten zweren aan de Stamapostel en men dient schriftelijk te verklaren de hoge autoriteit van diens ambt te onderschrijven. Vervolgens krijgt men een salaris dat ten minste op het niveau ligt van wat in Zwitserland hoogleraren verdienen aan hogescholen en universiteiten; los van alle mogelijke onkostenvergoedingen. En als dat eenmaal geregeld is, gaat het erom dat wat God eerst aan de meest hooggeplaatste dienaren aanreikt "langs de geordende weg" onder alle gelovigen wordt verbreid die "het levende woord" dan voor waar moeten aannemen. Wie daarmee op enig moment in conflict raakt kan zich volgens de "Leidraad dienen en leiding geven" vol vertrouwen wenden tot een hogere verantwoordelijke leidinggevende. Het is dan gebruikelijk dat men zich eerst wendt tot degene die als geestelijk verzorger in de plaatselijke kerkgemeente verantwoordelijkheid draagt. Zo volgen gesprekken met een priester, een voorganger, een districtsvoorganger, een opziener, een apostel en een districtsapostel.

      In elk gesprek begint alles weer van voren af aan. Weinigen kunnen het volhouden om het hele traject te doorlopen want men voelt zich gewoonlijk al ernstig bezwaard bij het tweede of derde gesprek. Gewoonlijk zal men vriendelijk toehoren tot de klager (opnieuw) is uitgesproken, en dan wordt de situatie in een afsluitend gebed bij de troon Gods neergelegd. Daar lag het vanzelf al, maar het kan nooit kwaad om een en ander bij God nog eens in herinnering te brengen - zo lijkt het wel. Ondertussen staat voortdurend één ding voor de dienaren vast: nooit of te nimmer had men iets verkeerd bedoeld. Te allen tijde immers handelt in het werk Gods ieder naar beste weten en kunnen. Is het dan niet gepast als een klager de hand eerst eens in eigen boezem steekt? Wie verbeeldt hij trouwens dat hij is om van inzicht te verschillen met de knechten Gods? Bij het eerste gesprek dacht je misschien van tevoren nog drie keer na. Bij het tweede waarschijnlijk al zeven keer. Bij het derde misschien wel 10 keer. Je voelt je dan vast ook al ongelukkig dat je kennelijk niet wordt begrepen. "Waarom ben je ook zo vreselijk weerbarstig?"

      De uitkomst is dus dat je er niet uitkomt. Want "in het werk Gods" ondersteunt de onderdiaken de diaken, de diaken de Priester, de Priester de voorganger, de voorganger de districtsvoorganger, de districtsvoorganger de Opziener, de Opziener de Apostel, de Apostel de Districtsapostel en de Districtsapostelen de Stamapostel. En dat is allemaal om "jou" naar het einddoel te brengen. Dus, wat klaag je nu?! Zoals het nu gaat, zo wil het God het precies hebben! Hoe is het in het geloof eigenlijk gesteld met jouw overgave? En heb je wel vertrouwen? Blik je wel op naar de zegenaars? Bid je wel? Vergeet je niet om eerst de dank te brengen! Kun je nog tevreden zijn met wat je hebt? Begrijp je wel dat je beter niet kunt toegeven aan ongenoegen wanneer dat eens mocht opkomen? Heb je wel geduld? Kun je wel vergeven? Ben je je broeders en zusters in de gemeenschap wel tot steun? Heb je wel een abonnement op de Onze Familie en lees je die ook trouw? Vraag je wel eens aan de voorganger of je nog iets extra's kunt doen? Offer je je tienden wel? Sta je in het koor en help je bij het schoonmaken van het gebouw?

      Dit is in het kort de tangconstructie waarin de aangesloten leden bij de Nieuw-Apostolische Kerk het maar moeten zien uit te houden.


      (...)

    Zie verder de thread "Wir haben es nicht gewußt... " op het voormalige Forum van Bauke Moesker.

    (...)


    Uit: Bericht op "do 23 apr 2015, 16:06", in de thread "Misbruik van geloof en vertrouwen"
  2. BakEenEi schreef: za 20 nov 2010, 21:28(...)
    Met de nieuw-apostolische kerkleiding is het problematisch gesteld. Het werk van de heren stelt men voor als het werk des Heren. Daarmee zijn de zaken echter ondersteboven gekeerd. De praktijk van het bekende lied " 't Is, Heer, Uw werk" werd hierdoor: " 't Is, Heer, ons werk (...) waarin Gij geacht wordt te staan". Gelovigen worden verplicht aan minstens zo veel leerstellingen als destijds de farizeeën al hadden afgekondigd. In Hamburg-Blankenese zijn de zoveelsten daar ongenadig op afgerekend. En inderdaad: "Vragen? Géén vragen!" (naar Paul van Vliet). Het verraderlijke bij zo'n dictatoriaal geregeerd denksysteem is dat men het venijn ervan pas doorziet wanneer in iemands bijzijn "machtigen" hun ware gezicht tonen.

    (...)


    Uit: Bericht -op het voormalige Forum van Bauke Moesker- op "20 nov 2010, 21:28", in de thread "vergeten - vergeven - verzoenen"
    Zie evt. ook het bericht op "vr 15 sep 2023, 15:10", in de thread "aankondiging benoeming van twee opzieners in de NAK NL en ambtsrust voor apostel Peter Klene in januari 2024"
  3. TjerkB schreef: di 02 feb 2016, 19:46(...)
    Vrij vertaald: als je je bij deze kerk zou kunnen melden bij het loket van een ruimte waar alle verantwoordelijken in opklimmende volgorde van hun belangrijkheid in een schier onafzienbaar lange rij met steeds chiquere bureaus achter elkaar te vinden zouden zijn, en je zou dan vragen naar degene die je als verantwoordelijke echt moet hebben om een gevoelige kwestie definitief tot een oplossing te brengen, zouden achter de dienstdoende loketbeambte werkelijk álle bazige bazen en bovenbazen inclusief de allerlaatste naar achteren doorverwijzen zodat uiteindelijk helemaal niemand zich daadwerkelijk verantwoordelijk toont. De loketbeambte zou je als vragensteller zonder rang of stand eerst hebben verwezen naar de laagste "hogere verantwoordelijke leidinggevende" in de rij. Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Hierna kom je bij de eerstvolgende "hogere verantwoordelijke leidinggevende", die graag uit de eerste hand, dus van jouzelf, in alle rust verneemt wat je bezwaart of zorgen baart en waardoor niet God de eerstaangeweze zou zijn om jouw smeekbede te verhoren. Aansluitend zou hij antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Die zou je in behoedzame bewoordingen kenbaar gemaakte zielsbegeerte, ogenschijnlijk al begrijpend luisterend, aandachtig aanhoren, het hoofd daarbij ook een beetje knikkend bewegen en dan antwoorden dat hij het, welbeschouwd, verstandig vindt, naar achteren wijzend, als je je zorgen ook nog deelt met diens "directe zegenaar". Enzovoort tot de macht zeven. Wat je echter te melden had, was eenvoudig: "Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen." Belast en beladen beland je bij de dienstdoende stamapostel en die verwijst door naar "the Gospel".

    Ziedaar het zinloos geestelijke geweld waarmee in de Nieuw-Apostolische Kerk ontluikend goddelijk leven in de knop wordt gebroken; ten dode is opgeschreven.

    (...)


    Uit: Bericht op "Di 02 Feb 2016, 20:46", in de thread "Elfje"

Wat in elk van deze drie forumbijdragen de kern van de zaak is, is: kerkvorsten gingen zich te buiten aan machtsverheffen en de Liefde bekoelt.

Maar sta nu toch alsjeblieft eens een ogenblik stil bij wat het laatste couplet van lied 421 in het nieuw-apostolische gezangboek ons wil zeggen:
  • Liefde, heil'ge liefde.
    gave Gods zo groot;
    vrucht van rein geloven,
    dierbaar goud kleinood.
    Zalig, zalig; wie dat goud vergaart,
    in de schoot der liefde
    eeuwig blijft bewaard.
    Zalig, zalig is,
    wie dat goud vergaart.

Waarom dan tóch drammerig doordraven naar hogere ca­te­che­ti­sche wiskunde als wij deze onmisbare Liefde niet naar waarde weten te schatten? Ik herinner mij een oud koorlied waarin gezongen werd "Er zullen duizenden vallen... " Toen dat een keer werd geoefend, heb ik achter het orgel mijn "dagwerk voor de Heiland" maar gepauzeerd want zóver was ik nog niet, namelijk om in die ongelofelijke mi­sè­re maar alvast te berusten. Jaren later attendeerde men in mijn kerk op ieders "eigen verantwoordelijkheid" alsof plotseling van hogerhand daartoe het licht op groen was gezet. Maar sinds wanneer hadden wij moeten snappen dat in de Nieuw-Apostolische Kerk ons geweten als kind van God onteigend was, of zo? Gedurig knaagde er iets aan mijn ziel, maar ik kwam er maar niet achter wát precies. Vaak werd er "vanaf de verhoging" ook voor gewaarschuwd dat wij ons vooral niet moesten ergeren. Juist dat irriteerde mij op een zekere zondagochtend mateloos! 's Middags was er een jeugddienst en wat gebeurde er? De dienst begon met déze tekst uit Matthéüs 18:
  • Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nuttiger, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee.

Het voelde alsof er regelrecht vanuit de hemel was ingegrepen. Goddank niet voor het eerst en naar later zou blijken: evenmin voor het laatst.

Nooit heb ik begrepen dat ik waar dan ook wie dan ook hóger zou moeten achten dan welke andere naaste dan ook. Toch dramde men in de Nieuw-Apostolische Kerk op dit punt erover door dat hógere dienaren toch echt wel hóger waren dan alle minder hoge hógere dienaren - alsof die bestáán! Néé!! Wat was ook dit toch een verbijsterende antichristelijke zienswijze! Maar ik heb het geweten: wie het nieuw-apostolische kastenwezen niet uitdrukkelijk prijzend omarmt als van God gegeven, ligt eruit en hoort er niet meer bij. Men doet alsof je niet meer bestaat, maar het betrof bij mij geen opspelend re­cal­ci­trant ge­drag; ik kón gewoon niet anders dan in ieder ander een gelijkberechtigde naaste te zien!

Wie in het geloof met zulke dilemma's worstelt, wordt in de Nieuw-Apostolische Kerk van geen kant serieus genomen. Leg je toch domweg overal bij neer, lijkt men je voor te houden - anders bereiken wij "aan de hand van onze dierbare stamapostel en de met hem verbonden apostelen en trouwe dienaren" het einddoel niet. Gaandeweg werd het mij duidelijk: de werkzaamheid van de Heilige Geest werd geacht in handen te zijn gegeven van "de dienaren die ons voorgaan". Ieders "eigen verantwoordelijkheid" kwam erop neer dit ja of nee te eerbiedigen.

Als het bij een heilsdoctrine die kant opgaat, als je op zo'n manier opeens wordt gebrandmerkt als een Querdenker, een bad guy derhalve; dan moet je in de schoolbanken niet toevallig hebben opgelet toen er werd verteld wat er onder fascisme valt te verstaan, of onder sektarisme. Weersta ik nu de te verwachten zorgelijke frons van mijn "directe zegenaar" als het gaat om mijn "aanbieding", mijn "geloofsgehoorzaamheid"?

(...)

Toen ik onlangs zag dat men bij de Gebietskirche Neuapostolischen Kirche Nord- und Ostdeutschland een soort van doorstart maakte na de schijnbaar geruisloos ingetrokken Vision »Kirchengemeinden 2014« hoopte ik tóch even op iets moois, maar dat optimisme was te voorbarig. Ik bekeek de tot ongeveer vier uur ingekorte (!) videoregistratie van een forumpresentatie naar aanleiding van de gehouden Seelsorgebefragung. Een districtsvoorganger vertelde innemend over persoonlijke zielzorg, op ooghoogte. Toch rondde hij af zonder in te calculeren dat het wel degelijk een enkele keer hoogst wenselijk kan zijn als "verantwoordelijken" de hand in eigen boezem steken, zodat wie heeft moeten lijden onder wangedrag van dezulken niet wordt wijsgemaakt dat ook dán enkel en alleen, zoals eeuwig en altijd in de kerk die ik juist om die reden ontvluchtte, God aan zet kan zijn - alsof "hogere verantwoordelijke leidinggevenden" werden vrijgesteld van hun "eigen verantwoordelijkheid".

Het einde van elk gesprek zal altijd zijn dat de geraadpleegde persoon met jou een gebed uitspreekt en daarmee jouw zorgen afwentelt op God, vooropgesteld dat het al tot zo'n m.i. quasi-pastorale handreiking komt. Ikzelf heb het in elk geval nog nooit anders waargenomen of ervaren: men neemt géén verantwoordelijkheid voor evidente misslagen en in beslissende situaties heeft men géén boodschap aan iemands draagkracht. Zo slaat in deze kerk de ene gelovige na de andere overboord. De hoogsten in rang maken de dienst uit en laten zich op hun wenken bedienen.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

TjerkB schreef: vr 27 okt 2023, 23:07(...)
Ik bekeek de tot ongeveer vier uur ingekorte (!) videoregistratie van een forumpresentatie naar aanleiding van de gehouden Seelsorgebefragung.

(...)

@all

Op enig moment werden de "Impulsvorträge" afgewisseld met een vragenronde, waarbij tijdens de beantwoording de gebruikelijke opmerking viel: "Wir sind naturlich eine Laienkirche." Correct uiteraard, althans, buiten bestuursleden om gebeurt ieders inzet "ehrenamtlich"; onbetaald, en wie een geestelijke bediening op zich neemt, doet dat als leek graag met hart en ziel; zonder er dus eerst speciaal voor te hebben doorgeleerd. Hoe lovenswaardig dit vanzelf ook is en zo'n kanttekening ook niet onvermeld hoeft te blijven; hoe ga je "als koningskinderen" desondanks om met ongerechtigheden, met grote sommen geld, met de beschermwaardigheid van andermans "persoonlijke levenssfeer", enzovoort, enzovoort. Waren de discipelen van Jezus niet óók eenvoudig respectabele ambachtslieden die zich alleen al daarom niet voorstonden op... voornaamheid?

Trouwens; fouten? Hoezo fouten! Ieder maakt toch fouten? Die vergééf je elkaar toch? Werkelijk, wie dát al niet doet, stikt in zijn eigen zonden. Ken uzelve. Ik schets even welke gedachten er, al dan niet hardop denkend, kúnnen opkomen. Maar onderling, in een (internationale) kerk, zul je er wél wat mee aan moeten, zéker als je elkaar opknoopt aan onverbiddelijke dogma's, naast ongeschreven codes en (gedrags)voorschriften!

Kort en goed; in de Nieuw-Apostolische Kerk vinden bestuurders dat zij hoe dan ook alleen tegenover "god" verantwoording verschuldigd zijn. Spijtig genoeg leert de geschiedenis dat dit neerkomt op vragen om moeilijkheden. Zonder fair play, zonder ongeveinsde Liefde! gaat het NIET.

Groet,
TjerkB
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

  • Lieve Vader, 'k heb gestreden,
    om te volgen willig stil,
    'k heb geworsteld en gebeden,
    om te gaan naar Uwe wil.
    Steeds weer trachten duist're machten,
    te bewijzen hun gebied.
    Maar dan heb ik U beleden,
    U, Die meer het hart aanziet.


    Bron: Tweede couplet van lied 23, "Zielsverlangen", zangkoorboek NAK (vóór december 1992)

@all

Soms valt je oog ergens op...
Bijbelsch Woordenboek voor het Christelijk Gezin. Uitgegeven door W. Moll, P.J. Veth en F.J. Domela Nieuwenhuis, Hoogleeraren te Amsterdam. Onder medewerking van onderscheidene Nederlandsche Geleerden. Tweede Deel. Lett. I-N. Te Amsterdam, bij P.N. van Kampen. 1855. In gr. 8vo. 603 bl. f 8-40.

Wij zeggen niet te veel als wij dit werk eene schatkamer noemen, waarin veel en velerlei kostbaars verzameld en geordend ligt. Men zou zich vermoeijen als men 't achtereen wilde uitlezen; doch daar is 't ook niet voor bestemd.


Bron: https://www.dbnl.org/tekst/_vad00318560 ... 1_0103.php

... en zet het je aan het denken. Zodoende, over "eene schatkamer" en "veel en velerlei kostbaars" gesproken; een tweetal herinneringen kwam bij mij op, namelijk zowel het onderstaande...
BakEenEi schreef: vr 28 jan 2011, 20:15(...)
... werd er niet (toen ik een kind was) in de gemeenschap vaak aangehaald dat één ziel voor de lieve God méér van waarde is dan alle schatten der aarde?!

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "Vr 28 Jan 2011, 21:15" in de thread "Elders gelezen... "

... als een gesprekje met een collega op mijn werk, destijds nog "de C.A.". "Als God nu zélf eens aan het woord zou komen," zei ik, "dus aan het begin van een dienst. Zou Hij ons in de gemeenschap dan misschien niet aankijken en ieder willen begroeten door 'Lieve schatten!' te zeggen?"

Daar zat wel wat in, vond toen deze collega, de districtsapostel, waarna de orde van de dag onze aandacht weer bij andere zaken bepaalde. Met wat ik had aangestipt, bedoelde ik werkelijk oprecht dat het natuurlijk wel verschil maakt hoe ook een gezondene kijkt naar Zijn gemeente want het is mij bijvoorbeeld altijd bijgebleven dat stamapostel Hans Urwyler, toen hij eens voorging in een dienst in Parijs, alvorens het "Textwort" voor te lezen, vertelde, nadat in de Bijbel zijn oog daarop viel, dat hij biddend had gevraagd: "Vater, lass mich in dieses Wort hineinblicken." Hiermee was de heiliging van die zondag al aangevangen! Dat baande de weg en zulks blijft ook niet onopgemerkt. Ik vond het ontzettend fijn om dat via een dienstverslag achteraf nog aan de weet te komen. Spreekt zoiets geen boekdelen? Het ontzag voor God en liefde voor de Zijnen!

Wat ik wil zeggen, is: na stamapostel Urwyler verschenen er in mijn beleving alsmaar méér bulldozerende veldmaarschalken op het toneel, die ongegeneerd de vrije hand namen om voor zichzelf orde op zaken te stellen. De kroon op hun werk was dat nu iedereen ziet wie er de baas is.

Het valt niet mee om je daardoorheen een weg te banen en ondertussen... duizenden te zien vallen. Vallen is niet erg, als je weer kunt opstaan!

  • [8] De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan – [9] want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. [10] Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen. [11] Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. [12] Nu zien we nog maar een afspiegeling, een raadselachtig beeld, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. [13] Dit is wat blijft: geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.

    Uit: 1 Korintiërs 13 (NBV21)

Laten wij niet in de war raken door stampij van leiders die geen ontzag hebben voor de Eeuwige, noch genade en liefde kennen voor de Zijnen.

Groet,
TjerkB :shock:
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

  • Kom tot de bron van het leven,
    in Gods gemeente zij welt.
    Daar wordt u laaf'nis gegeven,
    als u de zieledorst kwelt.
    • Draal langer niet,
      neem nu om niet
      water des levens, zo kost'lijk en rein.
      Drink uit die bronne des levens,
      dan wordt ook gij zo'n fontein.

    Bron: Eerste couplet en refrein van lied 182, NAK-gezangboek

@all

Misschien opeens een wat rare vergelijking, maar mineraalwater in een flesje is soms wel duizend keer duurder dan schoon water uit de kraan. Kan daarom ook "naar de geest" niet soms de realiteit uit het oog worden verloren? Want denk bijvoorbeeld eens aan het gesprek van Jezus met een Samaritaanse vrouw, waarover het handelt in Johannes 4. Wie in een oprechte gezindheid zich tot God wendt; komt je dat duur te staan? En denk ook eens aan het onderstaande:
  • Op dat moment begon Hij vervuld van de heilige Geest te juichen en zei: ‘Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U deze dingen voor wijzen en verstandigen hebt verborgen, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. Ja, Vader, zo heeft het U behaagd.

    Uit: Lucas 10: 21 (NBV21)

Thuis en als kind "in de gemeenschap" heb ik het nooit anders begrepen dan dat Gods gedachten van een geheel andere orde zijn dan de onze:
  • [6] Zoek de HEER nu Hij zich laat vinden,
    roep Hem terwijl Hij nabij is.
    [7] Laat de goddeloze zijn slechte weg verlaten,
    laat de onrechtvaardige zijn snode plannen herzien.
    Laat hij terugkeren naar de HEER,
    die zich over hem zal ontfermen;
    laat hij terugkeren naar onze God,
    die hem ruimhartig zal vergeven.
    [8] Mijn plannen zijn niet jullie plannen,
    en jullie wegen zijn niet mijn wegen – spreekt de HEER.
    [9] Want zo hoog als de hemel is boven de aarde,
    zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven,
    en mijn plannen jullie plannen
    .

    [10] Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel
    en daarheen niet terugkeert
    zonder eerst de aarde te doordrenken,
    haar te bevruchten en te laten gedijen,
    zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten –

    [11] zo geldt dit ook voor het woord
    dat voortkomt uit mijn mond:
    het keert niet vruchteloos naar Mij terug,
    niet zonder eerst te doen wat Ik wil
    en te volbrengen wat Ik gebied.

    [12] Vol vreugde zullen jullie uittrekken
    en in vrede zul je huiswaarts keren.


    Uit: Jesaja 55 (NBV21)

Later leek het wel alsof wij ons dit alsmaar ingewikkelder moesten voorstellen door alle mitsen en maren die er zouden gelden om door God voor vol te worden aangezien, terwijl wij Hem juist "Abba, Vader" mochten noemen:
  • [14] Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. [15] U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te worden – door Hem roepen wij God aan met ‘Abba, Vader’. [16] De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. [17] En als we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen: erfgenamen van God, samen met Christus. Want wij delen in zijn lijden om ook met Hem te kunnen delen in Gods luister.

    Uit: Romeinen 8 (NBV21)

Daarom dacht ik: naarmate een vaargeul steeds beter van zandbanken valt te onderscheiden, kan het alleen maar makkelijker worden om "naar de geest" hoofdzaken en bijzaken uit elkaar te houden en om in het oog te houden dat het Evangelie zich niet tegen betaling laat verhandelen.

Toch bekruipt mij het gevoel dat in kerken men pretendeert ons de logische algoritmes te moeten aanreiken die daarachter schuil zouden gaan. Zo kwamen er "hoger opgeleiden" aan te pas, zag ik, om wetenschappelijk uit te pluizen of een weekdienst onbedoeld 10 minuten te lang duurt. Ondertussen wordt van gelovigen verwacht er dankbaar voor te zijn dat de districtsapostel zelfs de kleinste ongemakken voor ze wil wegnemen. Dat zou vanzelf prima zijn als vooraf de grootste struikelblokken al waren weggenomen - maar in dat opzicht is de werkvolgorde net andersom!

In het televisieprogramma Spoorloos was er een zoektocht, in Zuid-Amerika, naar de ouders van een in ons land geadopteerde jonge vrouw. Ver van de geciviliseerde wereld kwam men daarginds in bergachtig gebied aan bij een afgelegen huisje, waar de vader en moeder dankbaar in alle bescheidenheid een versleten bijbeltje toonden omdat het geloof ze op de been had gehouden. Altijd hadden zij ervoor gebeden dat ook hun kind daarmee was opgegroeid en juist dit laatste was hier opmerkelijk het geval. (...) Kunnen wij wanneer het erop aankomt nog wel aanvoelen wat écht van waarde is? En staan wij het onszelf nu ook toe om het dan vastberaden op te nemen voor een naaste voor wie dit op het spel staat? Ik vraag dit niet zonder reden want in de kerk die ik verliet heerst op dit punt namelijk een zorgwekkende aangeleerde handelingsverlegenheid. Bedolven onder allerhande "Führungsebene" gaf men het roer uit handen en men betaalde de hoogste prijs aan reisleiders die de weg kwijt zijn.

  • God heeft ons lichaam zo samengesteld dat de delen die het nodig hebben ook zorgvuldiger behandeld worden, [25] zodat het lichaam niet zijn samenhang verliest, maar alle delen elkaar met dezelfde zorg omringen. [26] Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee; wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde. [27] Welnu, u bent het lichaam van Christus en ieder van u maakt daar deel van uit.

    Uit: 1 Korintiërs 12 (NBV21)
  • Geen Godskind blijve achter,
    waar Jezus voor wou gaan
    ;
    Hij bood in Zijn apostel
    Zich tot verzoening aan.
    Ons hartensoffer -zo gebracht-
    uit liefdedrang alléén,
    bindt, als Gods huisgenoten,
    ons trouw en vast aaneen.


    Bron: Tweede couplet van lied 175, gezangboek H.A.G.E.A. (1953): "Komt, bieden wij elkander"

Leerstellige ballast waar alleen de machtsfiguren belang bij hebben die anderen ermee opzadelden, kan goddank kosteloos worden afgeworpen.

Groet,
TjerkB


P.S.
12 dagen geleden

Wolfgang Peper, neemt u het mij alstublieft niet kwalijk dat ik gebruik maak van de aangeboden mogelijkheid om hier een reactie achter te laten. Ik doe dat in het Nederlands omdat ik mij dan het best kan uitdrukken en omdat ik aanneem dat de YouTube-software de tekst automatisch vertaalt.

In 2007 verliet ik de kerk vanwege de intolerante opstelling van de kerkleiding tegenover zowel een aantal dienaren in de gemeente Hamburg-Blankenese als tegenover de velen van wie het sinds de jaren ’50 blijkbaar nog altijd niet voluit werd geëerbiedigd dat men met sommige nieuw-apostolische geloofsopvattingen in conflict was gekomen. Helaas was het mijzelf ook al geregeld opgevallen dat broeders en zusters middenin de gemeenschap niet veilig waren in Jezus’ armen.

Dit laatste is voor mij verreweg het meest belangrijk om voor elkaar in het oog te houden, namelijk dat in het Vaderhuis van de hoofdzaak geen nevenzaak wordt gemaakt. Het zou in de kerk toch niet mogen gebeuren dat zielen zich daar bij Vader niet meer thuis voelen, of: niet meer veilig in Jezus’ armen. Niet kerkbestuurders zouden de dienst moeten uitmaken, maar de liefde van God die ook hartverwarmend voelbaar wordt door de werkzaamheid en de vruchten van Zijn Geest.

Het stelde mij gerust dat u onderstreepte dat wij allen op het vlak van zielzorg een taak hebben, wat ook meebrengt dat wij het voor onze naasten willen opnemen als er iemand onheus wordt bejegend. Juist in het Vaderhuis zou in dat opzicht een pleitbezorger geen oordeel mogen treffen. Het wederkerige contact waarvan u sprak, uit liefde en oprecht op ooghoogte, brengt zegen mee. Kortom, laten wij het elkaar licht maken, zoals stamapostel Wilhelm Leber het in 2005 opmerkte.

De reden ervan dat ik nu deze reactie inzend, is, dat er soms geen onderscheid wordt gemaakt tussen natuurlijke noden en geestelijke noden. Ik kwam in geestesnood doordat ik in onze kerk werd overvraagd. Er werd veel te veel van mij gevergd. Zo kon ik eenvoudig niet verdragen dat middenin de gemeenschap sommige naasten werden gediskwalificeerd of geëxcommuniceerd. Toch werd er van mij verwacht dat ik mij daarbij neerlegde. Naast de twee voornaamste geboden die Jezus noemde, moest ik destijds -met tevens de catechismus op komst- veel te veel geloven!

In Handelingen 15 vers 10 las ik daaromtrent: “Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen?” Anders gezegd: laten wij elkaar niet overvragen en vooral niet uit naam van God. Het bijzondere is nu echter dat wij in vers 28 kunnen nalezen hoe de apostelen en de oudsten zich nadien schriftelijk (!) hebben verontschuldigd: “In overeenstemming met de heilige Geest hebben wij namelijk besloten u geen andere verplichtingen op te leggen dan wat strikt noodzakelijk is:”

Het werd voor mij een onoverkomelijk dilemma als hogere dienaren voor eigen rechter speelden. Wie opkwam voor zielen die in geestelijk opzicht worstelden met het aan ze opgelegde te zware juk, werd zonder mededogen dreigend voorgehouden: “Ein offen bekannter oder sogar am Altar verkündeter Lehrwiderspruch kann nicht hingenommen werden.” Omdat alle tot gehoorzaamheid verplichte lagere dienaren hun leidinggevenden moeten ondersteunen, wordt elk slachtoffer dat door leerstellige ongerijmdheden in gewetensnood raakt, wreed aan zijn of haar lot overgelaten.

Om redenen van het bovenstaande pleit ik ervoor in dergelijke gevallen het slachtoffers niet meer aan te doen hun zorgen in een gezamenlijk gebed verwarrend in de handen van God te leggen. Niet God moet dit leed wegnemen, doch zij die dat leed in de kerk aan hun naasten berokkenen.


Bron: https://www.youtube.com/watch?v=Qbybpf4 ... xUd4AaABAg
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Gebruikersavatar
TjerkB
Berichten: 2773
Lid geworden op: di 03 dec 2013, 15:28

Re: Wilfried Klingler: Vision »Kirchengemeinden 2014«

Bericht door TjerkB »

[Bijgewerkt: 01-11-2023, 15:00 uur]
BakEenEi schreef: vr 04 feb 2011, 08:36(...)
Het was álles waard geweest indien het bij de Nieuw-Apostolische Kerk zuiver zou gaan om het "werk Gods". Dit echter laat zich niet exploiteren door het werk des heren (zonder hoofdletter).

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "04 feb 2011, 08:36", in de thread "Elders gelezen... "
TjerkB schreef: di 31 okt 2023, 16:02(...)
Bedolven onder allerhande "Führungsebene" gaf men het roer uit handen en men betaalde de hoogste prijs aan reisleiders die de weg kwijt zijn.

(...)

@all

Meer bovenaan in deze thread haalde ik een forumbijdrage aan uit 2011 waarin ik toen had verduidelijkt wat volgens mij bij de internationale kerkleiding al heel lang de koers moet zijn geweest die men op het oog had, zelfs al vóór (!) de opvolging van Richard Fehr door Wilhelm Leber. Dat in grotere organisaties de koers zich nu eenmaal niet snel in een andere richting laat ombuigen, klinkt wellicht plausibel, maar wat is snel? Terzijde: volgens prof. Jan Bremmer blonk bij het ApGen Lambertus Slok uit door de wereld een staaltje van radicale vernieuwing te laten zien. Zo goed argeloos waardevolle ontwikkelingen ineens teniet worden gedaan, kan toch ook in een tel worden besloten tot een ware heldendaad? Het was een heldendaad geweest als Wilhelm Leber zich níet voor het karretje had laten spannen van de rechts-radicalen onder de dominanten. Gerrit Sepers zag in wat er speelde en had voor zichzelf geen andere keuze meer dan de kerk te verlaten. Anderen waarschuwde hij tevergeefs. Voor mij was het hele plaatje niet te overzien. Sterker nog: ik had niet eens het besef dat het de hoogste tijd was om alsnog bij de les te blijven. Intussen ben ik - zwakker kan ik het niet uitdrukken: een er­va­ring rij­ker en een il­lu­sie ar­mer. Kopstukken kaapten de kerk en verdienden eraan.

Daarover valt nog heel lang te reflecteren, maar voor zover ook ik mijn licht hierop kon laten schijnen, is dat nu wel uitgebreid genoeg gebeurd.

Graag wijs ik erop dat ik in mijn bericht van "vr 27 okt 2023, 23:07" uit een forumbijdrage uit 2016 iets aanhaalde wat mij nog altijd dwarszit:

"Wat ík érg vind is, dat het in de Nieuw-Apostolische Kerk té veel gevraagd kán zijn als je kenbaar maakt dat je je -als christen- graag wilt beperken tot de volle waarheid. Aan die wens willen (!) velen (!) níet voldoen."

Door de jaren heen heb ik telkens opnieuw beklemtoond dat ik diep ongelukkig word van intellectueel geschut, zogenaamd uit naam van God, maar daar waren de nieuw-apostolische autoriteiten niet van gediend. Doch als het met "zielzorg" dáár al ophoudt; wie dient men dan feitelijk?

Groet,
TjerkB :shock:


P.S.
WebTeam schreef:(...)
Het moet uiteindelijk een soort van 7-stappenplan zijn geweest dat stamapostel Dr. Wilhelm Leber uitgevoerd heeft willen zien voordat aan hem in het NAK-jubileumjaar 2013 "op feestelijke wijze" ambtsrust zou worden verleend. Wat moest er namelijk -in de verborgen agenda- worden veiliggesteld?
  1. de nagedachtenis aan stamapostel J.G. Bischoff en diens omstreden Boodschap
  2. de "Heilsnotwendigkeit" van het nieuw-apostolische apostelambt
  3. de volmachten, verbonden aan het nieuw-apostolische ambt van stamapostel
  4. de pennevruchten van districtsapostel Karl Weinmann** en daarmee 1863 als startjaar van "de nieuwe ordening"
  5. de geloofsgehoorzaamheid (lees: de kadaverdiscipline) ingevolge de hiërarchische opzet van de organisatie
  6. het exclusivisme van de nieuw-apostolische geloofsleer (oecumenische betrekkingen dus slechts pro forma)
  7. het combi-leiderschap van "hoge dienaren" (zakendoen en zielzorg)
Het schijnt de "Betonkopf" in kwestie nog te lukken ook... Iedereen heeft straks het nakijken, inclusief de God van Abraham, Isaak en Jakob.


** Zie pagina 380 van het manuscript "Geburtsstunde der Neuapostolischen Kirche (update 03. Feb. 2013)" van Rudolf Stiegelmeyr. Klik >> HIER << om het te downloaden.

(...)


Uit: Bericht -op het voormalige Forum van wijlen Bauke Moesker- op "Do 18 Okt 2012, 18:40" in de thread "Leber -provocateur pur sang- acteert op 4 december 2012". Zie aldaar evt. tevens het bericht op "Za 27 Okt 2012, 14:33" in de thread "Heersers in de kerk (7): De nieuw-apostolische gedragscode", alsmede op het huidige Forum het bericht op "za 13 dec 2014, 14:55", in de thread "Mislukte reorganisatie bij Bischoff-Verlag".
"Das Schweigen zu einer Untat, die man weiß, ist die allgemeinste Art unserer Mitschuld" (Max Frisch)
Plaats reactie

Terug naar “Essays, Columns & Interviews”